تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834756881
روایت داستانی دینی با زبان سینما
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: روايت داستاني ديني با زبان سينما
گفت‌وگو با شهريار بحراني، كارگردان «ملك سليمان» وقتي توليد فيلمي 5سال طول ميکشد و بودجه‌اي کلان (با متر و معيارهاي سينماي ايران) صرف ساخت آن ميشود و انبوهي حاشيه فرامتني پيرامونش- به عنوان پرهزينه‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران- به راه مي‌افتد، طبيعي است که انتظارها از چنين اثري بالا برود. «ملک سليمان» در چنين شرايطي توليد شد؛ پروژه دشواري که حکايت از اعتماد به نفس سازندگانش دارد؛ اعتماد به نفسي که باعث شده فراتر از معيارهاي معمول و متعارف سينماي ايران حرکت کنند. ملک سليمان به لحاظ فن، تکنيک و جلوه‌هاي ويژه قطعا گامي به جلو براي سينماي ايران محسوب ميشود. در سينمايي که تجربه‌هاي جالب توجهي در توليد فيلم عظيم ندارد، ساخت چنين فيلمي با آخرين دستاوردهاي تکنيکي سينماي دنيا، مي‌تواند اميدبخش باشد. شهريار بحراني،کارگردان ملک سليمان باتجربه ساخت سريال تاريخي «مريم مقدس»، اين‌بار گامي بلندتر برداشته و پا به حيطه‌اي دشوار گذاشته است؛ روايتي از زندگي سليمان نبي(ع) که اگر انرژي و دقتي که صرف کارگرداني‌اش شده در مرحله نگارش فيلمنامه نيز وجود داشت، حاصل کار به مراتب چشمگيرتر و تأثيرگذارتر از ملک سليمان فعلي مي‌شد. با اين حال ملک سليمان به علت در اختيار داشتن امکانات و تکنولوژي پيشرفته روز، فيلم مهمي در سينماي ايران به حساب مي‌آيد. ملک سليمان به لحاظ فن، تکنيک و جلوه‌هاي ويژه قطعا گامي به جلو براي سينماي ايران محسوب ميشود. در سينمايي که تجربه‌هاي جالب توجهي در توليد فيلم عظيم ندارد، ساخت چنين فيلمي با آخرين دستاوردهاي تکنيکي سينماي دنيا، مي‌تواند اميدبخش باشد. فيلمنامه ملک سليمان با توجه به اينکه برگرفته از يک قصه قرآني است و هميشه اصالت اين نوع قصه‌ها در فيلمنامه مسئله بوده، به چه صورت به نگارش درآمد؟ زماني که پروژه ملک سليمان به تصويب رسيد و قرار شد کار نگارش فيلمنامه را آغاز کنيم، با تجربه‌اي که ما در سريال «مريم مقدس» داشتيم مي‌دانستيم که يک دوره تحقيقاتي خيلي مفصل نياز داريم و تعدادي گروه‌هاي تحقيقاتي تشکيل داديم که يکي به سرپرستي آقاي سعيد اصفهانيان به عنوان گروه تحقيقاتي قرآني به تحقيق و بررسي آيات و مسائل پيرامون حضرت، مثل ماجراي پدربزرگوارشان يا ماجراي ملک يا اجنه و شياطين و مفاهيمي که در حاشيه داستان بود پرداختند. اين گروه به تفاسير مختلف مراجعه کردند و داستان زندگي ايشان را از نظر توالي و تأخر زماني مرتب کردند که کار بسيار مفصل و گسترده‌اي هم بود. در کنار اينها به طور موازي حجت‌الاسلام والمسلمين آقاي حميد محمدي با يک گروه پژوهشي در قم کار جمع‌آوري روايات مربوط به حضرت سليمان و موضوعات مرتبط ديگر را پيگيري و شايد چند ده هزار صفحه روايت و مطلب به ما منتقل و اين روايات را پالايش کردند. روايات ضعيف را جدا کردند و روايات صحيح و معتبر را به ما ارائه دادند و وقتي تحقيقات قرآني و روايي تمام شد داستان اصلي حضرت سليمان از ميان اوهام و خرافه و تحريفاتي که بر اين داستان حاکم بود و در ذهن بعضي مردم هم هست خارج شد و در اختيار ما قرار گرفت. اين اتفاق براي اولين بار افتاد و در کارهاي قبلي قرآني چنين نبود که لطماتي هم به اين نوع کارها وارد مي‌کرد.
بعضي از افراد که سراغ موضوعات تاريخي و مذهبي مي‌روند به عمد و براي جذابيت بيشتر کار، دست به داستان‌پردازي و وصل‌کردن ماجراهاي غيرواقعي به قصه اصلي مي‌زنند. بله. اين موضوع بسيار جاي بحث دارد و ميشود مفصل به آن پرداخت. به هر حال من فکر ميکنم بد نيست در اين موارد روشنگري بشود. همين‌طور در رابطه با بخش هنري کار که ما يک گروه تحقيقات ديگر هم در اين زمينه داشتيم که آقاي عبدالحميد قديريان به عنوان مدير هنري- که بايد اشراف هنري مي‌داشتند بر تمام موضوعات بصري کار، در زمينه معماري و شاخه‌هاي هنري و بصري بني‌اسرائيل- شروع به کار کرده و به يافته‌هاي جالبي دست پيدا کردند؛ اينکه آنها قومي بودند که مهاجرت کردند، مدتي در مصر باستان بودند، اسير شدند و زمان حضرت موسي(ع) در بيابان به سر مي‌بردند و روي هم رفته قوم بيابان‌نشيني بودند که هرچه داشتند به لحاظ جذابيت‌هاي تصويري از تمدن اطراف و حاشيه‌اي اخذ کردند مخصوصا از تمدن باستاني مصر و همين‌طور تمدن حوزه بين‌النهرين، سومر، بابل، کنعان و... . ضمنا يک گروه تحقيقات تاريخي هم داشتيم که من و آقاي مجتبي فرآورده (تهيه‌کننده) در آن همکاري کرديم و بحث ريشه‌هاي فکري تمدن‌هاي باستاني و انحرافات مشرکانه‌اي که در تمدن‌ها اتفاق افتاده بود چه در مصر باستان و چه در باقي تمدن‌ها و حکومت‌هايي که بين آنها شکل گرفته بود را بررسي کرديم. البته تحقيقات ما گسترش پيدا کرد و ما شناختي نسبت به انحرافات فکري و عقيدتي قوم يهود پيدا کنيم. وقتي هم وارد مرحله نگارش فيلمنامه شديم بعد از اين تحقيقات، باز بسياري ازدوستان در حوزه‌هاي مختلف ما را پشتيباني فکري کردند و بسياري از سينماگران، سياسيون و همکاران خودمان در پروژه در اين مرحله همراه ما بودند و نظر مي‌دادند.همين کار باعث سردرگمي، چندتکه‌شدن کار و از بين رفتن يکدستي و يکپارچگي آن نشد؟
نه، به اين دليل که داستان ما داستان قرآني بود و دوستاني که مي‌آمدند با يک صفاي خاصي مي‌آمدند و هيچ‌کدام عقيده‌شان را تحميل نمي‌کردند. آنها کمک مي‌کردند ما زباني پيدا کنيم که در خور شأن اين داستان باشد. ازجمله استاداني که خيلي کمک کردند و وقت گذاشتند آقاي دکتر حسن عباسي بودند که يک دوره‌اي را با ما در زمينه استراتژيک کار کردند؛ سينماي استراتژيک، جنگ رواني، تبليغات در سينما، نمادها، رنگ‌ها و... که چند ده‌ساعت به طور خصوصي از اين استاد بزرگ استفاده کرديم. اين دوستان، ما را راهنمايي مي‌کردند و تأکيد همه اين بود که تا حد امکان کار با زبان سينمايي امروز و مدرن باشد و مفاهيم سخت تبديل به داستان و تصوير شود نه اينکه به طور مستقيم و در زبان محاوره.فکر مي‌کنيد به آن دست يافتيد؟ خب زنجيره اصلي فيلمنامه ما يک موضوع سخت و يک مفهوم خيلي سنگين قرآني است به نام ملک، نه داستان زندگي حضرت سليمان، روابط خانوادگي ايشان با همسر و برادر و نه حتي جنگ‌هايشان. بحث اصلي که قرآن کريم مطرح مي‌کند اين است که خداوند يک بار روي زمين توسط يکي از رسولان بزرگش حکومت الهي موردنظرش را که قرار است در آخر الزمان توسط حضرت مهدي(عج) پياده شود به صورت يک ماکتي اجرا کرده و نحوه اجراي اين حکومت را هم خداوند در اين داستان توضيح داده است. اين چالش اول ما در فيلمنامه بود که آن را طوري جلو ببريم که اين مفهوم عظيم به بهترين صورت بيان شود و راهش اين بود که حتي‌الامکان از ديالوگ‌هاي کمتري استفاده شود. ما 39بار فيلمنامه را بازنويسي کرديم و در بازنويسي‌هاي آخر شروع کرديم به حذف ديالوگ‌ها.البته همين ديالوگ‌هاي کم بايد ديالوگ‌هاي تأثيرگذار و مهمي مي‌بودند اما اغلب ساده و سطحي هستند. همانطور که گفتم تلاش گروه براين بود که زباني انتخاب شود که بين فيلم و تماشاگر حجابي ايجاد نشود و قابل فهم باشد. اما نبايد روزمره و زبان محاوره تهراني هم مي‌بود که اين لحن فيلم را از فاخريت دور مي‌کرد. اين علت ساده بودن آن است که ما خيلي در آن وسواس به خرج داديم؛ هم براي کوتاه‌کردن ديالوگ‌ها و هم نگهداشتن آنها در يک سطح معقول. ما يک فيلمنامه صد و چند صفحه‌اي را تبديل به 51صفحه کرديم. اطلاعات ديالوگ‌ها را گرفتيم. چيزهايي که فکر مي‌کرديم تماشاگر ممکن است متوجه نشود، بارها توضيح داده بوديم. مثل ماجراي نزديکي عوالم يا تقاضاي ملک؛ اينها با هماهنگي دست‌اندرکاران تصويري فيلم انجام مي‌شد.
بالاخره من در رابطه با ديالوگ‌ها جوابي نشنيدم. اگر قصد مستقيم‌گويي نداشتيد و تلاش کرديد با تصوير و در بطن اتفاق‌ها حرفتان را بزنيد چرا بحث رباخواري اين‌قدر مستقيم و زمخت بيان شده است؟ درست مي‌فرماييد. قبول ميکنم. هرچند که يک توضيحي هم در اين رابطه دارم. بحث رباخواري و ارتباطش با شيطان بحثي بود که ديگر نمي‌توانستيم خارج از محاوره مردم بيان کنيم. خيلي پيچيده بود. ربا، بهره‌اي است که پول را افزايش مي‌دهد. اما برکت آن کم ميشود. من هرچه کردم نتوانستم از پس تصويرکردن آن بربيايم؛ يعني هرچه فکر مي‌کردم چطور به اين ماجرا بپردازم به جايي نرسيدم.جالب است که شما تلاش کرده‌ايد بعد يا قبل از هر صحنه آزاردهنده‌اي تماشاگر را آرام کنيد. بعد از آن شروع کوبنده فيلم، سليمان در دشت سرسبزي نشسته و قبل از رفتن به آن ويرانه که آتش گرفته يک قاب زيبا از دشت و دمن نشان مي‌دهيد. خوشبختانه لوکيشن‌ها خيلي به کمک ما آمدند. اينها زيبايي‌هاي کشورمان است؛ در شمال جاده خلخال و دامنه کوه سبلان در اردبيل. ما مناطقي داريم که براي يک فيلم تاريخي بسيار زيبا، بکر و وحشي هستند. ضمن اينکه در قرآن آمده به آن منطقه برکت بخشيده و بايد متناسب آن جاهايي را انتخاب مي‌کرديم و در فيلم نشان مي‌داديم جدا از اينکه فيلم ما فيلم تلخي است. اتفاقا يکي از نگراني‌هاي آقاي فرآورده که مدام گوشزد مي‌کردند اين بود که فيلم ترسناک ميشود.فيلم به نوعي ژانر وحشت هم محسوب ميشود. به هر حال مدام حرف از شيطان و اجنه است، بحث جنون آدم‌هاست. به همين دليل ما هر دو مورد جن‌زدگي را به روز منتقل کرديم در حالي که اگر شب اجرا مي‌شد تأثيرش چند برابر بود. اما دلمان نمي‌خواست تماشاگر را آزار بدهيم. مي‌خواستيم او با آرامش فيلم را ببيند تا تأثير بگيرد و پيام را دريافت کند. نمي‌خواستيم فقط يک فيلم ترسناک بسازيم.همکاري‌تان با گروه هنگ‌کنگي که در بخش جلوه‌هاي ويژه در کنار شما بودند به چه صورت بود؟ گروه جلوه‌هاي ويژه در اين کار دو گروه ايراني و چيني بودند؛ چيني‌ها در هنگ‌کنگ و چين که حدود 100 انيماتور بودند و ايراني‌ها هم که همين‌جا تحت نظر آقاي فرآورده به سرپرستي آقاي سيدهادي اسلامي فعاليت مي‌کردند. در واقع يک گروه 30 نفره انيماتور در داخل داشتيم که تمام اين دو گروه را آقاي لئولو نظارت مي‌کردند. يکي از سخت‌ترين سکانس‌ها بر عهده بچه‌هاي ايراني بود. چون پلان‌ها را نصف کرديم؛ آن سکانس دودها که کار دود بسيار طاقت‌فرسا و سخت است و نياز به استعداد و هوش بالا دارد، هم از نظر هنري و هم اجرايي.فيلمبرداري کار هم در سطح بالايي قرار دارد.
بله. فيلمبرداري خوب آقاي خضوعي بسيار تحسين‌برانگيز است. ايشان همراه گروه جلوه‌هاي ويژه جلو مي‌رفتند و يک جاهايي هم ايشان بسيار جلوتر بودند به ايشان مي‌گفتيم «آقاي خضوعي صبر کن ما هم برسيم».با هزينه‌اي که براي فيلم شده و ستاره‌هايي که در پشت صحنه از آنها بهره برديد، چرا در جلوي دوربين چنين وسواسي نداشتيد و از بازيگران حرفه‌اي و ستارگان کاربلد سينما بهره نگرفتيد تا کار به فضاي سريال‌هايي مثل يوسف پيامبر نزديک نشود؟ من از بازي بازيگرانم حتي خيلي از همان هنروراني که آنها را از بين کشاورزان، ماهيگيران، بچه‌هاي کارگر و برنج‌کار انتخاب کردم راضي بودم و گاهي غافلگير مي‌شدم از بس خوب بودند.بله. اتفاقا هنروران کار، خيلي خوب هدايت شده بودند. منظورم نقش‌هاي يک و دو کار است. به نظرم مقوله بازيگري پيچيده‌تر از چيزي است که ما در رابطه با ستاره و حرفه‌اي‌ها به آن فکر مي‌کنيم. بحث اجراي آن نقش و افتادن در دل تماشاگر، بحثي شيرين و خيلي جالب و بسيار هم،دلي است. اين ستاره‌ها هميشه ستاره نبودند. در يک کاري توانستند در دل بيننده نفوذ کنند و اين فرصت به آنها داده شد. شما اگر هنرپيشه قابلتان به آن فيلم تعهد داشته باشد و احترام قائل باشد براي موضوعي که کار مي‌کند، مي‌تواند در دل مخاطب نفوذ کند؛ اگر لحظه‌اش پيش بيايد. پس ارتباط عاطفي تماشاگر با بازيگر مهم است نه سابقه او.اما درآوردن نقش‌هاي سخت آن هم در يک کار تاريخي فاکتورهاي بسياري دارد. فقط به جذابيت در لحظه متکي نيست؛ تکنيک و توانايي و تجربه هم مسئله است. به نظرم بازيگران ما اين فاکتورها را داشتند. تماشاگران غيرايراني که فيلم را ديدند بازيگران را در نقش پذيرفتند و نسبت به بازي‌ها نظر خوبي داشتند و آقاي امين زندگاني با اين فيزيک، ظاهر و بازي، بسيار برايشان قابل قبول بود. ضمن اينکه جالب است بدانيد ما به خيلي از بازيگران که مد نظر شما هستند زمان انتخاب بازيگران، فيلمنامه داديم و از آنها دعوت به کار کرديم. آقاي عليرضا سبزواري دستيار اول من در پيش توليد، تمام هنرپيشه‌هاي سينما را ليست کرد و براي آنها فيلمنامه را فرستاد، مذاکره کرد و تقريبا همه به خاطر سختي کار نيامدند. البته بعضي هم سر پروژه‌هاي ديگر بودند. به هر حال ما به کساني که با ما ماندند و کار کردند افتخار مي‌کنيم.ندا رجبي - همشهري تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]
-
گوناگون
پربازدیدترینها