واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: قلدری ممنوع!کمک به کودکان در مقابل زورگویی
«میلاد»، هر روز از مادرش پول بیشتری برای خرید خوراکی درخواست می کند. با این حال، به نظر می رسد که لاغرتر از گذشته شده است و هر روز گرسنه از مدرسه به خانه می آید. پس از مدتی روشن میشود که «میلاد»، پول خوراکی خود را به یک کلاس پنجمی می دهد که او را تهدید کرده است در صورت نپرداختن پول، کتکش خواهد زد.«سارا»، تصور می کند که همه چیز در مدرسه جدیدش خوب است، چون همه دخترها رفتار خوبی با او دارند. اما ناگهان متوجه میشود که یکی از دخترها، شایعات نادرستی درباره ی او پخش کرده است. سارا آن شب با چشمان گریان به خواب می رود و در روزهای بعد نزد مربی بهداشت مدرسه می رود و ادعا می کند دلدرد دارد تا از رفتن به کلاس درس خودداری کند. مشکلاتی که میلاد و سارا با آن دست به گریبان بودهاند، به شکل گسترده مشاهده می شود. بنابر مطالعات انجام شده، بسیاری از کودکان و نوجوانان گفته اند که قلدری و آزار دیگران، در مدرسه ی آن ها روی می دهد. قلدری می تواند سبب بروز کابوسهای شبانه در کودکان شود و آسیبهای عاطفی جدی به آن ها وارد کند که در طول زندگی ادامه یابد. در وضعیت های حاد، ممکن است با ترسها و تهدیدهای بسیار جدی همراه باشد، روان و استعدادهای فرد را ویران کند یا حتی آسیب های شدید به جا بگذارد.اگر کودک شما مورد آزار و اذیت و قلدری دیگران قرار گرفته است، روشهایی وجود دارد که به کمک او بروید تا هرچه بیشتر بر این مشکل غلبه کند و از آثار منفی آن بکاهد. حتی اگر اکنون کودک شما با این مشکل رو به رو نیست، لازم است در این زمینه با او حرف بزنید و او را برای حل چنین مشکلات احتمالی آماده کنید.قلدری یعنی آزار عمدی فیزیکی، کلامی یا روانی دیگری. قلدری می تواند به شکل: ضربه زدن، هل دادن، لقب توهینآمیز دادن، تهدید و تمسخر دیگران برای گرفتن اجباری پول یا گرفتن وسایل با ارزش آن ها باشدقلدری چیست؟بیشتر کودکان گاهی از سوی یکی از وابستگان یا یکی از دوستان شان مورد تمسخر و آزار قرار می گیرند. بیشتر این شوخی ها و اذیت ها اگر همراه با شوخی و در فضایی دوستانه و دوطرفه باشند، زیانی ندارند. اما هنگامی که اذیت کردن دایمی، خشونت بار و نفرت آمیز باشد، قلدری به شمار می رود و باید از آن جلوگیری کرد.قلدری یعنی آزار عمدی فیزیکی، کلامی یا روانی دیگری. قلدری می تواند به شکل: ضربه زدن، هل دادن، لقب توهینآمیز دادن، تهدید و تمسخر دیگران برای گرفتن اجباری پول یا گرفتن وسایل با ارزش آن ها باشد. بعضی از کودکان با نادیده گرفتن و ساختن شایعات بیاساس در مورد افراد دیگر، به قلدری و آزار آن ها می پردازند. بعضی دیگر نیز از تمامی روشهای ممکن برای مسخرهکردن دیگران و آسیب رساندن به احساسات آن ها استفاده می کنند. قلدری باید جدی گرفته شود. نباید آن را مسئلهای فرض کرد که کودکان باید در مقابل آن مقاوم شوند. تاثیرات نامطلوب قلدری می تواند بسیار جدی باشد و عزت نفس و روابط اجتماعی کودک را در آینده تحت تاثیر قرار دهد. در شرایط حاد، امکان دارد قلدری سبب بروز اتفاقاتی جدی همچون فرار از مدرسه شود.
کمک به کودک قربانیاگر کودک تان به شما گفت که قربانی قلدری شده است، هرچقدر هم که ناراحت بشوید، آرامش خود را حفظ کنید و حمایت از او را فراموش نکنید. کودکان بیشتر وقت ها تمایلی ندارند که در باره ی قلدری با والدین شان صحبت کنند. آن ها از اتفاقاتی که روی داده است، احساس شرمندگی می کنند و نگران هستند که مبادا والدین شان از آن ها نا امید شوند.گاهی کودکان تصور می کنند این مشکل به خاطر اشتباه آن ها روی داده است و اگر به گونه ی دیگری رفتار میکردند، این اتفاق نمی افتاد. گاهی از این مسئله نگران اند که اگر کودک قلدر دریابد که آن ها مشکل را با فرد دیگری در میان گذاشته اند، اوضاع بدتر از پیش شود. عده ای دیگر نگران هستند که مبادا والدین شان حرف آن هارا را باور نکنند و اقدامی برای رفع مشکل انجام ندهند یا آن ها را وادار کنند به مقابله و مبارزه با کودک قلدر بپردازند، در حالی که به شدت از او می ترسند.کودک تان را به خاطر آن که آنقدر شجاعت داشته است که مسئله را با شما در میان بگذارد، تحسین و تشویق کنید. به او گوشزد کنید که تنها نیست و بسیاری از کودکان در این سن قربانی قلدری بودهاند. تاکید کنید که کودک قلدر است که رفتاری نادرست انجام می دهد، نه او. به کودک تان اطمینان کامل بدهید که مشکل را با هم فکری خودش حل خواهید کرد.
گاهی اوقات، رفتار برادر، خواهر یا دوست بزرگتر می تواند در حل مشکل بسیار کارساز باشد. می توانید برای دخترتان بازگو کنید که خواهر بزرگترش (که الگوی اوست) چگونه با این مشکل رو به رو شد و آن را حل کرد. برادر، خواهر یا دوست بزرگتر می تواند توضیحات بیشتری در باره ی آنچه در مدرسه اتفاق افتاده است، یا جایی که قلدری رخ داده است، به شما بدهد و دریافتن بهترین راه حل کمک تان کند.اگر متوجه شدید که کودک قلدر در صورت آگاهی از اینکه کودک تان با شما صحبت کرده است، رفتار بدتری خواهدکرد، مسئله را جدی بگیرید. گاهی، مراجعه به والدین کودک قلدر می تواند مفید باشد. در موارد دیگر، آموزگاران یا مشاوران، بهترین افرادی هستند که می توان نخست به آن ها مراجعه کرد. اگر بعد از مراجعه به آموزگار یا مشاور، احساس کردید که باز هم باید با والدین کودک قلدر صحبت کنید، بهتر است این کار را در محیطی انجام دهید که یک مقام رسمی از مدرسه، مثل مشاور، حضور داشته باشد. بسیاری از کشورها در زمینه ی قلدری، قوانین و مجازاتهای روشنی دارند. در بعضی موارد، در صورتی که ازسلامت کودک تان خیلی نگرانید می توانید از مراجع قانونی کمک بگیرید.رهنمود هایی به کودکانکلید اصلی در این زمینه، ارائه ی راهحلهای مناسب و روز به روز در مقابل قلدری و کمک به کودک برای بازیابی عزت نفس و جایگاه روانی مناسب است. در ادامه، چندین راه حل ارائه می شود که به کودک کمک می کنند وضعیت را بهبود بخشد و احساس بهتری نیز در او به وجود آورند:• کنترل خشم خشمگین شدن از کودک قلدر طبیعی است، اما این مسئله، هدف کودکان قلدر است. این رفتار، سبب می شود کودک قلدر احساس قدرت بیشتری بکند. با تمرین مداوم سعی کنید از گریهکردن، سرخ شدن یا ناراحت شدن در مقا بل کودک قلدر خودداری کنید. این کار نیاز به تمرین فراوان دارد، اما مهارتی کارآمد است که کودک قلدر را پس می راند. گاهی اوقات، تمرین روشهای کنترل عصبانیت مانند شمردن از یک تا ده، نوشتن کلمات خشمگین بر کاغذ، نفس عمیق کشیدن یا ترک محل، مفید است. گاهی بهترین راه حل آن است که بیاموزید چهرهای سرد و بیاحساس به خود بگیرید تا هنگامی که خطر رفع شود (لبخند زدن یا خندیدن می تواند کودک قلدر را خشمگینتر کند).• رفتار شجاعانه، دوری از محیط و بیتوجهی به قلدر
قاطعانه و روشن از کودک قلدر بخواهید که به رفتار خود پایان دهد و صحنه را ترک کنید. روشهایی را تمرین کنید که به کمک آن ها رفتارهای ناپسند کودک قلدر را نادیده بگیرید، واکنشی نشان ندهید. با بیتوجهی به قلدر، نشان می دهید که وجود او برای شما مهم نیست. در نهایت، قلدر به احتمال زیاد از ایجاد مزاحمت برای شما خسته خواهد شد.• مطرح کردن مسئله با یک بزرگسال آموزگاران، مدیران، والدین و ناظمان مدرسه می توانند جلوی قلدرها را بگیرند.• صحبت کردن در باره ی مسئله با کسی که به او اطمینان دارید مانند مشاور مدرسه، آموزگار، خواهر یا برادر یا یک دوست دراین باره صحبت کنید. ممکن است آن ها راه حلهای بسیار مناسبی پیشنهاد کنند و حتی اگر نتوانند در حل مشکل به شما کمک کنند، می توانند احساس تنهایی شما را کاهش دهند. رسیدن به آرامشدر خانه می توانید تاثیرات نامطلوب قلدری را کاهش دهید. کودکان تان را تشویق کنید که با دوستان شان دور هم جمع شوند تا بدین ترتیب اعتماد به نفس آن ها افزایش یابد. با ایجاد گروههای مختلف و ترتیب دادن برنامههای ورزشی، به آن ها کمک کنید به کودکان دیگر بپیوندند. به دنبال فعالیتهایی باشیدکه به کودک کمک کند احساس اعتماد به نفس و قدرت بیشتری پیدا کند. این فعالیت می تواند شرکت در کلاسهایی ورزشی همچون کلاسهای ژیمناستیک باشد.و به خاطر داشته باشید: مراجع و افراد بی شماری وجود دارند که می توانند به شما و خانوادهتان کمک کنند تا بر ناراحتیها و مشکلات ناشی از قلدری غلبه کنید. کتابک- محمد رضایی نیا گروه خانواده و زندگی سایت تبیان- تنظیم و تلخیص: مریم عطاریان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]