واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۷
فرش عشایر لر در عین سادگی طرفداران پر و پا قرصی در میان معماران و دکوراتورهای اروپائی برای خود یافتهاند. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی لرستان، قالیبافی و فرشهای سنتی لرستان جز بافتههای سنتی ایران است که در زمرهی فرشهای هندسی قرار داشته و بهصورت ذهنی بافته میشوند. از ویژگیهای مهم آنها استفاده از طبیعت، محیط اطراف، باورها، عقاید و رسوم محلی در طراحی نقوش این گونه قالی است. سابقهی فرشبافی در لرستان را با توجه به نمونههای موجود یکصد و پنجاه ساله تخمین میزنند. بارون دوبد، سیاح روسی در سال 1840 در سفرنامه خود، به قالیبافی زنان لر اشاره میکند اما سابقهی قالیبافی در لرستان به سالهای پیش از سفر بارون دوبد بر میگردد، چون بخش مهمی از قطعات مفرغی که از استان لرستان بدست آمده و با نام گیوه با سنجاق، سوزن و امثال آن وصف شدهاند سبکهای قالیبافی هستند و قلابی که معمولاً در سر آنها با پیکرههای کوچک گوزن، بز کوهی و... ساخته شده بطور مشخص برای گرفتن با انگشتان و کوبیدن قالی است. ایلات لر از قدیمیترین عشایری هستند که در غرب ایران و در دامنههای سلسله جبال زاگرس در میانه مردم شهرنشین و سایر ایلات در یک زیست گاه پهناور که مشتمل بر قسمتهائی از استانهای فارس، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، بختیاری، اراک و لرستان است به گونهی چادرنشینی و برخی اسکان یافته با حفظ همهی خصوصیات قومی خود زندگی میکنند. سابقهی بافندگی در میان عشایر لر بیشتر از یکصد و پنجاه سال نیست. تولیدات اندک آنها گرچه از نفاست فرشهای شهر بافت بیبهره است اما در عوض با طرحهای ساده و اکثر زیبائی که بیشتر در سبکهای هندسی و شاخه شکسته مجسم میشوند طرفداران پرو پا قرصی در میان معماران و دکوراتورهای اروپائی برای خود پیدا کردهاند. روشهای بافت و طرحهای قالی تیرههای متعدد الوار در همهی این مناطق کم و بیش یکسان بوده و فرشهای آنها اغلب با کاربرد رنگهای طبیعی و بهصورت ضخیم بافته میشوند. بافت قالیچههای مخصوصی به ناک گَبّه که در قالیبافی فارس آنها را مطالعه میکنیم از ویژگیهای قالیبافی این ایلات است بیشتر در اندازههای کوچک در میان بافتههای برخی از آنان از جمله الوار ساکن نصرآباد(جنوب اصفهان) نیز دیده میشود. تار و پود فرشهای آنان از مخلوط پشمهای گوسفند و بز و گره فرشها نیز با توجه به سنتهای بافندگی تیرههای مختلف از نوع فارسی و گاهی ترکی هستند. رنگهای قرمز مایل به قهوهای، سرمهای، بژ و سفید نخودی در مجموعه فرشهای لرستان حالت مسلط را دارند. بافندههای لر بر اساس سنتهای محلی مانند برخی بافندههای مناطق غربی و شمال غربی ایران ریشهی فرشهای خود را در قسمت پائینی فرش بهصورت بسته و متصل به هم در میآورند و پارهای نیز لبههای فرشهای خود را با سلیقههای ایلیاتی خود منگولهدار میکنند که خالی از لطف و زیبائی نیست. عشایر لر به تبعیت از رسوم و سنتهای ایلی و رفع احتیاجات روزمره و یا سرگرمی به بافت قالیچههای گرهدار بسیار کوچک و رواسبی و خورجین و کیسه نمکی و ... علاقه زیادی نشان میدهند. آنها به گلیمبافی نیز اهمیت فراوانی میدهند. گلیمهای آنها چه از نظر شکل و اندازه و چه از نظر روشهای بافندگی شباهت زیادی با بافتهای ایل قشقائی دارند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]