تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868582462
اثبات مدیریت کلان ورزش با سقوط پرسپولیس!
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: اثبات مدیریت کلان ورزش با سقوط پرسپولیس!
نمی دانیم اگر این پرسپولیس با نتایج ضعیفی که در این فصل کسب کرده به دسته پایین تر سقوط کند آیا مدیریت کنونی ورزش باور می کند که ضعیف ترین دوران مدیریت به آنها تعلق داشته یا خیر!
اردلان بزرگ نیا - هنوز نمی دانیم این نوع مدیریت ماموریتی برای زمینگیر کردن پرسپولیس بود یا واقعا مدیریت توان حل مشکلات پرسپولیس را نداشت. آنچه امروز به اسم پرسپولیس پیش روی چشم علاقمندان این تیم و کلا فوتبال قرار گرفته مخلوطی از زوال و ناکامی و نا امیدی است. البته این وضعیت بد زمانی بیشتر به چشم می آید که میان وعده های داده شده مدیریت کلان ورزش و حال و روز کنونی پرسپولیس فاصله ای می بینیم که کارش «از زمین تا آسمان» واقعا گذشته!
به راستی چرا پرسپولیس که میلیونها هوادار و انرژی جوانی را به دنبال خود می کشد و قرار است شور و نشاط را در فضای ورزش پخش کند باید به جنین حال بد و سرنوشتی اسفبار دچار شود.
بهتر است کمی به عقب برگردیم. به زمانی که وزیر جدید ورزش که خود را از جنس ورزش می داند تلاش کرد تا جایگاه فوتبال را در ورزش کشور کمی تنزل بخشد و فاصله میان اثرگذاری فوتبال و سایر ورزش ها را کم کند. وزیر وقتی می گفت از کجا معلوم که پرسپولیس و استقلال هواداران میلیونی دارند؟! کاملا مشخص بود که دارد هدفمند حرف می زند و می خواهد برنامه هایش را خیلی زود در جامعه ورزش پیاده کند.
وقتی وزیر خواست متفاوت شود مقاومت خیلی را در برابر خودش دید. برای همین خواست همه این مقاومت ها را به یک زیاده خواهی و منفعت طلبی صاحبانش تشبیه کند. البته خیلی از افرادی که در برابر این هدف ایستادند کاری کردند تا که این تصور وزیر رنگ واقعیت به خود بگیرد اما اصل مقاومت این چیزی نبود که وزیر و همراهانش آنرا مطرح می کردند.
فوتبال رشته ای جذاب و هیجان آور است که هیچ ورزشی حتی کشتی پرطرفدار در ایران یارای مقاومت در برابرش را ندارند و هیچ کس نمی تواند مردم را از طرفداری از این رشته ورزشی باز بدارد و نظر آنها را به سمت ورزش های دیگر عوض کند. پرسپولیس و استقلال هم در این هیجان سهمی بیش از سایر تیمها دارند که البته این مسئله ریشه در تاریخ و اذهان عمومی دارد.
خیلی زود اما رشته کلام تغییر کرد. به جای وزیر معاونانش شروع به صحبت کردند. از ایجاد تغییر در فضای پرسپولیس گفتند و از خاتمه ناکامی‌ها و اصلاح ساختار مدیریتی تیم صحبت کردند. وزارت به یکباره تغییر نقش داد و عملا به باشگاهداری رو آورد. برای پرسپولیس مدیرعامل و هیات مدیره و اسپانسر تعیین کرد. رقم قرارداد بازیکنان را برملا کرد تا بگوید دارد چه آشفته بازاری را اداره کرده و در حقیقت اصلاح می کند. آنها مسیر و افق را روشن می دیدند اما هواداران پر شمار این تیم ناکامی روز آخر تیمشان را بعد از برملا شدن رقم قراردادها دیدند.
حال چرا وزارت به این مسئله توجه نکرد که مردم حاصل کار آنها را در ناکامی پرسپولیس می بینند سوالی است که جوابش ریشه در نوع خاص دیدگاه مدیریتی وزارت ورزش دولت تدبیر و امید دارد. دیدگاهی که همه چیز را ویرانه ای می بیند که باید از نو آنها را بنا کند.
اصلاحات با تغییرات آغاز شد. همه چیز باید تغییر می کرد. خیلی ها این تغییر را در سیاسی ارزیابی کردند. اما دردسر پرسپولیس با همین تغییرات آغاز شد!
مدیران یکی پس از دیگری آمدند و رفتند. هر مدیری هم که آمد تنشها بیشتر شد. هیات مدیره هم بارها تغییر کرد اما ثمری در این تغییرات نبود چون تفکرات آن چیزی نبود که پرسپولیس به آن نیاز داشت. مربیان هم آمدند و رفتند و هیچکدام نتوانستند بازیکنان را در چارچوب درست فنی قرار دهند و البته بازیکنان هم بدون توجه به نوع عملکردشان فقط به نداری و مشکلات مالی فکر می کردند!
سوال اینست چرا این همه تغییر به روند حرکتی پرسپولیس کمک نکرد؟! و سوال مهمتر اینکه وقتی تغییر افراد به حل مشکلات کمک نکرد مدیریت کلان ورزش حاضر نشد تفکرات و برنامه هایش را تغییر دهد و روی درست عمل کردن خودش تاکید و اصرار بیش از حد داشت؟!
البته از نقش افراد بیرونی هم که همه تلاششان ورود به داخل پرسپولیس بود هم نباید به سادگی گذشت. می توان به جرات گفت تلاش خودخواهانه آنها هم در اصرار به اشتباه وزارت واقعا نقش اساسی داشت. نوعی لجبازی باعث شد تا شاهد کشمکش های بیهوده در اطراف و داخل پرسپولیس و وزارت ورزش باشیم. در این میان باید به بی اثری هیات مدیره ای اشاره کرد که گاهی سیاسی کاری اعضایش بر این بی اثری نقش افزود!
سوال اینست برای ادامه این لجبازی و خودخواهی و خود بزرگ بینی مدیریتی پرسپولیس چه تاوانی باید پرداخت کند؟ هواداران میلیونی این تیم که اکثرشان جوانان و نوجوانان این مملکت هستند باید چه چیزی را ببینند تا شما احساس کنید به مدیریت دلخواهتان در این باشگاه رسیده اید؟!
واقعا قرار است این مدیریت چه بلایی به سر پرسپولیس بیاورد تا به آرامش برسد و احساس کند که قدمی بزرگ برای حل کامل معضلات فوتبال و رفع ساختار خراب مدیریتی تیمها برداشته است؟!
۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
ورزش
پربازدیدترینها