واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، رونامه واشنگتن تايمز روز سه شنبه در تفسيري با رد توجيه ارائه شده اوباما به ايرادهاي قانوني كنگره در مورد اينكه درگيري نظامي آمريكا با ليبي نقض قانون مصوب سال 1973 اين كشور نيست، نوشت: هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكا به اهدافي در ليبي حمله مي كنند و آمريكا تاكنون مهماتي را كه از مرز 400 ميليون دلار تجاوز كرده است، براي دفاع از شورشياني كه با نيروهاي معمر قذافي مي جنگند به ميدان نبرد در اين كشور فرستاده است. اين روزنامه افزود: با اين همه دولت اوباما مدعيست كه اين يك آوردگاه جنگي نيست و دست كم جنگي نيست كه منظور نظر قطعنامه قدرتهاي جنگي مصوب سال 1973 است. به نوشته واشنگتن تايمز، قطعنامه قدرتهاي جنگي محدوديتهايي را براي تصميم گيري رييس جمهوري آمريكا براي درگير شدن در ميدانهاي نبرد قائل مي شود و وي را موظف مي سازد كه براي نبردهايي كه بيش از دو ماه به درازا مي كشد، الزاما بايد تائيديه كنگره را در دست داشته باشد. اين روزنامه در ادامه تفسير خود نوشت: موضوع اصلي اين مقال اين است كه اين قانون كه در دوران جنگ ويتنام در دهه 70 تدوين و تصويب شده است، آيا اكنون مي تواند موضوع جنگ ليبي در قرن بيست و يكم قرار گيرد يا نه؟ رابرت ام .چسني استاد مدرسه حقوق در دانشگاه تگزاس و از اعضاي موسسه بروكنيگز در اين باب نظرش را اين گونه بيان كرد در مورد جنگ ليبي تنها كاربرد هواپيماهاي بدون سرنشين امر تازه اي نيست بلكه مساله اصلي اين است كه اين جنگ يك جنگ يك طرفه است. وي افزود به نظر من دولت بر آن نيست تا اين مساله را به بحث گذارد كه آيا مي تواند هرچه دلش خواست ليبي را بمباران كند يا نه؛ چرا كه دشمن در موقعيتي نيست كه پاسخ آن را بدهد. بلكه برعكس نظر من اين است كه دولت در حال طرح اين نظريه است كه در مورد جنگ ليبي مقياس و شدت جنگ است كه مطرح است. دولت اوباما در گزارشي كه هفته گذشته به ايرادهاي قانوني كنگره در مورد جنگ ليبي، چنين پاسخ داد كه آمريكا در مورد اعلام منطقه پرواز ممنوع در ليبي، در ابتداي جنگ نقش رهبري را برعهده داشت اما سپس رهبري را به ناتو واگذار كرد و خود نقش حمايتي را برعهده گرفت. دولت اوباما در اين گزارش افزود عمليات آمريكا در اين جنگ تبادل فعال آتش با نيروهاي دشمن نيست ضمن آنكه نيروهاي زميني اين كشور هم دراين ميدان حضور ندارند و بالطبع تلفات و يا تهديدي هم شامل حال نيروهاي آمريكايي نيست و يا فرصت شدت گرفتن جنگ از حيث اين عوامل وجود ندارد. برغم همه اين مدعاها، هواپيماهاي جنگي آمريكايي همچنان پروازهاي زيادي را بر فراز آسمان ليبي انجام مي دهند وهواپيماهاي بدون سرنشين هم به اهدافي عليه نيروهاي قذافي حمله مي كنند و آنها را از دسترسي به نيروهاي شورشيان باز مي دارند. آمريكا مي گويد كه قذافي بايد برود و اهداف رسمي اعلام شده ناتوحفاظت از جان غيرنظاميان و توقف قتل عام دولت عليه شهروندانش اعلام شده است. برخي حقوقدانان درون دستگاه حاكمه آمريكا با خوانش اوباما از قانون قطعنامه قدرتهاي جنگي مخالفند و بحثشان اين است كه به پرواز درآوردن هواپيماهاي جنگي، مصداق يك آوردگاه جنگي است. اما جي كارني سخنگوي كاخ سفيد با رد اين استدلالها مي گويد كه وظايفي وجود دارد كه انجام آن فقط از عهده آمريكا بر مي آيد و اين موضوع منطق حضور آمريكا در اين ميدان نبرد را توجيه مي كند. جان سي.يو مدير موسسه بركلي ميلر براي چالشهاي جهاني و حقوق وابسته به دانشگاه كاليفرنيا در اين زمينه مي گويد به نظر من جنگ ليبي از مصاديق مورد اشاره در قطعنامه قدرتهاي جنگي است. جنگ ليبي مصداق يك مداخله نظامي خزنده است كه مي تواند منتهي به يك جنگ تمام عيار شود. وي مي افزايد پرتاب موشك براي بيش از سه ماه به محل اقامت رهبر يك كشور و حضور نيروهاي مسلح ساير كشورها در يك ميدان رزم، به هر روي موقعيتي است كه مورد تاييد قطعنامه مزبور نيست. جنگ ويتنام كه آمريكا در آن 58 هزار نفر تلفات داشت نيز بطور رسمي از سوي دولت وقت آمريكا يك جنگ اعلام نشد. برخي از نمايندگان كنگره با توجه به اينكه دولت اوباما حاضر به تمكين از تذكر قانوني اين نهاد در باره جنگ ليبي نشده است، قطع بودجه اين جنگ را به عنوان راهكاري براي توقفش پيشنهاد داده اند. صوير**1591**1479
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]