تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866245845
عادت مجوسیان در نماز اهل سنت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: عادت مجوسیان در نماز اهل سنت
از جمله بدعتهایی که خلیفه دوم در دین به وجود آورد، بدعت «تكتف» یا دست روی دست گذاشتن در نماز میباشد. این عمل به عنوان تذلّل در برابر بزرگان و پادشاهان از عادات و فرهنگ جامعه مجوسی بوده كه بعد از فتح ایران توسط خلیفه دوم وارد نماز شد. نقل شده وقتی اسرای ایرانی در برابر خلیفه قرار می‌گیرند، آنها به عنوان احترام به خلیفه مسلمین و یا تذلّل با گردن كج دست روی دست می‌گذاردند، خلیفه علت را جویا می‌شود، در جواب می‌گویند كه این‌ها عادت دارند وقتی در برابر بزرگی قرار می‌گیرند، به عنوان تذلّل دست روی دست بگذارند. كه یك نوع احترام محسوب می شود. عمر این عمل را می‌پسندد و دستور می‌دهد كه از این به بعد مسلمانان در نماز چنین كنند. گویا بعد از آن به اجتهاد و امر خلیفه عمل تكتف در نماز بوجود آمد.1یكی دیگر از مسائلی كه تفاوت رفتار شیعیان با اهل سنت در آن بسیار بارز است، مسأله سجود در نماز است، شیعیان ملتزم هستند كه جز بر زمین (اعم از خاك و سنگ) و چیزهای غیر خوراكی كه از زمین می‌روید سجده نكنند و سجده برخاك از همه بهتر است. زیرا كه سجده تذلل و خشوع در برابر پروردگار است و زمانی كه نمازگزار، پیشانی را كه اشرف اعضای بدن است، بر خاك می‌مالد عبودیت و تذلل خویش را به نهایت می‌رساند. رسول گرامی و مسلمانان صدر اسلام نیز بر خاك یا سنگ یا حصیر سجده می‌كردند، زیرا در كف مساجد و منازل سنگریزه و خاك بود و حداكثر مفروش به حصیر بود. ولی امروزه كه تقریباً همه منازل و مساجد مفروش به فرش‌های نخی و پشمی میباشد و به خاك دسترسی نیست، شیعیان قطعه‌ای از خاك پاك را به صورت مهر به همراه بر می‌دارند، تا هم بر خاك سجده كرده باشند و هم از طهارت محل سجده كه از شرایط صحت نماز است اطمینان داشته باشند. احمد حنبل در مسند خود روایت می‌كند كه: جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: من با رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ نماز ظهر را می‌خواندم از شدّت گرما مشتی از سنگریزه بر می‌داشتم و در مشت خود نگه می‌داشتم و سپس آن را به مشت دیگر منتقل می‌كردم، تا سنگ ریزه‌ها سرد شود و سپس آن را در جلو خود قرار می‌دادم تا بر آن سجده كنم.[2] روشن است كه اگر سجده بر غیر زمین جایز بود، صحابه رسول خدا بر لباس‌هایشان سجده می‌كردند و این زحمات را برای سردكردن سنگ‌ریزه‌ها، متحمل نمی‌شدند. از جمله بدعتهایی که خلیفه دوم در دین به وجود آورد، بدعت «تكتف» یا دست روی دست گذاشتن در نماز میباشد. این عمل به عنوان تذلّل در برابر بزرگان و پادشاهان از عادات و فرهنگ جامعه مجوسی بوده كه بعد از فتح ایران توسط خلیفه دوم وارد نماز شد. گرچه مذاهب اهل سنت سجده بر فرش را جایز می‌دانند ولی به اتفاق همه مذاهب اسلامی سجده بر خاك و سنگ جایز است. و می‌توان گفت كه اختلاف شیعه و سنی در مورد محل سجده این است كه اهل سنت توسعه بیشتری قایل هستند.3
بنا بر این طبق مبانی فقهی اهل سنت سجده بر مهر نه تنها اشكال ندارد، بلكه رجحان نیز دارد ولكن آنها عملاً بر مهر سجده نمی‌كنند. و شاید به جهت مخالفت با شیعیان آنها حاضر نیستند كه چنین عملی را انجام دهند. یكی دیگر از مسائل مورد اختلاف شیعه و سنی وظیفه‌ای است كه شخص وضو گیرنده نسبت به پاهای خود دارد، اكثریت اهل سنت به پیروی از مذاهب اربعه معتقدند كه پاها را باید تا كعبین (قوزك پا) شست، و همه شیعیان معتقدند: آنچه كه در وضو به آن امر شده است، مسح پاها تا كعبین است، نه شستن آنها، زیرا در قرآن كریم آمده است: «ای مؤمنان هرگاه برای اقامه نماز آماده شدید، صورت‌ها و دست‌هایتان را تا مرفق بشویید و سرها و پاهایتان را تا قوزك مسح نمایید.»4 همچنین در روایات اهل سنت از ابن عباس آمده است كه «وضو دو شستن «صورت و دست‌ها» و دو مسح «سر و پاها» است.5 در عین حال اهل سنت برخلاف شیعیان در وضو به جای مسح، پاها را می‌شویند. گویا این انحراف در زمان عثمان بن عفان خلیفه سوم و توسط خود او بوجود آمد. او تنها كسی است كه از میان خلفای سه گانه وضوی پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ را نقل نموده است. لیث می‌گوید حمران وابسته به عثمان به او خبر داد كه عثمان در وضو سه بار صورت خود را شست، سپس دست راست و چپ خود را تا مرفق سه بار شست، بعد سر خود را مسح كرد، سپس پای راست و چپ خویش را تا برآمدگی روی پا سه بار شست،6 از این رو اهل سنت در وضو به عثمان توجه دارند و با قرآن و سنت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ مخالفت می‌كنند. در نتیجه: مسأله تكتف (دست روی دست گذاشتن در نماز) در زمان خلافت عمر و توسط او بوجود آمد و شستن پاها در وضو در زمان خلیفه سوم عثمان ابن عفان ابداع گردید. و سجده برخاك یا مهر طبق مبانی اهل سنت اشكال ندارد ولكن عملاً آنها از سجده بر مهر اعراض دارند. تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان [1] . الهادی، جعفر، فقه مقارن، دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در امور اهل سنت، 1379 ه. قم، ج1، ص19. [2] . احمد بن حنبل، مسند احمد، دارصادر، بی‌تا، بیروت، ج2، ص327. [3] . پاسخ به پرسش‌ها از دیدگاه تشیع و تسنن، نمایندگی مقام معظم رهبری در امور اهل سنت، قم، ج1، ص66. [4] . مائده/6. [5] . قرطبی، محمد بن احمد، جامع لاحكام القرآن، بی‌تا، مؤسسة تاریخ العربی، بیروت، ج6، ص92. [6] . بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، دارالفكر، بی‌تا، بیروت، ج1، ص48.معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. مدرسی، سید محمد رضا، تشیع در تسنن. 2. شهرستانی، سید علی، وضو پیامبر.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 364]
-
گوناگون
پربازدیدترینها