تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835541733
کلیاتی در مورد تصویر سازی -
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: کلیاتی در مورد تصویر سازی راورا 01 تير 1385, 00:34تاریخچه تصویرسازی تصویرسازی در طول تاریخ چیزی جز روایت گری یا داستان پردازی نبوده است.اما شروع داستان سرایی به صورت مکتوب خود با آغاز تمدن های اسطوره ای و پیدایش اشکال خطوط نوشتاری بوده است که به کمک آنها افسانه های اساطیری در کتیبه های سنگی و مهرها یا پاپیروس نوشته می شد. هنر تصویر سازی قبل از پیدایش خط در دوران پارینه سنگی ومیان سنگی در نمونه هایی مثل نقاشی غارها چیزی جز نقاشی جادویی نبوده است. در آن دوران نقوش در ارتباط با انتقال جادویی قدرتهای مرموز جهان طبیعت به درون زندگی جمعی انسانها و در مواقع شکار برای سیطره بر قدرت حیوانات یا در مواقع دیگر به همراه مراسم در رقص های آئینی به منظوره چیرگی بر قدرتهای تخریبگر طبیعت و … به تصویر کشیده می شوند. در مشرق زمین مثلا در سرزمین چین تصویر سازی بازگویی نمادین گونه نقوش بود و به تدریج تحت تاثیر تعلیمات فرزانگانی چون لائوسه تصویر سازی،حکایتی اندرزگونه و پرداختی شاعرانه ازپدیده های طبیعی می شود. در سرزمین ایران سنت نقاشی مینیاتور پس از دوره عباسی وسلجوقی تا دوره تیموریان و پس از آغاز عصر نوین در عهد صفویه،نقوش تصویری روایی راوی قصص و حکایت های منظوم بوده اند . در دوره صد ساله اخیر تصویر سازی معاصر در سبک قهوه خانه ای و سقاخانه ای، دیگر بار داستان های حماسی شاهنامه درپرده سازی ها و حکایت های مذهبی مانند داستان های مربوط به واقعه کربلا به تصویر کشیده اند. تصویر سازی(تعریف) هنر تصویر سازی از شاخه هنرهای کاربردی می باشد که تصویرگر برای بیان ایده ها و ادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود می جوید. تصویرساز باید فرا گیرد که ضمن ایجاد تصویر و رعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان و اذهان عمومی را زیر نظر داشته باشد. تصویرگر باید سعی کند پیام هایی را که در صدد انتقال آن می باشد از نظر موضوع و محتوای فکری و شکل و قالب افکارش را بسیار غنی وباارزش وبارعایت همه جانبه ی اصول زیبا شناسی ارائه نماید. درگذشته وقبل از پیدایش هنرهای کاربردی فعالیت های برخی از هنرمندان بیشتر در حیطه چاپ بود و هنرمندان تصویرساز تنها تصویرگران صنعت چاپ بودند. هنر تصویرسازی که از جمله هنر های کاربردی است شاخه ای از گرافیک می باشد. تصویرسازی هنری است که تصویرگر در آن اقدام به روایت گری مصور می نماید. موضوع کار تصویرگر می تواند یکی از داستان های مذهبی، ادبی، تاریخی ، علمی و ... می باشد. هنرهای مختلف علی رغم این که هر کدام از وسایل و شیوه های اجرایی خاصی استفاده مي‌كنند ولی نقطه مشترک در بین آنها بیان تصویری می باشد. استفاده از همه امکانات در هنر تصویرگری، موجب تعدد و گوناگونی تخصص هاو روش ها در این هنر شده است که با گسترش فن آوری بشری روز به روز به این اشعابات افزوده می شود و منجر به پیدایش شگردهای بدیع و نوظهور گردیده است. تصویر سازی صورتهای مختلفی دارد که برخی از هنرمندان به تصویرسازی کتب با موضوعات مختلف مشغول می باشد. این موضوعات می توانند شامل متون داستانی، تصویرسازی خبری مطبوعاتی، تصویر سازی فرهنگ عامیانه (فولکلوریک) ، تصویرسازی آموزشی، تصویرسازی فنی و تصویرسازی کاربردی که بیشتر با محیط جوامع انسانی سرو کار دارند و ... را شامل می شود. تصویرسازان علاوه بر مصور ساختن کتاب ها و جملات، پوسترهای تبلیغاتی ، در زمینه تصویرسازی برای فیلم های نقاشی متحرک و همچنین تابلوهای محیطی رایانه ای تبلیغاتی مشغول می باشد. در یک تعریف کلی می توان گفت کار تصویرگری تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب و در نهایت درک بهتر آن می باشد که عناصر بصری را در غالبی زیبا ترکیب نموده و عرضه نماید. اهداف تصویرسازی امروزه، تصویر محیط زندگی انسان را احاطه کرده و در فعالیت های اجتماعی او نقش اساسی را بر عهده دارد. همان گونه که کلام و نوشته ازعناصرارتباطی انسان ها با یکدیگر می باشد، تصویر نیز با ویژگی های منحصر به فرد خود، بدون محدودیت زمانی و مکانی نقش مهمتر و عام تری را در ارتباطات انسانی دارا می باشد. امروزه تصویرگران به ظریف ترین نکات محیط زندگانی خود توجه دارند که شاید از دید بسیاری از محققان و اندیشمندان علوم نظری به دور مانده باشد. تصویرگر با بوجود آوردن تصاویر آموزشی و علمی آگاهی افراد جامعه را از دنیای پیرامون خود افزایش می دهد. تصویرگر متعهد تلاش می کند آثاری را به وجود بیاورد که همواره با خلاقیت و نوآوری و بهره گیری از شیوه های نوین اجرایی و از حیث تکنیک نیز غنی باشد. رسیدن به جامعه سالم و بی آلایش که در آن فرم ها و رنگها بیان کننده آلام جامعه می باشد و همچنین خطوط برای بیان احساسات پاک و ایجاد روابط عمیق بین تک تک افراد جامعه می باشد و این از اهداف تصویرگرمی باشد. تصویرگری که دارای تخیل و ایده های سازنده می باشد قادر خواهد بود که پیام های درونی خود را موافق با تمایلات جامعه ازعالم درون به عالم بیرون منتقل کند. تصویرگر با مطالعه زندگی و فرهنگ جامعه خود با چگونگی پوشش لباس، رنگ چهره ،آداب و رسوم، مقررات و ... آشنا شده و این ویژگی ها را در تصویرسازی های خود به کار گیرد. تصویرگر می تواند یک روان شناس و جامعه شناس هنری باشد که از ماورای صفحه تصویرش به معانی و مفاهیم دقیق آنها پی برده و با خلق تصاویری که ناشی از شناخت کامل او از ارزش های حاکم بر جامعه می باشد ضمن احترام گذاشتن به آنها ارزش ها هرگز با خلق اثری که ناآگاهانه صورت گرفته است و نتیجه آن می تواند موجب بر هم ریختن نظم اجتماعی جامعه و جریحه دار شدن احساسات عمومی جامعه باشد اقدام به تصویرسازی مي‌كند. هنگامی که فردی به تصویری علاقمند می شود ، از احساس درونی او آگاه شده. زیرا آن تصویر این امکان را به او می دهد که احساس نهفته خود را ابراز وآشکار نموده و در واقع این کلیدی برای راهیابی و حل مشکلات روانی و درونی می باشد. طبقه بندی انواع تصویرسازی هنر تصویرسازی معاصر از اواخر قرن نوزدهم میلادی به دو شاخه تصویرسازی داستانی و تصویرسازی تبلیغاتی تقسیم شد که به تدریج با معرفی تکنولوژی بصری و وسایل ارتباطات جمعی نظیر سینما و دوربین های سینما توگراف و تلوزیون از تصویرسازی داستانی شاخه تصویرسازی متحرک که همانا پویانمایی باشد پدیدار گشت. تصویرسازان به پنج گروه عمده تقسیم شده اند که عبارتند از: تصویرسازان نشریات : (که در روزنامه ها و مجلات غالبا به عنوان کاریکاتوریست های اجتماعی سیاسی یا تصویرسازان خبری فعالیت دارند) . تصویرسازان کتاب ها : (که یا عنوان ها و موضوعات را به شکل طرح جلد یا مضامین داستانی را در کتاب های داستانی تصویرسازی می کنند) . تصویرسازان تبلیغاتی : (تصویرسازی پوسترهای تبلیغاتی، آگهی های تجاری و تصویرسازی مربوط به بسته بندی کالاهای مصرفی نظیرمواد غذایی و دارویی) تصویرسازان بنیادها و موسسات و نهادها : (نظیر تصویرسازانی که پیام های موسسات و نهادهای هنری و اجتماعی،خیریه،ورزشی،خدمات ی،سیاسی و آکادمیک یا علمی را به مخاطبین خود منتقل می سازند). تصویرسازان بین المللی : (که در آثارشان هویت های فرهنگی، بومی، نژادی، تاریخی و جغرافیایی ملت ها و کشورها انعکاس می یابند). تکنیک های تصویرسازی تکنیک مهارت تصویرگر در اجراهای مختلف می باشد که از طریق آن تصویرگر اقدام به خلق آثار نموده که این امر در ارتباط با موضوع و محتوای آن مشخص می گردد. موضوعات مختلف ، تکنیک های مختلف اجرایی را نیز می طلبد. تکنیک دقیقا با فکر طراح در ارتباط است. تصویرگری که به تکنیک های زیادی مسلط است همانند مترجمی است که به زبان های مختلف جهانی آشنا می باشد. سبک یک پدیده ذهنی در ارتباط با زاویه دید فردی می باشد در صورتی که تکنیک با چگونگی اجرا و کیفیت مواد همراه است. تکنیک اجرایی و قدرت دست تصویرگر موضوعی است که همواره همه صاحب نظران مسایل هنری بدان اتفاق نظر دارند و در نگاه اول قبل از آن که فکر و ایده درتصویر مشاهده شود ابتدا کیفیت اجرایی و زیبایی تکنیک استفاده شده رخ نمایی می کند. اگردر تصویرگری تکنیک ضعیفی به کار برده شود فکر و هدف تصویرگر به سختی می تواند به مخاطب انتقال یابد، چرا که تصویر فوق پایه های لرزانی دارد که هر چقدر فکر و ایده قوی به دنبال آن باشد قدرت عرضه و خودنمایی آن از بین خواهد رفت. راورا 01 تير 1385, 00:44در باره تكنيك ها 1) مدادرنگي امكانات مشخص و عملي مدادهاي رنگي از همان آغاز اختراع نظير بسياري از مشاهير هنر نقاشي را جلب كرده است. مداد رنگي وسيله بسيار سودمندي است كه به عنوان مكمل مي‌تواند دراجراهاي تركيبي نظير طرح هاي مقدماتي،مصورسازي كتاب،تصاوير داستانهاي مصور،طراحي هاي مختلف و غيره وهمچنين براي ايجاد جلوه ها جهت هماهنگي در سايه روشنها روي كاغذ سفيد يا رنگي و نيز براي كارهايي كه تنوع رنگ آميزي را ايجاب مي‌كند،نتيجه درخشاني به دست مي‌دهد. طوري كه گويي تداوم دست و انگشتان نقاش است.سهولت استفاده از مدادهاي رنگي،امكاناتي فراهم مي سازد تا بتوان در نقاشي و مصور سازي وطرح هاي تبليغاتي كارهاي متنوعي ارايه دهد. كاربرد مداد رنگي دامنه وسيعي دارد:هم براي طرح هاي مقدماتي كه تنها با چند خط و خيلي سريع شكل مي گيرد به كارمي آيدو هم براي آثاري كه اجزاي دقيق و حساب شده اي دارند. با مداد رنگي مي‌توان آثار صرفا كلاسيك آفريد وهم كاريكاتور وطرح هاي هزل آميز.علاوه بر ويژگي هاي كيفي مدادرنگي به لحاظ ظاهري نيز زيبا و براي نقاشي شوق برانگيزاست وبه طور كلي جلوه ي هنري دارد. به دست گرفتن مدادرنگي به هر حال با نوعي لذت همراه است.استفاده از اين وسيله نقاشي نيز مثل هر وسيله ديگري نياز به تجربه دارد. بافت كاغذ ونوك نرم مداد ،دو عنصر اساسي نقاشي با مداد رنگي محسوب مي شوند و شما بايد توجه خاصي به اين دو عنصرداشته باشيد.مصون ماندن بعضي از پرزها نكته بسيار مهمي است كه در حكم يك قاعده بايد محسوبش كرد و تركيب رنگها نيز بر اساس اين قاعده ميسر مي‌شود.اگر بخواهيم كه درجه سايه روشني كاملا مشخص و پررنگ باشد،فشار بيشتري بر مداد مي آوريم و در نتيجه رنگدانه ها و موم مغزي مداد،تمام پرزها را مي پوشاند و جايي را سفيد باقي نمي گذارد.بايد توجه كرد كه نوك مداد خوب تراشيده شده باشد،كند نباشد. به قصد تصريح در زمينه رنگ آميزي مدادرنگي چند نكته فني را مورد برسي قرار مي‌دهيم:شيوه ي خطي، شيوه ي خراش،شيوه ي سايه پردازي،شيوه ي شيار اندازي،شيوه ي سفيد كردن. شيوه ي خطي:با ترسيم خطوط در جهات مختلف (روي هم،كنارهم،به طور متقاطع وغيره كه بيش وكم به صورت تار و پود در مي آيند). مي‌توان سايه روشني ها،درجات تيره-روشني و كنتراستها را شكل داد.نقاطي كه داراي رنگهاي تيره اي هستند،با خطوط بيشتري شكل گرفته اند و فواصل خطوط كمتر است.حال آنكه در نقاط روشن،قضيه معكوس است.در اينجا نيز،همان طوركه مي دانيد،در مرحله ي نخست، نقاط و سطوح روشن و در مراحل بعدي نقاط تيره نقاشي شده، به عبارت بهتر ،قاعده از كم به زياد در اينجا نيز رعايت شده است. شيوه ي سايه پردازي: در اين شيوه نخست قسمت هاي روشن رنگ آميزي شده و بعد،مرحله به مرحله نقاط تيره و از اين طريق حجم ها،سايه -روشني ها، و درجه ي تيره روشني به كمك مداد رنگي شكل گرفته اند. لايه رنگ و خط مرئي را مي‌توان با هم در آميخت. منظور از مرئي در واقع اين است كه سطوح رنگهاي ايجاد شده با مداد رنگي ضمن اين كه تماما مجموعه اي از خطوط هستند به نحوي محو شده اند،يا بر هم نهاده شده اند، كه در كل يك رنگبندي را شكل مي‌دهند. شيوه خراش دادن:در اين شيوه رنگ آميزي از رنگهاي روشن شروع مي‌شود.مجموعه كار را با همان رنگهاي قبلي،منتها كمي پر رنگ تر رنگ آميزي مي‌كنيم و حالا نوبت به قلم خراش مي رسد.با اين ابزار مي‌توان مدل از قبل نقاشي شده را به طور خطي طراحي كرد.كار اين قلم خراش دادن است. هر خطي را كه خراش مي‌دهيم مقداري از لايه چرب به جا مانده از دومين لايه را از سطح كاغذ بر مي‌داريم.با اين كار،رنگدانه اولين لايه ي رنگ مداد رنگي، يعني رنگ زيرين ظاهر مي‌شود. شيوه ي شيار اندازي:ابتدا روي يك ورقه كاغذ پوستي نازك،به كمك مداد گرافيتي، يك طرح خطي از مدل طراحي مي‌كنيم.بعد هم قلم حكاكي نوك گرد را روي طرح مي كشيم. با فشار نوك قلم حكاكي نقش طرح بر كاغذ طراحي شكل مي گيرد، بعد كه كاغذ كالك را برمي‌داريم طرح مدل را به صورت شيار روي كاغذ طراحي نقش شده است.حالا با بهره گيري از شيوه ي شيار اندازي و به كمك مدادرنگي نقش حك شده بر كاغذ بريستول را رنگ آميزي مي‌كنيم . شيوه ي سفيد كردن: در اين شيوه رنگها در اين نقاشي بيشتر به رنگهاي پاستل شبيه اند،محو شده اند،رنگها حالت خاصي پيدا كرده اند-انگار چربند-به نظر ميرسد كه از پاستل استفاده شده اند.ايجاد چنين حالت نمودي در واقع چندان دشوار هم نيست.با مداد سفيد رنگ و به روال موسوم سايه پردازي مي‌كنيم و نقاط مورد نظر را مي پوشانيم.بنابراين استفاده باعث مي‌شود تا خطوط رنگي محو شوند وريز دانه هاي كاغذ ورنگ با هم عجين شوند و در نتيجه رنگها روشني پيدا كنند. 2)اسكراچ برد اسكراچ برد مقواي مخصوصي است كه از اوايل قرن بيستم اختراع شده و به جاي سنگ هاي ليتوگرافي كه قبلا براي چاپ سنگي استفاده مي شد بكار گرفته شده است.اين مقوا شامل يك لايه گچ سفيد است كه با چسب مخصوصي در هم آميخته شده روي مقوا پرس شده است. ضخامت گچ خيلي كم است پس از خشك شدن به سرعت صاف محكم مي‌شود.اين مقوا را پس ازآغشته كردن با مركب مشكي يا رنگي يا رنگي يا ايجاد خراش با ابزار نوك تيز مي‌توان طرح هاي جالبي را با هاشور و سايه روشن هاي دقيق و ظريف سياه سفيد بوجود آورد. در گذشته از اين تكنيك به علت خصوصيت ذاتي اش در چاپ روزنامه استفاده مي‌كردند.در مورد ابزار اين تكنيك بايد توجه داشت كه ابزار خراش تيغ هاي مخصوصي كه بااندازه و تيزي هاي مختلفي كه با پيچ در بدنه شان محكم مي شوند براي بريدن مقوا و كاغذ و خراش روي آن استفاده مي‌شود.همچنين با تيغ هاي جراحي و اصلاح و موكت بري نيز مي‌توان اين تكنيك را اجرا نمود. ايجاد بافت اجسام در اين تكنيك نحوه ي خراشي است كه صورت گرفته علاوه بر آن احساس فرم و حجم و در نتيجه نور و سايه بستگي به نحوه ي خراشيدن خطوط و سطوح دارد. خطوطي كه خراشيده شده اند مي‌توانند دوبار مركبي شوند ولي شيارهاي حاصل از آن همچنان باقي مي ماند كه اين شيارها مانع ايجاد خطوط جديد مي‌گردند.ساده ترين راه براي ايجاد سايه روشن كار كردن از طرفي به طرف ديگر است. يادگيري اين تكنيك و خراشيدن سايه روشن ها با هاشورتوانايي هنرمند را هنگامي كه با ساير وسايل از قبيل مداد،خودكار،قلم فلزي يا راپيدوگراف اقدام به ايجاد هاشور مي نمايد افزايش مي‌دهد و نحوه ي سايه زدن با خطوط سياه سفيد را به وي مي آموزد.براي ايجاد برخي از بافت ها ظريفي كه با دست به طور يكنواخت و منظم امكان پذير نمي باشد ،مي‌توان از ورقه هاي نازك چسبدار كه حاوي نقش است و به زيپاتون معروف است استفاده نمود.اين ورقه ها كه با طرح ها و بافت هاي مختلف است از حيث تكنيك با اسكراچ برد شباهت دارد. 3)گواش گواش واژه ي فرانسوي و نوعي رنگ غليظ است كه رنگدانه هاي آن از صمغ چسبنده تشكيل شده اند و مانند آبرنگ،حلال آن آب است و با آب رقيق مي‌شود.تفاوت عمده ي روش رنگ گذاري با گواش در اين است كه در شيوه ي آبرنگ چنان كه از نام آن بر مي آيد، هنرمند براي ايجاد توناليته هاي رنگي (درجه هاي مختلف يك رنگ از تيره به روشن و بر عكس، رنگ ها را با آب تركيب مي‌كنند و در نتيجه رنگ ها حالتي شفاف دارند. اما در روش رنگ گذاري با گواش، در اصل از رنگها براي پوشاندن يكپارچه و يكدست سطوح استفاده مي‌شود. براي تغيير درجه رنگ، رنگ سفيد يا رنگهاي روشن ديگر به كار گرفته مي‌شود. از گواش در زمينه هاي متنوعي از هنرهاي تجسمي و كاربردي استفاده مي‌شود.مهم تر از همه استفاده از گواش در گرافيك و به خصوص طراحي پوستر است،زيرا صراحت و سطوح يكنواخت و يكدست آن براي ويژگي هاي بصري مناسب براي پوستر،كاملا ايده آل است. در برچسب شيشه هاي گواش هاي خارجي اغلب به جاي واژه ي، واژه ي رنگ پوستري را مشاهده مي‌كنيم كه همين مورد مناسب بودن آن را براي استفاده در اجراي پوستر نشان مي‌دهد . رنگ گواش به دو صورت عمده و غالب براي رنگ آميزي يكنواخت سطوح اثر گرافيك يا نقاشي است اما گاهي به گونه اي از آن استفاده مي‌كنند كه عمداً ضربه قلم مو و مسير آن محسوس باشد. در اين تكنيك براي پوشش بهتر رنگ مي‌توان از قلم موي بزرگ كه داراي موي نرم باشد استفاده نمود ولي از انواع قلم موها مي‌توان براي رنگ آميزي با گواش بهره جست.در تكنيك گواش در مورد كاغذ و نوع آن محدوديتي وجود ندارد. البته به منظور جلوگيري از تاب برداشتن مقوا بايد از مقواي ضخيم استفاده نمود. معمول ترين مقوا براي رنگ آميزي با گواش اشتنباخ مي باشد كه براي رسيدن به رنگ آميزي صاف و يكدست مقواي فوق را ابتدا خيس نموده و سپس روي كلاف چوبي به وسيله ي چسب يا پونز نصب مي‌شود بدين ترتيب پس از رنگ آميزي اندكي نا صافي در سطح مقوا به وجود مي آيد كه باعث نگراني نمي باشد. 4)قلم فلزي قديم ترين نوع قلم هاي فلزي در اروپا به نام(pery) در اواخرقرن هجدهم متد اول شد وپس آن، براي طراحي با مركب علاوه بر قلم پر، قلم ني مورد استفاده قرار گرفت. در قرن بيستم، طراحي و ساخت حدود دوازده نوع مختلف قلم، امكانات جديدي در اختيار طراحان قرار داد. قلم طراحي(pery) شامل يك نوع فلزي است كه بر بدنه چوبي يا پلاستيكي و... سوار مي‌شود انواع نوك هاي قلم براين دسته سوار مي شوند و خطوط متنوعي را با مركب ايجاد مي‌كنند . قلم فلزي به تعبيري از اجداد مداد گرافيت است و در عهد رنسانس بسيار متداول بوده است ماده نقاشي در اين روش يك سيم نازك فلزي است كه اغلب از نقره خالص بوده و بر نوعي وسيله از قبيل دسته چوبي يا نگه دارنده ديگري سوار مي شوند((silverpoint .سطح نقاشي بايد با رنگ سفيد يا مواد مشابه پوشانده مي شده كه اغلب از تركيب پودر استخوان و سريشم تشكيل مي شده است.خطوطي كه اين ابزار به وجود مي آورده نازك و يكدست بوده و تغيير و تصحيح آن مقدور نبوده است. اختراع اولين قلم فلزي به دست (جيمزپري)انگليسي صورت گرفت و به نام مخترع قلم (pery) ناميده شد .اين قلم درايران به نام قلم فرانسه معروف است.جنس نوك آن براي كار خوشنويسي و طراحي متفاوت است.در مورد اين ابزار اين نكته مهم است كه ضخامت نوك قلم فلزي و راپيدوگراف با شماره مشخص مي‌شود.هر قدر نوك قلم پهن تر باشد مركب بيشتري بر مي دارد و بنابراين خطي كه ايجاد مي‌كند طولاني تر است. 5)پاستل مداد شمعي يا پاستل ابزاري بي ثبات است كه امروزه با تنوع رنگهاي طراحي در بازار جز فراوانترين و ارزانترين ابزار به شمار مي رود. درطراحي با مداد شمعي تكنيك هاي مختلفي چون مقاومت مداد رنگي و سياه قلم كردن ،طراحي روي پارچه و گاهي تركيب هاي آنها با هم بكار مي رود. مداد شمعي با رنگهايي كه حلال آن آب است تركيب نمي‌شود.مي‌توان با تلفيق اين دو خاصيت به رنگ آميزي هاي جالبي دست يافت. براي اجراي اين روش طراحي با فشار سخت مدادشمعي را روي كاغذي كه جاذب آب است بكشيد. سپس با قلم مو با قلم مو آبرنگ رقيق شده يا رنگهاي رقيق لعابي را روي طرح فوق بكشيد.بدين ترتيب رنگ در نقاطي از كاغذ جذب مي‌شود كه قبلا توسط مدادشمعي رنگ نشده است. در شيوه ي سياه قلم ابتدا طرحي را با مدادشمعي كشيده سپس رنگ سياه را روي بخش يا تمام سطوحي كه مي خواهيم سياه بماند رنگ را به خود گرفته و آثار جالبي را با سرعت زياد به وجود مي آيد. در روش سياه قلم كردن با مدادشمعي با روش مرطوب ابتدا كاغذي محكم و صاف مانند مقوا يا تخته ي بريستول را به عنوان زمينه ي سياه قلم تهيه كنيد.سپس طرح مورد نظر را با مدادشمعي ترجيحا رنگهاي شفاف و روشن رنگ كنيد .سپس طرح زيرين را با رنگهاي لعابي كه به آن چند قطره صابون مايع اضافه شده است بپوشانيد،براي سطح روي كار مي‌توانيد از رنگهاي سياه يا هر رنگ ديگري كه به اندازه ي كافي تيره است استفاده كنيد. زماني كه رنگهاي لعابي هنوز خيس است طرحي بكشيد كه با سطح زيرين در تماس قرار گيرد ،سپس با ابزار نوك تيز و درشت مثل سنجاق و قيچي و...جهت طراحي خطوط استفاده كنيد كه پس از ايجاد خراش روي سطح كاغذ رنگهاي زيرين خود را نشان مي‌دهند.دقت كنيد كه در اين تكنيك رنگهاي زيرين و رنگهاي سطح كار كاملا خشك شده باشد. 6) كولاژ اين واژه به معناي چسبانيدن و شيوه اي است كه در آن براي رنگ گذاري از بريده هاي كاغذهاي رنگي، پارچه، روزنامه، مقواهاي رنگي و موارد مشابه آن استفاده مي‌شود. در كارهاي چاپي ،مانند تصويرسازي براي كتابهاي كودك كه به اين شيوه صورت مي پذيرد. اگر ضخامت اثر اندكي زياد شود به طور مستقيم قابل چاپ و همچنين قرار گرفتن در دستگاه اسكنر نيست، بهتر است يك اسلايد بزرگ از تصوير كه اصطلاحا به آن اسلايد (ليت) مي‌گويند،تهيه شود. از اين تكنيك براي بيان موضوعات مختلف به كار گرفته مي‌شود و محدوديت زيادي در انتخاب اين تكنيك براي سوژه هاي متفاوت وجود ندارد.البته مفهوم كولاژ فقط به سطح دو بعدي محدود نمي‌شود و در كولاژهاي حرفه اي مي‌توان از اين مفهوم به اشكال متفاوت جالبي سود جست. با كاغذ و مقوا مي‌توان اشكال مختلف و متفاوتي را ساخت. در برخي اوقات مي‌توان از تصاوير واقعي به جاي صورت يا دست استفاده كرد مي‌توان با تلفيقي از عكس ،طرح بافت هاي مختلف تصاوير جالبي را بوجود آورد. البته مفهوم دروني كولاژ فراتر از شكل ظاهري آن مي باشد،كولاژ مي‌تواند در فكر هنرمند باشد.آنچه كه مهم است اين است كه هنرجويان بدانند كه كولاژ تنها بريدن كاغذ و در كنارهم چسبانيدن آن نيست بلكه يكي از تكنيك هاي اجرايي مي باشد.كولاژ مي‌تواند در ساير هنرها از قبيل سينما و در ساخت فيلم به صورت ديگري صورت گيرد. در مورد تاريخچه ي كولاژ اين موضوع را مي‌توان گفت كه در سال 105 بعد از ميلاد تسايي لون اختراع كاغذ را اعلام نمود و خود را مدعي كلاژ مي دانست. ازنقطه نظر تاريخي كولاژ از توسعه كاغذسازي و راههاي دادوستدي كه آنرا به غرب منتقل نمودند و آنرا به قرن بيستم كشاند جدا نمي باشد. كولاژ براي زينت بخشيدن به
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 636]
-
گوناگون
پربازدیدترینها