واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: براساس گزارشي كه در مورد سالخوردگي جمعيت جهان به تفكيك كشورها در سايت سازمان ملل منتشر شده است، درصد جمعيت سالخوده در كشور از هفت درصد در سال 2009 ميلادي به 28درصد جمعيت كشور در دوره مورد بررسي افزايش مي يابد. براساس اين پيش بيني جمعيت 80 سال ببالا هم اكنون 12 درصد جمعيت سالخورده كشور را به خود تخصيص مي دهند كه اين ميزان در سال 2050 ميلادي بدون تغيير مي ماند. نسبت جنسي سالخوردگان در اين بررسي در سال 2009 ميلادي براي جمعيت 60 و 80 سال ببالا به ترتيب 101 و 111 گزارش شده است. به عبارتي به ازاي هر 201 و يا 211 زن و مرد بيش از 60 و 80 سال 100 نفر را زنان و 101 يا 111 نفر را مردان به خود اختصاص داده اند. نسبت جنسي افراد بيش از 60 و 80 سال در كشورهاي توسعه يافته به طور چشمگيري متفاوت با ايران است به طوري كه اين ميزان در اين كشورها براي جمعيت بيش از 60 و 80 سال بترتيب 74 و 49 است. به ازاي هر 100 زن 74 و 49 مرد در سنين يادشده زندگي مي كنند. براساس اين گزارش، كشورهايي كه داراي ساختار سنتي هستند همواره تعداد مردان سالخورده آنها بيشتر از زنان است. زايمان هاي مكرر، سوء تغذيه و عدم مراقبتهاي بهداشتي از مهمترين علل كاهش جمعيت زنان سالخورده نسبت به مردان است. نسبت جنسي براي جمعيت بيش از 60 سال در كشورهاي بحرين 110، كويت 152، فلسطين اشغالي122 ، عمان 216، قطر 108 و تركيه 181 است. همچنين مصرف الكل و كارهاي پرخطر در كشورهاي توسعه يافته به ويژه در ميان مردان مهمترين علل مرگ و مير در اين جوامع محسوب مي شود. براساس اين گزارش، اميد به زندگي براي جمعيت بيش از 60 سال طي سالهاي 2005 تا 2010 ميلادي به تفكيك جنسيت مردان 17 و زنان 19 سال است. اين ميزان در كشورهاي توسعه يافته براي مردان و زنان به ترتيب 20 و 24 سال است. آمارهايي كه از سوي بررسي هاي سازمان ملل براي كشورهاي جهان صورت گرفته نشان مي دهد باتوجه به اينكه ايران طي دهه هاي آينده به سوي سالخوردگي گام بر مي دارد ، براي چنين موضوعي مهمي بايد تدابير لازم را اتخاذ كند. جامعه ايران جامعه اي جوان است كه هنوز تمهيدات و برنامه هاي خاصي را براي جمعيت سالخورده در دست ندارد. سالخوردگي در كشورهاي توسعه يافته سالهاي متمادي است كه آغاز شده و همواره تكرار مي شود بنابراين جوامع به طور متناسبي خود را با اين ساختار سني جمعيت، آماده كرده است به طوري كه هم اكنون اين كشورها 21 درصد جمعيت سالخورده دارند كه تا سال 2050 ميلادي اين ميزان به 33 درصد مي رسد. كارشناسان معتقدند، جامعه اي مسير پويايي و موفقيت را طي مي كند كه بتواند نيازهاي جمعيتي خود را همواره تامين كند و بدون برنامه وارد فاز جديدي از ساختارهاي جمعيتي، نشود. آنها مي گويند: يكي از مهمترين ابزارها براي اداره جامعه برنامه ريزي براساس پيش بيني هاي كوتاه، ميان و طولاني مدت است. در صورتي كه جوامع با ابزارهاي برنامه ريزي حركت كنند نه تنها رستگار مي شوند بلكه مي توانند از بروز چالش هاي اقتصادي و اجتماعي پرهيز كنند. جمعيت سالخورده در ايران طي دهه هاي آينده متفاوت از جمعيت سالخورده كنوني است و مهمترين وجه مشخصه آن باسوادي است كه دگرگوني هاي جامعه بايد متناسب با اين ويژگي هاي برتر اجتماعي و فرهنگي باشد. اقتصام ** 9123 ** 1558
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 220]