محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846664210
حیدری: همه راهها به مرکز هنرهای نمایشی ختم میشود
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > تئاتر - محمد حیدری اعتقاد دارد نبود استقلال عمل برای مدیر تئاتر شهر در پنج سال اخیر مشکل اساسی حرفه‌ای‌ترین سالن تئاتر کشور بوده است. فروغ سجادی: محمد حیدری که 18 ماه مدیر تئاتر شهر بود، اکنون دو ماه است از این سمت استعفا داده تا دبیری بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را تجربه کند. او عقیده دارد همه راههای مدیریت تئاتر به رئیس مرکز هنرهای نمایشی ختم میشود و همین موجب شد او نتواند مدیر موفقی برای مجموعه تئاتر شهر باشد. از نگاه حیدری نداشتن استقلال عمل برای مدیر تئاتر شهر در پنج سال اخیر مشکل اساسی حرفه‌ای‌ترین سالن تئاتر کشور بوده است. گفت‌و‌گوی خبرآنلاین با این مدیر حدود دو هفته پیش و قبل از تغییر و تحولات جدید در مرکز هنرهای نمایشی انجام شده و در دو بخش ارائه میشود؛ بخش اول در مورد تئاتر شهر و بخش دوم درباره جشنواره تئاتر فجر امسال. چطور شد محمد حیدری از مدیریت تئاتر شهر به دبیری جشنواره تئاتر فجر رسید؟شما خودتان در مطلبی به دوستی من و ارتباطم با آقای پارسایی و نقش آن در گرفتن حکم دبیری جشنواره فجر اشاره کرده بودید، اما موضوع به سال‌های خیلی دور باز می‌گردد. من پروسه طولانی را طی کردم و این طور نیست که ناگهانی این اتفاق افتاده باشد. من در جشنواره‌های استانی، منطقه‌ای زیادی که از طرف مرکز هنرهای نمایشی از سال 1374 برگزار می‌شد، فعالیت اجرایی داشته‌ام، به ویژه در جشنواره‌های تئاتر دفاع مقدس. از همانجا اشراف خوبی به حوزه تئاتر شهرستان‌ها و استان‌ها دست پیدا کردم و همین تجربه‌ها با تجربه مدیریت تئاتر شهر زمینه‌ساز حضور من در جشنواره تئاتر فجر شد.دو بار از مدیریت تئاتر شهر استعفا دادید. یک بار پذیرفته نشد و بار دوم پذیرفته شد. دلیلش چه بود؟ به خاطر جشنواره تئاتر فجر بود یا مسایل دیگر؟من حدود 18 ماه در مجموعه تئاتر شهر مشغول به خدمت بودم، اما به دلیل سیاست‌های جدید معاونت هنری مبنی بر این که یک مدیر دو مسئولیت در این حوزه نداشته باشد و همچنین مسئولیت سنگین دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر، مجبور شدم از مدیریت تئاتر شهر کناره‌گیری کنم. البته به نظر من مسئولیت این دو باهم منافاتی نداشت و دبیری جشنواره فجر شغل محسوب نمی‌شود و حضور من در هر دو سمت می‌توانست کمک‌کننده هم باشد. معتقد بودم داشتن این دو سمت با هم اتفاق خوبی برای جشنواره است و این در جشنواره فجر به خاطر سالن‌هایی که برای اجراها در نظر گرفته می‌شد، می‌توانست مثمر ثمر باشد.به لحاظ مالی هم موثر بود چون می‌شد برای نمایش‌های انتخاب شده و اجرا عمومی آنها هم از همین الان برنامه‌ریزی کرد و برای اجراها پشتوانه اجرایی داشت. به حال با توجه به سیاست‌های مرکز هنرهای نمایشی امکان مدیریت من در هر دو قسمت وجود نداشت و من هم پذیرفتم و به نوعی از این که مسئولیت سنگینی از دوش من برداشته شد، خوشحال هم شدم. براساس این گفته‌ها ظاهرا با سیاست‌های جدید معاونت هنری منافاتی ندارید، چون پس از استعفای شما شنیدم دلیل اصلی این استعفا اختلاف سلیقه با آقای پارسایی و شاه‌آبادی معاون هنری بوده است؟بخش عمده‌ای به خاطر مسئولیت جشنواره فجر و اینکه به من اعلام کرده بودند باید از میان این دو مسئولیت یکی را انتخاب کنم ، مربوط می‌شد. این دستور‌العمل از سوی آقای شاه‌آبادی بود؟این سیاست جدید مرکز هنرهای نمایشی و معاونت هنری بود که من باید یک مسئولیت را انتخاب می‌کردم و یک بخشی هم باز می‌گردد به بلاتکلیفی مجموعه تئاتر شهر. اینکه برنامه‌های مجموعه تئاتر شهر بنا به شرایط پیش‌آمده نه برای هنرمندان مشخص بود و نه برای مسئولان، در حالی که گروهی اعلام می‌کرد قراراست فلان تاریخ در مجموعه تئاتر شهر اجرا کند، اما مسئولان از اجرای دیگری خبر می‌دادند. بعد مباحث دیگر مطرح شد، مثل بحث هدفمند کردن یارانه‌ها و مسایل دیگر... عملکرد شما در تئاتر شهر قابل توجه نبود و در گفتگویی که چندی پیش با خود من و یک رسانه دیگر داشتید گفتید برنامه‌های زیادی برای تئاتر شهر داشتید، اما به دلیل نداشتن استقلال عمل، هیچگاه نتوانستید آن را اجرا کنید.سیاست مرکز هنرهای نمایشی در این چند سال به این صورت بود که همه راهها به مرکز هنرهای نمایشی ختم میشود و این در همه بخش‌های مدیریتی مرکز مشهود است که مدیر برای جزئی‌ترین مسایل نمایشی باید به سراغ رئیس مرکز هنرهای نمایشی برود. این استقلال عمل در تئاتر شهر وجود نداشت. مدیری که بخواهد خودش را درگیر جزئیاتی بکند که حتی مثال زدن در باره آن قابل توجه نیست نمی‌تواند به مدیرانش استقلال عمل برای انجام کار بدهد. در حالی که همه چشم‌ها به مجموعه تئاتر شهر به عنوان تنها مجموعه حرفه‌ای تئاتر است و تو به عنوان مدیر آن هیچ استقلال عملی نداری تا شرایط را برای هنرمندان فراهم کنی، طبیعی است که نمی‌توانی مدیر موفقی باشی و برنا‌مه‌هایت را به اجرا برسانی. از ابتدا که با من برای مدیریت تئاتر شهر صحبت شد، قرار بود این مجموعه به صورت مستقل اداره شود و من تصمیم داشتم آن را به صورت شورایی هم از نظر برنامه‌ریزی و هم شورای انتخاب آثار اداره کنم. شوراها تشکیل شدند، چند جلسه هم گذاشتیم، اما به مرحله عمل نرسید چون شرایط مناسبی فراهم نشد.این مجموعه زیر مجموعه مرکزهنرهای نمایشی است و باید بر اساس سیاست‌های این مرکز اداره شود و متأسفانه مدیر تئاتر شهر در این پنج ساله اخیر چه قبل و چه بعد از من هر گز استقلال عملی برای اجرای برنامه‌هایش نداشته و نمی‌تواند داشته باشد. او باید با یک تنخواه ناچیز مجموعه‌ای بزرگ را اداره کند که بیش از 100 پرسنل دارد و این افراد نیز وضعیت مشخصی ندارند. مبلغ تنخواه چقدر بود؟سقف آن حدود 500 هزار تومان در ماه بود که این مبلغ ناچیز نمی‌توانست برای اداره و هدایت یک مجموعه بزرگ مانند تئاتر شهر کافی باشد. مبحث مستقل شدن تئاتر شهر از زمان من مطرح شد. آقای پارسایی هم پذیرفتند این اتفاق بیافتد، اما نمی‌دانم چرا در این 18 ماه مدیریت من این موضوع عملی نشد. در واقع من زمانی می‌توانم خودم را پاسخگوی هنرمندان بدانم که یک مدیر مستقل باشم . در حالی که من حتی برای تعیین سالن تمرین استقلال عملی نداشتم. در دوره شما قوانین جدیدی برای تئاتر شهر تعریف شد که خیلی حرفه‌ای نبود. مثلا دیگر هنرمندان نمی‌توانستند خودشان در انتخاب سالن اجرایشان نقش داشته باشند. نمی‌دانم این سیاست شما بود یا از طرف مرکز هنرهای نمایشی به شما تحمیل شد و همین موجب اعتراض و انتقاد زیادی از سوی هنرمندان هم شد.تعریف اشتباه از سالن‌ها قبل از من هم انجام شده بود. مثلا سالن چهارسو بر اساس شکل اجرا تعریف نشده و این اسم آدم‌ها هستند که در انتخاب این سالن اجرا نقش دارند. این تعریف حرفه‌ای نیست که براساس اسم و رسم سالن اجرا به گروه داده شود.اما بسیاری از کارگردانان اسم و رسم‌دار هم بودند که در دوره شما برای گرفتن این سالن مراجعه کردند و پاسخ منفی شنیدند. در حالی که ما شاهد حضور اجرای کارگردانانی در این سالن بودیم و هستیم که پیش از این حتی یک بار هم در تئاتر شهر روی صحنه نرفته بودند...خیر، من این موضوع را قبول ندارم. همین الان هم هنرمندانی در چهارسو اجرا می‌روند که نه تئاترشان و نه جایگاه خودشان در حد این سالن است.یک بخش به رئیس مرکز هنرهای نمایشی و آقای پارسایی باز می‌گردد. پس در واقع شما در‌این‌باره تصمیم گیرنده نبودید؟گفتم، خیلی از این توافقات تئاتر شهر با مرکز انجام می‌شد. برای اجراهای جشنواره فجر نیز ما با این مشکل مواجه بودیم. برای خیلی از اجراهای جشنواره فجر سال گذشته، براساس ساختار اجرایی سالن اجرا تعیین شده بود. در حالی که در ایام جشنواره دیدیم به جای سالن چهارسو، سالن قشقایی به آنان داده شد. منظورم من از طرح این موضوع اشاره به نمایش‌هایی است که در دوره شما در سالن‌های حرفه‌ای مثل اصلی و چهارسو اجرا شدند؛ نمایش‌هایی که در حد این مجموعه نبودند، اجراهایی که گاه در یک شب 20 تماشاگر هم نداشت.درست است. وقتی شما معیار ارزشیابی نداشته باشی همین اتفاق می‌افتد. در تئاتر شهر تعریف معیار تئاتر حرفه‌ای وجود نداشت و این شیوه که هر ساله زنبیلی توسط یک کارگردان گذاشته شود و بگوید این جای من است صحیح نیست. اصلا به کیفیت آثار توجه نمی‌شود. ممکن است من به عنوان کارگردان امسال نمایشی را خوب کار کنم، اما سال بعد اثر ضعیفی ارائه کنم. نباید داشتن حق سالانه اجرا ملاک انتخاب آثار باشد و این اتفاق که صحبت کردید برخاسته از همین است که هرساله یک سری افراد خاص می‌آیند اجرایشان را انجام می‌دهند و می‌روند. شما هم اعتقادی به این شیوه انتخاب ندارید؟بله. پس چرا در دوره شما بیشترین شکل انتخاب نمایش برای سالن‌های تئاتر شهر بر این اساس بود؟چون معیار ارزشیابی وجود نداشت و براساس توافقات مرکزهنرهای نمایشی با جشنواره‌هایی مختلف تئاتری صورت می‌گرفت. پس می‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم شما به عنوان مدیر تئاتر شهر بیشتر یک مدیر اجرایی بودید تا مدیر هنری و برنامه‌ریز؟اگر استنباط شما این است من هم قبول دارم. یعنی به این معتقد نیستید؟وقتی مدیردر بخش هنری تصمیم‌گیرنده نباشد و صرفا کارهای اداری و اجرایی را انجام دهد، نتیجه همین میشود که می‌بینید و شرایط مورد پسند و مطلوب هنرمندان واقع نمی‌شود. وقتی برنامه اجراهای سالانه به خاطر تعهدات مرکز هنرهای نمایشی به جشنواره‌های مختلف تغییر می‌کند، سالن‌ها جابجا میشود و موجب نارضایتی میشود. این استقلالی که من صحبت می‌کردم به این معنا نبود که فقط خودم بخواهم برنامه‌ریزی کنم بلکه آن مجموعه می‌توانست شورایی متشکل از هنرمندان داشته باشد تا برای برنامه‌ها و اجراهایش تصمیم گیری کنند و آثار را به لحاظ کیفی بررسی کنند. به نظر من سیاست غلطی که وجود دارد و مدیر تئاتر شهر باید برای جزئیات هم با مدیر مرکز مشورت کند و حتی نتواند برای مرخصی پرسنل خود تصمیم بگیرد، این معنای دیگری دارد و درواقع آن مدیر، یک مدیر داخلی محسوب میشود. به نظر من با سیاست‌های موجود، تئاتر شهر مدیر نمی‌خواهد، یک مدیر داخلی برای ابلاغ و اجرای سیاست‌ها می‌خواهد. همانطور که گفتم همه راهها به مرکز هنرهای نمایشی ختم میشود. می‌توان گفت مدیریت تئاتر در این چند ساله خیلی شخصی عمل کرده است؟ من این طور نمی‌گویم، اما در مورد خودم و هر چه به من مربوط می شود شفاف پاسخگو هستم. شما در ابتدای مدیریت تئاتر شهر طرح‌های جذابی ارائه دادید؛ از جمله طرح شورای انتخاب آثار، اما وقتی عملی نشد این طور به نظر رسید که این طرح‌ها بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته تا اجرایی؟شوراها شکل گرفتند، اما چون بر حسب سیاست‌های مرکز هنرهای نمایشی این شوراها تصمیم‌گیرنده نبودند و بازهم مجوز اجرا توسط مرکز ارائه می‌شد، بی نتیجه ماند. من به شورای کیفی نمایش فکر می‌کردم و جلسات خوبی با هنرمندان داشتیم، اما هیچگاه امکان عملی کردن نتایج این شورا فراهم نشد و هر بار به تعویق افتاد.پس از چهار جلسه‌ای که با دوستان داشتیم در پایان سال گذشته، خود دوستان هنرمند هم به این نتیجه رسیدند با این شکل و در شرایطی که استقلال عمل وجود ندارد تشکیل این شورا بی‌نتیجه است. نبود برنامه روشن و معیار مشخص نتیجه‌ای جز همین که می‌بینید، ندارد؛ اجرای گروه‌های غیر حرفه‌ای و بدون داشتن صلاحیت در کنار گروه‌های حرفه‌ای در تئاتر شهر. پس موضوع جشنواره فجر چندان هم در استعفای شما نقش نداشته و مواردی که ذکر کردید شما را به این استعفا راغب کرده؟من شفاف می‌گویم اگر این استقلال عمل را داشتم مایل بودم شش ماه دیگر مدیر تئاتر شهر بمانم و بخشی از اجرای برنامه‌ها و طرح‌هایی که پیش‌بینی کرده بودم نپذیرفتند و گفتند تا سال آینده این اتفاق نمی‌افتد. پس نمی‌توانستم یک سال دیگر به همین شکل ادامه دهد تا ببینم چه میشود و بازهم بیشتر پاسخگوی هنرمندان باشم که این شرایط جالبی نبود و بیشتر برزخ بود. این گفت‌و‌گو ادامه دارد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]
-
گوناگون
پربازدیدترینها