واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - گفتگوی لوموند با سرگئی کرینکو، رئیس بخش روس اتم بیست و دو سال بعد از فاجعه چرنوبیل، صنعت اتمی روسیه در چه وضعیتی به سر می برد؟مسیر پیشرفت انرژی اتمی در روسیه جدای از مسیر دیگر کشورها نیست. جهان با محدودیت انرژی فسیلی مواجه است. در این بین، از یک سو کاهش نرخ انرژی در جهت جلوگیری از ادامه برنامه های هسته ای مثمر ثمر واقع نشد و از سوی دیگر گرمایش زمین بهانه دیگری برای ادامه فعالیت ها به کشورهای دارای این انرژی داد. بنابراین در طی چند سال اخیر موضوع انرژی هسته ای مهمترین مسئله ای است که هر کشوری می کوشد تا در این زمینه از دیگری پیشی گیرد. آیا بحران اقتصادی موجب به تعویق افتادن برنامه های هسته ای روسیه شده است؟ما راه اندازی 26 راکتور را تا سال 2025 در برنامه های خود قرار داده ایم، که این راکتورها سی درصد الکتریسیته کشور مان را در سال 2030 تامین خواهند کرد. ساختن یک یا دو راکتور در هر سال تا 2011 و سالی دو راکتور در 2012 و 2013 نیز پیش بینی شده است. البته تا پیش از بحران افتصادی، گروه انرژی، انتظاراتی بیش از این از ما داشتند. این روش کمکی هم به پیش برد اهداف شما خواهد کرد؟شرایط تغییر کرده است، اما برنامه 26 راکتور را تغییر نخواهیم داد. چرا که با شکوفایی دوباره اقتصاد، در حالیکه قیمت سوخت کاهش می یابد، تقاضای الکتریسیته افزایش خواهد یافت. اگر بحران تا سه یا پنج سال آینده ادامه یابد، ما پیشرفت در برنامه هایمان را با حفظ اهداف تا سال 2025 به تعویق خواهیم انداخت و در روند سازندگی به نقص معایب خود خواهیم پرداخت. حداقل این بحران به ما اجازه خواهد داد تا دست کم نفس راحتی بکشیم و مهارت های خود را ارتقا بخشیم. منافع روسیه در مبارزات بین المللی چیست؟فراموش نکنید که ما اولین سانترال اتمی را ساختیم! این ماییم که تمامی زنجیره های اتمی را کنترل می کنیم و می توانیم هر سرویسی از جمله سوخت، راکتور و غیره را که مشتریانمان بخواهند به آنها ارائه دهیم.همچنین ما راکتورهایی با نوترون پرسرعت و راکتورهای با قدرت کم یا متوسط که در زیر دریایی ها از آن استفاده می شود را در اختیار داریم. این تشکیلات برای کشورهایی در نظر گرفته شده که شبکه های بزرگی برا ی انتقال الکتریسیته ندارند. بنابراین ما هیچ ترسی از رقابت نداریم. آیا روسیه در صادرات خود برای برخی از کشورها اولویت قائل است؟خیر، بازار انرژی اتمی جهانی است. رقابت، تضمینی برای مصرف کننده ها است تا با قیمت مناسب از الکتریسیته برخوردار شوند. به همین دلیل است که ما ساختارفعالیت هایمان را در جهت هماهنگی با هنجارهای بین المللی شفاف و باز تغییر دادیم و اهداف هسته ای صلح آمیز را ازاهداف نظامی جدا کرده یم. آیا به دنبال شریک خارجی نمی گردید؟تقاضای الکتریسیته هسته ای از عرضه، بسیار بیشتر است. بنابراین مسئله، مسئله رقابت نیست، بلکه همکاری به منظور برآوردن تقاضا است که به نظر من این همکاری تنهایی کافی نیست . بنابراین در این راستا دو راه کار وجود دارد: یا به ادامه فعالیتها بدون کمک دیگر کشورها بپردازیم که البته این مورد از نظر افتصادی مقرون به صرفه نیست و مدت زمان طولانی را طلب می کند، یا اینکه با کشورهایی که به قانون منع گسترش سلاح های اتمی و هنجارهای آژانس بین المللی انرژی اتمی احترام می گذارند، همکاری کنیم. که ما دومین راه را انتخاب کرده ایم. سال 2009، سال تصمیمات راهبردی روسیه خواهد بود و این وظیفه کشورهای دارای تکنولوژی اتمی است که بدون هیچ تبعیضی این انرژی را در اختیار کشورهایی قرار دهند که از داشتن آن محروم هستند. روزنامه لوموند، سوم ژانویه 2009/ترجمه: سامرا قلی زاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]