واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: كاترين اشتون روز جمعه (30 مهر ماه) با ارسال نامه اي خطاب به سعيد جليلي دبير شوراي امنيت ملي و مسوول تيم مذاكره كننده ايران با كشورهاي عضو گروه 1+5 يك بار ديگر تلاش كرد توپ مذاكره را به زمين ايران بياندازد. بر خلاف اينكه ايران بارها آمادگي خود را براي مذاكره با 1+5 اعلام كرده، غرب تاكنون اقدامي كه نشان دهد كشورهاي عضو 1+5 براي بازگشت به ميز مذاكره در فضايي عادلانه آمادگي لازم را دارند، انجام نداده است. گروه 1+5 كه كاترين اشتون به نمايندگي از آن ايران را به مذاكره دعوت كرده است، متشكل از پنج عضو دايم شوراي امنيت بهعلاوه آلمان است. آخرين دور از گفتوگوهاي عملي ميان ايران و كشورهاي 1+5 در اكتبر سال گذشته ميلادي (آبان ماه 1388) يعني حدود يكسال پيش برگزار شده بود. دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان اواسط تير ماه 1389 در نامه اي به درخواست نماينده عالي اتحاديه اروپا براي آغاز مذاكره، با رد راهبرد گفت و گو در سايه فشار به بسته پيشنهادي جمهوري اسلامي ايران در ارديبهشت 87 براي موضوع گفت و گوها اشاره كرد. وي در نامه خود تاكيد كرد كه جمهوري اسلامي ايران حول بسته يادشده حاضر به گفت و گوست و هرگونه جهت گيري متفاوت، حركتي ارتجاعي و غيرسازنده است كه مورد پذيرش ملت ايران قرار نمي گيرد. جليلي با اشاره به تقاضاي اشتون براي گفت وگو در موضوع مذاكرات هسته اي نوشت: لازمه چنين گفت و گويي تعهد همه طرف هاي گفت وگو به اجراي ان پي تي (پيمان منع تكثير سلاح هاي هسته اي) و اعلام موضع صريح نسبت به رفتارهاي خارج از اين چارچوب از جمله فعاليت هاي هسته اي رژيم صهيونيستي است. دبير شوراي عالي امنيت ملي در اين نامه سه سوال مطرح و تاكيد كرده بود كه پاسخ اشتون به عنوان نماينده اتحاديه اروپا به اين سوالات براي ادامه گفت وگوها ضروري است. هدف از گفت و گوها براي تعامل و همكاري است يا ادامه روند دشمني و تقابل با حقوق ملت ايران؟، آيا به منطق گفت و گو كه لازمه آن اجتناب از هر گونه تهديد به فشار است، التزام خواهيد داشت؟ و براي روشن شدن مباني مشترك گفت و گو، نظر روشن و صريح شما درباره سلاح هسته اي رژيم صهيونيستي چيست؟ سوالات مطرح ايران و افكار عمومي جهان است كه مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا تاكنون به اين سوالات پاسخي نداده است. ** مذاكره براي اهداف ------------------------ در حالي كه گروه 1+5 تاكنون پاسخي به سوالات مطرح از سوي دبير شوراي امنيت جمهوري اسلامي ايران نداده است، روندهاي بين المللي نشانه هايي از تناقض در رفتار اين كشورها را انعكاس مي دهد. روندهايي كه از اعلام آمادگي اشتون براي مذاكره پس از تصويب قطعنامه سياسي 1929 شوراي امنيت سازمان ملل متحد آغاز و به وضعيت بي پاسخي در برابر نامه سعيد جليلي انجاميده است. اگر تفسيري كوتاه بر نامه جليلي داشته باشيم، متوجه خواهيم شد كه الگوهاي رفتاري غرب در قبال جمهوري اسلامي ايران در يك مسير يك طرفه و با استانداردهاي دوگانه بوده، به نحوي كه اين مسير در تناقض آشكار حتي با روندهاي اعلامي غرب قرار داشته است. در واقع، نامه جمهوري اسلامي ايران نوعي بسترسازي براي مذاكراتي است كه بستر آن در برهه هاي مختلف آماده نشده است. در سال هاي گذشته، مذاكرات در فضاي مذاكره براي مذاكره صورت مي گرفت و اهداف مذاكرات نيز در يك وضعيت سيال تعيين مي شد، اما اكنون جمهوري اسلامي ايران با اعلام سياست شفاف و در مسير مذاكره براي اهداف تلاش كرده است، مذاكرات را جهت دهي و بازتعريف نمايد. بازتعريفي كه بنيان هاي آن را سوال هاي چهارگانه رييس جمهور و سوال هاي سه گانه دبير شوراي امنيت ملي ايران شكل داده است. در اين ميان اشتون نماينده گروهي از كشورها است كه مذاكرات را روندي براي فشار مضاعف تلقي مي كنند و تلاش دارند تا با سنجش اقدامات، روند مذاكرات را در مسير گفت و گو در سايه فشار قرار دهند. ** اشتون و پاسخ براي پاسخ --------------------------------- مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا اكنون در وضعيتي قرار دارد كه مي توان آن را گذر از ديپلماسي پاسخ خواند. در حاليكه اشتون در هفته هاي گذشته تلاش مي كرد تا ديپلماسي هسته اي جمهوري اسلامي ايران را در يك فرايند پاسخ براي پاسخ قرار دهد، جمهوري اسلامي ايران با درك زمينه چنين روندي تلاش كرد تا با اعلام صريح و شفاف زمينه ها، بستر و روند مذاكرات، مسووليت پذيري خود را در دفاع از مواضع خويش نشان داده و نشانه هاي تناقض در الگو و رفتار طرف هاي ديگر مذاكره را آشكار سازد. برآيند چنين اقدامي مي تواند در عين خارج سازي زمينه هاي ادامه فرايند مذاكره براي مذاكره، بازتعريفي نيز از مذاكرات با ايجاد فضاي مذاكره براي اهداف داشته باشد. تحقيق**س.ع**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 408]