تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804590005
متن کامل سخنراني احمدي نژاد در سازمان ملل
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: متن کامل سخنراني احمدي نژاد در سازمان ملل متن كامل سخنراني محمود احمدي نژاد رئيس جمهور كشورمان به اين شرح است: بسم الله الرحمن الرحيم الحمدلله رب العالمين و الصلوه و السلام علي سيدنا محمد و آله الطاهرين و صحبه المنتجبين اللهم عجل لوليك الفرج و العافيه و النصر و اجعلنا من خير انصاره و اعوانه و المستشهدين بين يديه
رياست محترم مجمع عمومي رؤساي محترم كشورها، رؤساي محترم نمايندگي‌ها عاليجنابان، خانم ها و آقايان خداوند حكيم عزيز و رحيم را سپاسگزارم كه فرصت ديگري در اختيار اين جانب قرارداد تا به نمايندگي از ملت بزرگ ايران مطالبي را به سمع و نظر جامعه جهاني برسانم. همچنين خداوند بزرگ را از بيداري روزافزون ملت ها و حضور شجاعانه آنان در صحنه‌هاي مختلف بين المللي و اعلام نظر در قبال مسائل جهاني حمد و سپاس مي‌گويم. حق طلبي، خداجويي، عدالتخواهي و حمايت از كرامت انساني فرياد رساي امروز ملتهاي جهان است. نفي زورگويي و تجاوز، دفاع از مظلومان و صلح طلبي از ويژگي‌هاي ديگر ملت هاي مختلف جهان به خصوص خواست نسل هاي نو و جوانان برومندي است كه مي‌خواهند جهاني پاك از آلودگي، تجاوز و بي عدالتي و سرشار از عشق و محبت بسازند. جوانان و نوجوانان حق دارند كه عدالتخواه و حق طلب باشند و حق دارند آينده خود را بر اساس محبت و عشق و آرامش بنا كنند. و خداوند را بر اين نعمت بزرگ نيز شاكرم. سركار خانم رئيس، عاليجنابان آنچه امروز بر بشريت مي‌گذرد شايسته كرامت انساني نيست، خداوند بشر را خلق نكرده است كه بعضي بر بعضي ديگر ظلم و تجاوز روا دارند. عده‌اي با ايجاد جنگ و درگيري به غارت منابع، ثروت اندوزي و گسترش سلطه خود مشغول باشند و عده‌اي در فقر و رنج و مصيبت هاي ناشي از آن بسر ببرند. عده‌اي با تكيه بر سلاح و تهديد بخواهند بر جهان حكمراني كنند و عده‌اي دائم در سايه تهديد و ناامني زندگي كنند. عده‌اي در هزاران كيلومتر دورتر از كشور خود سرزمينهاي ديگران را اشغال كنند. در امور آنان دخالت نمايند و بر منابع نفتي و غير نفتي و گذرگاه هاي حياتي آنان مسلط شوند و عده‌اي در خانه خود روزانه بمباران شوند، بچه‌هاي آنان در خيابان ها و كوچه‌هاي وطن خود كشته شوند و خانه‌هاي آنان ويران شود. اينگونه رفتارها در شأن بشريت نيست و با حق و عدالت و كرامت انسان مغايرت دارد. سوال اساسي اين است كه در اين شرايط مظلومان جهان بايد به كجا شكايت ببرند؟ چه كسي يا سازماني از حقوق مظلومان دفاع مي‌كند و ستمگران را به جاي خود مي‌نشاند؟ كرسي قضاوت عادلانه جهاني كجاست؟ با ذكر نمونه‌هايي و مروري كوتاه بر اهم مسائل جهان امروز، موضوع بيشتر روشن مي‌شود. الف- گسترش بي وقفه سلاح هاي اتمي، ميكروبي و شيميايي بعضي قدرت ها با افتخار از توليد سلاح هاي اتمي نسل هاي دوم و سوم خبر مي‌دهند. آنان اين سلاح ها را براي چه مي‌خواهند؟ آيا توليد اين سلاح هاي مرگبار و انباشت آنان در زرادخانه‌ها براي توسعه صلح و دموكراسي است؟ يا اينكه سلاح هاي مزبور ابزار تهديد دولت ها و ملت هاست؟ مردم جهان تا كي بايد در سايه تهديد بمب هاي اتمي، ميكروبي و شيميايي زندگي كنند؟ قدرت هاي مولد چنين بمب هايي به چه چيز متعهد هستند و در برابر جامعه جهاني چگونه پاسخگو مي‌باشند؟ و آيا مردم اين كشورها راضيند سرمايه‌هاي آنان صرف توليد اينگونه سلاح هاي مخرب شود؟ آيا نمي‌توان به جاي اتكا به سلاح هاي مرگبار و بمب به عدالت، اخلاق و عقل متكي بود. آيا عقل و عدالت با صلح و آرامش سازگارتر است يا بمب هاي اتمي شيميايي و ميكروبي؟ اگر عقل، اخلاق و عدالت حاكم باشد، ريشه‌هاي ظلم و تجاوز مي‌سوزد و تهديدها از بين مي‌رود و دليلي براي منازعات باقي نمي‌ماند زيرا اكثر منازعات دنيا ناشي از قانع نبودن به حق خود و اقدام به تجاوز و بي عدالتي است. عموم ملت ها به عدالت عشق مي‌ورزند و از آن استقبال مي‌كنند و حاضرند براي قوام آن فداكاري كنند. آيا اگر قدرت هاي جهاني پرچم اجراي حقيقي عدالت و محبت و صلح را برافرازند ماندگارتر و محبوب‌ترند يا با ادامه تكثير سلاح‌هاي اتمي و شيميايي و تهديد دائمي توسط آنها؟ تجربه تهديد و به كارگيري سلاح اتمي جلوي روي ماست. آيا به جز گسترش نفرت‌ها و دشمني‌ها در بين ملت ها سودي براي عاملين آن داشته است؟ ب- اشغال كشورها و توسعه درگيري ها اشغال كشورها من جمله عراق اتفاق افتاده است و سه سال است كه ادامه دارد. روزي نيست كه صدها نفر به خاك و خون نيفتند. اشغالگران از برقراري امنيت در عراق ناتوان هستند. علي رغم تشكيل دولت و مجلس قانوني دست هاي پنهان و آشكاري در تلاش است تا ناامني و اختلافات را در جامعه عراق گسترش دهد و درگيري داخلي ايجاد كند. شواهدي بر اراده اشغالگران براي رفع ناامني‌ها مشهود نيست. تعداد زيادي از تروريست ها توسط دولت عراق دستگير شدند اما اشغالگران به دلايل گوناگون آنان را آزاد كردند. به نظر مي‌رسد توسعه درگيري ها و تروريسم توجيهي براي حضور نيروهاي خارجي در عراق است. با اين وضع مردم عراق بايد به كجا پناه ببرند و دولت عراق به چه كسي بايد شكايت كند؟ ضامن امنيت عراق كيست؟ ناامني در عراق كل منطقه را متاثر مي‌كند. آيا شوراي امنيت مي‌تواند نقشي در برقراري صلح و امنيت در عراق ايفا نمايد در حالي كه اشغالگران خود عضو دائم شوراي امنيت هستند؟ آيا شوراي امنيت مي‌تواند تصميم عادلانه‌اي در اين مورد اتخاذ نمايد؟ به سرزمين فلسطين بنگريد. ريشه مسائل فلسطين به جنگ جهاني دوم بر مي‌گردد. به بهانه حمايت از بخشي از بازماندگان جنگ، سرزمين فلسطين را با جنگ و تجاوز و آواره كردن ميليون ها نفر از ساكنان بومي اشغال كردند و در اختيار تعدادي از بازماندگان قرار دادند و جمعيت زيادتري هم كه اصولاً از جنگ جهاني متاثر نبودند از سراسر جهان در آن سرزمين جمع كردند و دولتي را شكل دادند. دولتي در سرزمين ديگران با مردمي جمع آوري شده از اطراف جهان و خارج از فلسطين و البته به قيمت آوارگي ميليون ها نفر از صاحبان اصلي آن سرزمين. اين فاجعه عظيمي است كه در تاريخ كمتر اتفاق افتاده است. هنوز آوارگان در اردوگاه هاي موقت زندگي مي‌كنند و بعضي از آنان با آرزوي بازگشت به وطن از دنيا رفته‌اند. آيا هيچ منطق و قانون و استدلال حقوقي وجود دارد كه چنين رويدادي را تاييد نمايد؟ آيا هيچيك از اعضاي سازمان ملل متحد مي‌پذيرند چنين فاجعه‌اي در كشور آنان اتفاق بيفتد؟ آن قدر بهانه تاسيس رژيم اشغالگر قدس سست است كه مدعيان اجازه نمي‌دهند كسي درباره آن سخن بگويد چون با آشكار شدن حقيقت موضوع فلسفه وجودي اين رژيم از بين مي‌رود چنانكه از بين رفته است. فاجعه به استقرار يك رژيم در سرزمين ديگران ختم نمي‌شود. متاسفانه از نخستين روز تاسيس، رژيم مزبور به عنوان يك نيروي تهديد كننده دائمي در منطقه خاورميانه و با مقصد ايجاد جنگ و خونريزي، جلوگيري از پيشرفت كشورهاي منطقه و به عنوان يك عامل تفرقه و تهديد و فشار بر مردم منطقه مورد استفاده برخي قدرت ها بوده است. ممكن است بعضي از حاميان اين رژيم از بيان اين سوابق ناراحت شوند اما اينها واقعيت است و نه افسانه. تاريخ جلوي چشم ماست. اما مهم تر از آن حمايت هاي غير قانوني از چنين رژيمي است. به سرزمين فلسطين نگاه كنيد. مردم در خانه‌هاي خودشان هر روز بمباران مي‌شوند. فرزندان آنان در كوچه و خيابان كشته مي‌شوند اما هيچ مرجع قانوني حتي شوراي امنيت قادر به حمايت از آنان نيست. چرا؟ از طرف ديگر دولتي با رأي مستقيم مردم و به صورت دموكراتيك در بخش كوچكي از سرزمين فلسطين تشكيل مي‌شود ليكن به جاي حمايت مدعيان دموكراسي از او، وزراء و نمايندگان مجلس آن در جلوي چشم جهانيان دستگير و زنداني مي‌شوند. چه شورا و سازماني از اين دولت مظلوم حمايت مي‌كند؟ و چرا شوراي امنيت نمي‌تواند قدمي بردارد؟ در همينجا به لبنان اشاره مي‌كنم: 33 روز مردم زير باران بمب ها و گلوله‌ها به سر مي‌برند و حدود 5/1 ميليون نفر آواره مي‌شوند، برخي از اعضاي شوراي امنيت عملا” در مسيري حركت مي‌كنند كه فرصت لازم را براي متجاوز فراهم آورند تا اهداف خود را از طريق نظامي محقق سازد و ديديم كه عملا” شوراي امنيت سازمان ملل متحد تحت فشار برخي قدرت ها نمي‌تواند آتش بس را در همان روزهاي اول تصويب و برقرار كند. شوراي امنيت روزها به تماشاي صحنه فجيع حملات به مردم لبنان مي‌نشيند و فجايع قانا بارها تكرار مي‌شود، چرا؟ در همه اين موارد پاسخ روشن است. مادام كه عامل درگيري خود عضو دائم شوراي امنيت باشد اين شورا چگونه مي‌تواند به وظايف خود عمل كند؟
ج- عدم رعايت حقوق اعضاء سازمان هاي بين المللي عاليجنابان در اينجا به بخشي از مظلوميت هاي ملت ايران و بي عدالتي كه در حق آنان روا داشته مي‌شود اشاره مي‌كنم: جمهوري اسلامي ايران عضو آژانس انرژي اتمي و متعهد به معاهده NPT است. همه فعاليت هاي اتمي ما آشكار، صلح آميز و در معرض ديد بازرسان آژانس است. چرا با حقوق مصرح ما در قانون مخالفت مي‌شود؟ چه دولت هايي مخالفت مي‌كنند؟ دولت هايي كه خود از چرخه توليد سوخت و انرژي هسته‌اي استفاده مي‌كنند. بعضي از آنان از دانش هسته‌اي در مقاصد غير صلح آميز هم نظير ساخت بمب هاي اتمي استفاده مي‌كنند و حتي در به كارگيري آن عليه بشريت داراي سابقه سوء هستند. به اين بي عدالتي ها چه سازمان و شورايي بايد رسيدگي نمايد؟ آيا شوراي امنيت در جايگاهي هست كه بتواند رسيدگي كند؟ و اجازه ندهد حقوق مسلم كشورها نقض گردد و برخي قدرتها مانع پيشرفت علمي كشورهاي ديگر شوند؟ استفاده از شوراي امنيت به عنوان ابزار تهديد بسيار نگران كننده است. بعضي از اعضاء دائم شوراي امنيت كه در منازعات بين المللي خودشان يك طرف منازعه هستند، به راحتي ديگران را با شوراي امنيت تهديد مي‌كنند و از قبل، محكوميت طرف مقابل خود توسط آن شورا را اعلام مي‌نمايند. سئوال اين است كه استفاده ابزاري از شوراي امنيت چه توجيهي دارد و آيا شورا را از كارآيي ساقط و حيثيت شورا را مخدوش نمي‌كند؟ اين رفتار تا چه ميزان در كارآيي اين شورا براي برپايي امنيت موثر است؟ عاليجنابان مرور بر واقعياتي كه اشاره شد ما را به اين حقيقت رهنمون مي‌شود كه متاسفانه عدالت قرباني زور و تجاوز مي‌شود. بسياري از مناسبات جهاني تحت فشار برخي از قدرتمندان، غير مسئولانه، غير عادلانه و تبعيض آميز است. تهديد با بمب اتمي و تسليحات توسط برخي قدرت ها به جاي احترام به حقوق ملت ها و حفظ و گسترش صلح و آرامش نشسته است. ادعاي حمايت از حقوق بشر و دموكراسي براي برخي قدرت ها تا وقتي است كه بتوان از آن به عنوان ابزاري براي فشار و تحقير ساير ملت ها استفاده كرد اما وقتي موضوع به منافع خود مدعيان بر مي‌گردد، مفاهيمي نظير دموكراسي، حق انتخاب ملتها، احترام به حقوق و شعور مردم، حقوق بين المللي و عدالت هيچ جايگاه و ارزشي ندارد. نظير آنچه در برخورد با دولت منتخب مردم فلسطين و يا در حمايت از رژيم صهيونيستي ديده مي‌شود. اگر در فلسطين مردم كشته شوند، آواره شوند، زنداني و دستگير و محاصره شوند مهم نيست و به حقوق بشر هيچ آسيبي نمي‌رسد. كشورها در استفاده از حقوق مصرح در قوانين بين المللي مساوي نيستند و برخورداري از اين حقوق بستگي به اراده بعضي قدرت هاي بزرگ دارد. ظاهرا” شوراي امنيت فقط براي تامين امنيت و حقوق برخي از قدرت هاي بزرگ مفيد است اما اگر مظلومان زير بمباران ها نابود شوند شوراي امنيت بايد سكوت كند و حتي آتش بس را تصويب نكند. آيا اين براي شوراي امنيت كه بايد حافظ امنيت كشورها باشد يك تراژدي تاريخي نيست؟ نظام حاكم بر مناسبات امروز به گونهاي است كه برخي قدرتها تصميم خود را بر تصميم بيش از 180 كشور جهان حاكم مي‌دانند و خود را معادل جامعه جهاني قلمداد مي‌كنند. آنان خود را مالك و حاكم جهان و ساير ملتها را دست دوم به حساب مي‌آورند. عاليجنابان سوال اين است كه اگر دولت امريكا يا دولت انگليس كه عضو دائم شواري امنيت هستند مرتكب تجاوز و اشغال و نقض قوانين بين المللي شوند چه ركني از اركان سازمان ملل متحد مي‌تواند به جرم آنان رسيدگي كند؟ آيا شورايي كه خود آنان با امتياز ويژه در آن عضويت دارند مي‌تواند به جرم آنان رسيدگي كند؟ آيا تاكنون چنين امري اتفاق افتاده است؟ اما بالعكس ديده‌ايم اگر آنان با ملت يا دولتي مشكل پيدا كنند آن دولت را به شوراي امنيت مي‌كشانند و خودشان در مقام شاكي كار دادستان را هم انجام مي‌دهند و در مقام قاضي حكم هم صادر مي‌كنند و به مرحله اجرا مي‌گذارند. آيا اين نظام عادلانه است؟ آيا تبعيض از اين آشكارتر و ظلمي از اين واضح تر وجود دارد؟ متاسفانه اصرار مداوم برخي كشورهاي سلطه طلب براي تحميل سياست‌هاي انحصار طلبانه خود به مراكز تصميم سازي بين المللي، از جمله شوراي امنيت، باعث شده تا بي اعتمادي افكار عمومي جهاني نسبت به سازمان ملل متحد افزايش يافته، اعتبار و كارآمدي اين فراگيرترين نهاد نظام امنيت دستجمعي، بيش از پيش خدشه دار شود. عاليجنابان تا كي چنين وضعيتي در جهان قابل دوام است. ملاحظه مي‌فرمائيد رفتار بعضي قدرت ها، بزرگترين چالش امروز سازمان ملل متحد و سازمان هاي وابسته و شوراي امنيت است. ساختار و آيين كار موجود شوراي امنيت پاسخگوي انتظارات نسل حاضر و نيازهاي امروز بشر نيست. اين ساختار و آيين كار ميراث جنگ جهاني دوم است. امروزه اين واقعيت بر كسي پوشيده نيست كه نياز حياتي و فوري شوراي امنيت، مشروعيت و كارآمدي است. بايد اذعان داشت كه تا وقتي اين نهاد نتواند به نمايندگي از كل جامعه بين المللي و بطور شفاف، عادلانه و دمكراتيك اقدام كند نه مشروع خواهد بود و نه كارآمد. از سوي ديگر رابطه مستقيم سوء استفاده از حق وتو با كاهش مشروعيت و كارآمدي شورا، اكنون وضوح بيشتري يافته و ديگر غير قابل انكار شده است. تا زماني كه اين ساختار و آيين كار اصلاح نشود نمي‌توان انتظار داشت كه بي عدالتي، ظلم و زورگويي در جهان ريشه كن شود و يا گسترش نيابد. آيا شايسته است مردم امروز جهان تابع تصميمات 60 سال پيش باشند؟ و آيا نسل حاضر و نسل هاي نو حق ندارند خود براي جهاني كه مي‌خواهند در آن زندگي كنند تصميم بگيرند؟ امروز اصلاحات جدي در ساختار و آيين كار شوراي امنيت بيش از هر زمان ديگري ضروري است. عدالت و دموكراسي حكم مي‌كند كه نقش مجمع عمومي سازمان ملل متحد به عنوان اصلي ترين ركن اين سازمان محترم شمرده شده و همين مجمع با تعريف سازوكار مناسبي نسبت به اصلاح ساختارهاي سازمان ملل متحد اقدام كند و به خصوص شوراي امنيت را از وضعيت موجود نجات دهد. در غير اين صورت و در كوتاه مدت حداقل از جنبش غير متعهدها، سازمان كنفرانس اسلامي و قاره آفريقا هر كدام يك نماينده با امتياز ويژه وتو به عنوان عضو دائم شوراي امنيت انتخاب شوند تا تعادل حاصله مانع از اجحاف به ملتها شود. رياست محترم، عاليجنابان از سوي ديگر اخلاق و معنويت بايد جايگاه واقعي خود را پيدا كند. بدون اخلاق و بدون توجه به معنويت كه در پرتو تعليمات انبياء الهي حاصل مي‌شود، نمي‌توان عدالت و آزادي و حقوق بشر را تضمين نمود. چاره عموم گرفتاري هاي امروز بشر توجه به اخلاق و معنويت و حاكميت انسان هاي صالح است. اگر احترام به حقوق انسان ها اصل باشد بي عدالتي، بداخلاقي و تجاوز و جنگ معنايي نخواهد داشت. انسان ها همه مخلوق خداوندند و همه صاحب كرامت و احترام هستند. كسي بر كسي برتري ندارد. كسي يا دولتي نمي‌تواند براي خود امتيازات ويژه قائل شود و هيچ دولتي نبايد حقوق دولت هاي ديگر را ناديده بگيرد و با نفوذ در سازمان هاي بين‌المللي خود را معادل جامعه جهاني قلمداد كند. شهروندان آسيايي، افريقايي، اروپايي و امريكايي با هم برابرند. بيش از 6 ميليارد جمعيت جهان همه برابر و محترم هستند. عدالت و حفظ كرامت انسان دو ركن اساسي حفظ صلح، امنيت و آرامش پايدار در جهان هستند. از اين رو ست كه ما مي‌گوئيم: صلح و آرامش پايدار در جهان فقط مبتني بر عدالت، معنويت، اخلاق، مهرورزي و حفظ كرامت انساني ممكن است. صلح، پيشرفت و امنيت حق همه ملت ها و دولت هاست. همه ما عضو جامعه جهاني هستيم و حق داريم بر ايجاد فضايي آكنده از محبت و عشق و عدالت تاكيد ورزيم. همه اعضاي محترم سازمان ملل متحد متاثر از حوادث شيرين و تلخ جهان امروز هستند. ما مي‌توانيم با اتخاذ تصميمات منطقي و قاطع راه را براي زندگي بهتر نسل هاي حاضر و آينده باز كنيم. ما با همكاري يكديگر مي‌توانيم علل و ريشه‌هاي تلخي‌ها و ناكامي‌ها را بخشكانيم و به جاي آن كام ملت هاي خود را با تقويت عناصري نظير اخلاق، معنويت، عدالت كه پايدار هستند شيرين كنيم. ملتها براساس فطرت الهي به دنبال خير و نيكي و كمال و زيبايي هستند. ما با اتكا به خواست ملت هايمان خواهيم توانست قدم هاي بزرگي در اصلاح امر برداريم و راه را براي كمال بشريت هموار بسازيم. ما چه بخواهيم و چه نخواهيم با اراده خداوند متعال عدالت، صلح و نيكي دير يا زود در جهان مستقر خواهد شد. مهم اين است كه ما نيز سهمي در برپايي عدالت و نيكي در جهان داشته باشيم. خداوند قادر و رحيم كه خالق جهان است حاكم و مالك جهان نيز هست. اوست كه امر به عدالت مي‌كند و اوست كه از بندگان خود مي‌خواهد بر مبناي خير و نيكي و تقوي پشتيبان هم باشند و در فساد و تباهي از يكديگر حمايت نكند. او از بندگان خود مي‌خواهد به نيكي‌ها و خوبي ها امر كنند و يكديگر را از زشتي ها و بدي ها باز دارند. همه پيامبران الهي از حضرت آدم (ع) تا حضرت موسي (ع) و از حضرت موسي تا حضرت عيسي (ع) و از او تا پيامبر اسلام حضرت محمد (ص) بشر را به توحيد، عدالت، برادري و عشق و محبت دعوت كرده‌اند. آيا نمي‌توان بر مبناي توحيد و عدالت و عشق و احترام به حقوق انسانها، دنياي بهتري ساخت و دشمني‌ها را به دوستي تبديل كرد؟ من با صداي بلند اعلام مي‌كنم امروز جهان بيش از هميشه نيازمند انسانهاي صالح و عدالتخواه و عاشق بشريت و بالاتر از همه نيازمند انسان صالح كامل و منجي حقيقي است كه موعود همه امت‌ها و بر پا كننده عدالت و صلح و برادري خواهد بود. اي خداي بزرگ مردم بندگان تو هستند و تو خود بر هدايت و رستگاري آنان تاكيد داري. تو خود انسان كامل و موعود امم را بر بشريت تشنه عدالت ارزاني دار و ما را از رهپويان و تلاش گران براي ظهور و حركتش قرار بده.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 417]
-
گوناگون
پربازدیدترینها