تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805745176
جلوی کودکانتان دعوا نکتید!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: اکثر پدر و مادرها میدانند که دعوا و جار و جنجـال جـلوی فرزندانشان کار درستی نیست، اما واقعیـت ایـن است که ایـن اتــفاق معمولاً رخ می‌دهـد... اکثر پدر و مادرها میدانند که دعوا و جار و جنجـال جـلوی فرزندانشان کار درستی نیست اما واقعیـت ایـن است که ایـن اتــفاق معمولاً رخ می‌دهـد در یـک ازدواج، عــواملـی مـثل مسائل مـالی، اســترس و فشـارهای کـاری، کـمبود خـواب، تغـییر خـلق و خـو، و کمبود فرصت استراحت، مـی‌تـواند مـــوجبات مخالفت و ناسازگاری زن و شوهرها را در خـانه فـراهم آورد. خیلی از زوجین تصور میکنند که دعوا هر از گاه باعـث می‌شود اختـلافات از بین رفته و رابطه به خوبی پیش رود. اما به چه قیمتی؟ به قیمت بچه‌ها؟ این دعواها و جار و جنجال‌ها بر رشد ما چه تاثیری دارد؟ اکثر بچه‌ها متوجه ناسازگاری‌ها و تعارضات پدر و مادر میشوند و اگر بطور مداوم شاهد زد و خورد آنها باشند، نشانه‌هایی از پریشانی و ناراحتی‌های فیزیکی و احساسی از خود بروز میدهند. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که بچه‌ها حتی از شش ماهگی نسبت به استرس صداهایی که در اطراف خود می‌شنوند و برخوردها و منازعات پرخاشگرایانه واکنش میدهند. واکنش‌های فیزیکی بچه‌ها در هر سن و سالی در برخورد با دعوا و مشاجرات پدر و مادر خود، واکنش‌هایی از شوک و ضربه نشان میدهند. ندرتاً می‌خواهند که این دعوا ادامه پیدا کند از اینر معمولاً سعی میکنند: دخالت کنند؛ یا با ایجاد سر و صدا و اعتراض توجه والدینشان را جلب میکنند یا آنها را به خنده وامی دارند؛ یا از موقعیت فرار میکنند. به طور کلی، هر چه بچه‌ها کوچکتر باشند، احتمال گریه کردن و نشان دادن واکنش‌های ترس از آنها بیشتر است. بچه‌های بزرگتر برای تمام کردن درگیری معمولاً حرف می‌زنند. واکنش‌های احساسی شواهد و مدارک تجربی نشان می‌دهد که چیزهایی که والدین تجربه میکنند، بچه‌ها هم تجربه خواهند کرد. از اینرو، اگر والدین عصبانی و ناراحت باشند، این احساسات به سایر اعضای خانواده نیز سرایت خواهد کرد. از آنجا که بچه‌ها والدینشان را الگوی خود میدانند و به آنها تکیه میکنند، دیدن آنها در حال دعوا و مشاجره برایشان ناراحت کننده خواهد بود. این نوع رفتار می‌تواند منجر به ایجاد احساس استرس و اضطراب در بچه‌ها شود. حس "خانواده" در آنها به همراه حس اعتماد به نفسشان تخریب می‌شود. وقتی میبینند پدر و مادر قانون شکنی میکنند درحالیکه همیشه آنها را از آن منع میکردند، باعث از بین رفتن حس اعتماد در آنها شده و این تجربه برای بچه‌ها بسیار گیج کننده خواهد بود. اگر دعوا و مشاجره بخشی از زندگی عادی پدر و مادر باشد، بچه‌ها همیشه منتظر بروز بحث و درگیری بین آنها خواهند بود. علاوه بر این رفتارهای حفاظت از خود، بچه‌ها برای جلوگیری از بروز این درگیری‌ها خود را خسته میکنند. این مسئله آنها را در موقعیتی بسیار دشوار قرار می‌دهد و مجبورشان میکند که نقش یک آدم بزرگ را بازی کنند، درحالیکه نه از نظر فیزیکی و نه شناختی به آن اندازه نرسیده اند. تاثیرات طولانی مدت الگوهای رفتاری ناسازگار در بچه‌ها زمانی شکل می‌گیرد که می‌خواهند خود را با دعواها و مشاجرات پدر و مادر وفق دهند. آنها گریه میکنند، علائمی از ترس نشان میدهند، در دعوای والدین دخالت میکنند و فرار میکنند. بچه‌ها ممکن است حساس و مضطرب شوند. این خصوصیات رفتاری می‌تواند تاثیر بسیار هنگفتی بر اعتماد به نفس، تصویر نفس و عزت نفس آنها داشته باشد. وقتی الگوهای احساسی منفی از زمان کودکی در آنها شکل گیرد، اصلاح و تغییر آنها بسیار دشوار شده و در زندگی آینده آنها خطرساز خواهد شد. اگر بچه‌ها بطور مداوم شاهد این دعواها باشند، به ویژه در محیط خانه، این رفتارها را تقلید کرده و در بازی با دوستانشان و در موقعیت‌های دیگر همانها را اجرا میکنند. مدل سازی از رفتارهای والدین، پدیده ای رشدی است که اگر دعوا کانون آن باشد، تاثیراتی بسیار مخرب خواهد داشت. شواهد تجربی از والدینی که با آنها کار کرده ام من را به این باور می‌رساند که اکثر والدین از مشاجرات لفظی درحضور فرزندان خود خودداری میکنند. اکثر والدین از تاثیر احتمالی این مشاجرات بر روی فرزندانشان آگاهی دارند و سعی میکنند آن را در اتاقی دیگر و دور از فرزندانشان انجام دهند. والدین اکثراً سعی میکنند حرفها و مشاجراتشان را شب‌ها بعد از اینکه بچه‌ها به خواب رفتند انجام دهند تا خطر شنیده شدن آنها توسط بچه‌ها و ناراحت شدن آنها کمتر شود. توصیه می‌شود که اگر والدین می‌توانند احساسات خود را کنترل کنند، بهتر است مخالفت‌ها و ناسازگاری‌های خود را به تعویق بیندازند تا محیط و زمانی مناسب برای خالی کردن آنها پیدا کنند. بهتر است این مشاجرات در محلی به غیر از خانه انجام شود، پارک یا سایر محیط‌هایی که بچه‌ها در آن حضور نداشته باشند، مناسب تر است. اما برای بسیاری از والدین دور نگه داشتن مشاجرات از خانه، غیرممکن است. خلق و خو به سرعت عوض می‌شود و قبل از اینکه حتی خودتان هم متوجه شوید، دعوا را راه انداخته اید. تاثیر را به حداقل برسانید بچه‌ها را وارد نکنید—آنها توانایی سازگار شدن ندارند. علائم و نشانه‌های پدیدار شدن دعوا و مشاجره را تشخیص دهید و آنرا به زمانیکه بچه‌های حضور نداشته باشند معوق کنید. یک قدم به عقب بردارید، تا ده بشمارید، آرام شوید و خودتان را از محیط خطر دور کنید. بهترین علاج عصبانیت، به تاخیر انداختن آن است. از زبان احساسی در مشاجرات خود استفاده نکنید. بچه‌ها معمولاً متوجه میشوند که چه می‌گویید. از تاثیرگذاری حرفها و رفتارهایتان بر روی بچه‌ها آگاه باشید. بعنوان والدین، بچه‌ها بعنوان الگو به شما نگاه میکنند و از رفتارهای شما تقلید میکنند. اگر از فرزندانتان توقع دارید که درست رفتار کنند، پس اول خودتان باید درست رفتار کنید. ناراحتی‌هایتان را روی کاغذ بیاورید. به این ترتیب می‌توانید آنها را به همسرتان نشان داده و آنها هم جوابتان را روی کاغذ بیاورند. معمولاٌ آوردن افکار روی کاغذ شما را متوجه میکند که موضوع چندان شدیدی برای دعوا و مشاجره وجود نداشته است. وقتی افکار در ذهن ما بماند، شدت آنها بیشتر و بیشتر خواهد شد. با مراجعه به مشاور خانواده، طریقه رفتار با همسرتان را اصلاح کنید. سعی نکنید با سکوت عصبانیتتان را نگه داشته یا آنرا مخفی کنید. بچه‌ها به همان اندازه که نسبت به دعوا و مشاجرات حساسند، به ناسازگاری‌های غیرکلامی نیز حساسیت دارند. با نشان دادن علاقه خود به همسرتان جلوی چشم بچه‌ها، مشاجراتتان را با محبتتان متوازن کنید. در مورد ناسازگاری‌ها با فرزندتان صحبت کنید 1. برای توصیف ساده احساساتتان بعد از مشاجره با فرزندتان وقت بگذارید، بدون اینکه بخواهید همسرتان را بدنام کنید. 2. فرزندتان را مطمئن کنید که همدیگر و آنها دوست دارید. 3. برای فرزندتان توضیح دهید که دعواها و مشاجرات کوچک هر از گاهی ممکن است در خانواده اتفاق بیفتد و سعی خواهید کرد که از این به بعد دعوای شدید نداشته باشید. 4. اجازه بدهید فرزندتان درمورد مشاجره سوال کند. بچه‌ها ممکن است درمورد رابطه پدر و مادرشان دچار ترس و نگرانی شوند چون درواقع بحث و مشاجره شما را خوب نمیفهمند. از اینرو، باید به آنها فرصت دهید این نگرانی‌ها را به حداقل برسانند. 5. شدت دعوا را کنترل کنید. اگر می‌بینید که دعواهایتان روز به رز شدیدتر و بیشتر می‌شود، کمک بگیرید. از روانشناس و مشاور خانواده بخواهید که موقعیت بین شما را کمی آرامتر کرده و نظرات هر دو شما را جویا شود. هرچقدر هم که تلاش کنیم، دعوا و مشاجره بین پدر و مادرها هیجوقت از ریشه کنده نمی شود. اگر بچه‌های ما شاهد مهر و علاقه ما به یکدیگر باشند، و خودشان نیز به اندازه کافی از این محبت دریافت کنند، وقتی دعوا و مشاجره ای هم پیش بیاید، در نظر آنها این مشاجره در یک رابطه دوستانه و گرم و بامحبت اتفاق افتاده است و تاثیر چندان منفی بر آنها نخواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 416]
-
گوناگون
پربازدیدترینها