واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: يک ارتباط عاشقانهچگونه با کودکمان ارتباط برقرار کنيم؟
ارتباط گرم و عاشقانه بين شما و کودکتان سبب تقويت رابطه بين شما خواهد شد و از بروز مشکلات رفتاري متعددي جلوگيري خواهد کرد. فرآيند ارتباط يک فرآيند پيچيده است که در طي آن مي توانيد اطلاعات متفاوتي را به کودکتان منتقل کنيد. اين فرآيند مي تواند شامل مؤلفه هاي زير باشد:کلماتي که به زبان مي آوريد، تُن صدا(بلند بودن، نرم و دوستانه بودن، خشن بودن)، ايما و اشاره هاي شما، طرز ايستادن و حالت صورت و چهره اي که به کار مي بريد و ...کودک شما مي بايست به تعداد بسيار زيادي از اطلاعات ارسال شده از طرف شما نگاه کند يا گوش دهد و نسبت به آنها عکس العمل مناسب نشان دهد تا بتواند با شما مکالمه و گفتگو نمايد. همچنين او بايد قضاوت کند که چه زمان و چگونه خواسته هاي شما را انجام دهد.کودک شما از طريق توجه عاشقانه اي که به او نشان مي دهيد حمايت شما را از خود درک مي کندزبان بدنآنچه را که ما انسان ها به زبان مي آوريم بسيار ناچيزتر از آن چيزي است که در ارتباطات غيرکلامي خود به ديگران منتقل مي کنيم به همين علت بررسي آنچه که ما از طريق چهره يکديگر و زبان بدن يکديگر برداشت مي کنيم در بحث ارتباطات از اهميت بسزايي برخورد است براي يک لحظه در آينه به چهره خود نگاه کنيد. چگونه به نظر مي رسيد؟ شخصيتي اخمو يا خندان؟ و يا شايد يک فرد عصبي؟ هنگامي که با چهره اي لطيف و خندان به کودکتان نزديک مي شويد پيغام شما را بهتر و بيشتر درک خواهد کرد. همچنين کمي دقت کنيد و ببينيد طرز ايستادن شما هنگام صحبت با کودکتان چگونه است؟ آيا در حالي که بالاي سرش ايستاده ايد، از بالا با او صحبت مي کنيد و يا به اندازه او خم مي شويد و چهره به چهره با او صحبت مي نمائيد؟ابراز توجهکودک شما از طريق توجه عاشقانه اي که به او نشان مي دهيد حمايت شما را از خود درک مي کند. به همين علت هنگامي که از شما دور است (مثلاً موقعي که در مدرسه است) بايد تلاش بيشتري انجام دهيد تا متوجه اين موضوع گردد و پيام محبت آميز شما را درک کند. با بزرگ شدن و بالغ شدن فرزندتان و نيز تغيير کردن احتياجات او، نحوه و روش توجه
شما نيز تغيير خواهد کرد. در سن 5 سالگي شما هنوز کودکتان را در آغوش مي گيريد و او را غلغلک مي دهيد و از اين طريق توجه و علاقه خود را به او نشان مي دهيد. گاهي اوقات ممکن است او را به دوش بگيريد و يا موهايش را بهم بريزيد تا او متوجه علاقه شما نسبت به خودش گردد. هنگامي که فرزند شما به سن مدرسه رسيد نحوه خداحافظي شما با او حايز اهميت است در حقيقت انرژي مثبتي که هنگام خداحافظي به او مي دهيد به او توانايي دوري از شما و حضور در کلاس درس را مي دهد گاهي اوقات اين انرژي از طريق يک لبخند يا نگاه و بطور غيرکلامي منتقل مي گردد. چنانچه کودک شما اين پيام مثبت و توجه عاشقانه را از شما دريافت نکند بطور صريح و با گفتن جملاتي مانند "بابا / مامان به من نگاه کن"، "از پشت پنجره کلاس برايم دست تکان بده" و ... ابراز خواهد کرد. مطمئن باشيد اين کودک قصد خودنمايي و تظاهر ندارد است ، بنابراين به اين موقعيت ها آگاه باشيد و از آنها استفاده نمائيد.توصيه هايي براي والدين براي نحوه انتقال پيام مؤثراز نزديک پيام بفرستيد منظور اين است که از کارهايي که دورا دور انجام مي داديد دست بکشيد. اگر از راه دور يا از اتاقي ديگر با فرزندتان صحبت کنيد به دليل سر و صداي اطراف تمام پيام شما را دريافت نخواهد کرد. همچنين اين گونه حرف زدن از بار رواني پيغامتان خواهد کاست زيرا فرزند شما قادر به ديدن چهره شما هنگام صحبت کردن نيست و نمي تواند جدي يا شوخي بودن صحبت هايتان را به درستي درک کند. بنابراين انتظار شما از فرزندتان برآورده نخواهد شد که اين خود مي تواند سبب تنش در رابطه ميان شما و فرزندتان گردد. صدا زدن نام کودک سبب افزايش آگاهي او مي گرددو به خوبي مي فهمد خطاب کلام خود اوست نه کس ديگرينام فرزندتان را صدا بزنيد صدا زدن نام کودک سبب افزايش آگاهي او مي گرددو به خوبي مي فهمد خطاب کلام خود اوست نه کس ديگري. بيشتر مردم با شنيدن اسم خود بلافاصله عکس العمل نشان مي دهند و به طرف صدا بر مي گردند. چنانچه هنگام صحبت کردن و ارسال پيام، نام فرزندتان را نبريد يا در انتهاي جمله تان اسم او را ذکر نکنيد از ابتدا به دقت گوش به حرف شما نخواهد داد و احتمالاً بدليل کامل نرسيدن پيام، متوجه خواست شما نخواهد شد. بنابراين گفتن پيامي مانند "محمدجان، در را ببند" يا "در را ببند، محمدجان"توصيه مي شود.براي گفتن پيغام خود از جملات مثبت استفاده کنيداگر به فرزندتان بگوييد که چکار بايد انجام دهد پاسخ بهتري به خواسته تان خواهد داد تا از او بخواهيد که چه کاري را انجام ندهد. مثلاً گفتن "زهراجان، لطفاً لباست را آويزان کن" بهتر از گفتن "لباست را زمين ننذار، زهراجان" است.فرصت پاسخ دادن را به فرزندتان بدهيد
براي کودکان با توجه به جوان بودن مغز آنها چند ثانيه طول مي کشد تا آنچه را که شما گفته ايد بفهمند و نسبت به آن واکنش نشان دهند. بنابراين ضمن اين که از جملات مثبت استفاده مي کنيد فرصت کافي به کودکتان بدهيد تا پيام هايي را که دريافت مي کند در مغزش پردازش نمايد و در خصوص واکنش مناسب تصميم گيري نمايد.پيام تان را کوتاه و ساده نماييدکودک شما تنها مي تواند سه موضوع مختلف در هر جمله را بخاطر بياورد. به عنوان مثال جمله "علي جان، لطفاً کتت را در بياور، آن را آويزان کن و بعد بيا اينجا" پاسخ مناسبي به دنبال خواهد داشت در حالي که جمله "علي جان، لطفاً کتت را در بياور، تکاليفت را انجام بده، مدادت را پيدا کن و بعد بيا اينجا" طولاني است و پاسخ مناسب را در پي نخواهد داشت.پيام تان صريح باشد داشتن حق انتخاب خوب است. اين موضوع باعث مستقل بار آمدن فرزندتان مي گردد. به عنوان مثال"علي جان براي نهار ماکاروني دوست داري يا قورمه سبزي؟ "يک جمله خوب توام با حق انتخاب است. اما چنانچه از قبل برنامه ريزي کرده ايد بهتر است چنين سوالي نپرسيد. با پرسيدن جمله "مي خواهي الان بروي به رختخواب؟" مجوز دادن پاسخ "نه" را به کودکتان مي دهيد. مريم عطاريان – بخش خانواده و زندگي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 414]