واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جلوتر که مي روي ، پيکان رنگ و رو رفته مسافر کش مدل 55 را مي بيني که در اين ترافيک خوش آرميده و صندوق عقب پرشياي خوش تراش مدل 88 را به داشبورد چسبانده ، از همه اينها که بگذري گلاويز شدن رانندگان که به بگو مگو و مشاجره به عنوان نخستين واکنش هر شهروند شيرازي بعد از تصادف خوروها روي آورده اند . من داشتم مي رفتم تو زدي به من ، راه مال من بود ، ترمز زدم نگرفت ، فاصله را رعايت نکردي ، زنگ بزن پليس بيايد ، بلد نيستي پشت فرمان ننشين ، وسطي ترمز است ، ماشين مثل عروس را کردي آهن پاره و از اين جور عبارت ها را بيشتر و بيشتر مي شنوي و ديگر مطمئن مي شوي که ظهر يک روز نفس گير ، ترافيک و بوق و سر و صداي خودروها ، فراواني ذرات معلق و گرد و غبار هوا گل بود و به چمن تصادف هم آراسته شد. شايد در خيابان ها، معابر، پاساژها و اماکن عمومي ديگر بارها شاهد اين قبيل مناظر و پرخاشگري و اعمال خشونت از سوي شهروندان بوده ايم که در بسياري موارد،باميانجي گري عابران خاتمه يافته است و اغلب ، بعد از بگو مگو و پرخاشگري با اعمال قانون ، مردم و پرخاشگران متفرق شده اند. سووال اين است که چرا آستانه تحمل مردم پايين است ؟ و در حالي که مشاجران و پرخاشگران در نهايت راهي جز مدارا و گردن نهادن به قانون و مصالحه ندارند ، چرا از ابتدا اين راه را بر نمي گزينند؟ البته اين اشتباه است که بپنداريم تا پاي قتل و غارت و تجاوز و سرقت مسلحانه و اسيدپاشي و کلاهبرداريهاي ميلياردي در ميان نباشد، اساسا در عرف جامعه ما حادثه اي رخ نداده وعنوان جرم صدق نميکند. اين را نبايد به حساب آستانه تحمل گذاشت که در برخورد با يک راننده يا موتورسوار هتاک که پس از هر حادثه تصادف يا بر اثر اشتباه يک عابر يا راننده، در حضور ديگران رکيک ترين کلمات را نثار او ميکند و يا به بانويي حتي در حضور شوهر وي جملات ناپسند گفته و يا تنه ميزند، بايد بي تفاوت گذشت و راهي وجود ندارد مگر اينکه يا بايد سکوت کرد تا وقتي آن فرد هتاک دهانش را ببندد و يا شخصا بايد عکس العمل نشان داد و البته در اين صورت بايد تمام تبعات غيرقابل پيش بيني از جمله زخم چاقو و يا حتي مرگ احتمالي را به جان خريد. وقتي فردي مي بيند راهنمايي و رانندگي، داشتن کلاه ايمني براي موتورسواران و يا حرکت بين خطوط را الزامي اعلام ميکند ولي اکثريت آن را رعايت نميکنند؛ کساني ساعت ها در اطراف مدارس دخترانه مزاحمت ايجاد ميکنند و اين يک تفريح تلقي ميشود؛ برخي تماشاگران چه هنگام شادي پيروزي و چه هنگام غم شکست، پس از خروج از ورزشگاه شيشه ده ها اتوبوس را خرد ميکنند را نبايد به حساب آستانه تحمل گذاشت . يا وقتي فردي مي بيند تماشاگر متخلفي وارد زمين بازي شده؛راننده اتوبوسي که در هر سفر مسئول جان دهها انسان است ميليون ها تومان تخلف مرتکب ميشود ، يک موتور سوار، آنهم با چراغ خاموش در شب، جلوهر خودرو که خواست ميپيچد ؛ يک انسان بيمار به بانويي تنه ميزند و ظاهرا راهي جز تحمل تدبير نشده است؛ ديگري در نيمه شب صداي گوشخراش ضبط خود را تا آخر بلند ميکند و گويي همه اين رفتارها از سوي متوليان و جامعه پذيرفته شده است و قابل پيگيري نيست را نبايد به حساب آستانه تحمل گذاشت. اين قبيل رفتارهاي پرخاشگرانه را بايد از حساب تحمل کردن جدا کرد ، روان شناسان در تعريف رفتار پرخاشگرانه مي گويند پرخاشگري به ابراز يا رفتارهايي اطلاق مي شود که شامل رفتارهاي هيجاني است و در آن اعمال زور و به کارگيري الفاظ و حرکت هاي رکيک و تند به منظور ايراد ضرب و شتم و يا تحقير و توهين به ديگران استفاده مي شود. سوء استفاده و تجاوز به حقوق ديگران از انواع تجاوزهاي اجتماعي است رفتارهاي انفعالي نيز که در آن فرد به صورت فعال خشونت نمي کند بلکه دست به اعمالي انفعالي مي زند که ديگري را عصبي و وادار به خشونت مي کند، نوعي ديگر از رفتارهاي پرخاشگرانه است. انسان ها ظرفيت محدودي براي تحمل استرس ها دارند زماني که استرس هاي متعدد بر فرد وارد شود، در آن صورت يک استرس جزيي، شخص را شکننده مي کند. هر اندازه امکانات زندگي براي افراد فراهم باشد و هر اندازه مسائل اجتماعي با سهولت بيشتري انجام شود، توان مردم براي پذيرش مشکلات بالاتر است اما در شهري که يک کار ساده مثل تحويل اسکناس از بانک ساعتها وقت شهروندان مي گيرد يا براي عبور از يک خيابان پر ترافيک بايد ساعاتي وقت گذاشت ، آستانه تحمل مردم پايين مي آيد. وقتي بدون برنامه قبلي آب و برق قطع شود و برنامه هاي روزانه را بهم بريزد مردم در حالت پر استرس به سر مي برند و حتي يک محرک کوچک سبب تحريک آنان به پرخاشگري مي شود. بر حسب حوادثي که در جوامع اتفاق مي افتد و يا فشارهاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي که وجود دارد و يا استرس هاي ناشي از مصيبت ها و بلاياي طبيعي مثل زلزله، جنگ همه مي تواند به اجتماع فشار وارد کرده و آستانه تحمل را پايين آورد. وقتي بي قانوني رواج پيدا کند و يا قانون درست اجرا نشود و يا قوانين متناقض وجود داشته باشد، افراد نمي توانند مطمئن باشند که فردا چه خواهد شد و دچار اضطراب و نگراني شده و در برابر ناملايمات آسيب پذير مي شوند. نگاه به اين مساله که در شرايط اجتماعي يکسان، افراد متفاوت، رفتارهاي مختلفي مثل پرخاشگري و يا انفعالي را از خود بروز مي دهند، نشان مي دهد که شرايط رواني فرد در رفتارها نقش دارد و افراد مستعد رفتارهاي پرخاشگرانه هستند. بعضي از افراد از نظر ساختار شخصيتي تحمل پايين تري نسبت به ديگر افراد دارند شخصيت هاي جامعه ستيز، خودشيفته، پارانوئيد، شکاک و افسرده آمادگي براي ابراز خشونت را دارند و تحمل اين افراد نسبت به استرس ها و فشارها بسيار پايين است و به محض کوچکترين ناملايمتي وضعيت را تحمل نمي کنند افرادي که دچار اختلالات اضطرابي هستند نيز وقتي در شرايط تهديد قرار گيرند وحشت زده مي شوند و دست به رفتار پرخاشگرانه مي زنند. يکي ديگر از مسائل بررسي رفتارهاي پرخاشگرانه، رفتارهاي گروههاي متفاوت جنسي است براساس آمار مردان نسبت به زنان پرخاشگرتر هستند. زنان، پرخاشگري خود را آشکارا نشان نمي دهند روشهاي زنان بيشتر جنبه کلامي دارد و يا پوشيده و پنهان ابراز مي کنند زنان نسبت به افراد ضعيفتر پرخاشگري شديدتري دارند و معمولا کودکان مورد پرخاشگري زنان قرار مي گيرند از اين رو در نامادري ها نسبت به فرزند خوانده ها بسيار اين رفتار ديده مي شود. عوامل تحريک کننده بيروني نيز فرد را در وضعيت تحريک شده قرار مي دهد که براي نمونه مي توان به مصرف مشروبات الکلي، مواد محرک رواني مثل کوکائين، حشيش و قرصهاي شادي بخش اشاره کرد که باعث بالا رفتن رفتار پرخاشگرانه از سوي فرد مي شود. در نزاعهاي خياباني وجود ناظران، پرخاشگري را شديدتر کرده و در صورتي که فرد مورد حمله پاسخ ندهد، ميزان پرخاشگري بيشتر مي شود ديدن درد و رنج قرباني نيز سبب افزايش خشم پرخاشگر مي شود. به گزارش خبرنگار ايرنا ، حجت الاسلام احمدي ميانجي رييس امور شوراهاي حل اختلاف در قوه قضاييه در سفر به شيراز در باره برخي علل درگيري ها و پايين بودن آستانه تحمل مردم توضيحات جالبي داد. وي اظهار داشت : همه تلاش ما اين است که به مردم بگوييم با هم کنار بياييد ، با هم صحبت کنيد ، پرخاشگري نکنيد ، به هم ناسزا نگوييد و جنگ و دعوا راه نياندازيد. احمدي ميانجي با توصيف برخي زد و خوردهاي خياباني يا دعواهاي بين زوجين در يک خانواده گفت: اول تصادف مي کنيم ، بعد به هم ناسزا مي گوييم ، ناسزا گويي به زدو خورد مي انجامد ،سرو صورتمان زخمي مي شود تازه مي فهميم که نيازي هم به دعوا نبوده بايد حرف بزنيم و مشکلاتمان را حل کنيم. اين مقام روحاني با طرح اين سووال که آيا کسي تا حالا ديده است زن و شوهري که نمي توانند همديگر را تحمل کنند با خوشي از هم جدا شوند ؟ ادامه داد: دعوا و درگيري از زن و شوهر شروع مي شود و به ايل و طايفه کشيده مي شود ، زن و شوهري که نمي توانند با هم زندگي کنند چه مي شود اگر با روي خوش از هم جدا شوند؟ احمدي ميانجي اين را هم به صورت خاطره اي تعريف کرد که زن و شوهري در يک کشور خارجي اختلاف داشتند ، به خوبي از هم جدا شدند و وقتي از فرزندشان موضوع را جويا شدم هيچکدام از فرزندان احساس بدبختي و شکست نمي کردند و مي گفتند يکي از والدين پزشک است و حتي پس از جدا شدن از خانواده مي آيد و در بيماري ها اعضاي خانواده را معاينه و مداوا مي کند و مي رود و چيزي به نام زد و خورد و قهر و مرافعه بين آنها نيست. آيا در جامعه ما هم همينطور است ؟ مگر اينکه در خواب ببينيم. وي با اشاره به اينکه ايجاد صلح و سازش در جامعه نياز به فرهنگ سازي دارد گفت: بايد بتوانيم سطح تحمل جامعه را بالا ببريم و مردم را از پرخاشگري دور کنيم ، چه دليلي دارد پس از هر حادثه تصادف دعوا و کلنجار رفتن با هم و بگومگو پيش آيد و در نهايت کار به سازش و اصلاح برسد بهتر است از همان اول گفت گو و جاي دعوا و نزاع را بگيرد و طرفين به سازش و مصالحه فکر کنند. حجت الاسلام ميانجي افزود: احساس ما اين است که متاسفانه پرخاشگري و خشونت در جامعه رو به افزايش است ، بايد سعي کنيم با توسعه صلح و سازش پرخاشگري را در جامعه کاهش دهيم ، همه بايد اين حس و حال را داشته باشند که بتوانند با هم حرف بزنند و با هم کنار بيايند. رييس کل دادگستري فارس هم در اين باره مي گويد : شيراز به لحاظ برخوردهاي اجتماعي روزمره و رعايت اخلاق اسلامي در ارتباطات فردي و اجتماعي با مشکل عدم تحمل مواجه است و بيشترين بزه استان فارس مربوط به ايراد ضرب و جرح هاي عمومي است. احمد سياوش پور با اشاره به اين مطلب که اخلاق سرلوحه دستورات الهي است توصيه کرد به جاي نقل قول هاي زيبا از ارزش هاي اخلاقي با عملگرايي خود نسبت به توصيه هاي اخلاق اسلامي جامعه اي زيباتر بسازيم. سياوش پور ، نظم، آرامش و امنيت جامعه را تابعي از قانون دانست و افزود: رابطه انضباط اجتماعي و رعايت قانون، رابطه اي دو سويه است و مردم بايد با احترام به قانون و الزام به رعايت صحيح مقررات جامعه زمينه افزايش ضرايب امنيتي و انضباطي جامعه را فراهم سازند. وي بيان کرد : اگر احترام به قانون ارزش ريشه اي جامعه شود هيچ قانون گريزي احساس نخواهد کرد که با گريز از قانون و بي حرمتي به حقوق ديگران برنده اجتماع خواهد بود. رييس کل دادگستري استان فارس ضمن اشاره به ضعف جامعه ما در ايجاد زمينه هاي عمل به قانون حرکت نهادهاي فرهنگي و آموزشي به اين سمت رامهمترين راه کار تحول فرهنگي و قانون گرايي خواند. رئيس کل دادگستري استان فارس گفت:بسياري از جرائمي که در استان فارس به وقوع مي پيوندد ناشي از ناهنجاري و عدم تبعيت از قانون و پايين بودن آستانه تحمل افراد مي باشد که دليل آن عدم ثبات ريشه هاي پرورشي در جامعه است. در هر حال اين اصل موضوعي پذيرفته شده است که مصالحه و سازش بايد در کنار رعايت قانون و مراجعه به قانون نهادينه شود ، حرکت به سمت جامعه آرماني با زندگي مدني مي طلبد که مشاجره ، بگو مگو ، منازعه و رفتارهاي پرخاشگرانه جاي خود را به مصالحه ، تعامل ، و گفت و گو و رفتارهاي هنجار مابانه بدهد و در نهايت آستانه تحمل ها کمي بالا برود. 677 / 675
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]