واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فريدون توللي و قصيده خاکبوس او در ستايش امام رضا عليه السلام به ديده ، سرمه کند ، خاک ِ آستان ِ رضا رادلي ، که مرکبِ همت کند ، سمند ِ قضا رابزرگوار امامي ؛ که فيض ِ رحمت ِ عامشبه زير ِ چتر ِ هنايت گرفته ، شاه و گدا رامقيم ِ کوي ِ وصالش ، گره ز دل بگشايدچو برگ ِ غنچه ، که بيند به خود ، نسيم صبا رااگر شکسته دلي ، مومياي ِ رحمت ِ او جوکه در خزانه ي او جسته ام ، کليد شفا راز بوريا ، به سريرت نهد ، به دست ِ عنايتنبويد از تو ، چو با داغ ِ سينه ، بوي ِ رياي راعلي ، جمال ِ خدا ديد و ، در نهاد ِ تبارشتوان ، معاينه ديدن ، کمال ِ لطف ِ خدا راتو ، گر رضاي ِ رضاجويي ، از سزاي ِ سزابهکه دررضاي ِ رضا ديده ام ، سزاي ِ سزارابه ناخدايي او ، هر که دل به موج فنا زدبه خاک ِ تيره فشاند ، سبوي ِ آب ِ بقا راسخن ، دراز نويم ، که وصف ِ طره ِ ليليبه گرد ِ گردن ِ مجنون نهد ، کمند بلا رابه کيمياگريش ، در نهاد ِ تيره ي خود بيننه برق ِ گنبد زرين و ، بارگاه ِ طلا را !به يک کرشمه ، هزاران غمت ، ز دل بزدايددمي ، که بر تو گمارد ، نگاه ِ عقده گشا راترا ، به پوزش ِ آن جان ِ پرگناه ِ تو بخشدبه گونه هاي ِ تو ، گر بنگرد ، سرشک ِ صفا رادرآو ، خاک ِ درش ، توتياي ِ ديده ِ خود کنبه پيش آنکه ، نيوشي به جان ، خروش ِ دراراتو برگ ِ زردي و ، برسان ِ تند باد ِ خزانينقيب ِ مرگ ، به گوشت زند ، صفير ِ صلا رادلي ، که قبله گهش ، خاک ِ آستان ِ رضا شددگر ،رها نکند ، آستين ِ قبله نما راسراي ِ عاريت است اين جهان و همت ِ پاکاننهاده پيش تو ، مفتاح ِ گنج ِ هر دو سرا راخطا بود ، که ضمانش ، به جان و دل نپذيريکسي که ، ضامن ِ جان گشته ، آهوان ختا رابه استخوان لثامت ، گلوي ِ کس نخراشدکريم ما ، که به يغما سپرده ، خوان ِ عطا راتو ، زهر ِ خوشه ي انگور بين و ، حيله ي مأمونکه از زمانه برانداخت ، راه و رسم ِ وفا راامام ِ ما ، که روانش خجسته باد ، دمادمزند خروش ، که برکن ، بناي ِ جور و جفا رازند خروش ، که گر کين ِ من ، به معرکه ، خواهيبه کين ِ هر چه ستمگر ، گشاده دار لوا رارضا ، نه از پي ِ تسليم خواندت ، به شهادتکه در عزاي ِ شهيدان ، کشي ز مهلکه پا را !درين زمانه ، هزاران رضاست ، بندي ِ مأمونتو بر گشاده به ظالم ، زبان ِ مدح و ثنا رابه تيغ تيز ، گرست دست مي رسد نپسنددخداي ِ عز و جل ، از تو ، دست ِ عجز و دعا را !خيانت است ، خموشانه ، سر به سجده نهادنبه گوش ِ مسلم و ترسا رسان خروش ِ رساسراروان ِ عالمي ، از مار ِ سامري ، بگدازداگر که موسي ِ عمران ، نهد به گوشه عصا راکمر ، به خدمت ِ ارباب ِ جور و مفسده بستنجنايتي است ، قوي پنجگان نيزه ربا رادلي ، که قصد ِ ستمگر کند ، به جوشن ِ ايماندلاورانه ، به خون شويد ، آستين ِ قبا رالگام ِ خامه نگيرد اگر ، به چامه فريدونسمند ِ فکرت ِ او ، بشکند حريم ِ ادا را منبع: www.historylib.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 153]