تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 15 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):هر که خوش نیت باشد روزیش زیاد می شود.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1821079318




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

صاحب خانه ، از خانه اش محافظت کرد !


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سپاه ابرهه به سزای اعمالشان رسیدند!
خانه خدا
از داستان ها و سرگذشت هایی که در قرآن از آن سخن به میان آمده است ، سرگذشت سپاه ابرهه است . ابرهه فردی بود که با تشکیل سپاهی ، در فکر تخریب خانه ی خدا بود که خداوند خود از خانه اش محافظت کرد و حیله آنان را تبدیل به سرابی بی ارزش ساخت . سپاه ابرهه را بیشتر بشناسیم!قرآن از سپاهى سخن می گوید كه به فرماندهى اَبرَهه ، قصد ویران كردن كعبه را داشتند . ابرهه، فرزند صَبّاح ، اهل حبشه و از فرمانروایان یمن بود و بر اثر زخمى كه در یكى از جنگ ها در صورت وى پدید آمد ، به اَشرَم ملقّب شد . كنیه وى را اَبویَكْسوم دانسته ‌اند. 1او با حیله ‌اى ، فرمانرواى پیشین یمن ، یعنى « اَرباط » را كُشت و خود بر جاى او نشست . ابرهه از اینكه كعبه مورد توجه ویژه مردم بود و زیارت آن ، قدرت و شوكت مكّه را در پى داشت ، ناخشنود بود و تصمیم گرفت مردم را به جاى مكّه، متوجّه یمن كند .  انگیزه برای تخریب خانه خداانگیزه او در این تهاجم را گسترش سلطه و نفوذ حبشه و امپراتورى روم و تسلط آن ها بر همه سرزمین هاى عربى مانند مكّه، ایجاد پایگاهى در برابر امپراتورى ایران و حذف واسطه ‌گرى ساسانیان در روابط تجارى میان روم با سیلان و هند دانسته ‌اند.2  وى در پى این تصمیم ، كلیسایى باشكوه به نام « قُلَّیْس » در صَنعا بنا كرد و از مردم خواست تا به جاى كعبه ، به زیارت آن بروند . خبر تأسیس این كلیسا عرب ها را بسیار خشمگین ساخت، به ‌طورى‌كه گفته ‌اند : یكى از آن ها خود را به قلّیس رساند و آن را آلوده ساخت و یكى از فرستادگان ابرهه به نام محمّد بن ‌خُزاعى كه براى فراخوانى مردم به زیارت قلّیس به میان عرب ها رفته بود ، به دست آنان كشته شد . برخى گفته ‌اند: گروهى از قریش در راه تجارتشان، كنار یكى از معابد مسیحیان فرود آمدند و براى پختن غذا آتشى برافروختند و باد ، آتش را در معبد افكند و آن را سوزاند . این عوامل خشم ابرهه را برانگیخت و فهمید كه با بودن كعبه ، نمى ‌تواند مردم را از مكّه متوجه یمن كند و به اهداف خود برسد ؛ از این ‌رو تصمیم گرفت كعبه را ویران كند . براى این‌كار سپاهى مجهّز فراهم آورد و با فیل هاى جنگى به سوى مكه حركت كرد . شمار سپاهیان را شصت هزار و تعداد فیل ها را یك ، هشت ، دوازده ، سیزده و هزار رأس نوشته ‌اند .3در بین راه ، هر قبیله ‌اى را كه با آن ها به مقابله بر مى‌ خاست ، درهم شكسته و سران آن ها را اسیر مى‌ كردند تا در نزدیكى مكّه در محلّى به نام « مُغَمَّس » یا « حبّ المُحَصَّب » فرود آمدند . زمانى كه پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله سوره فیل را براى مشركان خواند ، با وجود مخالفت شدیدى كه با او داشتند ، هیچ‌كس آن را انكار نكرد ؛ از این ‌رو خداوند ، عذاب اصحاب فیل و خنثی شدن مكر آن ها براى ویرانى كعبه را از نشانه ‌هاى روشن الهى و از نعمت هاى خداوند براى قریش مى ‌داند ؛ « أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفیلِ أَ لَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فی تَضْلیلٍ »صاحب خانه ، خود از خانه اش محافظت می کند !
خانه خدا
ابرهه گروهى از سواران خود را به فرماندهى اَسود ‌بن ‌مقصود براى تاراج اموال مردم به مكّه فرستاد كه در این میان دویست شتر را از عبدالمطلّب به غارت بردند و به وسیله حُناطه حِمْیَرى به بزرگ مكّیان، یعنى عبدالمطلب پیامى به این مضمون فرستاد كه من قصد جنگ با شما را ندارم و هدفم ویران كردن این خانه است . عبدالمطلب پس از شنیدن پیام ابرهه گفت : ما نیز توان جنگ نداریم، امّا كعبه خانه خدا و خانه خلیل وى ابراهیم علیه السلام است و او خود حرم خویش را حفظ خواهد كرد . سپس عبدالمطلب به ملاقات ابرهه رفت . ابرهه با دیدن سیماى زیبا و ابّهت او از تخت به زیر آمد و كنار وى روى زمین نشست و گفت : خواسته ‌ات چیست ؟ عبدالمطلب گفت : سپاهیانت دویست شتر از من ربوده ‌اند ، بگو تا باز‌گردانند . ابرهه با آنچه از مقام بزرگ قریش شنیده بود ، از این درخواست شگفت ‌زده شد و گفت: تصور مى ‌كردم از من بخواهى خانه ‌اى را كه آیین تو و پدران توست ، ویران نكنم. عبدالمطلب گفت: من صاحب شتران خویشم و خانه ، خود صاحبى دارد كه تو را از تعرض به آن باز خواهد داشت . عبدالمطلب پس از بازگشت از نزد ابرهه به مردم مكه فرمان داد شهر را ترک كنند و به كوه ها و دره ‌هاى اطراف پناه برند و خود با تنى چند در مكه ماند . وى حلقه در كعبه را گرفت و با سرودن اشعارى از خداى خانه یارى خواست .4پس از آن ، حلقه خانه را رها كرد و به سوى دره‌ هاى مكه رفت . می گویند زمانى كه ابرهه فرمان حمله داد ، عبدالمطلب یا شخصى به نام نفیل ‌بن ‌حبیب ، خود را به فیل جنگى رساند و در گوشش گفت : از‌ حركت بایست و از جایى كه آمده ‌اى، بازگرد ، اینجا سرزمین امن الهى است . ناگهان فیل پیش او زانو زد و هیچ فشارى نتوانست او را به سوى كعبه به‌ حركت درآورد ، ولى به هر سوى دیگر كه او را باز مى‌ گرداندند ، شتابان مى ‌رفت . خداوند خانه خویش را از آسیب اصحاب فیل حفظ كرد و آن ها را به عذابى دردناک مبتلا ساخت .5امام باقر علیه السلام فرمود : « پس از آنكه اصحاب فیل هدف سنگریزه قرار گرفتند ، بیمارى آبله در میانشان شایع ‌شد و نابودشان كرد و تا آن زمان، چنان مرضى در آنجا دیده نشده بود »خداوند ، خود از خانه اش محافظت کرد !قرآن كریم با اختصاص سوره ‌اى به داستان اصحاب فیل ، چگونگى عذاب آنان را این‌گونه بیان مى‌ كند كه خداوند دسته ‌هایى از پرندگان را با سنگهایى از گِل ، به سوى آنان فرستاد تا با آن ها اصحاب فیل را هدف قرار دهند و نابود كنند ؛ « وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبابیلَ تَرْمیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ».6 سپس مى ‌فرماید : آن ها بر اثر عذاب الهى مانند :  « عَصْف مَأكول (زراعتى كه چهارپایان خورده و بر آن سرگین انداخته و لگدمال كرده باشند ، برگ پوسیده درختان، خورده ‌كاه) شدند ؛ « فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ».7 اقوالی پیرامون چگونگی نابودی سپاه ابرهه!
ابرهه
درباره جزئیات این عذاب ، میان مورّخان و مفسران، اختلافات فراوانى وجود دارد. برخی مفسران می گویند كه در منقار و پاهاى هر یك از مرغان ابابیل، سه سنگریزه بود و هر سنگریزه بر سر و پیكر یك نفر فرود مى ‌آمد ، وى را نابود مى ‌كرد . گفته ‌اند : وقتى ابرهه چنین دید پا به فرار گذاشت ، امّا یكى از سنگ ها به او اصابت كرد و بر اثر آن به تدریج گوشت بدنش ریخت و از آن چرك و خون خارج ‌شد . به نقلى، دست و پایش جدا شد تا به یمن رسید و در حالى نابود شد كه سینه و قلبش شكافته و شكمش پاره شده بود و به قولى ، در بین راه در میان قبیله « خَثْعَمْ » هلاک شد .8 به نقلى ، مرغان ابابیل، شبانه اصحاب فیل را هدف قرار دادند و صبح كه عبدالمطلب آگاه شد، همگى را نابود شده یافت . گفته اند: در بدن هریك از سپاهیان پس از اصابت سنگریزه ، خارشى پدید مى ‌آمد و و بر اثر خاراندن ، گوشتش مى ‌ریخت.9 امام باقر علیه السلام فرمود : « پس از آنكه اصحاب فیل هدف سنگریزه قرار گرفتند ، بیمارى آبله در میانشان شایع ‌شد و نابودشان كرد و تا آن زمان، چنان مرضى در آنجا دیده نشده بود ».10برخی روایات گفته اند : چون ابرهه دید در سپاهش بیمارى وبا پدید آمده و بیشتر آنان را از بین برد ، ناچار شد به سرعت بازگردد و در برگشت به یمن نیز بسیارى از لشكریانش در میان راه از بین رفتند و خود ابرهه نیز كه به این بیمارى مبتلا شده بود ، به زحمت توانست خود را به صنعا برساند و چون به آنجا رسید ، جان سپرد . به نقلى ، فقط یك نفر توانسته بود نجات یابد و خود را به نجاشى پادشاه حبشه برساند . او هم پس از گزارش دادن نابودى سپاه ، با سنگریزه یكى از همان مرغان كه مأمور تعقیب او بود ، در حضور نجاشى نابود شد .11 در برخی روایت چنین آمده که دو فیل در این حمله شركت داشتند كه یكى سالم ماند و دیگرى نابود ‌شد . بیشتر نویسندگان مسلمان ، عذاب اصحاب فیل را 40‌ سال پیش از بعثت و در سال ولادت رسول‌اكرم صلى الله علیه و آله دانسته و این تقارن را از بركات ولادت آن بزرگوار برشمرده ‌اند .12 عامل الفیل ، مبدأیی برای تاریخ! داستان اصحاب فیل در میان مردم حجاز چنان ‌مشهور بود كه سال وقوع این رخداد ، « عام‌الفیل » را مبدأیی براى تاریخ قرار داده و در اشعارشان از آن یاد‌ كرده ‌اند و زمانى كه پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله سوره فیل را براى مشركان خواند ، با وجود مخالفت شدیدى كه با او داشتند ، هیچ‌كس آن را انكار نكرد ؛ از این ‌رو خداوند ، عذاب اصحاب فیل و خنثی شدن مكر آن ها براى ویرانى كعبه را از نشانه ‌هاى روشن الهى و از نعمت هاى خداوند براى قریش مى ‌داند ؛ « أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفیلِ أَ لَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فی تَضْلیلٍ ».13  زهرا رضاییانبخش قرآن تبیانپی نوشت ها:1. مجمع البیان ، ج‌10 ، ص‌8212. المفصل ، ج‌ 3 ، ص‌517‌ ـ ‌518 3. تاریخ طبرى ، ج‌1، ص‌440 ؛ السیرة‌ النبویه ، ج‌1، ص‌ 45؛ مجمع البیان ، ج‌ 10، ص‌824 و روح المعانى ، ج‌ 30، ص‌421 4. السیرة ‌النبویه ،ج‌1 ، ص‌46؛ تاریخ طبرى ، ج‌1، ص‌440؛ جامع‌البیان ، مج‌15، ج‌30، ص‌388 و مجمع البیان ، ج‌10، ص‌8225. السیرة‌ النبویه ،ج‌1، ص‌52 و روح المعانى، ج‌30، ص‌4236. فیل: 4-37. همان: 58. مجمع‌البیان، ج10، ص‌842؛ السیرة‌ النبویه، ج‌1، ص‌54؛ بحارالانوار، ج‌15، ص‌74 و الدرالمنثور، ج‌8، ص‌6329. مجمع‌البیان، ج‌10، ص‌824 و الدرالمنثور، ج‌8، ص‌62910. الكافى، ج‌8، ص‌8411. روح المعانى، مج‌16، ج‌30، ص‌424 و الدرالمنثور، ج‌8، ص‌63212. مجمع‌البیان، ج10، ص825 و روح‌المعانى، ج‌30، ص‌42013. فیل: 2-1 و المیزان ، ج‌20 ، ص‌361                                                   





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 247]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن