واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، علي اصغر تجويدي افزود:با مطالعه دقيق برروي ريشه هاي هنر نگارگري ايران، اين مطلب مورد تاييد قرار گرفته است كه آغاز نگارگري ايران را مي توان به دوره هخامنشيان، اشكانيان وبويژه ساسانيان مربوط دانست. او در گفت و گو با پايگاه اينترنتي اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامي فارس بيان كرد: در نقش برجسته هاي تخت جمشيد ودرتنديس هايي كه به صورت سرستون درتالارهاي خزانه آپادانا وجود دارديك نوع اغراق همراه با ظرافت درسنگ ها مشاهده مي شود كه بعداً در نگارگري ايراني جايگاه ارزشمندي پيدا مي كند. تجويدي ادامه داد: با اين خصوصيت؛ نگارگري ايراني شيوه اي است كه هر چند از طبيعت و محيط اطراف تأثير مي گيرد ولي به گونه اي اغراق آميز طبيعت را دگرگون مي سازد . وي افزود:بنابر اين هنر نگارگري ايران و آنچه امروز مينياتور مي نامند، سابقه چند هزار ساله دارد و داراي ريشه هاي ايراني است اما در دوره هايي نيز از هنر هند و چين بهره برده است . تجويدي افزود: از ويژگي هاي نگارگري ايراني در تمام دوران مي توان به اغراق در طبيعت و موجودات ،كاربرد رنگ هاي تخت بدون سايه روشن،دورگيري در اطراف رنگ ها براي جداسازي و تمايزدو رنگ از يكديگر يا قلم گيري كه در يك نقطه چند رنگ ، از هم تفكيك مي شوند، اشاره كرد . وي اضافه كرد : دور ماندن از طبيعت گرايي نيز يكي از شاخصه هاي هنر نگارگري ايراني است كه اين نيز داراي سابقه اي طولاني است. اين استاد نگارگري گفت: به دليل يورش ها و جنگ هايي كه در ايران صورت گرفته ،آثار و سند معتبري كه به گذشته هاي دور هنر نگارگري ايراني اشاره داشته باشد وجود ندارد و تنها اثري كه از نقاشي ايراني از گذشته بر جا مانده نقاشي هاي كوه خواجه سيستان و همچنين نقاشي هاي دوره ماني است كه در اين دوره به نوعي نگارگري برمي خوريم كه بعدها ،بر روي هنر ايراني تأثير سازنده اي دارد. تجويدي با بيان اينكه از دوره ساساني مكتب مانوي (كتاب ارژنگ ماني) كه با تصاوير زيبا ساخته شده تا قرن هفتم هجري تحول شگرفي در زمينه نگارگري بوجود نيامده است گفت اين در حالي لست كه در قرن دوم مكاتبي به وجود آمد به نام مكتب بغداد و يا عباسي كه در اين مكتب ديوار نگاره ها و نقاشي هايي به سبك مانوي در كاخ هايي مثل كاخ جوسق الخاقاني و خورنق به تصوير كشيده شده است كه فراگير نبوده است. او گفت: ازقرن هفتم هجري به بعد و از دوره تيموريان كه ايرانيان دوباره به اين دليل كه بتوانند آثار خود را ارائه دهند به نوعي سعي كردند در نقش آفريني هاي خود چهره ها حالت مغولي داشته باشد. تجويدي به مكتب شيراز در اين دوره اشاره كرد و گفت: چون هنرمندان اين دوره در پارس و شيراز كنوني از يك امنيت و آرامش بيشتري برخوردار بودند، چهره ها در نگارگري هنرمندان اين سرزمين از حالت مغولي خارج شد كه اين نيز شاهدي ديگر براي ريشه دار بودن هنر نگار گري در ايران است. اين استاد نگارگر ادامه داد:نگارگر بايد معماري، تاريخ،ادبيات و فرهنگ ايراني را بخوبي بشناسد واگر به هنر نگارگري به اصالت و ارزش و معيارهايي كه در فرهنگ ايراني بوده توجه نشود اين هنر ايراني در معرض خطر قرارجدي قرار مي گيرد. تجويدي افزود : در گذشته هنر نگارگري يا در حقيقت مينياتور در خدمت كتاب آرايي و تصويرسازي ديوان اشعار و داستان هاي تاريخي بوده است كه استادان و پيشكسوتان در كارگاه هايي كه خودشان داشتند مورد توجه قرارمي گرفته اما امروز در برخي رشته ها مثل صنايع دستي به صورت يك زيرمجموعه نگاه مي شود كه اين نيز نگاه دقيقي نيست . اين استاد داراي نشان درجه يك هنري، گفت: تلاش مي كنم خالي از هر گونه ابتذال و نوگرايي بدون ريشه، اين هنررا احيا كنم و در هر شرايطي معتقد به تحول در نگارگري ايران هستم به شرطي كه ريشه هاي خود را حفظ كند و از ابتذال به دور باشد. علي اصغر تجويدي سال 1327 خورشيدي در شهر فسا از توابع استان فارس زاده شد. در ابتدا به طراحي و بعد از كسب تجربياتي در زمينه نقاشي، به نگارگري ايراني (مينياتور) پرداخت. تجويدي در ساير رشتههاي هنري مانند نقاشي رنگ و روغن، مجسمهسازي، و آبرنگ نيز دستي توانا دارد. آشنايي او به تاريخ ايران باستان و مطالعه آثار هنرمندان دوران رنسانس اروپا و نگارگر چيرهدست ايران، استاد محمود فرشچيان، تأثير سازندهاي در وسعت ديد و باروري ارزشهاي هنري او داشته است. دريافت ديپلم افتخار «مينياتور» نگارگري ايراني از Art Addiction Sweden در سال 2002،دريافت لوح افتخار و جايزه ويژه به خاطر تابلو «نوروز در تخت جمشيد» از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در سال 1376، داراي نشان درجه يك هنري از سازمان ميراث فرهنگي كشور در سال 1384، تدريس در دانشكده هنرهاي زيبا دانشگاه تهران در سالهاي 1363-1362،تدريس در دانشكده هنر و معماري دانشگاه شيراز و آموزشكده فني و حرفهاي دختران شيراز، شركت در نمايشگاههاي نگارگري ايراني پاريس، مسقط، عشقآباد، استكهلم، موزه هنرهاي معاصر تهران، فرهنگسراي نياوران و همچنين نمايشگاههاي صنايع دستي شيراز، همدان، تبريز و... و چاپ دو آلبوم نگارگري ايراني و تصوير نگاري ديوان حافظ و همچنين همكاري با فرهنگستان هنر در تصويرنگاري شاهنامه فردوسي بخشي از كارنامه هنري اين هنرمند پيشكسوت استان فارس و ايران است.ك/1 7382 /675
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 810]