واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خطرات جنسی برای کودکان
وقتی صحبت از تمایلات و کشش های جنسی به میان می آید اکثر افراد ذهنشان به سوی دوران نوجوانی و جوانی معطوف می شود و فکر می کنند که در این دوره است که باید آموزش های جنسی و پیشگیری ها و ... شروع شود. این در حالی است که کودکان در سنین خیلی پایین حتی از 4 سالگی به آموختن در این زمینه نیازمندند و باید اطلاعات فراوانی را در حیطه مسائل جنسی و محافظت از خود و آگاهی در مقابل خطرهای محیطی کسب کنند. رشد جنسی در مراحل مختلف به صور مختلف در کودک نمایان می شود و وقتی از عشق و دوست داشتن در مراحل مختلف رشد صحبت می کنیم همیشه منظور همان مفاهیمی که ما بزرگترها در ذهن داریم و تعابیری که از موضوع عشق مرور می کنیم نیست. لذا لازم است که حتی در سنینی (4 یا 5 سال) به کودکان اجازه دهیم که با داشتن مراودات اجتماعی با غیر هم جنس خود به آنها اجازه دهیم تا با حالات و روحیات دنیای غیرهمجنس آشنا شده و گاهاً همبازی شدن با آنها را تجربه کنند. این موضوع در مهارت یابی و تربیت جنسی فرزندان نقش به سزایی را ایفا می کند . در هنگام مواجهه با سوال کودک می توانید برای متناسب سازی پاسخ با درک و فهم و آمادگی او ابتدا از او در مورد اطلاعات ذهنی او بپرسیم تا بتوانیم پاسخ خود را با توان ذهنی کودک هماهنگ نمائیم. لذا اگر فرزند شما در 4یا 5 سالگی به دوست خود ابراز علاقه می کند سر در گم نشوید این احساس علاقه صرفاً یک دوست داشتن عمیق است و هیچ نشان و خطری او را تهدید نمی کند چرا که همانطور که ذکر شدن مفهوم دوست داشتن با مفاهیم ذهنی بزرگسال متفاوت است. در این سنین است که با سوالات متعددی همچون «بچه چطور به دنیا می آید». «من چطوری رفتم توی شکمت» و ... از طرف فرزندتان روبرو می شوید و باید آگاه باشید که از پاسخ گویی به صورت غیرواقعی و طفره رفتن از پاسخ پرهیز کنید. پاسخ ها باید حاوی کلمات ساده شده از واقعیت باشد مسئله را انکار نکنیم، دروغ نگوییم و از کلمات ساده و در حد فهم آنها برای پاسخدهی استفاده کنیم. در این سنین است که باید به کودکان اعضای خصوصی آنها را بشناسانیم و آموزش دهیم که این اندام ها نیاز به محافظت بیشتر دارد.
به آنها بگوییم که در بزرگسالی برای آنکه قابلیت پدر یا مادر شدن داشته باشند لازم است تا اندام های سالمی داشته باشند و مراقبت از این اعضای بدن ضرورت دارد. جای تذکر دارد که استرس والدین از در اختیار گذاردن چنین اطلاعاتی برای پرهیز از حذف حریم ها و روی آوردن آنها به مسائل جنسی بیدلیل است. تحقیقات ثابت کرده افرادی که اطلاعات بیشتری را در مورد کارکرد اعضای بدن دارند تمایل کمتری به برقراری روابط جنسی در آینده خواهند داشت پس به آنها بیاموزیم که اجازه دسترسی هیچ فردی را به اندام های خصوصی ندهند و این اعضا را مناطق امن بدن بنامیم. برای پاسخ دهی به سوالات کودکان گاهی شرم و حیا مانع از ایجاد رابطه ای سالم و اقناع کننده می شود. لذا پیشنهاد می کنیم ابتدا پاسخ خود را با صدای بلند و در مقابل آینه برای خود به زبان آورید. اگر از سوالات آنها غافلگیر می شوید می توانید پاسخ را به تعویق بیاندازید اما از ارائه آن طفره نروید. مراقب باشید که واکنش صحیح شما به مسائل می تواند در ارتباطات خانوادگی و زناشویی آنها در آینده موثر و تاثیرگذار باشد. و دیگر اینکه در هنگام مواجهه با سوال کودک می توانید برای متناسب سازی پاسخ با درک و فهم و آمادگی او ابتدا از او در مورد اطلاعات ذهنی او بپرسیم تا بتوانیم پاسخ خود را با توان ذهنی کودک هماهنگ نمائیم. سنین 6-8 سالگی دوره تمایلات جنسی نامرئی است. به این منظور که صرفاً صحبت کردن و برقراری رابطه دوستانه برای کودکان احساس خوبی را ایجاد می کند و تمایل جنسی در آنها وجود ندارد. در سنین 8-10 سال کودکان به دوستی با همجنس خود تمایل پیدا می کنند. در سنین 10-12 سال فرزندان ما به اطلاعاتی در مورد بلوغ نیازمندند. در این سن سعی کنید از تجربیات بلوغ خود صحبت کنید که دو فایده دربر دارد. اول آنکه سد حیا و خجالت بی مورد را می شکند و او را برای رفع کنجکاوی ها آماده می کند و دوم آنکه راحت تر با تحولات بلوغ روبرو می شوند بهتر این تغییرات را می پذیرند و حتی در نگرش مثبت آنها به جنسیت خود و روابط زناشویی آنها موثر واقع میشود. ارزش ها را به آنها انتقال دهیم. از آنها سوال کنیم و بخواهیم در مورد سوال ها اطلاعات کسب کنند.آگاه باشید که از پاسخ گویی به صورت غیرواقعی و طفره رفتن از پاسخ پرهیز کنید. پاسخ ها باید حاوی کلمات ساده شده از واقعیت باشد مسئله را انکار نکنیم، دروغ نگوییم و از کلمات ساده و در حد فهم آنها برای پاسخدهی استفاده کنیم. در ادامه قصد داریم شما پدران و مادران دلسوز و متعهد را با 10 هشدار مواجه سازیم که در صورت اطلاع از آنها و اطلاع رسانی به فرزندان می توانید آنها را در مقابل خطرات احتمالی در زمینه تعرضات اجتماعی در امان نگهدارید. افرادی که به لحاظ جنسی دارای بیماری هستند و تمایل به تعرض به کودکان می باشند از 10 روش استفاده می کنند. 1- استفاده از قدرت شخصی: آنها خود را در موقعیت های اجتماعی گوناگون معرفی می کنند چرا که کودکان عاشق افرادی میشوند که قدرت خاصی در حیطه های مختلف ورزش، هنر، اقتصادی و ... دارند و با آنها همانندسازی می کنند. 2و 3- استفاده از هدیه و رشوه: آنان با ارائه هدیه یا رشوه کودکان را به سوی خود جلب می کنند.
4- استفاده از فرصت های خاص و غیرمرتبط:آنان از موقعیت های بیجا و بی مورد مثلاً صحبت کردن و یا رد شدن فرزند شما از کنار شخصی دیگر فیلم و یا عکس گرفته و با تهدید، کودکان و نوجوانان را به اعمال خلاف و به سوی خود مجبور می کنند بنابراین لازم است تا در محیط خانواده حس اعتماد و اطمینان را رواج دهیم و آنها را به پاکی و صداقت خطاب کنیم تا در این مواقع از ترس عدم پذیرش توسط خانواده فریب نخورند. 5- ایجاد موقعیت تصنعی و نجات کودک: آنها با کمک به کودک در موقع تصنعی و خطرناک به کودک ثابت می کنند که حامی او هستند تا اطاعت و تابعیت او را بدست آورند. 6- مواظبت دروغین: این مسئله بویژه در خانواده های تک والدی اتفاق می افتد و اشخاصی در نقش حامی و جایگزین پدر از طریق محبت و حمایت و با قبول مسئولیت، کودکان را جلب می نمایند. 7- بازی های کودکان: از آنجا که لذت بخش ترین تفریح برای کودکان، بازی با بزرگسالان است، افرادی فریبکار سعی می کنند از طریق بازی به زندگی کودکان راه یابند.8- کمک های فریبکارانه: این افراد با ارائه خدمات کمکی در وظائف و رفتارهایی که حتی خود کودک قادر به انجام آن است طرح دوستی را با کودکان پایه ریزی می کنند. 9- راهنمایی و مشاوره: عده ای به بهانه ارائه راهکارهای موفقیت آمیز در کنار نوجوانان و بخصوص آنهایی که اعلام نیاز می کنند، قرار گرفته و در قالب راهنما از آنان سوءاستفاده می کنند. 10- پیشنهادات مستقیم: به دلیل قباحت آشکار این امر افراد در سنین بالاتر سریع تر متوجه آن خواهند شد. بنابراین به کودکان تهمت نزنیم و آنها را محکوم نکنیم چون مسیر مراجعات بعدی آنها را به خودرا سد خواهیم کرد. فهیمه کهتری/ خانواده و زندگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 328]