واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۷
دوومیدانی بعنوان یکی از پرمدالترین رشتههای المپیک، تحت عنوان بزرگتری به نام "مادر ورزشها" شناخته میشود و زیربنای بسیاری از رشتههای ورزشی است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - منطقه مرکزی، این رشته ورزشی این روزها در استان مرکزی حال و روز خوشی ندارد و هر سال از تعداد ورزشکاران آن کاسته میشود. قهرمانان گذشته هم یا مصدوم شدهاند و یا دیگر با شرایط موجود انگیزهای برای ادامه کار ندارند. یکی از بحثهای مهم در دوومیدانی بحث زیرساخت و برخورداری ورزشکاران از امکاناتی همچون یک پیست تارتان استاندارد است. وجود این پیست از آن جهت اهمیت دارد که قابلیت انعطاف آن حدود 30 درصد از ضربه وارده به بدن را خنثی میکند و سطح هموار آن از ورود هرگونه آسیب ناشی از تغییر ناگهانی سطح به بدن ورزشکار پیشگیری کرده و اصطکاک نسبی سطح و قابلیت انعطاف آن مانع از بروز آسیب جدی و وسیع خواهد شد. ولی متاسفانه استان مرکزی جزو معدود استانهایی است که از این پیست بیبهره است و ورزشکاران همواره در پیستهای خاکی و فرسوده استان بویژه اراک در معرض آسیبدیدگی قرار دارند. هرچند بحث احداث پیست فقط برعهده هیات دوومیدانی نیست و اداره تجهیز و توسعه اماکن ورزشی، اداره کل ورزش، استانداری و... هم در احداث پیست نقش دارند ولی هیات دوومیدانی هم آنچنان که باید نسبت به این رشته تعصب نشان نداده و در حوزه رفع مشکلات این رشته منفعل عمل میکند. این هیات چندین سال است که بحث پیست تارتان را به سال بعد و یا به جایی دیگر موکول میکنند. تنها پیست قابل استفاده اراک پیست خاکی مجموعه ورزشی پنج مرداد است که آن هم به رغم کیفیت بسیار پایین به لطف هیات دوومیدانی استان بسته شده و هیات برای استفاده ورزشکاران از این پیست طلب شهریه کرده و مانع ورود آنها میشود. این پیست روزهای زوج در اختیار هیات دوومیدانی و روزهای فرد در اختیار هیات فوتبال است. هیات دوومیدانی به جای جذب اسپانسر برای کسب درآمد، بدنبال درآمدزایی از طریق دریافت شهریه از ورزشکارانی است که با کمترین درآمد و فقط با عشق و علاقه به دنبال ورزش میروند و با درهای بسته مواجه میشوند. از طرفی چند سال است که تیمهای استان به صورت دست و پا شکسته به مسابقات اعزام میشوند و مقام قابل توجهی هم کسب نمیکنند، ورزشکار، مربی و داور جدیدی به هیات اضافه نمیشود و بحث استعدادیابی و پرورش ورزشکار نیز انگار در برنامههای هیات جایی ندارد. مدیران ارشد هیات با اینکه افراد تحصیلکرده و با دانشی در این زمینه هستند، ولی دانش خود را به جای توسعه دوومیدانی در رشتههای ورزشی دیگر و در قالب انعقاد قرارداد با تیمهای حرفهای سایر رشتهها صرف میکنند، و این در حالی است که میتوان از پتانسیل موجود در پیشکسوتان این رشته به عنوان مربی استفاده کرده و با هدایت مربیان به سمت کلاسهای مربیگری از تجربیات آنها استفاده کرد. فعالان این ورزش معتقدند که عدم توجه به سایر مواد در هیات، همچون مواد پرشی و پرتابی از دیگر نقدهای وارده به این هیات است که باید به آن توجه شود. به گفته ورزشکاران، در لیگ استان نیز شرایط خوب نیست و در مسابقات سالانه از رشد کمی و کیفی خبری نیست و مسابقات هر سال همچون سالهای گذشته، فقط برگزار میشود. به گزارش ایسنا، با وجود پتانسیل بالای این رشته در کنار افراد متخصص که همگی قهرمان این رشته بودهاند انتظار میرود هیات عملکرد بهتری از خود نشان داده و با بهرهگیری از پتانسیلهای موجود به جایگاه واقعی خود برسد، که البته این امر جز با یک همت همگانی میسر نخواهد شد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]