واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تعریف قرآن از زبان حضرت على علیه السلام
امیرالمؤمنین على علیه السلام مى فرماید:قرآن ؛ آن نور مطلق است كه غروب و افول بر آن راه ندارد، چراغ روشنى است كه به خموشى نگراید، دریاى ژرف و پهناورى است كه عمق و ساحل آن پیدا نیست ، راه راست و مستقیمى است كه رهروانش هرگز گمراه نگردند، پرتو تابانى است كه ظلمت و تاریكى به آن راه ندارد فیصل دهنده اى است كه دلائل آن سست نخواهد بود، بیان واضحى است كه اصول و دلایل آن تاثیرپذیر نیست ، داروى شفابخشى است كه با همراه داشتن و عمل كردن به آن از امراض و بیماری ها ترسى نیست ، مایه عزت و سربلندى است كه یاران آن هرگز خوار و مغلوب نخواهند شد و حقیقتى است كه طرفدارانش بى یار و یاور نخواهند بود.قرآن ؛ گنجینه ایمان و منبع آن است ، دریاى علوم و سرچشمه دانش است ، پایگاه و بوستان عدالت و دادگسترى است .قرآن ؛ دریایى است كه آبكشان نتوانند آب آن را تمام كنند، چشمه هایى است كه آبش تیره و آلوده و آبشخوار آن در اثر تراكم و كثرت واردین ، تنگ نخواهد گردید، منازلى است كه راه هاى آن صاف و رهروانش گمراه نشوند.قرآن ؛ نشانه ها و علائم روشنى است كه عابرین از آن غفلت نورزند، قله هاى بلندى است كه قصد كنندگانش نتوانند از آن بگذرند.قرآن ؛ كتابى است كه خداوند آن را سیراب كننده تشنگان علم و بهار دل هاى فقها و دانشمندان و نیكان و صالحان قرار داده است .قرآن ؛ دوایى است كه با آن دردى نیست ، نور و روشنایى است كه هرگز به ظلمت و تاریكى نمى گراید، ریسمانى است كه دستگیره آن محكم و ناگسستنى مى باشد و پناهگاه محكم و بلندى است كه دست یغماگران و چپاول گران به آن راه ندارد و براى دوستدارانش عزت و به پناهندگانش پناهگاه ایمنى بخش است و براى پیروانش وسیله هدایت و رستگارى و براى تمسک كنندگانش وسیله عذرخواهى است .قرآن ؛ دلیل محكم و استوارى است براى استدلال كنندگان ، گواه حق و زنده اى است براى كسى كه در خصومت ها به آن چنگ زند. وسیله پیروزى است براى اجتماع كنندگانش . حاملانش را به سوى سعادت مى برد و عاملانش را به مقام عالى اوج مى دهد.قرآن ؛ علائم و راهنمایی هایى است براى متفكرین ، سپرى است براى طالبان سلاح ، علم و دانشى است براى كسى كه آن را در مغز خود جاى دهد، حدیث درستى است براى كسى كه در میان مردم حكومت و قضاوت نماید.1و نیز حضرت على علیه السلام فرمود: به كتاب خدا توجه كنید زیرا قرآن ریسمانى است محكم ، نورى است آشكار، درمان نافع و نوشابه اى است كه عطش را ریشه كن مى سازد.قرآن ، تكیه گاهى است محكم ، نجات گرى است مطمئن . كج نمى شود تا نیاز به اصلاح داشته باشد. منحرف نمى شود تا نیاز به درستكارى پیدا كند. زیاد خواندن و زیاد گوش دادن به آن ، آن را كهنه نمى كند. هركس از روى قرآن سخن گفت راست مى گوید و هركس به قرآن عمل كرد پیروز است . منبع : تأثیر قران در جسم و جان نعمت الله صالحی حاج آبادی محمدی_گروه دین و اندیشه تبیان1- نهج البلاغه ، خطبه 189.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]