واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مورینیو؛ موفق! اتوره هاگل که تیم یونان را با بازی های یکسره دفاعی و کسالت بار به قهرمانی اروپا رساند گفت بعد از آن قهرمانی یونانی ها هر روز او را به صرف قهوه رایگان دعوت می کنند، مربیان موفقی چون هاگل و مورینیو شاید به فروش بیشتر قهوه یا قرص مسکن اعصاب کمک کنند اما قاتلین فوتبال و هیجان هستند. هیجانی که در روزهای ملال انگیز این زندگی به آن سخت محتاجیم. گل - به احتمال زیاد شما هم مثل من سهامدار باشگاه بایرن مونیخ یا بارسلونا نیستید اما از شکست این دو تیم مقابل اینتر میلان ِ مورینیو خوشحال نشده اید، اگر حرص خورده اید، ناخن هایتان را جویده اید یا احساس کرده اید سلول های خاکستری مغزتان در حال دود شدن هستند، مطمئن باشید شما تنها نیستید، میلیونها طرفدار فوتبال در چهارگوشه دنیا این احساس ناخوشایند را داشته اند،احساسی که مرد پرتغالی آن را به ما بخشید، اما این حقیقت دارد که مرد مغرور فوتبال دنیا دوباره پادشاه فوتبال اروپا شد، برای او مهم نیست که تیم اش به سبک بارسا چشم نواز بازی نکند، مهم نیست در دو بازی مقابل بارسا و بایرن مونیخ تیمش برای دقایقی طولانی زیر توپ بزند و حریف بیش از 70 درصد تملک بر توپ داشته باشد، مهم این است که این دو را با رندی و به کمک گلادیاتورهای آبی و سفیدپوشش کنار گذاشت و در مادرید حتی دقیقه ای پیش از سوت پایان بازی، با جاه طلبی خاص اش به طرف ون گال رفت و به او دست داد تا یادش بیاورد که هنوز بازی تمام نشده بازنده است!در کنفرانس مطبوعاتی پیش از فینال خبرنگار سودانی از مورینیو پرسید که حاضر است نصف عمرش را بدهد اما او بگوید در گرماگرم بازی اینتر- بارسا در نیوکمپ چه چیزی را درِ گوش گواردیولا زمزمه کرده است، البته که مورینیو جواب نداد و نصف عمر خبرنگار سودانی برای خودش باقی ماند!رفتار مورینیو علیرغم ظاهر آراسته اش،بسیار جاه طلبانه، اعصاب خراش و غیرقابل تحمل است، اما وقتی او پورتوری گمنام را بر بام فوتبال اروپا نشاند، وقتی به چلسی ِ همیشه در سایه منچستر شخصیت قهرمانی داد، وقتی ماسیمو موراتی را بعد از حدود نیم قرن به جام قهرمانی اروپا رساند، برای هواداران این تیم ها جاه طلبی، اعصاب خراشی، غرور اغراق شده و رفتار غیرقابل تحمل مورینیو فراموش شده بود، او قهرمان است، قهرمانی که دوست داشتنش آسان نیست.اتوره هاگل که تیم یونان را با بازی های یکسره دفاعی و کسالت بار به قهرمانی اروپا رساند گفت بعد از آن قهرمانی یونانی ها هر روز او را به صرف قهوه رایگان دعوت می کنند، مربیان موفقی چون هاگل و مورینیو شاید به فروش بیشتر قهوه یا قرص مسکن اعصاب کمک کنند اما قاتلین فوتبال و هیجان هستند. هیجانی که در روزهای ملال انگیز این زندگی به آن سخت محتاجیم.فوتبال دنیا مرد موقر و با شخصیتی چون فرانس بکن باوئر، مدیری هوشمند چون میشل پلاتینی، مربی همیشه قهرمانی چون سرالکس فرگوسن، بازیکن خاطره انگیزی چون مارادونا را به خود دیده بود و شاید جای یک مغرور بالفطره در بایگانی خاطره ها کم بود، مردی که حتی اگر نخواهید او را ببینید و چشم هایتان را ببیندید، پشت پلک هایتان با خونسردی منتظر می ماند تا ثانیه ای پلک بزنید و انگشت شست اش و ردیف دندان های سفیدش را با خنده ای که واقعی یا دروغین بودن آن مشخص نیست نشان تان بدهد و لذت ببرد از اینکه خشم در تمام سلول های شما خانه کند.وقتی در میانه دهه 60 فیلم سینمایی "اجاره نشین ها" ساخته داریوش مهرجویی پخش شد، محسن مخملباف کارگردان تندروی آن روزگار که از دیدن فیلم به خشم آمده بود، در نامه ای خطاب به سید محمد بهشتی معاونت وقت سینمایی کشور نوشت:« ... واقع قضیه این است که دو ساعت پیش که فیلم را دیدم حاضر بودم به خودم نارنجک ببندم و مهرجویی را بغل کنم و با هم به آن دنیا برویم». (کتاب «تاریخ سینمای ایران»، نوشته جمال امید، جلد دوم، صفحه ۵۴۷)بعد از دیدن شادی های تحریک کننده و معنادار خوزه مورینیو دلم می خواست نارنجک به خودم ببندم و مورینیو را سفت بغل کنم به این شرط که فقط او به آن دنیا برود!!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 205]