واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: سلب زندگی از زنان و دختران چچنی به فرمان مسکو حق عاشق شدن، حق داشتن خانواده به میل و سلیقه خود، حق تصمیم گیری برای زندگی شخصی دیگر برای زن شمال قفقازی ممکن نیست. زنان و دختران در چچن بطور روزمره قربانی تجاوز جنسی ، آدم ربایی و قتل به فرمان مسکو هستند .واحد مکزی خبر- روزنامه سوییسی لوتان در گزارشی از این جمهوری تحت انقیاد رمضان قدیروف ، مرد قدرتمند گروزنی، مرکز چچن نوشت: در این شهر قاتلان در کمال امنیت به سر می برند . سومین یکشنبه سپتامبر هر سال، در چچن روز زن برگزار می شود که طبق آن یاد و خاطره چهل و شش زن قهرمان این منطقه گرامی داشته می شود که در محل ددی- یورت در سال 1819 وقتی به اسارات سربازان روس در آمدند خودکشی کردند . در چچن، صرف اینکه یک زن زیبا باشد کافی است تا در معرض خطر روزمره آدم ربایی به زور، برده کشی و تجاوز جنسی باشد . در جمهوری تحت انقیاد رمضان قدیروف، رسوم اجدادی سخت کننده شرایط زندگی زنان و سرکوب سیاسی دیکتاتور قدیروف آلت دست مسکو، تقویت شده است. مدافعان حقوق بشر سرکوب می شوند و قاتلان در امانند .لوتان نوشت: مادر سلما وقتی به سوییس رسید خواستار پناهندگی سیاسی به دلیل زیبایی دخترش شد! در چچن کافی است دختر زیبایی یافت شود و نگاه دیکتاتور قدیروف به وی بیفتد: بیست هزار نیروی ارتش شخصی قدیروف که خواهندگی را از چشم ارباب شان میخوانند، آماده اند دختر را ربوده و به معشوقه جدید حاکم بلامنازع سی و چهار ساله گروزنی تبدیل و در یکی از آپارتمان های نوساز شهر ساکن کنند. پاسخ هر اعتراضی سرکوب و شکنجه و مرگ است. قدیروف از حمایت مالی و سیاسی کامل پوتین بهره می برد.لوتان با اشاره به قربانیان متعدد خشونت های جنسی از میان دختران زیباروی این منطقه نوشت: اغلب این قربانیان با بی رحمی از سوی محیط خانوادگی و اجتماعی شان طرد می شوند. خودکشی جمعی زنان چچنی در جنگ قفقاز در فاصله سال های 1816 تا 1826 در زمان تزار به عنوان الگو ارائه می شود. در چچن امروز اگر دختر یا دختران خانواده ای ربوده شوند، بر اساس سنت شرم آور است که خانواده موضوع را با پلیس در میان بگذارد .گو اینکه حتی در این صورت ممکن است با اتهام اعزام فرزند به صف جهادگرایان مواجه گردد. خانواده های جوانان به جهاد پیوسته شکنجه می شوند. زنان به جهاد پیوسته با احتمالی فراوان می توانند به بیوه های سیاه یعنی سوءقصدکنندگان انتحاری علیه منافع مسکو تبدیل شوند. در گروزنی نیز شمار دسته های زنانه کوچکی که بی مزد و مواجب کار می کنند، کم نیست. هیچ آتیه ای برای زن چچنی متصور نیست. بعد از جنگ، سطح تحصیلات زنان افت کرده است. فقط آنانی که می توانند سبیل مسئولان را چرب کنند به تحصیلات عالیه دسترسی دارند. نرخ بیکاری بین زنان هفتاد و پنج تا هشتاد درصد است. در هر حال اختیار تحصیل و کار زن نیز با مردان است. این جامعه فقط یک انتخاب پیش روی زنان قرار می دهد: در اسرع وقت ممکن با هرکس که ممکن است ازدواج کن. ازدواج زن را نجات می دهد و دیگر مردان و حتی قدیروف از زن شوهردار نظر بر می گردانند. رسم دزدیدن دختر به قصد ازدواج نیز به شدت رایج است. در زمان شوروی دزدیدن دختران رایج بود، اما رضایت دختر برای ازدواج نیز شرط می شد. اما اکنون ازدواج اغلب زوری است.لوتان نوشت : حق عاشق شدن، حق داشتن خانواده به میل و سلیقه خود، حق تصمیم گیری برای زندگی شخصی دیگر برای زن شمال قفقازی ممکن نیست. لوتان در پایان نوشت هرگونه فضای آزادی در چچن مسدود شده است و پوتین و فرزندخوانده اش قدیروف در گروزنی به آن می بالند .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]