محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830824235
خواب جاسوسی نظامی در بستر نظارت هسته‌ای
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
نفوذ سیاسی قدرت‌های بزرگ، اعتبار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را کاهش داده است خواب جاسوسی نظامی در بستر نظارت هسته‌ای 58 سال قبل، وقتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قالب نظریه «اتم برای صلح» تشکیل شد، برخی گمان می‌کردند از دل پیشنهاد آیزنهاور، رئیس‌جمهور ایالات متحده در نطقی که در مجمع عمومی سازمان ملل داشت، یک نهاد «مستقل» و «خودمختار» بیرون آمده است؛ هرچند مرور زمان نشان داد که هنوز مرجع داوری برای فعالیت‌های هسته‌ای، فاصله زیادی با ایده‌آل‌هایی دارد که گمان می‌رفت آژانس براساس آن تشکیل شده است.
به نظر می رسد مهم ترین تهدید پیش روی استقلال آژانس، دخالت های سیاسی است. همان مداخله هایی که عملا باعث ناکارآمدی بسیاری از ارکان حقوق بین الملل برای پاسداری از صلح شده است. شاید اگر نبود برخی نفوذهای سیاسی قدرت های جهانی در نهادهای ضامن صلح ـ همچون شورای امنیت سازمان ملل، آژانس بین المللی انرژی اتمی، شورای حقوق بشر و... ـ امروز جهان تا این اندازه گرفتار رفتارهای دوگانه و شرایط غیرقابل قبول از حیث استقلال کشورها نبود. افسانه سرایی درباره روابط ایران و آژانس شاید یکی از نمونه های واضح دخالت های سیاسی در انجام وظیفه آژانس، به مورد ایران بازگردد. ایران در حالی 57 سال قبل با پیوستن به آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری های خود را با این نهاد را آغاز کرد که هنوز طی گذشت بیش از نیم قرن، برخی کشورهای منطقه حاضر به تن دادن به نظارت های این آژانس نشده اند. کشورمان 10 سال پس از عضویت در آژانس، پیمان عدم تکثیر سلاح های هسته ای (N.P.T) را هم امضا کرد و رسما پذیرفت برنامه هسته ای خود را که از دهه 50 شمسی آغاز شده بود، زیرنظر بازرسان آژانس ادامه دهد. بازرسی هایی که براساس شرح وظایف آژانس، باید بتواند ضامن برخورداری تهران از انرژی صلح آمیز هسته ای و بسترساز همکاری ها در این رابطه باشد. از آن زمان تاکنون، روابط ایران و آژانس ادامه داشته و با وجود همه فشارها، تهران هیچ گاه تعهدات خود در قبال نظارت های بین المللی را زیرپا نگذاشته و به همین دلیل بود که حتی از 12 سال قبل که ادعاهایی درباره برنامه هسته ای کشورمان مطرح شد تاکنون، آژانس بارها بر همکاری ایران با این نهاد بین المللی صحه گذاشته است. البته درباره رابطه ایران و آژانس برخی افسانه های غیرواقعی وجود دارد که بهانه ای برای ایران هراسی شده است. افسانه هایی حاکی از آن که تهران برای دوره ای طولانی فعالیت های هسته ای خود را برخلاف تعهداتش از آژانس مخفی کرده و به همین دلیل بی اعتمادی به چنین برنامه ای وجود دارد. این درحالی است که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در گفت وگوی اخیر خود با شبکه پی.بی.اس، پاسخی جالب توجه به این ادعای قدیمی داد: «بگذارید واقعیات موجود را نگاه کنیم. آنچه درباره ایران اتفاق افتاده بود، الگویی از محروم کردن بود. ایران مالک بخشی از کنسرسیوم فرانسوی برای تولید اورانیوم غنی شده است. در واقع 10 درصد از یورودف در مالکیت ایران است. ما حتی نتوانسته ایم یک گرم اورانیوم هم از آنها بگیریم. شما می دانید که آمریکا در دهه 1950 و 1960 میلادی، در چارچوب طرح اتم برای صلح، یک رآکتور اتمی تحقیقاتی در تهران ساخت. پس از انقلاب ما به سوخت برای آن نیروگاه نیاز پیدا کردیم، اما آمریکا حاضر نشد به ما سوخت لازم نیروگاهی را که خودش ساخته بود، بدهد. این رآکتوری صلح آمیز است. در آن نمی توان تسلیحات تولید کرد، اما آمریکا حاضر نشد به ما سوخت بدهد. ما در 1990 سوخت مورد نیاز این نیروگاه را از آرژانتین خریداری کردیم. بعد از آن در اوایل 2000 ما به سوخت بیشتری نیاز پیدا کردیم زیرا سوخت خریداری شده تمام شده بود. ما از آژانس درخواست سوخت کردیم، اما آنها گفتند ما به شما سوخت نمی دهیم. ما هم گفتیم پس خودمان تولید می کنیم. بعد از آن بود که ترس آنها شروع شد و گفتند چرا ایران باید سوختش را خودش تولید کند؟ چرا؟ معلوم است، چون شما به ما سوخت ندادید. می دانید ما توانمندی های علمی و پایگاه علمی در کشورمان داریم. ما توانمندی های فنی لازم را داریم. مردم نمی توانند از این فناوری ها بگذرند زیرا این فناوری ها در ایران وجود دارد. کاری که ما آماده ایم انجام دهیم این است که اطمینان دهیم این توانمندی های علمی و فناوری، منحصرا برای اهداف صلح آمیز استفاده می شود. این چیزی است که ما می خواهیم و مصالحمان در آن است، اما شما نمی توانید تاریخ را از آنجا که دوست دارید، شروع کنید. باید تاریخ را از زمانی شروع کرد که دولت آمریکا در سراسر جهان تلاش کرد ما را از سوخت لازم برای فعالیت رآکتورمان محروم کند.» نشت اطلاعات؛ اثبات وابستگی آژانس به این ترتیب در دوره های تاریخی مختلف، ایران هیچ گاه از همکاری خود با آژانسی که از قضا به تعهدات خود در قبال ایران عمل نکرده، دست نکشید و اما با وجود همه این همکاری ها، نه فقط ادعاهایی درباره همکاری ایران و آژانس وجود دارد، بلکه تهران قربانی نشست اطلاعات ناشی از بازرسی های آژانس است. اطلاعاتی که درز آن به بیرون از کشور، حکایت از نفوذ سیاسی و شکسته شدن استقلال عمل آژانس انرژی اتمی دارد. تهران در سال های گذشته همواره نگرانی خود را از نشت اطلاعات بازرسان به بیرون از آژانس ابراز داشته و از این که بازرسی از تاسیسات هسته ای کشورمان بهانه ای برای جاسوسی شود، گلایه کرده است. هرچند مواد 7 اساسنامه و 5 موافقت نامه پادمان تصریح دارد که آژانس باید ملاحظات امنیتی کشورها را در گزارش های خود مورد توجه قرار دهد، اما تاکنون موارد بسیاری بوده که اطلاعات محرمانه کشورمان به عنوان گزارش آژانس، انتشار عمومی یافته است. در همین زمینه یک سال قبل ایران در یک گزارش 4 صفحه ای که به ضمیمه نامه نمایندگی دائم ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی تحویل آژانس شد، ضمن پاسخگویی به برخی بندهای گزارش آخر مدیرکل آژانس در مورد اجرای پادمان در ایران، از افشای اطلاعات محرمانه هسته ای ایران در گزارش های مذکور انتقاد کرد و تحقیقات سریع آژانس در رابطه با درز اطلاعات در داخل دبیرخانه آژانس به رسانه ها و آژانس های خبری غرب را درخواست کرد. نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی سال گذشته گفت که لازم است آژانس بین المللی انرژی اتمی به تعهداتش برای حفظ اطلاعات محرمانه عمل کند. رضا نجفی تاکید کرد که «ایران نگران جاسوسی در آژانس است.» بنابراین در حالی که تهران با بیش از نیم قرن سابقه همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی تلاش کرده تا راهبرد ابهام زدایی در پیش گرفته و اعتماد جهانی را به برنامه هسته ای خود جلب کند و مذاکرات 10 ساله هسته ای، فقط نمونه ای از ادامه یافتن چنین راهبردی بوده، این انتظار نابجایی از آژانس نیست که با لحاظ کردن دغدغه های امنیتی کشورمان، مانع از درز اطلاعات طبقه بندی شده به بیرون از آژانس شده و به سوءاستفاده کشورهایی که رسما کشورمان را تهدید نظامی می کنند، پایان دهد. بدیهی است، ادامه نقض ملاحظات امنیتی ایران و تشدید بی اعتمادی به عملکرد آژانس می تواند تأثیری منفی بر همکاری ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی گذاشته و به سقوط اعتبار آژانس در افکار عمومی جهان منتهی شود. جاسوسی نظامی؛ خط قرمز ایران با چنین سابقه ای از آژانس انرژی اتمی که کمتر نشانه ای از استقلال و بی طرفی این نهاد بین المللی دارد، حالا همزمان با مذاکرات هسته ای ایران و 1+5، طرف مقابل از بازرسی های «هر زمان، هر جا» سخن گفته و مدعی است که باید هر مرکز مشکوکی در رابطه با برنامه هسته ای ایران مورد بازرسی قرار گیرد. با توجه به این که بخش مهمی از اطلاعات آژانس تاکنون ناشی از اطلاعات اثبات نشده لابی های صهیونیستی یا اپوزیسیون سیاسی خارج از ایران بوده است، روشن نیست چنین شرطی در مذاکرات به سرک کشیدن به مراکز نظامی کشورمان و جاسوسی از توانمندی دفاعی تهران منتهی نشود. مقامات نظامی کشورمان به روشنی گفته اند پاسخ ایران به هر گونه تلاش برای جاسوسی نظامی «سرب داغ» خواهد بود. حتی کارشناسان آژانس هم گفته اند هر گونه شرط گذاری فراقانونی برای برنامه هسته ای ایران غیرقابل قبول است. با این همه به نظر می رسد دخالت های فراپادمانی در قبال تهران باعث شده است تا برخی، از نظارت های فراقانونی سخن گفته و انتظار مداخله در امور داخلی کشورمان را داشته باشند. انتظاری که البته با «نه» قاطع تهران روبه رو شده و آنها که می پندارند می توانند از نمد توافق جامع هسته ای، کلاهی برای جاسوسی نظامی خود ببافند، باید این نکته را بخوبی دریابند که تهران برای حفظ استقلال سیاسی خود و البته دفاع از اعتبار آژانس، تن به چنین تقاضاهای ادعامحوری نخواهد داد. مصطفی انتظاری هروی / گروه سیاسی
شنبه 19 اردیبهشت 1394 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]
-
گوناگون
پربازدیدترینها