واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سه جنايت هولناک يزيد
معاويه از همان زماني که به فرمانروايي شام برگزيده شد هواي خليفه شدن در سر داشت زيرا تشنه ي قدرت و حکومت بود. خود او در جنگ صفين گفت: «به خدا سوگند من براي اينکه شما نماز بخوانيد و روزه بگيريد و حج به جا آوريد و زکات بپردازيد، با شما نجنگيدم بلکه براي دست يابي به حکومت با شما نبرد کردم» (حکيم، ص 122).معاويه در دوره ي امامت حضرت علي (ع) و امام حسن (ع) با هر دو اين بزرگواران جنگيد و توانست با خدعه و نيرنگ در جنگ صفين ماجراي حکميت را پي ببرد و در زمان امام حسن (ع) نيز او را به قبول پيمان نامه ي صلح مجبور کند. سياست کلي معاويه انتقال قدرت به بني اميه و موروثي کردن حکومت بود. براي پيشبرد اين سياست کلي معاويه سياست هايي جزئي را نيز پيگيري کرد. که مخالفان خود را، مخصوصاً در مدينه، در فقر نگه دارد و پايه هاي حکومت خود را با خرج کردن مال فراوان و خريدن هواداران مستحکم کند. او در عين حال ماليات بيشتري از مردم مي گرفت و آنها را در تنگنا قرار مي داد (همو، ص 124).معاويه سياست تفرقه افکني را اساس حکومت خود قرار داد. او سعي کرد بين مسلمانان تفرقه بيندازند و عرب و عجم را با يکديگر دشمن کند و تعصبات قبيله اي را دوباره زنده کند؛ تعصباتي که پيامبر براي نابودي آن تلاش مي کرد (همو، ص 127). معاويه برا اجراي نيات خود سعي مي کرد با تبليغات دروغين مردم را به پيامبر (ص) و مخصوصاً اهل بيت بدبين کند، او همه ي امکانات حکومتي را به کار گرفت تا ارج و احترام اهل بيت را کاهش دهد، در مراکز آموزشي کوشيد تا کينه ي اهل بيت را در دل کودکان بکارد تا در آينده آنها دشمنان اهل بيت شوند، با گماردن افرادي، صدها حديث نبوي جعل کرد (همو، ص 131) و در نهايت يزيد را بعد از خودش خليفه خواند؛ با اينکه طبق پيمان نامه ي صلح، امام حسن (ع) خليفه ي بعد از معاويه بود. معاويه چون نمي توانست وجود امام حسن (ع) را تحمل کند او را به وسيله ي زهر به شهادت رساند (همو، ص 149).معاويه از همان زماني که به فرمانروايي شام برگزيده شد هواي خليفه شدن در سر داشت زيرا تشنه ي قدرت و حکومت بود. خود او در جنگ صفين گفت: «به خدا سوگند من براي اينکه شما نماز بخوانيد و روزه بگيريد و حج به جا آوريد و زکات بپردازيد، با شما نجنگيدم بلکه براي دست يابي به حکومت با شما نبرد کردم»بعد از شهادت امام حسن (ع)، رهبري ديني امت اسلامي بر عهده ي امام حسين (ع) به مفاد صلح نامه متعهد بود و
کاري عليه معاويه انجام نداد. البته معاويه در اين ده سال بيکار ننشسته بود و زمينه را براي خلافت يزيد آماده مي کرد. او مي دانست با توجه به فساد اخلاقي يزيد نه فقط عامه ي مسلمانان بلکه حتي خاندان اموي هم پذيراي حکومت يزيد نمي شوند، ولي باز هم با خدعه و نيرنگ و با از بين بردن مخالفان درصدد افزايش محبوبيت يزيد بين مردم بود (همو، ص 151). او امام حسن (ع)، سعد بن ابي وقاص، عبدالرحمان بن خالد، و عبدالرحمان بن ابي ابکر را، که مخالفان سرسخت بيعت با يزيد بودند، از ميان برداشت. امام حسين (ع)، که تلاش معاويه را راي خلافت يزيد مي ديد، قاطعانه اعلام کرد که با يزيد بيعت نخواهد کرد. امام (ع) سعي کرد مسلمانان را متحد کند و آنها را از خطري که در کمين شان بود، آگاه سازد. آن حضرت در مراسم حج به ايراد خطابه اهل بيت پيامبر (ص) و پيروان آنان پيش آورده بود و اقدامات او براي نهان ساختن فضايل آنان و کتمان احاديث نبوي اي که در شأن اهل بيت بود، سخن گفت و حاضران را موظف ساخت که آن مطالب را ميان مسلمانان انتشار دهند (همو، ص 162).در سال 60 هجري معاويه در دمق درگذشت (لغت نامه، ذيل مدخل معاويه) و يزيد را خليفه ي بعد از خود قرار داد (حکيم، ص 167). يزيد بن معاويه در سال 25 يا 26 هجري از ميسون، دختر بجدل کلبي، زاده شده (همو، ص 136). او بسيار سنگدل و فاسد بود و زيرکي و هوش پدرش را هم نداشت. شيفته ي شکار و ميمون و شراب بود و مرتباً به عياشي و خوش گذراني مي پرداخت و مجالس لهو و لعب برپا مي کرد. يزيد فردي بي دين بود و کينه پيامبر (ص) و اهل بيت را در دل داشت (همو، ص 137-139). وي رد طي سه سال و نيم حکومت سه جنايت هولناک انجام داد: به شهادت رساندن امام حسين (ع) و خاندان و يارانش؛ حمله به مدينه و هتک حرکت مسجد النبي و کشتن بسياري از مردم مدينه؛ حمله به مکه و ويران کردن خانه ي کعبه و قتل بسياري از مردم پناهنده به خانه خدا (همو، ص 143-144). تنظيم: گروه دين و انديشه تبيانمنبع:تقويم و تاريخ فرهنگ و تمدن اسلام و ايران ، دکتر علي اکبر ولايتي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]