تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833460195
گزيده سرمقاله روزنامههاي صبح
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: روزنامه هاي صبح امروز ايران درسرمقاله‌هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه برخي از آنها در زير ميآيد. ابتكار «ضرورت طراحي گفتمان دهه چهارم» عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي ابتكار به قلم محمد قادري است كه در آن مي‌خوانيد؛ با نزديکتر شدن به زمان برگزاري انتخابات رياست جمهوري، مي بينيم که بحث غالب در اصحاب رسانه، آن است که سرانجام چه کسي مي آيد و در واقع، خواسته يا ناخواسته فضاي سياسي جامعه به سمتي کشيده شده است که همه به دنبال اين هستند که چه کسي به صحنه مي آيد و مي تواند سکان امور را به دست بگيرد.نکته آن که در اين فضاي پررونق و البته جنجالي که بيشتر افراد به دنبال سهم خواهي و تسويه حساب هاي شخصي هستند، آنچه بيش از همه محوريت بحث را يدک مي کشد، جستجوي فردي خاص به عنوان يک ناجي بزرگ است و اين که در پايان، چه جناح سياسي مي تواند طيف اصولگرا از نوع احمدي نژاد را مهار کند، ولي آيا به راستي جستجوي فرد و جناح جانشين، پاسخگوي مسائل و مشکلات جامعه امروز ما خواهد بود؟فارغ از پرداخت به اين نکته که آيا واقعا مسبب مشکلات و معضلات موجود کيست و آيا اين مشکلات، به قول برخي، تنها برآمده از عملکرد دولت نهم است يا خير، در اينجا مي خواهم به اين نکته بپردازم که آنچه مشخص است، اين که بردن فضا به سمتي که مردم را به انتخاب ميان نام ها محدود کند و از اين رهگذر، تنها سلايق و پشتوانه گروهي و جناحي اشخاص را معيار انتخاب معرفي نمايد، بدون شک، دادن آدرس نادرست به افکار عمومي و آحاد جامعه است، چراکه جامعه ايران در اوضاع کنوني به هيچ وجه، قابل اداره به دست يک نفر يا يک گروه محدود و مشخص نيست و نياز به همگرايي، اتحاد و همدلي همه مردم و نخبگان دارد تا بتواند با يک جهش بلند، خلا کم کاري هاي گذشته را جبران کرده و گام مهمي به سمت آرمان ها و اهداف ترسيم شده در چشم انداز آينده خود بردارد. بنابراين به نظر مي رسد، حاکميت يک چهارچوب مشخص در قالب گفتماني جديد، مي تواند همه تفکرات و سلايق گوناگون را فارغ از نام و نشان ها، بر يک محور معين جمع کرده و با تدوين برنامه ها و راهبردهاي منسجم و عملياتي از هزينه رقابت هاي شخصي و گروهي کاسته و با همدلي، انرژي و توان همه را به سمت يک ايران آباد و بانشاط رهنمون سازد.چنانچه پردازش و طرح گفتمان عدالت و پيشرفت از سوي رهبر معظم انقلاب به عنوان گفتمان دهه چهارم انقلاب، مي تواند بار اين خلا جدي و حلقه مفقوده را به خوبي به دوش کشد که البته اميدواريم اين مساله نيز همچون بسياري ديگر از رهنمودهاي ايشان به محاق شعارزدگي ها و کاغذبازي هاي مرسوم فرو نرود، بلکه بسان گفتمان هاي جهادي دهه 60 که از کلام گهربار حضرت امام(ره) سرچشمه مي گرفت بتواند به حرکت هاي عظيم اجتماعي در راستاي تعالي و پيشرفت کشور منجر شود. به هر حال در چنين اوضاعي، بدون شک، تدوين و طراحي يک گفتمان جديد با توجه به شرايط و الزامات دهه چهارم انقلاب، کاملا ضروري به نظر مي رسد; گفتماني که توحيد، عدالت، تعالي، اخلاق مداري و حضور پرشور نسل سوم انقلاب در ارکان آن، مي تواند از مهمترين شاخصه هاي آن باشد; گفتماني که بتواند به طور شفاف و مشخص، نسبت خود را نخست با جامعه، حاکميت و قدرت تبيين کند، دوم اين که نسبت و رابطه خود را با انقلاب اسلامي و ايدئولوژي اسلام ناب مشخص کرده و بر اين مبنا موضع و نوع حرکت خود را در واکنش به روندهاي جهاني، اعلام نمايد و مهمتر از همه به روشني بگويد که مي خواهد چه مشکلاتي را از جامعه و حکومت حل کند. رسالت «دوباره ملي كردن صنعت نفت!»عنوان سرمقاله‌ِ روزنامه‌ي رسالت به قلم محمدكاظم انبارلويي است كه در آن مي خوانيد؛ حجت الاسلام والمسلمين كروبي در دومين بيانيه انتخاباتي خود به مناسبت 100 سالگي كشف نفت در ايران و در آستانه سالروز ملي شدن نفت، موضوع بازخواني ملي شدن نفت را مطرح نموده و با ارائه يك طرح پيشنهاد داده است كه سهام شركت‌هاي گاز و پخش فرآورده‌هاي نفتي را در اولين گام به طور مساوي ميان همه افراد كشور از 18 سال به بالا توزيع كنيم. روزنامه اعتماد ملي سه‌شنبه گذشته سرمقاله‌اي تحت عنوان «دوباره ملي كردن صنعت نفت » در همين مورد نوشته است . كروبي كه عنوان بيانيه خود را «مردمي كردن درآمدهاي نفت - توزيع عادلانه ثروت ملي» نهاده است در بيانيه خود آورده است كه تيم اقتصادي حزب اعتماد ملي به طور عالمانه ابعاد مختلف آن را مورد بررسي قرار داده است. از آقاي كروبي بايد به‌خاطر انتشار اين بيانيه به دو دليل تشكر كرد. -1 پرداختن به موضوع نفت و نقش آن در اقتصاد كشور و انديشيدن در خصوص معماي درآمدهاي نفتي و حصه منافع ملت از اين نعمت خدادادي شايسته تقدير است . مشكلات اقتصاد ايران را بدون نفت و جايگاه آن نمي‌توان نگاه كرد. لذا كسي كه مي‌خواهد رئيس جمهور بشود حتما بايد يك ذهنيتي از نفت و نقش آن در بودجه و اقتصاد كشور داشته باشد. -2 نكته دوم، زاويه نگاه آقاي كروبي به مسئله از زاويه گفتمان پيشرفت و عدالت است . دغدغه توزيع عادلانه ثروت آن هم معطوف به پيشرفت كشور در داخل، گفتمان اصولگرايان است و بايد از اين باب هم تقدير شود. اما دو نكته خطاب به آقاي كروبي دارم كه در زير به آن اشاره مي‌كنم. -1 نفت و گاز از اين باب كه جزء معادن هستند، در اصل 45 انفال محسوب مي‌شوند. ما در قرآن يك سوره به نام انفال داريم و درصدر سوره خداوند تبارك و تعالي تكليف انفال را مشخص فرموده و در قانون اساسي هم در اصل 45 مبتني برهمان اصل قرآني «انفال را متعلق به حكومت» نه دولت مي‌داند.بنابراين هرگونه تصميم‌گيري در مورد تقسيم و تسهيم اموال مربوط به انفال بايد ناظر به رعايت رژيم حقوقي و مالي محاسباتي آيه اول سوره انفال و اصل 45 و نيز قانون نفت مصوب سال 66 كه مربوط بر همين موضوع است، باشد.اين رعايت بايد به‌گونه‌اي باشد كه با سوگند رياست جمهور مبني‌بر پاسداري از اسلام و قانون اساسي سازگار باشد. البته اين پيشنهاد آقاي كروبي ناظر به آينده است كه ان‌شا‌الله اگر رئيس جمهور شدند آن را با رعايت آنچه گفته شد عملياتي ميكنند. -2 اما آقاي كروبي در دوران اصلاحات رئيس مجلس بودند. وزير نفت دولت اصلاحات اقرار دارد كه تبصره 38 قانون بودجه سال 58 را كه ناظر به تعيين تكليف حقوق ملت در باب نفت (بخوانيد انفال) و ترجمه اصل 53 مي‌باشد رعايت نمي‌كرده است . ديوان محاسبات فقط در تفريغ سال 83 يعني آخرين سال دولت اصلاحات خبر از تصرف در وجوه عمومي به ميزان 6 ميليارد دلار توسط شركت ملي نفت و محروميت بيت‌المال از اين مبلغ عظيم مي‌دهد . سوال اين است كه آقاي كروبي آن زمان كه هم قدرت داشتند و هم مسئوليت، نسبت به صيانت از بيت‌المال در همين حد ياد شده حساس نبودند و از حقوق مردم دفاع نكردند حال چگونه مي‌خواهند با پيشنهاد پيچيده‌اي كه براي سهامدار نفت كردن ايرانيان مطرح فرمودند آن را عملياتي كنند؟ آن وقت مجلس به رياست ايشان از حقوق دولت كه در حقيقت حقوق ملت بود نتوانست دفاع كند. فردا چگونه مي‌خواهد از حقوق ميليونها ايراني دفاع كند؟! اعتماد ملي «ستون خيمه انقلاب اسلامي»عنوان سرمقاله‌ي روزنامه‌ي اعتماد ملي به قلم محمدرضا نوري‌شاهرودي است كه در آن مي‌خوانيد؛ جمهوري اسلامي ايران نظام ويژه‌اي است كه علا‌وه‌بر سه قوه مقننه و مجريه و قضاييه داراي نهاد و مجلسي است كه كارشناسان فقاهت با راي مردم وظيفه تعيين رهبري و نظارت بر عملكرد آن را برعهده دارند؛ وجود مجلس خبرگان براي تقويت رهبري و باعث بقا و استمرار نظام جمهوري اسلامي اين مجلس به حدي اهميت دارد كه امام خميني(ره) در وصيت‌نامه خود مسامحه در انتخاب خبرگان را باعث آسيب جدي بر كشور و اسلام ارزيابي كرده‌اند. شخصيت حقيقي فقيه كه به‌عنوان رهبر تعيين شده است همانند ديگر شهروندان در برابر قوانين يكسان و در مسائل حقوقي با آنان مساوي است، از اين رو شخص فقيه در انتخاب اعضاي مجلس خبرگان يا رياست‌جمهوري و نمايندگان مجلس و ديگر شوراها همانند همه مردم فقط يك راي دارد.ساختار قانون اساسي ايران بر تفكيك حوزه ولا‌يت فقيه از قلمرو حكومت است، يعني گرچه فضاي اصلي نظام و عمود استوار كشور ولا‌يت فقيه است اما براي حاكميت مردم در حوزه اموال و احوال منطقه خاصي با انتخاب رئيس‌جمهور و نمايندگان و شوراها پيش‌بيني شده كه در اين دو بخش نيز شخصيت حقيقي رهبري مانند ديگر شهروندان است. نشانه‌هاي تفكيك شخصيت حقيقي از شخصيت حقوقي فقيهي كه به‌عنوان رهبر تعيين ميشود بسيار است كه در اصل 142 دارايي رهبر، رئيس‌جمهور و معاونش، وزيران و همسر و فرزندان آنان قبل و بعد از خدمت توسط رئيس قوه قضاييه رسيدگي ميشود كه برخلا‌ف حق افزايش نيافته باشد. اين مربوط به اموال شخصي است وگرنه اموال حقوقي امامت با نظر رهبري در مصالح عامه مصرف ميشود. حفظ رهبري و امامت از واجبات است. رهبري به معناي راستين مايه انسجام امت اسلامي و عامل پيوستگي و اتحاد آحاد ملت است كه به تعبير حضرت علي(ع) خداوند امامت را واجب گردانيد تا امت اسلامي هويت جمعي خود را حفظ كرده و بر محور او گرد آيد. اين جايگاه بالا و منزلت رفيع اقتضا مي‌كند كه همه مسلمانان، امامت و رهبري را پاس دارند و در برابر آفات و خطرهايي كه آن را در معرض آسيب قرار مي‌دهد حساسيت داشته و براي ايمن ماندن آن تلاش كنند. اسلام در نظام سياسي خود اصل نظارت بر حاكمان را پذيرفته است. حضرت علي(ع) در دستورالعمل حكومتي خويش به مالك اشتر هرچند به لزوم و شايستگي كارگزاران اهميت مي‌دهد ولي از وي مي‌خواهد كه بر عملكرد آنان نظارت و اهتمام داشته باشد.بر اين اساس نظارت نه‌تنها با مقام والا‌ي رهبري منافات ندارد بلكه باعث تحكيم و تقويت آن ميشود.مشروعيت نظارت در نظام اسلامي را برمبناي نقش مردم بايد جست‌وجو كرد. آموزه‌هاي سياسي اسلام نشان‌دهنده آن است كه حكومت‌داري به عنوان حق شخصي براي حاكم نيست، بلكه حكومت و عدالت براي مصالح عامه و خير و صلا‌ح جامعه است كه همگان بايد در استقرار آن سهيم و شريك باشند (ليقوم‌الناس بالقسط.) در قرآن كريم مهمترين تكاليف اجتماعي و سياسي و نظامي و قضايي خطاب به همه مردم است يعني در جامعه‌اي كه حاكميت قرآن وجود دارد، مردم وظيفه اصلي مسووليت‌ها را به عهده دارند.مجلس خبرگان رهبري كه از هشتاد و چند نفر مجتهد باتقوا و عادل تشكيل شده براي تحكيم و تقويت نظام اسلامي و پشتوانه رهبري است كه بدين شكل در نوع خود بي‌نظير است. خبرگان از نهادهاي اساسي و حساس نظام جمهوري اسلامي است كه مسووليت‌هاي بزرگي را به‌عهده دارد. اين مجلس جايگاه بلندي در تداوم انقلاب دارد. بر اين اساس براي انتخاب خبرگان شرايط ويژه‌اي در نظر گرفته شده مانند اشتهار به ديانت و وثوق و شايستگي اخلا‌قي، اجتهاد در حد قدرت استنباط و بينش سياسي و اجتماعي و آشنايي با مسائل روز و نبود سوابق سوء سياسي. با اين خصوصيات 25 سال است كه خبرگان رهبري به مثابه مشعلداراني كه راه حركت نظام اسلامي را روشن كرده فعاليت ميكنند. اين مجلس در حقيقت ستون اصلي خيمه ثبات و استمرار نظام جمهوري اسلامي است. كيهان «موقعيت بن بست !» عنوان يادداشت روز روزنامه‌ي كيهان به قلم حسام الدين برومند است كه در آن مي‌خوانيد؛جنگ عليه تروريسم، کاوش تسليحات کشتار جمعي، اشاعه دموکراسي، طرح صلح عربي، ايجاد خاورميانه جديد و... از جمله ايده پردازي ها و گفتمان سازي هايي است که در دهه اخير تنها با توجه به منافع گره خورده و اتحاد استراتژيک آمريکا و رژيم جعلي صهيونيستي قابل درک است.اما آنچه امروز براي افکارعمومي جهان و ملت ها مشهود و هويدا گرديده، اين است که از دل جنگ عليه تروريسم و يا جستجوي تسليحات کشتارجمعي، غيراز لشکرکشي به عراق و افغانستان و کشتار و قتل صدها هزار نفر انسان بي دفاع و مظلوم چيزي بدست نيامد. از «اشاعه دموکراسي» هم زندان هاي ابوغريب و گوانتانامو و شکنجه هزاران نفر از انسان ها به طرزي دهشتناک و مشمئزکننده پديدار گشت. طرح صلح عربي نيز که خط سازش و تسليم را به منظور عادي سازي روابط اعراب با رژيم جعلي صهيونيستي دنبال و تئوريزه مي کرد پس از جنگ 22 روزه غزه نبض آن براي هميشه قطع و در اجلاس دوحه قطر صلح عربي-اسرائيلي مرده قلمداد شد.همچنين ايجاد خاورميانه اي جديد با مشروعيت بخشيدن به رژيم صهيونيستي و سيطره آمريکا بر منطقه با هدف تامين خواسته هاي نامشروع و زياده خواهانه به ثمر ننشسته است. از سوي ديگر؛ سالهاست که بيداري اسلامي در منطقه کليد خورده و در نبرد پيروزمندانه غزه بر اثر تثبيت مقاومت اسلامي- پس از پيروزي جنگ 33 روزه لبنان- بيداري جهاني آغاز گرديده است و موج فزاينده ملت ها در حمايت از مردم فلسطين و محکوميت جنايات و اقدامات سبعانه و وحشيانه صهيونيست ها نشانه اي واضح و دلالتي روشن در اين زمينه است. در اين ميان عامل ديگري که به شدت منافع استراتژيک آمريکا و فرزندخوانده اش را به چالش کشانده، موقعيت ممتاز و پيشرفت مادي و معنوي ايران در سطح منطقه و حتي پاره اي از معادلات سياسي در عرصه جهاني است. بطوريکه رسانه ها و روزنامه هاي خارجي -بخصوص آمريکايي- در تحليل ها و گزارش هاي خود با صراحت و کراراً اعتراف مي کنند که 1- ايران اکنون در موقعيتي قرار دارد که مي تواند مشکلات منطقه را حل کند. 2- سياست هويج و چماق آمريکا در قبال ايران شکست خورده است. 3- خاورميانه ديگر حياط خلوت آمريکا نيست. 4-زمان رهبري ايران در منطقه فرا رسيده است. 5- ايران قادر به پايان دادن برتري غربي ها در خاورميانه است و 6- خاورميانه جديد آنگونه که ايران مي خواهد شکل گرفته است. برآيند عقيم ماندن طرح ها و گفتمان سازي هاي آمريکايي- اسرائيلي از طرفي و کسب جايگاه ويژه ايران در منطقه و نفوذ معنوي در ميان کشورهاي مسلمان از طرف ديگر موجب شده است تا آمريکايي ها و صهيونيست ها به اميد قطع کردن نوار ناکامي هايشان - و البته بدون آنکه درس عبرتي بگيرند و واقعيت ها را بپذيرند- در شرايط کنوني به شگردها و دسيسه هاي تکراري و نخ نما و پوسيده اي چون « تطميع افکارعمومي»، «تفرقه در جهان اسلام» و «کارشکني در مسير پيشرفت جمهوري اسلامي» متوسل شوند که ارزيابي آنها از وضعيت فعلي تحولات منطقه به روشن شدن برخي موضع گيري ها و اقدامات کمک مي کند. 1-آنچه امروز براي آمريکا و رژيم صهيونيستي بسيار آزاردهنده است و همچون بختکي بر روي سينه آنها افتاده و احساس نفس تنگي مي کنند «نفرت عمومي ملت ها» نسبت به سياست ها و خط مشي هاي کاخ سفيد و تل آويو است. بطوري که پايگاه خبري آمريکايي ويلسون کانتي نيوز چندي پيش طي گزارشي با تشريح سياست هاي نادرست آمريکا و طرح اين سوال که چرا آمريکا منفور ملت ها است به دولت اوباما توصيه مي کند نسبت به تغيير نگرش مردم جهان به آمريکا همت بگمارد و از سياست هاي شرم آور بوش پرهيز کند. اکنون بايد ديد با روي کار آمدن دموکرات ها آيا شعار «تغيير» براي پرهيز از تکرار سياست هاي بوش است يا اينکه صرفاً پوششي براي تغيير نگرش افکار عمومي و تلطيف فضاي ضد آمريکايي در جهان است تا کماکان سياست هاي زورگويانه و زياده خواهانه آمريکايي تداوم داشته باشد. شواهد و قرائن نشان از آن دارد که «اوباما»، «جرج بوش ثاني» است با اين تفاوت که بجاي استفاده از گزينه «قدرت سخت» از ترکيبي از «قدرت سخت بعلاوه قدرت نرم» تحت عنوان ابداعي- و در عين حال ابهام آميز- «قدرت هوشمند» استفاده مي کند و در اين گزينه «تطميع» جزو لاينفک آن است. اينجاست که کشورهاي منطقه بويژه کشورهاي مسلمان مي بايست هوشياري بيشتري را به سياست ها و اقدامات خود در سطح منطقه اي پيوست نمايند. امروز رژيم صهيونيستي نيز بعد از نبرد اخير غزه به منفورترين رژيم دنيا مبدل گشته است و پيگيري محاکمه سران کودک کش تل آويو خواسته و دغدغه اصلي ملت ها در اقصي نقاط عالم است و جالب اينکه اگر بجاي مجازات جنايتکاران صهيونيست و همزمان با کنفرانس بين المللي فلسطين در تهران ناگهان و به گونه اي غير منتظره موضوع بازداشت و جلب «حسن عمرالبشير» رئيس جمهور سودان از سوي ديوان کيفري بين المللي مطرح مي شود در راستاي همان سياست «تطميع» است که مشترکاً و بالاتفاق از سوي آمريکا و رژيم صهيونيستي عملياتي مي شود که البته از آن هم طرفي نبسته اند. 2- با نضج بيداري اسلامي و استحکام و قوت روزافزون «خط مقاومت» در جهان اسلام و همچنين از آنجايي که آمريکايي ها و همپيمانانشان و صهيونيست ها در طي سال هاي گذشته نتوانسته اند اهداف و خواسته هاي نامشروعشان را از زمين جنگ و خونريزي درو کنند به ريسمان «تفرقه» در ميان کشورهاي مسلمان چنگ انداخته اند. اقدام ناگهاني دولت مغرب در قطع روابط با ايران در جمعه گذشته به بهانه اي واهي از مصاديق تاکتيک تفرقه است. همچنانکه احزاب و شخصيت هاي سياسي مغرب بي پرده اذعان مي کنند که اقدام کشورشان ناشي از فشارهاي آمريکا به منظور از هم گسستن اتحاد کشورهاي اسلامي است. از همين روي آمريکايي ها سعي دارند با انشقاق ميان کشورهاي اسلامي و تفکيک برخي از کشورهاي عربي با عنوان «اعراب ميانه رو» وحدت جهان اسلام را نشانه بگيرند و ظرفيت و پتانسيل بالقوه کشورهاي مسلمان در برابر زياده خواهي هاي خودشان رابا گلوله تفرقه، ترور نمايند. 3- آمريکايي ها در راستاي روابط استراتژيک شان با رژيم صهيونيستي براي چپاول هر چه بيشتر کشورهاي منطقه با مانعي جدي به نام «جمهوري اسلامي ايران» برخورد کرده اند که همچون «خاري در چشم و استخوان در گلو» براي آنهاست و آنچه عصبانيت آمريکايي ها را مضاعف مي کند اين است که علي رغم همه تهديدات و تحريم هايي که در طي سه دهه گذشته عليه ايران بکار بسته اند و کارشکني هايي که بر ضد ايران در انرژي هسته اي، بحث «ايران هراسي»، مانع تراشي براي جلوگيري از گسترش روابط با ديگر کشورها، تلاش براي قطع روابط راهبردي ايران و سوريه، تحريک قاهره، رياض و امان براي رو در رو قرار گرفتن با تهران و... به انجام آن در شرايط کنوني مبادرت مي ورزند همچنان در بن بست مقابله نافرجام با ايران گرفتارند. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]
-
گوناگون
پربازدیدترینها