محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827008241
گفت‌و‌گوی فارس با کارگردان تئاتر سردار مهر و ماه فقط امسال را به خود فرصت داده‌ایم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفت‌و‌گوی فارس با کارگردان تئاتر سردار مهر و ماه
فقط امسال را به خود فرصت داده‌ایم
ما دوست نداریم بگوییم یک روز تئاتر کار نمی‌کنیم، تلویزیون نمی‌رویم و یا برای بچه‌ها کار نمی‌کنیم ولی واقعا فقط سال 94 را به خود فرصت دادیم و اگر نتوانیم در این یکسال کاری از پیش ببریم برای سال 95 کاری جدی خواهیم کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، روستایی است ولی خود را پشت نقاب پنهان نمی‌کند و هرکس از او بپرسد با صدای رسا می‌گوید «من، بازیگر و کارگردان تئاتر با سال‌ها سابقه ایستادن روی صحنه، متولد روستای گیو هستم» شاید چنین اعترافی برای کسی که صاحب نام و نشانی در جامعه است آسان نباشد ولی اگر صدبار از احمد سلیمانی بپرسی اهل کجا هستی؟ روستایی بودن خود را پنهان نمی‌کند. گذشت سال‌ها و اجرای نمایش‌های گوناگون خسته‌اش نکرده است. علاقه او به هنرهای نمایشی به دوران کودکی و نوجوانی بر می‌گردد، همان دورانی که در مدرسه تحصیل می‌کرد، دورانی که در روستا، همراه دایی‌اش در روستای «گیو» نمایش روحوضی اجرا می‌کرد و برای شرکت در گروه‌های نمایشی مدرسه از خود علاقه نشان می‌داد. با خاطراتش که همراه شوی به سال 69 و حضورش در نخستین جشنواره سوره اشاره می‌کند، «سوره» جشنواره‌ای مربوط به حوزه هنری بود و او جایزه بهترین بازیگر را دریافت کرد. واکاوی خاطرات آن زمان برایش شیرین است. «به تئاتر علاقه داشتم ولی برای نخستین بار استعدادهایم توسط آقای پارسایی کشف شد ولی نخستین بار علی فرحناک دستم را گرفت و مرا با صحنه نمایش آشنا کرد» این سخنانی است که در واکاوی خاطرات یکی از کارگردانان و بازیگران معروف تئاتر قم از زبان احمد سلیمانی به گوش می‌رسد. سال‌ها خاک صحنه خوردن دلش را بزرگ کرده است بزرگ‌تر از دریا؛ به همین دلیل هر نوع افتخاری را در تئاتر کسب می‌کند این افتخار را از آن خود نمی‌داند بلکه از آن مردمی می‌داند که او را در برداشتن گام‌های موفقیت همراهی کرده‌اند. کانون «ن و القلم» در خیابان مولوی شاهد رشد کردن و قد کشیدن پسری است که هنگام تمرین نمایش بارها به زمین خورد ولی از هدف خود دست نکشید و دوباره دست به زانو گرفت و از زمین بلند شد. نمایش توپ نخستین نمایشی بود که سلیمانی در آن به ایفای نقش پرداخت. سلیمانی موضوع نمایش توپ را زلزله رودبار عنوان می‌کند و می‌گوید: پس از حضورم در این نمایش آقای پارسایی متوجه استعداد و علاقه‌ام به نمایش شد و از من خواست که در این عرصه بمانم و امروز سال‌ها از آن موضوع می‌گذرد و من در صحنه تئاتر حرکت می‌کنم. در میان صحبت‌هایش غمی نهان دارد و زمانی که دلیلش را جویا شوی می‌گوید: از روزی که خندان و با انرژی وارد صحنه تئاتر شدم 20 و چند سالی می‌گذرد و در این مدت احساس خستگی نکردم ولی دلایلی موجب شده که احساس کنم و با خود بگویم اگر در طول این مدت کار دیگری انجام داده بودم موفق‌تر بودم. زمانی که این سخنان را از زبان احمد سلیمانی هنرمند استان قم می‌شنوی، مشکلات مالی تنها فاکتوری است که ذهنت را درگیر می‌کند ولی او دلیل این ابراز پشیمانی را مسائل مالی نمی‌داند. او از اهمیت ندادن مسئولان به این هنر ارزشمند گلایه دارد؛ نبود سالن مناسب برای اجرای نمایش، تغییر کاربری سالن نمایشی که چشم و چراغ تئاتری‌ها بود و مسائلی از این دست راه گلویش را فشار می‌دهد. به دلیل عشقمان به تئاتر نمی‌خواهیم بپذیریم، ولی این مسئله واقعیت دارد که به ظاهر در ایران به هنر تئاتر و هنرهای اینچنینی جایگاهی داده نمی‌شود در حالی که می‌بینیم در بسیاری از نقاط دنیا از پیشرفت‌ها و تبلیغات و تاثیرگذاری‌هایشان را در همین راستا قرار می‌دهند ولی در ایران از آن غافل هستیم و من امروز احساس می‌کنم در ایران مسئولان نمی‌خواهند که تئاتر رونق بگیرد. این بخشی از سخنان سلیمانی است که پشیمانی حضورش را در عرصه نمایش به دنبال داشته است. امروز نه تنها در نمایش موفق است در سیمای قم نیز دستی بر آتش هنر دارد، گویا آتش هنر از جانش جدا نمی‌شود و سوختن در این آتش برایش شیرین و لذت بخش است و هنگامی که از ورودش به صدا و سیما بپرسی می‌گوید: زمانی که صدا و سیمای قم تازه راه اندازی شده و یک شبکه محلی بود به این مرکز آمدم و در رادیو و سپس در تلویزیون برنامه‌های مربوط به کودکان را انجام می‌دادم و کودکان در طول این سال‌ها مرا به اسم عمو احمد می‌شناسند. احمد سلیمانی کارگردان مجرب نمایش قم که مدیریت گروه نمایشی ایده را برعهده دارد بارها در عرصه بین‌الملل با نمایش‌های گوناگون مانند شام آخر حضور یافت و پرچم سربلندی قم را به اهتزاز در آورد. گروه تئاتر ایده در چند ماه آینده راهی کره جنوبی و صربستان می‌شوند تا خلاقیت قمی‌ها را در عرصه هنرهای نمایشی به رخ دیگر کشورهای دنیا بکشانند. سلیمانی به خاطرات صحنه‌ای خارج از کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: زمانی که در کشورهای خارجی نمایشی اجرا می‌کنیم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید و این نمایش در خاک ایران تولید شده که نشان از تبلیغات منفی علیه ایران در کشورهای دیگر است. عمواحمد برنامه کودک سیمای قم به قدردانی کودکان دیروز که امروز نوجوان شده‌اند اشاره دارد و می‌گوید: بارها پیش آمده است که دختر خانم و یا آقا پسر نوجوانی مرا در خیابان دیده و به گرمی احوال پرسی کرده و سپس خود را یکی از همان کودکانی معرفی می‌کند که سال‌ها پیش مرا در روی صحنه نمایش دیده‌اند و شیرینی خاطرات کودکیشان با نمایش‌هایی که به روی صحنه دیده‌اند مرور می‌کنند. امروز از سال‌هایی که سلیمانی از آن به شیرینی یاد می‌کند سال‌ها می‌گذرد ولی این روزها سلیمانی بسیار نگران است، نگران از روزهایی که آینده تئاتر را تهدید می‌کند و می‌گوید: مکانی برای اجرای نمایش در قم وجود ندارد و این یعنی دوست ندارند تئاتر رشد کند. گروه تئاتر ایده در نوروز فاطمی که گذشت تئاتر سردار مهر و ماه را برای مردم قم آماده کرده بود ولی به دلیل کمبودها و برخی پیشنهادات عالمانه و عامدانه برای پرداخت مبلغ بسیار بالا برای اجاره سالن، نتوانست این کار را در آن موقعیت زمانی به صحنه ببرد. تئاتری‌ها برای به صحنه بردن نمایش خود نیازمند حمایت هستند ولی به گفته سلیمانی کمتر نهادی از هنرمندان در قم حمایت می‌کند و به همین دلیل مجبور هستند که شبیه متکدیان به دستگاه‌های اداری دست نیاز دراز کنند. نگاه سلیمانی نگران کننده است؛ «ما دوست نداریم بگوییم یک روز تئاتر کار نمی‌کنیم، تلویزیون نمی‌رویم و یا برای بچه‌ها کار نمی‌کنیم ولی واقعا فقط سال 94 را به خود فرصت دادیم و اگر نتوانیم در این یکسال کاری از پیش ببریم برای سال 95 کاری جدی خواهیم کرد. ====================== گزارش از: سمانه سادات فقیه سبزواری ====================== انتهای پیام/78005/صا20/ض1002
94/02/01 - 12:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها