تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 27 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):اى مؤمن! به تحقيق اين دانش و ادب بهاى جان توست پس در آموختن آن دو بكوش كه هر چه بر...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816190335




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

کراماتی از زیارت عاشورا


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کراماتی از زیارت عاشورا
زیارت عاشورا
حكایت سید رشتى در موضوع زیارت عاشورامحدث نورى در كتاب "نجم الثاقب" از تقى صالح سیداحمد فرزند سید هاشم رشتى، تاجر ساكن رشت، نقل می‎كند كه گفت در سال هزار و دویست و هشتاد براى او اداء حج و زیارت خانه خدا از رشت به تبریز آمدم، آنجا در خانه یكى از تجار معروف، بنام حاج صفر على منزل نمودم. چون قافله‎اى نبود متحیر بودم كه چگونه سفر را ادامه دهم تا آن كه حاج جبار نامى كه جلودار قافله و از سده اصفهان بود مال التجاره‎اى برداشت كه بسوى "طرابوزن" حركت كند من هم مالى از او كرایه كردم و حركت نمودم. به منزل اول كه رسیدیم سه نفر دیگر به تحریص حاج صفر على به من ملحق شدند.یكى حاج ملا باقر تبریزى حجه فروش و دیگرى حاج سید حسین تاجر تبریزى و دیگرى حاج على بود.پس به اتفاق حركت كردیم تا به "ارزنة الروم" رسیدیم و از آنجا به سمت طرابوزن حرکت کردیم. در یكى از منازل ما بین این دو شهر، حاجى جبار جلودار نزد ما آمد كه این منزل كه در پیش داریم مخوفست قدرى زودتر بار كنید كه به همراه قافله باشید چون در سایر منازل ما غالبا از قافله عقب بودیم ما تقریبا دو ساعت و نیم یا سه ساعت به صبح مانده حركت كردیم. به اندازه نیم یا سه ربع از منزل دور شده بودیم كه هوا تاریك شد و برف باریدن گرفت به طورى كه هر یك از رفقا سر خود را پوشانده و تند راندند هر چه كردم به آنها برسم ممكن نشد تا آن كه آنها رفتند و من تنها ماندم. پس، از اسب خود پیاده شدم در كنار راه نشستم و چون مبلغ ششصد تومان با خود داشتم مضطرب گشتم و تصمیم گرفتم كه در همین مكان بمانم تا آفتاب طلوع كند و سپس به قافله ملحق شوم .آن فرد دست خود را بر زانوى من گذاشت و فرمود:شما چرا نماز شب نمى‎خوانید و سه مرتبه فرمود: نافله، نافله، نافله .باز فرمود چرا عاشورا نمى‎خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا.  بعد فرمود چرا جامعه نمى‎خوانید؟ سه مرتبه فرمود: جامعه، جامعه، جامعه . در این حین ناگاه در مقابل خود باغى دیدم كه در آن باغبانى بیل به دست گرفته بر درختان می‎زد كه برف آنها بریزد. پیش من آمد و در فاصله كمى ایستاد. فرمود تو كیستى؟ عرض كردم رفقاى من رفته‎اند و تنها در این بیابان مانده‎ام و راه را هم نمی‎دانم. به زبان فارسى فرمود نماز شب بخوان تا راه را پیدا كنى .من مشغول خواندن نماز شب شدم. بعد از فراغ از تهجد باز آمد و فرمود نرفتى؟ گفتم به خدا قسم راه را نمی‎دانم. فرمود زیارت جامعه بخوان . من جامعه را از حفظ نمی‎دانستم و الان هم از حفظ ندارم ولى ایستادم و زیارت جامعه را از حفظ خواندم. باز آمد و فرمود نرفتى؟ بى اختیار گریه‎ام گرفت و گفتم راه را نمی‎دانم. فرمود زیارت عاشورا بخوان من عاشورا را از حفظ نمی‎دانستم و تا كنون هم حفظ نیستم ولى در آنجا با لعن و سلام و دعاى علقمه از حفظ خواندم .باز آمد و فرمود نرفتى گفتم نرفتم تا صبح شد، فرمود من حالا تو را به قافله می‎رسانم رفت و بر الاغى سوار شد. بیل خود را به دوش  گرفت و فرمود پشت سر من بر الاغ سوار شو. سوار شدم عنان اسب خود را كشیدم تمكین نكرد و حركت ننمود فرمود جلوى اسب را به من بده. دادم بیل را به دوش چپ و عنان اسب را به دست راست گرفت و به راه افتاد و اسب در نهایت تمكین متابعت كرد پس دست خود را بر زانوى من گذاشت و فرمود:شما چرا نماز شب نمى‎خوانید و سه مرتبه فرمود: نافله، نافله، نافله .باز فرمود چرا عاشورا نمى‎خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا.  بعد فرمود چرا جامعه نمى‎خوانید؟ سه مرتبه فرمود: جامعه، جامعه، جامعه . در همان حال به من فرمود اینها رفقاى تو هستند كه لب نهر آب فرود آمده براى نماز صبح مشغول وضو گرفتن هستند.من از الاغ پیاده شدم كه سوار اسب خود شدم، نتوانستم . او پیاده شد و بیل را در برف فرو برد، مرا سوار اسب كرد و بسوى رفقا برگردانید.در آن هنگام به فکر افتادم كه این شخص چه كسى بود كه به زبان فارسى حرف می‎زد؟ در صورتی كه زبانى جز تركى و مذهبى غالبا جز عیسوى در آن حدود یافت نمى‎شد. چگونه مرا با این سرعت به رفقایم رسانید؟ پس پشت سر خود نگاه كردم ولی کسی را ندیدم و اثرى از او نیافتم و به رفقاى خود ملحق شدم .من گرفتار عذاب سختى بودم تا دیروز كه زوجه استاد اشرف آهنگر در این مكان دفن كردند (اشاره به مکانی كرد كه نزدیك به صد متر از او دور بود) در شب وفات او حضرت امام حسین(علیه‎السلام) سه مرتبه به زیارت وى آمدند و در مرتبه سوم امر فرمودند كه عذاب از این مقبره رفع شود و حالت ما نیكو شد و در وسعت و نعمت افتادیم .اگر چه نمى‎توان گفت كه این شخص صد در صد حضرت ولى عصر(علیه‎السلام) بوده‎اند ولى مسلما از یاران آن حضرت بوده كه گفته او هم مانند گفته امام خواهد بود. حكایت حاج محمدعلى یزدى در زیارت عاشورامحدث نورى در كتاب "دارالسلام" از ثقة الدین حاج محمدعلى یزدى كه مرد فاضل صالحى در یزد بود حكایتى نقل می‎كند.حاج محمدعلى دائما مشغول كارهاى آخرتى خود بود و شب‎ها در مقبره‎اى كه جماعتى از صلحا در آن مدفونند به سر می‎برد این مقبره خارج شهر یزد بود كه به مزار معروف است .همسایه‎اى داشت كه از كودكى با هم بودند و نزد یك معلم می‎رفتند تا آن كه بزرگ شدند و او شغل عشارى پیش گرفت. پس از آن كه مرد او را نزدیك همان جایى كه دوست صالح وى شب‎ها در آن بیتوته مى‎كرد، دفن كردند.یك ماهى از فوت او نگذشته بود كه حاج محمدعلى او را در خواب دید كه در هیئت نیكویى است نزد او رفت و گفت من مبداء و منتهاى كار تو را می‎دانم . تو از كسانى نیستى كه احتمال نیكى درباره او رود. شغل تو هم مقتضى عذاب سختى بود پس به كدام عملت به این مقام رسیدى ؟گفت همین طور است كه می‎گویى . من گرفتار عذاب سختى بودم تا دیروز كه زوجه استاد اشرف آهنگر در این مكان دفن كردند (اشاره به مکانی كرد كه نزدیك به صد متر از او دور بود) در شب وفات او حضرت امام حسین(علیه‎السلام) سه مرتبه به زیارت وى آمدند و در مرتبه سوم امر فرمودند كه عذاب از این مقبره رفع شود و حالت ما نیكو شد و در وسعت و نعمت افتادیم .از خواب بیدار شدم در حالی كه متحیر بودم آن شخص آهنگر را نمى‎شناختم. در بازار آهنگران به جستجو پرداختم و او را پیدا كردم . پرسیدم آیا زوجه‎اى داشتى؟ گفت آرى داشتم، دیروز فوت كرد و او را در فلان (مكان همان موضع را نام برد) دفن كردم . پرسیدم آیا به زیارت حضرت ابا عبدالله علیه‎السلام رفته بود؟ گفت: نه. گفتم ذكر مصائب او می‎كرد. گفت نه. گفتم مجلس عزادارى داشت گفت نه. آنگاه پرسید چه می‎خواهى؟ خواب خود را نقل كردم و گفت او فقط مواظبت بر خواندن زیارت عاشورا داشت .پرسیدم آیا به زیارت حضرت ابا عبدالله علیه‎السلام رفته بود؟ گفت: نه. گفتم ذكر مصائب او می‎كرد. گفت نه. گفتم مجلس عزادارى داشت گفت نه. آنگاه پرسید چه می‎خواهى؟ خواب خود را نقل كردم و گفت او فقط مواظبت بر خواندن زیارت عاشورا داشت .رفع وبا با زیارت عاشوراآقاى حاج سید احمد زنجانى در كتاب "الكلام یجر الكلام" از مرحوم آیة الله آقاى حاج شیخ عبدالكریم حائرى یزدى نقل می‎كند كه فرمود من و آقاى آقامیرزا على آقا، آقازاده میرزاى شیرازى و آقا سید محمود سنگلجى در سامرا شبى روى پشت بام در خدمت مرحوم آقاى میرزا محمدتقى شیرازى درس می‎خواندیم. در حین درس استاد بزرگ ما مرحوم آقاى سیدمحمد فشاركى تشریف آوردند در حالی كه آثار گرفتگى و انقباض در بشره‎اش پیدا بود. معلوم شد شنیدن خبر بروز وبا در عراق ایشان را اینگونه منقلب كرده است. فرمود شما مرا مجتهد می‎دانید؟ عرض كردیم بلى . فرمود عادل می‎دانید؟ عرض كردیم بلى . فرمود من به تمام زن و مرد شیعه سامرا حكم می‎كنم كه هر یك از ایشان یك فقره از زیارت عاشورا را به نیابت نرجس خاتون والده ماجد امام زمان(سلام الله علیه) بخوانند و آن مخدره را نزد فرزند بزرگوارش شفیع قرار دهند كه آن حضرت از خداوند عالم بخواهد كه خدا شیعیان مقیم سامرا را از این بلا نجات دهد. همین كه این حكم صادر گردید از ترس و بیم همه شیعیان مقیم سامرا حكم را اطاعت كرده زیارت عاشورا را به همان دستور خواندند در نتیجه یك نفر در سامرا تلف نشد در صورتی كه هر روز حدود پانزده نفر از غیر شیعه تلف می‎شدند.برگرفته از کتاب زیارت عاشورا، تالیف حضرت آیة الله حاج سیداحمد میرخانیگروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 409]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن