واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - ایسنا: حملات 11 سپتامبر بهانهای شد تا آمریکا لشگرکشی به خاورمیانه را با شعار جنگ علیه تروریسم توجیه کند؛ جنگی که هنوز با گذشت 9 سال ادامه دارد و در تحقق اهدافش مبنی بر ریشه کنی تروریسم ناکام مانده است. اختصاص بودجههای هنگفت اطلاعاتی و نظامی در آمریکا برای مبارزه با تروریسم در حالی صورت میگیرد که این کشور هنوز از حل سادهترین معما یعنی محل پنهان شدن اسامه بن لادن، رهبر تشکیلات القاعده و به گفته آمریکا عامل حملات 11 سپتامبر، ناتوان است. بنیاد New America اخیرا در مطلبی تحت عنوان "چرا آمریکا نمیتواند اسامه بن لادن را دستگیر کند"، نوشته است: «پولهایی که مالیات دهندگان آمریکایی از حملات 11 سپتامبر تاکنون پرداخت کردهاند و برای آژانسهای اطلاعاتی آمریکا هزینه شده به نیم تریلیون دلار رسیده است، اما با گذشت نزدیک به 10 سال از حملات تروریستی به واشنگتن و نیویورک، سازمان اطلاعات آمریکا هنوز از پاسخ دادن به مهمترین سوالات آمریکاییها مبنی بر این که بن لادن کجاست؟ ایمن الظواهری معاون وی کجاست؟ ملاعمر رهبر گروه طالبان افغانستان کجاست؟ عاجز و ناتوان است. اکثر مسئولان سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) معتقدند که رهبران تشکیلات القاعده در مناطق شمال غرب پاکستان پنهان شدهاند. آنها همچنین معتقدند که ملاعمر نیز بین کویته در غرب پاکستان و شهر کراچی در جنوب پاکستان در رفت و آمد است: با توجه به مساحت پاکستان و 18 میلیون جمعیت موجود در کراچی، این مناطق، مناطقی محدود نیستند که پیگرد اعضای لیست مظنونان تروریستی جهان در آنها آسان باشد. اگر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و دیگر سازمانهای اطلاعاتی این کشور شرکتهای سهام خصوصی بودند که برای مدتی طولانی از عمل به تعهداتش ناتوان میماندند، با اعتراض سهامداران و برکناری مدیرانشان از سوی آنها و نیز سقوط ارزش سهام روبرو میشدند، اما در مقابل سازمان اطلاعات آمریکا با تمامی اشتباهاتی که مرتکب شده با روند تصاعدی بودجهاش روبرو است و نیروهای زیادی را جذب میکند که برای فعالیت مجوز محرمانه دارند. حال باید دید که ارزش واقعی این هزینهها چیست که به نظر میرسد با انتشار دهها هزار اسناد محرمانه جنگ آمریکا در عراق و افغانستان در سایت ویکی لیکس، ارزش چندانی ندارد. تنها مورد غافلگیر کننده در اسناد مذکور این بود که کمی از اطلاعات آن محرمانه بود و مردم با اطلاع از آن غافلگیر شدند، اما اکثر اطلاعات این اسناد از جمله احتمال وجود ارتباط بین سازمان اطلاعات پاکستان و گروه طالبان موضوعاتی بود که تمامی کسانی که پیگر اخبار بودند از آن اطلاع داشتند. بحث برانگیزترین مساله در جهان اطلاعات آمریکا این است که اکثر مطالبی که محرمانه به نظر میرسد، حقیقتا محرمانه نیست. اسامه بن لادن، رهبر تشکیلات القاعده، در سال 1997 با حضور در تلویزیون سی.ان.ان علیه آمریکا اعلام جنگ میکند و یک سال پس از آن نیز این تهدید را در شبکه خبری ای.بی.سی تکرار میکند و سپس تهدیدهایش را در خصوص حمله به سفارت آمریکا در آفریقا و ناو یو.اس.اس کول آمریکا در یمن اجرا میکند. در تابستان سال 2001 بن لادن و معاونان بلندپایهاش در یک گفتوگوی تلویزیونی اعلام میکنند که قصد طرح ریزی یک عملیات بزرگ علیه اهداف آمریکا را دارند و کمی پس از آن نیز از طرح حملات 11 سپتامبر خبر میدهند، لذا زمانی که یک ماه پیش از حملات 11 سپتامبر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا به جورج بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا میگوید اسامه بن لادن قصد انجام چنین حملاتی را دارد، اطلاعاتی محرمانه نیست. هم اکنون نیز تشکیلات القاعده و برخی گروههای هم پیمان با آن همچون طالبان، با پخش نوارهای ویدیویی و انتشار اعلامیهها در سایتهای اینترنتی، اصول و استراتژیهای خود را اعلام و تشریح میکنند. جنگ با القاعده و همپیمانانش عملا اولین منبع جنگ باز و بر خلاف روش محرمانهای است که مسکو در جریان جنگ سرد از آن استفاده میکرد. با وجود این، سازمان اطلاعات آمریکا به گونهای عمل میکند که گویا با یک قدرت بزرگ در حال جنگ است نه شبکهای از گروههای مسلح و نتیجه این میشود که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا امروز بیشتر شبیه به یک شرکت حسابرسی است تا یک آژانس جاسوسی که عموم تصور آن را دارند. تا جایی که جذب نیرو در این سازمان و دیگر آژانسهای اطلاعاتی آمریکا منوط به موفقیت در آزمون گزینشی است که داوطلبان باید پیش از ورود به سازمانهای اطلاعاتی پشت سر بگذارند و پس از حملات 11 سپتامبر نیز این شرایط سختتر شده است و این امر میراث جنگ سرد است که یک ابرقدرت با صرف میلیاردها دلار هزینه، سعی در استخدام جاسوس دارد. اما تشکیلات القاعده قدرت خرید جاسوس در سازمانهای اطلاعاتی آمریکا را ندارد و تجربه نشان داده که این تشکیلات و هم پیمانانشان حتی توانایی جذب جاسوس در داخل دولت آمریکا را نیز ندارند. داوطلبان برای فعالیت در سازمانهای اطلاعاتی آمریکا با مشکلاتی حقیقی روبرو هستند بویژه اگر بستگانی در جهان عرب داشته و یا مدتی در مناطقی مثل پاکستان زندگی کرده باشند. در مقابل، دفتر خدمات استراتژیک که پیش از سیا فعالیت داشت، اقدام به جذب جاسوسهایی دو زبانه میکرد که به خوبی با فرهنگ اروپایی آشنا بودند. این افراد عملیاتهای حساس و تاثیرگذاری را در مناطق تحت اشغال نازیها در اروپا انجام دادند که اکنون در سازمان اطلاعات آمریکا جایی ندارند. تمام تدابیری که برای اصلاح سازمانهای اطلاعاتی آمریکا از زمان حملات 11 سپتامبر اتخاذ شد، مربوط به ساختار سازمانی و سیستم بروکراسی این سازمانها بود که هنوز نتوانسته به سوالهایی همچون این سوال که بن لادن کجاست، پاسخ دهد. سوالی که پاسخ دادن به آن تنها از طریق یک عملیات جاسوسی سنتی امکان پذیر است. از دیگر مثالهایی که وجود اشکال در سازمانهای اطلاعاتی آمریکا را ثابت میکند، واکنش این سازمان به تلاش نافرجام تشکیلات القاعده در شبه جزیره عرب برای منفجر کردن هواپیمای مسافربری آمریکا به مقصد دیترویت است که توسط عمر فاروق، جوان نیجریهای انجام شد. در آن زمان تمام تلاش سازمان اطلاعات آمریکا و دولت آمریکا بر جذب کارشناس و تحلیلگر جهت تحلیل این مساله که چطور میشد مانع از سوار شدن عمر فاروق به هواپیمای مسافربری مذکور شد، متمرکز بود. در صورتی که این در واقع اشتباه در تشخیص مشکل است. سازمانهای اطلاعاتی آمریکا پر از تحلیلگر است. اگر سیا جاسوسی در بین تشکیلات القاعده در شبه جزیره عرب داشت، میتوانست به اطلاعات مهمی در خصوص این جوان نیجریهای دست یابد، اما به نظر میرسد که سیا چنین جاسوسهایی در اختیار ندارد، لذا سوال مهمی که باید کمیتهی اطلاعاتی کنگره از آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا میپرسید این بود که چه تعداد گروه جهادی از جمله تشکیلات القاعده وجود دارد که جاسوسان سیا موفق به نفوذ در آن شدهاند؟ چنانچه سیا نمیتواند اسناد و دلایل کافی ارایه دهد تا ثابت کند این سازمان در تشکیلات القاعده و هم پیمانانش نفوذ کرده، باید بودجهاش را کاهش دهد و نهایتا نفوذ در القاعده بهترین راه ممکن برای اطلاع از محل پنهان شدن بن لادن است. علاوه بر آن اوباما نیز باید فردی را در دولت آمریکا به کار گمارد که ماموریت اصلیاش جستجو برای یافتن بن لادن و هماهنگی بین آژانسهای اطلاعاتی مختلف آمریکا باشد. این گزارش نهایتا اصلاح نحوه گزینش نیرو در سیا را پیشنهاد میدهد که بر اساس آن به زنان و مردانی که دارای تجربههای منطقهای بوده و به زبانهای مختلف مسلط هستند، اجازه جذب در این سازمان داده شود تا بتوانند در تشکیلاتی هم چون القاعده نفوذ کنند.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 546]