تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833887300
چه سنی برای جداکردن اتاق خواب کودک مناسب است؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۲
یک روانشناس گفت: گاهی اوقات با به‌کارگیری روش‌هایی خارج از اسلوب صحیح رفتاری، کودکان بیش از آنچه که باید به پدر و مادر وابسته می‌شوند و همین سبب می‌شود تا آنها مدت بیشتری در حریم والدین خود سکنی داشته باشند. «هانیه رضایی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی زنجان، اظهار کرد: آنچه که مسلم است نوزاد در بدو تولد نیازهای بسیاری دارد که مادر به‌طور ویژهای مسئولیت رسیدگی به آنها را دارد. شاید علت عمده‌ی حضور نوزادان در اتاق والدین رسیدگی به موقع به این دسته از نیازها باشد. به‌عنوان مثال تعویض به موقع و برطرف کردن گرسنگی نوزاد توسط مادر از بارزترین علل حضور نوزاد در نزدیکترین مکان به مادر است. این روانشناس ادامه داد: مرز نوزادی تا هنگامی است که او بتواند واکنشهای اطرافیان را به خوبی متوجه شده و تا حدی بتواند بنشیند یا چهاردست و پا حرکت کند، پس از این زمان میتوان کودک را به اتاق دیگری منتقل کرد و هر چند ساعت یک بار به منظور سرکشی و بررسی حالات و شرایط به او سرزد. درواقع سنین یک تا دو سالگی بهترین زمانی است که میتوان کودک را از اتاق والدین خارج و با اتاق مختص خود آشنا کرد. وی تصریح کرد: بسیاری از والدین فرزندشان را تا سنین بالاتر از سه سال هنوز در اتاق شخصی خود نگهداری میکنند و مردم از سختیهای جدا کردن اتاق فرزندشان گله و شکایت میکنند، طبیعی است که وقتی کودکی با محیطی انس بگیرد و مفهوم ترس و تاریکی را متوجه شود به سختی می‌شود او را به اتاقی فرستاد که در آن تنها بخوابد، درواقع کودک بالای سه سال معمولاً در برابر جدا شدن جای خوابشان از کنار والدین واکنشهای طولانی مدت نشان میدهند و به یک باره نمیشود جای آنها را از اتاق والدین جدا ساخت. رضایی گفت: والدین باید ابتدا سعی کنند وسایل و اسباببازیهایی که او دوست دارد در اتاق وی قرار دهند. ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینند و سعی کنند تمام قسمتهای اتاق را به او نشان داده و با او در اتاق بازی کنند. همچنین اگر اتاق کودک کمد دیواری یا قسمتهای ناشناخته دارد آنها را به کودک نشان داده و سعی کنند علاقهای بین کودک و اتاق شخصیاش برقرار کنند، به علاوه برای انتقال کودک به اتاق شخصیاش هرگز از کلمات و عباراتی امری مانند «باید به آنجا بروی» استفاده نکرده و با زبان خوش کودک را قانع به حضور در اتاقش بکنند. این روانشناس یادآور شد: اگر کودکی بالای 5 سال بوده و حاضر نمیشود از والدین جدا شود میتوان با کمک روانشناس و بهرهگیری از مشاور او را به اتاق شخصی خود فرستاد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]
-
گوناگون
پربازدیدترینها