واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فيلمبرداري سهبعدي با ليزر دانشمندان موفق شدهاند با استفاده از يک فاصلهياب ليزري در دوربينهاي عکاسي مجهز به حسگر CMOS، روش جديدي براي تهيه تصاوير سهبعدي ابداع کنند و سيستمهاي هوشمند تصويري را به تواناييهاي جديدي مجهز کنند.
با کمک دوربينهاي فعلي، گرفتن تصاوير سهبعدي به شيوه چشم انسان، کار مشکل و زمانبري است. سه بعديسازي پايه نياز به دو تصوير دارد تا بتواند يک فريم سه بعدي را توليد کند. اين بدان معناست که شما براي گرفتن يک فيلم سه بعدي حداقل به دو دوربين مجاور هم احتياج داريد که به طور همزمان از يک شيء فيلمبرداري کنند. حتي در فيلم آواتار نيز از دو لنز دوربين متفاوت براي فيلمبرداري استفاده شده است.
مهندسان شرکت Fondazione Bruno Kessler در ايتاليا دوربيني ساختهاند که با استفاده از شناساگر ليزري و استفاده خلاقانه از تکنولوژي CMOS ، تصاوير سهبعدي تهيه ميکند. البته اين تمام ماجرا نيست. حسگرهاي اين دوربين با کوچکترين پيکسلهايي که در حال حاضر امکانپذير است، فيلمبرداري ميکند، يعني با اندازه يک ميليونوم متر (يک ميکرومتر) که تقريبا معادل يک دهم ضخامت موي سر انسان است.به اين ترتيب، اين دوربين نه تنها بالاترين کيفيت جزئيات را در تصاوير ميدهند؛ که عمق ديدي را توليد ميکند که شما فقط با اضافه کردن بعد سوم قادر به درک آن خواهيد بود.
اين دوربين از يک تکنيک پيچيده فاصله-ياب استفاده ميکند تا به فريمهاي تصاوير عمق بدهد. در اين تکنيک، اشيا با پالسهاي نور ليزر فوقکوتاه بمباران ميشوند که تنها چند ميليارديم ثانيه دوام ميآورند و همانند يک رادار، شکل را شناسايي ميکنند. يک ريز حسگر CMOS، رگبار ليزري را که به سمت دوربين باز ميگردد، دريافت کرده و فاصله هر پيکسل را از دوربين اندازهگيري ميکند. با کمک اين اطلاعات، دوربين ميتواند موقعيت هر پيکسل در فضا را مشخص کرده و به ديد خود، بعد سوم را نيز اضافه کند.قابليتهاي فيلمسازي اين دوربين نه تنها فيلمسازيهاي به سبک جيمز کامرون را وارد مرزهاي جديدي ميکند، بلکه از آن ميتوان در بسياري از کاربردهاي ديگر نيز استفاده کرد. دانشمندان در اين فکر هستند که با کمک اين حسگرها به ياري سالمندان و ناتوانان بيايند. چشمان قابل اعتماد اين دوربين که قادر به تعيين فواصل فضايي است، اين افراد را از خطراتي مانند سقوط کردن يا تصادفات باز ميدارد. همچنين ميتوان با مجهز کردن دوربينهاي امنيتي به چنين حسگرهايي و افزودن تشخيص بعد سوم به تواناييهاي آنها، دقت آنها را بسيار افزايش داد؛ طوري که هر فرد خاصي را در ميان جمعيت دنبال کنند.
همين تکنيک ميتواند زمينه را براي ساخت سيستمهاي هدايت هوشمندتر فراهم کند که قادر است دستورهاي خاصي را مرحله به مرحله به افراد بدهد و آنها را در راهروهاي يک ساختمان ناآشنا راهنمايي کنند.البته بازيهاي ويديويي مورد علاقه را نيز نبايد از ياد برد. يک دوربين سه بعدي نه تنها ميتواند حرکت يک بازيکن را به صورت سه بعدي ببيند، بلکه قادر است با ديدن زمان حرکت يک بازيکن به جلو يا عقب، محور سومي از پيچيدگي را به اين حرکات اضافه کند. با کمک اين فناوري، نياز به تمام تجهيزات جانبي براي بازي کردن برطرف ميشود و بازيکن ميتواند تنها با استفاده از کنسول بازي خود و حرکات بدنش، تجربه بسيار جالب و پيچيده اي از بازي کردن داشته باشد. منبع:PopSciScience Daily برگرفته از خبرآنلاينتنظيم براي تبيان: فاطمه مجدآبادي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 698]