تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835143172
تاریخچه فتوشاپ -
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: تاریخچه فتوشاپ saeid_constanti 25 آذر 1386, 18:18فتوشاپ سالهاست كه پرفروشترین نرمافزار ویرایشگر تصاویر نقشهبیتی در سراسر دنیا محسوب می‌شود و آنچنان معروف و محبوب شده كه به استانداردی برای برنامه‌های ویرایشگر عكس تبدیل شده است. این نرمافزار به عنوان یكی از بزرگترین منابع در‌آمد شركت ادوبی هر ساله سود سرشاری را به سوی این شركت معتبر نرمافزاری سرازیر می‌كند. اما همین فتوشاپ غول‌پیكر امروزی، در ابتدای كار محصول بسیار كوچكی بود كه اگر استعداد و تلاش تعدادی از دانش‌آموختگان دانشگاه میشیگان نبود، شاید هرگز به موقعیتی این‌چنین نمی‌رسید. هنوز هم ادوبی در نزد بسیاری از گرافیست‌ها به عنوان "سازنده فتوشاپ" معروف است و كمتر كسی از كاربران معمولی می‌داند كه شركت ادوبی در ابتدا تنها یك توزیع كننده فتوشاپ بوده است. تاریخ بالندگی فتوشاپ پر است از فراز و نشیبهایی كه دانستن آن آموزنده و جالب است و این مقاله حاوی دوره ای ده ساله (یعنی از 1990 تا 2000) از این تاریخ است. آغاز داستان: سال‌ها پیش در پاییز سال 1987 Thomas knoll، دانشجوی دكترای رشته Computer Vision در حال كار روی برنامه‌ای بود كه بتواند تصاویر طیف خاكستری كامپیوتری را روی مانیتورهای سیاه‌و‌سفید نقشهبیتی به نمایش درآورد. این برنامه به نوعی سرگرمی دوره دانشجویی نول محسوب می‌شد كه فارغ از درس‌های دوره دكتری، در خانه خود و روی كامپیوتر مك پلاس خانگی‌اش روی آن كار می‌كرد. این كد برنامه به هیچ وجه مربوط به رساله پایان‌نامه نول نمی‌شد و خود او نیز در اوایل كار هرگز فكر نمی‌كرد كه این برنامه ساده او قرار است روزی به بزرگترین نرمافزار ویرایش تصویر تبدیل شود. این برنامه نظر John، برادر نول را جلب كرد. جان در آن زمان در شركت بزرگ (Industrial Light and Magic (ILM در مارین كانتری كالیفرنیا مشغول به كار بود. ILM مركز جلوه‌های ویژه تصویری در شركت عظیم لوكاس فیلم بود كه در آن زمان بزرگترین و معتبرترین شركت فیلم‌سازی به شمار می‌رفت. با تهیه فیلم جنگ‌های ستاره‌ای، لوكاس فیلم ثابت كرده بود كه جلوه‌های تصویری كار‌آمد می‌توانند با تركیب شخصیت‌های خیالی و داستانی دور از ذهن، به یك پدیده در دنیای سینما تبدیل شوند. در پی موفقیت عظیم آن فیلم، همه در پی یافتن راه‌حل‌های دیجیتالی برای چنین مقاصدی بودند و به همین علت جان نیز به محض اطلاع از پروژه برادرش، از او خواست كه از برنامه‌اش برای تولید تصاویر دیجیتالی استفاده كند. این برنامه ساده Display نام داشت و نمایش تصاویر دیجیتالی توسط این برنامه نتیجه خوبی را به دنبال داشت كه نقطه سرآغاز كار این دو برادر شد. خود جان چنین تعریف می‌كند: "من نمی‌دونستم چطور می‌شه از Display استفاده كرد. وقتی برای اولین بار یك عكس سیاه و سفید رو با اون باز كردم، از جان پرسیدم آیا می‌تونه كد برنامه رو جوری تغییر بده كه تصاویر رو با فرمت‌های دیگه هم ذخیره كنه؟! اگهDisplay می‌تونست چنین كاری كنه اونوقت من می‌تونستم با اون از عكس برنامه‌های دیگه خروجی بگیرم. من چندتا عكس رو كه از كامپیوترهای لایت اند مجیك آورده بودم، توی Display باز كردم. اما روی كامپیوتر من خیلی تیره نمایش داده شدند. بنابراین دوباره از توماس پرسیدم: میتونی كاری كنی كه این عكس‌ها كمی روشن‌تر بشن یا مثلا مقدار شفافیت اونها رو تغییر بدی؟" همین سوال ساده سرآغاز كار بر روی نرمافزاری شد كه امروزه آن را با نام فتوشاپ میشناسیم. جان توسط پدرش كه در دانشگاه میشیگان سمت استادی داشت، ترتیب سفارش یك كامپیوتر Macintosh II را كه اولین مدل رنگی محسوب می‌شد داد. به محض خریداری این كامپیوتر، نول دوباره شروع به كار روی برنامه كرد، به نوعی كه بتواند روی مانیتورهای رنگی نیز كار كند. آن دو به مدت چند ماه به طور مداوم روی این پروژه كار كردند تا بتوانند قابلیت‌های نمایشی آن را افزایش دهند. در همان زمان به اصرار جان، توماس كدهای مخصوص خواندن و ذخیره‌كردن فرمت‌های مختلف رنگدانه‌ها را به برنامه‌اش اضافه كرد كه همان كد‌ها سال‌ها بعد تبدیل به فیلترهای plug-in تصویرهای نقشه بیتی شدند. توماس پس از مدتی كار روی برنامه‌اش موفق به ساخت ابزار منحصر به‌فرد محدوده انتخاب (Selection Tool) شد كه بدون اینكه لبه‌های زمخت و ناهموار ایجاد كند، قابلیت جدا كردن مناطق رنگی را داشت. او همچنین توانست قابلیت‌های فوق‌العاده‌ای مثل Levelها را برای تنظیم تنالیته تصویر، Hue and Saturation را برای تنظیمات رنگی و نیز قابلیت‌های رنگ‌آمیزی را برای تغییر رنگ مناطق مورد نظر در تصاویر نقشهبیتی فراهم كند. در تابستان 1988 بود كه جان بالاخره به این نتیجه رسید كه كاربرد برنامه ساخته شده به حدی از انتظار رسیده است كه بتوان از آن به عنوان یك محصول تجاری استفاده كرد. توماس از این فكر جان شگفت زده شد:" جداً فكر می‌كنی بتونیم این برنامه رو به كسی بفروشیم؟ من كه فكرش رو نمی‌كنم. " جان با خوش‌بینی برادرش را متقاعد كرد كه این كار اصلا دور از ذهن نیست و به او قول داد كه سعی‌اش را می‌كند تا از برنامه ساخته شده، یك نرمافزار تجاری بسازد. جان راست می‌گفت. فروش چنین برنامه‌ای به همین سادگی‌ها نبود و كار بسیار زیاد‌تری لازم داشت تا به چنین نتیجه‌ای برسد. اما جان دست‌بردار نبود. در همان زمان بود كه جان در نشریه MacWeek آگهی تبلیغ نرمافزار ویرایشگری را دید كه PhotoMac نام داشت. دیدن آن آگهی باعث شد كه جان بیشتر در فكر فروش نرمافزار خودشان بیفتد. به همین علت برای تحقیق پیرامون نرمافزار جدید راهی همایش SIGGRAPH شد. نتیجه همایش برای او رضایت‌بخش بود. طوری كه خود او می‌گوید"ما هیچ نگرانی‌ای از آن نرمافزار نداشتیم. برنامه ما قابلیت‌های بزرگی داشت كه PhotoMac فاقد آنها بود" و درحقیقت تعجب كرده بود كه برنامه‌ای با چنین قابلیت‌های سطح پایینی می‌تواند فروخته شود! توماس بارها و بارها نام برنامه خودشان را تغییر داد و هر بار كه نام جدیدی برای آن برمی‌گزید چیز دیگری نظرش را جلب می‌كرد و باعث می‌شد دوباره آن را تغییر دهد. دقیقا مشخص نیست نام فتوشاپ از كجا گرفته شد. به نظر می‌رسد این نام را یكی از افراد مورد اعتماد او به وی پیشنهاد داد و در حقیقت این نام آخرین نامی بود كه برگزیده شد و روی نرمافزار مورد نظر باقی ماند. تولد فتوشاپ پس از نام‌گذاری نرمافزار، جان شروع كرد به گشتن به دنبال شركتی كه روی فتوشاپ سرمایه‌گذاری كند. اولین شركتی كه با آنها وارد مذاكره شد SuperMac بود كه اختلافات مالی موجب جلوگیری از رسیدن به توافق نهایی بین آنها شد. Aldus در حال كار روی یك پروژه خانگی بود و Adobe نیز علیرغم علاقه‌مندی‌ای كه به همكاری نشان داد اما روند كار آنها به سرعتی نبود كه بتوانند به راحتی وارد مذاكره شوند. در آن زمانی كه جان در دره سیلیكون به دنبال شركتی برای همكاری می‌گشت، توماس نیز به‌طور تمام وقت در حال كار روی فتوشاپ بود تا بتواند امكانات و قابلیت‌های بیشتری را به آن اضافه كند. در این زمان جان نیز برای اینكه بتواند امكان استفاده از نرمافزار را برای عموم ساده‌تر كند، یك راهنمای ساده برای آن تهیه كرد كه می‌توانست نحوه كار با نرمافزار را به خوبی تشریح كند. زحمات این دو بالاخره نتیجه داد و توانستند با شركت Barneyscan وارد مذاكره شوند. این شركت در آن زمان سازنده اسكنر‌های نقشهبیتی بود و قصد داشت با خرید فتوشاپ و استفاده از آن در جهت بالابردن كار‌ایی اسكنر‌های خود، فروش سخت‌افزارهای خود را افزایش دهد. اقدامات اولیه انجام شد و اولین نسخه نرمافزار به عنوان یك برنامه الحاقی برای اسكنر‌ها به بازار آمد. از نسخه فتوشاپ چیزی در حدود دویست كپی به فروش رفت كه هرچند قابل ملاحظه نبود، اما به‌هرحال اولین فروش تجاری برنامه خانگی برادران نول به شمار می‌رفت. در همین زمان جان، نرمافزار خودش را به مهندسان شركت اپل نشان داد. این كار یك موفقیت عظیم برای محسوب می‌شد. چرا كه مهندسان اپل از او خواستند یك كپی از نرمافزار را پیش آنها بگذارد تا آنها روی آن تحقیق كنند. این اتفاق باعث شد تا آنها از این نرمافزار بین دوستان خود تعریف كرده و كپی‌هایی از آن را برای یكدیگر بفرستند. استفاده از آن توسط كارشناسان و تایید آنها به نوعی یك تبلیغ غیرمستقیم برای فتوشاپ محسوب می‌شد و باعث شد دید عمومی نسبت به این برنامه ساده بهتر شود. جان با استفاده از این فرصت دوباره برای فروش برنامه‌اش به شركت ادوبی مراجعه كرد و این‌بار Russel Brown، مدیر هنری شركت ادوبی، به شدت تحت تاثیر قابلیت‌های فوق‌العاده فتوشاپ قرار گرفت. او كه چند روز قبل قرارداد امضا‌نشده‌ای را برای خرید نرمافزار ColorStudio تنظیم كرده بود، بلافاصله تغییر عقیده داد و تحت‌تاثیر جان متقاعد شد كه فتوشاپ قابلیت‌های بیشتری دارد. با امضای قرارداد مشترك بین آن‌دو، شركت ادوبی حق پخش فتوشاپ را از جان خرید و ماجرای دنباله‌دار فتوشاپ و ادوبی از همان‌جا آغاز شد. نكته بسیار كلیدی در این توافق‌نامه این بود كه جان تنها "حق توزیع فتوشاپ" را به شركت ادوبی فروخت و این نرمافزار تا سال‌ها بعد كه موفقیتی بسیار عظیم را به دنبال داشت هرگز توسط ادوبی به‌طور كامل خریداری نشد. ادوبی موافقت كرد كه نام فتوشاپ همچنان روی برنامه مذكور باقی بماند. جان و توماس نیز بی‌كار ننشستند و پس از امضای قرارداد قانونی حق پخش، كار روی فتوشاپ را از سر گرفتند تا بتوانند قابلیت‌های آن را برای نسخه‌های بعدی افزایش دهند. همزمان با توماس كه در Ann Arbor در حال نوشتن كدهای مربوط به قابلیت‌های اصلی فتوشاپ بود، جان در كالیفرنیا در حال نوشتن كدهای برنامه‌هایی بود كه می‌توانستند به عنوان plug-inهایی برای خلق جلوه‌های تصویری به كار روند. بسیاری از اعضای اصلی Adobe معتقد بودند، تلاش‌های جان كاملا بی‌فایده است و زحمات او هرگز برای یك نرمافزار جدی مانند فتوشاپ كاربردی نخواهد داشت. آنها به فتوشاپ به چشم یك ابزار ویرایش تصویر نگاه می‌كردند كه تنها می‌تواند به بازسازی و ترمیم تصاویر بپردازد، نه خلق جلوه‌های ویژه برای تصاویر. ولی جان بدون توجه به عقیده آنها به طور پنهانی مشغول نوشتن كدهایی شد كه بعدها به یكی از قدرتمندترین ابزارهای فتوشاپ برای به زانو در‌آوردن ویرایشگرهای دیگر تبدیل شد. فتوشاپ در ادوبی عملیات ساماندهی فتوشاپ در آوریل 1989 نیز همچنان ادامه داشت و راسل براون و دیگر متخصصان ادوبی با ایده‌های عجیب و غریبشان توماس را وادار به نوشتن كدهایی می‌كردند كه عملا نشدنی بود و قابلیت‌هایی را از او می‌خواستند كه تا آن روز در هیچ نرمافزار دیگری ارائه نشده بود. جان هم مشخصا تاثیر به‌سزایی در تشویق توماس داشت و ایده‌های خوبی برای كار به او می‌داد. تمام این زحمات در سال 1990 به نتیجه رسید و بالاخره نسخه یك فتوشاپ به بازار ارائه شد. كه البته چون باگ‌های غیر قابل پیش‌بینی زیادی در آن وجود داشت بلافاصله نسخه ترمیم شده 7.0.1 روانه بازار شد تا ضعف‌های نسخه قبلی را بپوشاند. علیرغم این همه عجله برای عرضه اولین نسخه، وضع فتوشاپ نسبت به نرم‌افزارهای رقیب (به طور خاص ColorStudio) خیلی بهتر بود. قابلیت‌های چشمگیر در كنار رابط كاربری ساده و راهنمای بسیار گویای استفاده از آن توانست به سرعت در بین كاربران جا باز كند. فتوشاپ قابلیت‌هایی را ارائه می‌كرد كه رقبا فاقد آن بودند. در همان زمان بود كه انقلاب نشر رومیزی در حال شكل‌گیری بود و فتوشاپ همگام با پیشرفت این انقلاب در حال رشد بود. (هرچند كه برای همراهی با این انقلاب مجبور بودید یك كامپیوتر اپل داشته باشید.) ادوبی همچنین یك سلاح مخفی هم برای خود داشت و آن راسل براون بود. اولین عرضه نمایشی فتوشاپ در سال 1990 در سانتا باربارا و در همایش كاربران مك توسط او انجام شد. او كه مهارت خاصی در كاربرد و استفاده خاص از قابلیت‌های فتوشاپ داشت، توانست با شوخی‌های خودش و قابلیت‌های سرگرم‌كننده فتوشاپ به خوبی نظر كاربران گرافیست را به آن جلب كند و پیش‌نمایشی بسیار قوی را در مقابل دیدگان آنها قرار دهد. هرچقدر فتوشاپ ساده و كاربردی طراحی شده بود، ColorStudio از شركت Fractal Design كه جدی‌ترین رقیب فتوشاپ محسوب می‌شد، رابط كاربری مشكلی داشت و نیز بسیاری از قابلیت‌های قوی فتوشاپ را نیز نداشت. شركت رقیب برای توجیه كمبود قابلیت‌ها و رابط كاربری محصولش ادعا كرد كه نرمافزار آنها یك محصول خاص برای استفاده خاص است و تنها مورد توجه حرفه‌ای‌هاست. اما ادوبی با تاكید بر اینكه قابلیت‌های قوی فتوشاپ در اختیار همگان است و هر كاربری با داشتن یك مك و با هر سطحی از معلومات می‌تواند از آن استفاده كند، جای خود را در بین كاربران عمومی و حرفه‌ای باز كرد. این رقابت به حدی شدید بود كه MacWorld یك مقاله تفصیلی منتشر كرد و در آن به مقایسه بین آن‌دو پرداخت كه جان نول به عنوان طراح فتوشاپ و Marc Zimmer به عنوان طراح ColorStudio، در آن به ارائه تعدادی از قابلیت‌های ترمیم و بازسازی تصاویر پرداختند. برنده این رقابت فتوشاپ بود، اما زیمر ادعا كرد كه این رقابت جوانمردانه نبوده است! چرا كه جان یك هنرمند گرافیست بود، اما كارل تنها یك برنامه‌نویس بود كه كدهای برنامه ColorStudio را نوشته بود و به این شكل بزرگترین رقیب فتوشاپ نیز از دور خارج شد. نسخه دوم فتوشاپ با انتشار نسخه دوم فتوشاپ، ادوبی رسماً به عنوان شركت استاندارد محصولات گرافیكی شناخته شد. جان همچنان به عنوان مهندس گرافیك داخلی فتوشاپ كار می‌كرد، اما تعداد مهندسان ادوبی كافی نبود. فتوشاپ در حال تبدیل شدن به یك استاندارد جهانی بود و نیاز داشت كه افراد متبحر بیشتری با آرا و عقاید متفاوت روی قابلیت‌های آن كار كنند. برای همین هم ادوبی Mark Hamburg را استخدام كرد. یك دانش‌آموخته دیگر از دانشگاه میشیگان كه مدتی قبل فرم استخدام شركت ادوبی را پر كرده بود. ادوبی قصد داشت از قابلیت مسیرهای بزیه (Bezier Paths) كه یكی از قوی‌ترین ابزارهای رسم خطوط و منحنی‌ها بودند در فتوشاپ استفاده كند و مارك كه قبل از این روی پروژه Ashton Tate كار كرده بود و در آن از مسیرهای بزیه به خوبی استفاده كرده بود، انتخاب بسیار مناسبی بود. ادوبی با استخدام مارك از وی خواست كه تمام وقت خود را فقط در جهت اجرای این قابلیت در محیط فتوشاپ صرف كند. مهم‌ترین دستاورد‌های نسخه دوم فتوشاپ، امكان رستر كردن فایل‌ها برای Illustrator (نرمافزار گرافیكی دیگر ادوبی كه قابلیت‌های برداری داشت)، امكان پشتیبانی از فایل‌های چهاررنگ CMYK، قابلیت پردازش تصاویر دورنگ Duotone و ارائه ابزار Pen بود. استخدام مارك و همكاری وی با جان كه همچنان در Ann Arbor به سر می‌برد موجب تسریع در پیشرفت فتوشاپ شد. البته خود مارك هامبورگ در این باره می‌گوید كه مهم‌ترین تاثیر وی در نسخه دوم تخصیص حداقل رم مورد استفاده از دو‌مگابایت به چهار مگابایت بوده است كه این تغییر كوچك باعث ایجاد تاثیر شگرفی در پایداری و كار‌آیی نرمافزار داشت. و بدین ترتیب نسخه دوم این نرمافزار در سال 1991 به بازار آمد. وجود قابلیت خروجی چهاررنگ در نسخه جدید فتوشاپ روح تازه‌ای در كالبد نشر رومیزی دمید و باعث توجه همگان به این نرمافزار پرادعا شد. به ناگهان كاربران با نرمافزاری مواجه شدند كه ابزارهای چاپ آن از هر نرمافزار دیگری قویتر كار می‌كرد و همین قابلیت‌های چاپ فوق‌العاده فروش سرسام‌آوری را برای فتوشاپ به دنبال داشت.فتوشاپ در ویندوز پیشرفت ادامه داشت و ادوبی همچنان در پی استخدام متبحر‌ترین مهندسان و گرافیست‌ها بود. در همین زمانKevin Johnston نیز به گروه پیوست. انتشار نسخه بعدی آنچنان ساده نبود. ادوبی باید به سود خود نیز فكر می‌كرد و به همین منظور تصمیم گرفت دسته دیگری از كاربران را نیز وارد بازی كند. كاربران ویندوز هدف بعدی ادوبی بودند. ادوبی درنظر داشت برای در دست گرفتن نیمه ویندوزی بازار، قابلیت هماهنگی فتوشاپ با سیستم‌های رومیزی را در نسخه جدید بگنجاند. این تصمیم عقیده مدیر جدید ادوبی Steven Guttman بود. گاتمن گروه سازنده فتوشاپ را به دو دسته تقسیم كرد. دسته اول به همراه Jeff Parker كار بر روی نسخه مك را ادامه می‌دادند و گروه دوم به رهبری Bryan lamkin شروع به كار بر روی بخش ویندوزی كردند. كار بسیار كند پیش‌می‌رفت. چرا كه نسخه ویندوزی محتاج دوباره نویسی كدهای اصلی از طرف توماس نول بود. نوشتن نسخه ویندوزی برنامه دقیقاً مثل این بود كه بخواهند یك برنامه دیگر را از نو بنویسند. پس از مدتی كار شبانه روزی و فشرده روی نسخه ویندوزی، هر دو نسخه مك و ویندوزی با هم منتشر شد. نسخه مك با نام Merlin و نسخه ویندوزی با نام Brimstone. و البته هر دو نسخه با شماره نسخه 5/2، به بازار عرضه شدند. تصمیمی كه بعدها به شدت موجب پشیمانی ادوبی شد. طبق نظر بازاریاب‌های ادوبی، بازار نرمافزار هنوز آماده پذیرش نسخه 3 نبود و علیرغم قابلیت‌های پیشرفته فتوشاپ 5/2، هنوز به فروش آن در نزد كاربران ویندوز اطمینان نداشتند. ادوبی نگران بود كه مبادا قابلیت‌های فتوشاپ این دسته از كاربران را جذب نكند و به همین علت طبق یك قانون نانوشته، نرمافزار خود را با یك شماره نیم، راهی بازار كرد تا در صورت موفق نبودن این نسخه موجب تخریب نام نسخه سوم نشود. همین امر فروش نسخه 5/2 را تحت تأثیر قرار داد و كاربران به این علت كه گمان می‌كردند این نسخه، یك نسخه برای آماده كردن بازار برای نسخه اصلی 3 می‌باشد، با خودداری از خرید آن به انتظار نسخه سوم ماندند. در نتیجه فروش نسخه 5/2 به هیچ وجه رضایت بخش نبود. قابلیت‌های فوق‌العاده جدید مثل پالت‌ها و پشتیبانی از فایل‌های 16 بیتی نادیده گرفته شد و موفقیت این نسخه خوب تحت تأثیر بازاریابی اشتباه ادوبی قرار گرفت. این نسخه اما هرچه بود شروع فصل جدیدی در تاریخ فتوشاپ محسوب می‌شد. چرا كه از آن پس كاربران ویندوز نیز می‌توانستند رابط كاربری فتوشاپ را روی مانیتور PC خود ببینند. اگرچه در بین كاربران مك، فتوشاپ بدون رقیب به پیش می‌تاخت، اما در بین كاربران ویندوز یك رقیب جدی به نامAldus PhotoStyler بر سر راهش بود. كاربران ویندوز می‌توانستند فتوشاپ را روی سیستم‌هایشان اجرا كنند، اما لیست قابلیت‌های جدید اضافه شده چندان چشمگیر نبود. از بازخورد بازار نیز خبرهای خوبی به گوش نمی‌رسید. یك جای كار ایراد داشت. PCهای ویندوزی‌ها در هنگام استفاده از فتوشاپ دچار كمبود حافظه می‌شدند و هنگ می‌كردند. قسمت پشتیبانی فنی به سرعت مشغول كار شدند. هامبورگ به شدت مصمم شده بود كه مشكل را در كوتاه‌ترین زمان رفع و رجوع كند و گروه توانست پس از تلاش‌های شبانه‌روزی مشكل كمبود حافظه را حل كند و نسخه دیگری را روانه بازار كنند. یعنی نسخه 1.5.2. این نسخه اولین نسخه‌ای بود كه فتوشاپ توانست روی هر دو پلات‌فرم مك و ویندوز با یك سرعت اجرا شود و همه این موفقیت بیش از هامبورگ، مدیون Zalman Stern برنامه نویس جدید ادوبی بود كه توانست كدهای هماهنگ‌سازی فتوشاپ با PCها را به عنوان یك plug-in در نسخه آخر بگنجاند. قبل از كامل شدن نسخه 5.2، كار بر روی پروژه نسخه سوم با نام رمز Tiger Mountain آغاز شده بود. ضمن اینكه توماس با همكاری هامبورگ و جانستون كار بر روی قابلیت‌های جدید نسخه سوم را آغاز كرده بودند و سعی می‌كردند هماهنگی بین دو نسخه مك و ویندوز را با هم هدایت كنند. استرن در حال بهینه‌سازی نسخه مك بود و سیتا نارایانان مهندس هندی‌الاصل ادوبی وظیفه تولید همزمان قابلیت‌های ویندوزی را بر عهده گرفت. در آن زمان نرمافزار دیگری پا به عرصه گذاشته بود كه بسیاری معتقد بودند با قابلیت‌های پیچیده خود می‌تواند فتوشاپ را به زانو در آورد. این رقیب تازه Live Picture نام داشت. ادوبی متوجه شد كه این رقیب تازه در حال ارائه قابلیت های بیشتری است و در حال تبدیل شدن به یك رقیب بزرگ است. قابلیت لایه‌ها در Live Picture به گونه‌ای بود كه كاربر می‌توانست لایه‌ها را به هم بچسباند بدون اینكه مجبور باشد آنها را با هم یكی كند و این اصلا چیزی نبود كه از نظر كاربران پوشیده بماند. آنها می‌گفتند فتوشاپ در حال انقراض است، قابلیت لایه‌بندی در Live Picture بسیار گسترده‌تر است. در همین حال بر سر زبان‌ها افتاده بود كه مهندسان فتوشاپ قابلیت لایه‌ها را ازLive Picture دزدیده‌اند! اما در حقیقت توماس زمانی كار بر روی لایه‌ها را شروع كرده بود كه هنوز اسمی هم ازLive Picture بر زبان‌ها نبود. از نظر او لایه‌ها تنها یك روش مناسب برای جدا نگه‌داشتن اجزای كار در طول ویرایش تصویر بودند. روزهای تاریك فتوشاپ 3 منتشر شد. اما عرضه این محصول برای ادوبی خاطره خوبی نداشت. دعواهای حقوقی بر سر حق انتشار و برخوردهای پی‌درپی بین كارشناسان و طراحان اصلی برنامه خاطرات بدی را در ذهن سازندگان به جای گذاشت. جف پاركر از سمت مدیریت بخش سازنده مك كنار رفت و John Leddy به جای او قرار گرفت و نسخه سوم با اما‌و‌اگرهای فراوان به بازار آمد. شایعه آزمایشی بودن نرم‌افزارهای پخش‌شده در‌حالی شكل می‌گرفت كه ادوبی در بدترین موقعیت داخلی قرار داشت. این روز‌ها را دوره Bass-O-Matic می‌نامند. هیچ تعریف خاصی برای این عبارت موجود نیست. این عبارت تنها یك شوخی بین سازندگان نرمافزار بود كه در نسخه آخر به جا مانده بود. برخی از كاربران در هنگام استفاده از فتوشاپ در منو‌ها با این عبارت مرموز مواجه می‌شدند كه خودبه‌خود ظاهر شده و سپس ناپدید می‌شد. مت براون یكی از بهترین مهندسین قسمت پشتیبانی فتوشاپ درباره این اتفاق می‌گوید" Bass-O-Matic تنها یك نشانه برای شناختن نسخه بتا بود كه برای جدا كردن آن از نسخه اصلی در منو‌ها قرار داده شد". اما این، همه ماجرا نبود. اتفاقاتی كه برای این نسخه می‌افتاد كم نبودند. از جمله آنها ظاهر شدن پیغام Expiration و از بین‌رفتن مجوز استفاده از نرمافزار، كاربران را وحشتزده كرد. بلافاصله نسخه‌های موجود در بازار جمع‌آوری شد و نسخه 1.0.3 جای آن را گرفت. اما كاربرانی كه نتوا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 663]
-
گوناگون
پربازدیدترینها