محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846724860
شما بازیگر هستید یا مجری؟!
واضح آرشیو وب فارسی:برترینها: ستاره های جعبه جادویی روی پرده نقره ای شما بازیگر هستید یا مجری؟! اجرا سخت تر است یا بازیگری؟ این سوالی است که باید از بازیگرانی پرسید که کار اجرا داشته اند یا مجریانی که علاقه شان به بازیگری آنها را به این سمت و سو کشانده و در سریال ها و فیلم های سینمایی ایفای نقش کرده اند. تجربه دنیای جذاب و متنوع بازیگری قطعاً مهم ترین انگیزه حضور مجریان در عرصه بازیگری است؛ دنیایی که شهرت به دنبال دارد و مجری علاقه مند را از برنامه های تکرار و خسته کننده نجات می دهد و در نقش های متفاوت فرو می برد. اما اینکه چرا برخی بازیگران به اجرا علاقه مند هستند جای صحبت دارد. بعضی از بازیگران فقط برای ایجاد تنوع و تفریح به اجرا روی می آورند و برای بعضی از آنها این حوزه به طور کامل، جدی و حرفه ای است. البته این حضور تا اندازه ای به تهیه کنندگان برنامه های تلویزیونی و دلایل آنها برای این انتخاب هم برمی گردد. محبوبیت مجریانی که بازیگر شدند شاید از بین کسانی که از اجرا به بازیگری رسیدند فقط یک نفر توانست به نوعی سوپر استار شود. همه می دانند چگونه پرده سینماها را تسخیر کرد و باعث شد مخاطبان سینما به خاطر نام او به سینما بروند. همه می دانیم چه راهی را طی کرد تا سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را از آن خود کرد. شهاب حسینی اگر چه کارش را با تئاتر آغاز کرد، ولی با اجرا پایش به تلویزیون باز شد. حسینی در برنامه اکسیژن، برپا برپا و به رنگ صبح، مجری بود ولی او به اجرا راضی نشد و با بازی در سریال «پس از باران» تجربه جدیدی را برای خود رقم زد. البته شهاب حسینی بعد از اینکه به عنوان بازیگری شناخته شده در عرصه سینما به فعالیت خود ادامه می داد باز هم به عنوان مجری فعالیت می کرد. شهاب حسینی در برنامه هایی همچون «سایه روشن» و «آبی» به عنوان مجری حضور داشت و اگر خاطرتان باشد همان زمان بود که سیمرغ بلورین بازیگری را برای سوپراستار گرفت. شاید به همین علت است که حسینی بعد از آن دیگر به عنوان مجری حضور پیدا نکرد. البته مدتی است که خبر خداحافظی پنج ساله شهاب حسینی از دنیای بازیگری به گوش می رسد. پس باید منتظر باشیم و ببینیم این تصمیم گیری درباره کار اجرا هم صدق می کند یا خیر.
اما این اتفاق خوشایند فقط برای شهاب حسینی پیش نیامد بلکه شانس به مجری هفت سال پیش برنامه رنگین کمان هم رو کرد. صابر ابر، که یکی از مجریان جوان این برنامه بود، توانست پرده سینما را تسخیر کند و کار کردن با کارگردانان مطرحی همچون اصغر فرهادی، عبدالرضا کاهانی و... نشان داد او چه بازیگر خوبی است. صابر ابر مجری برنامه های «رنگین کمان»، «از کنکور بیشتر بدانیم»، «پلک» و «در 100 ثانیه» حالا بازیگری است که چندین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین شده و در تئاتر و سینما جایگاه خوبی را برای خود به ثبت رسانده. پس مجریان هم می توانند بازیگران خوبی شوند. درباره فرزاد حسنی اما مجریان دیگری هم بودند که شاید در یکی، دو کار سینمایی بازی کرده اند ولی نتوانستند به محبوبیت شهاب حسینی و موفقیت صابر ابر دست پیدا کنند. مانند فرزاد حسنی و رضا رشیدپور که ظاهراً در عرصه اجرا محبوبیت بیشتری کسب کردند. اصلاً شاید مشکل اصلی همین است که این دو در زمینه اجرا آن قدر مشهور و معروف شده اند که مردم آنها را به عنوان مجری بیشتر از بازیگر دوست دارند. فرزاد حسنی 19 ساله بود که برنامه ای در شبکه جام جم اجرا کرد و با این برنامه خودش را مطرح کرد. ولی محبوبیت حسنی به اجرای برنامه های «کوله پشتی»، «پرواز»، «جزر و مد» و... برمی گردد. او در کنار اجرا در سریال های متعددی بازی کرد.
فرزاد حسنی با صراحتی که در برنامه «فوق العاده» در مقابل سردار رادان از خود نشان داد ممنوع الکار شد تا اینکه در نوروز امسال با اجرای ویژه برنامه تحویل سال همه را غافلگیر کرد. همه فکر کردند بعد از آن حسنی را بیشتر در تلویزیون می بینند ولی او بیشتر وقت خود را صرف بازی در فیلم های سینمایی و تلویزیونی کرده است. فرزاد حسنی فیلم سینمایی «شش نفر زیر باران» را آماده اکران دارد. پس بهتر است صبر کنیم و ببینیم حسنی روی پرده نقره ای به اندازه صفحه تلویزیون موفق است یا خیر؟ رضا رشیدپور را هم اولین بار در یکی از آیتم های برنامه صبحگاهی صبح بخیر ایران دیدیم. برنامه ای که خوب دیده شد و رشیدپور طی سه سال توانست مخاطبان زیادی برای خود دست و پا کند. اما بعد از آن رشیدپور دست به ساخت و اجرای برنامه ای مستقل زد. برنامه ای که کم کم او را به یک شومن تبدیل می کرد. «شب شیشه ای»، «عبور شیشه ای» و «مثلث شیشه ای» با میهمانانی که کمتر در تلویزیون و مطبوعات حضور داشتند و سوال و جواب های رک و بی پرده به یکی از برنامه های موفق شبکه تهران تبدیل شدند که برای رشیدپور هم موفقیت هایی را به دنبال داشت. ولی بعد از مدتی زمزمه های توقیف برنامه به گوش رسید و همینطور هم شد و رشیدپور ممنوع الکار شد؛ اما همین ممنوع الکاری در تلویزیون او را به سمت بازیگری سوق داد. او که هفت سال تئاتر کار کرده بود با بازی در چند فیلم سینمایی آن هم درکنار سوپراستارهای سینما جایگاه خود را در قالب بازیگر سینما تثبیت کرد. نقش هایی که او در فیلم های سوپراستار و بی پولی داشت خیلی کوتاه بود و ظاهراً دیده شدن آن صرفاً به علت مجری بودنش بود. ولی می توانیم منتظر بازی رشیدپور در کنار محمدرضا گلزار در فیلم «شش و بش» باشیم. شاید در این نقش با گریم متفاوتش بتواند جایگاه متفاوتی برای خود رقم بزند.
البته او پیش از این چندبار پیشنهاد بازیگری داشته؛ اما همسرش مخالف بوده و او هم به علت احترام به ایشان نرفته است البته در اصل این خواسته مادر رشیدپور بوده است. ولی ظاهراً نظر خانواده رشیدپور تغییر کرده است. عرصه اجرا برایشان بهتر است مجریانی هستند که شاید در عرصه کاری خود به شهرت و محبوبیت چندانی دست نیافته اند ولی حضورشان در اجرا بهتر از حضور در عرصه بازیگری است. مانند امید زندگانی که در رادیو مجری موفقی است و به عنوان یک مجری تلویزیونی هم سابقه خوبی در اجرای برنامه های مناسبتی و به خصوص تک قسمتی های عیدها و جشنها دارد ولی در زمینه بازیگری حضور ادواری و غیرثابت او در سریال های نه چندان مطرح خانوادگی هرگز با موفقیت چشمگیری همراه نبوده است. پس بهتر است زندگانی کارش را به عنوان مجری ادامه دهد نه بازیگر. محمد سلوکی هم مانند خیلی از مجری های دیگر روی صدایش تسلط زیادی دارد و فنون بیان را به خوبی می داند. اما بازیگری برای او در یکی از مهم ترین فیلم های سینمایی دهه اخیر اتفاق افتاد. «داریوش مهرجویی» برای انتخاب بازیگر نقش علی سنتوری دنبال کسی می گشت که فرم و ساختار فیزیکی دست هایش شبیه دست های آهنگساز فیلم باشد. دست های محمد سلوکی شبیه استاد کامکار بود که در صحنه های سنتورنوازی داستان او را در فیلم می بینیم و بهرام رادان نقش علی سنتوری را بازی کرد. البته او را در یکی، دو سکانس و در نقش پزشک درمانگاه ترک اعتیاد دیدیم ولی بازیگری برای سلوکی به همان یک سکانس ختم شد و او ترجیح داد کارش را در زمینه اجرا ادامه دهد. امیرحسین مدرس هم شاید کارش را در زمینه اجرا با برنامه طنز «نیم رخ» شروع کرد ولی بعد از مدتی نه چندان طولانی مدرس به یکی از مجریان خوب برنامه های جدی و گفت وگو محور تلویزیون تبدیل شد. او که فعالیت خود را در رادیو و برنامه «جمعه ایرانی» بیشتر کرد مانند بسیاری از همکاران خود به بازیگری علاقه مند بود و با اینکه در چندین تله فیلم بازی کرد ولی هنوز همه او را به عنوان یک مجری می شناسند. یک مجری خوب و بی حاشیه. خانم هایی که خوب آشپزی می کنند اگر چه بین خانم های مجری کمتر کسی به سمت بازیگری آمد، ولی خانم های بازیگر به حضور در عرصه اجرا علاقه نشان دادند. رویا نونهالی در نخستین بازی سینمایی مهمش سیمرغ گرفت و جزو معدود بازیگران زنی است که دو سیمرغ بازیگری دارد. حضور گاه به گاه او در قالب راوی سریال های مستند بیشتر به ارتباط های فرامتنی او و علاقه اش به ادبیات و جهانگردی بازمی گردد. نونهالی در چند مستند به نوعی بازیگری و اجرا را با هم ترکیب کرده و به تلفیق متعادلی از این دو رسیده است. در مستند بلند «اینجا افریقاست» که چند بار از تلویزیون پخش شده، او در قالب یک مسافر، راوی گفتار متن است و در همه مراحل تصویربرداری در افریقا نیز حضور فیزیکی فعال دارد. البته سال گذشته او مجری بازیگر یک برنامه آموزش آشپزی بود که خیلی خوب از عهده آن برآمد. نونهالی سریال اینجا تهران است را آماده پخش دارد. مهرانه مهین ترابی در نقطه مقابل نونهالی قرار دارد که فقط از سر تفنن و تجربه اندوزی سراغ اجرا می رود و هرگز هم در این مسیر مداومت نداشته است. بازی به یادماندنی مهین ترابی در سریال های «همسران» و «خانه سبز» تا مدت ها تراز شخصیت پردازی در تلویزیون را تحت تأثیر قرار داد. محبوبیت او نزد بینندگان، باعث شده که از همان دوران پرکاری اوایل دهه 70 همواره یکی از پیشنهادهای جدی برای مجری گری باشد. مهین ترابی اجرای جالبی در برنامه آشپزی شبکه دو داشت و ممکن است به واسطه همین اجرای خوب باز هم او را در سمت مجری ببینیم. همه می دانند؛ اینها هم مجری اند و هم بازیگر بین بازیگرانی که به سمت اجرا رفته اند تعدادی هستند که بعد از مدتی همه مردم به حضور آنها در هر دو عرصه عادت کرده اند. احمد نجفی که بازی در سینما را در سال 1367 با «دندان مار»، به کارگردانی «مسعود کیمیایی» شروع کرد و کنار بازیگری تهیه کنندگی هم می کرد از جمله بازیگران علاقه مند به اجراست. او اولین اجرای تلویزیونی خود را با برنامه حرفه ای ها آغاز کرد. ولی مهم ترین برنامه ای که او در این سال ها اجرا کرده است «صندلی داغ» بود که به نوعی نخستین برنامه گفت وگو محور «تاک شو» در تلویزیون ایران به حساب می آمد که از سال 1383 تا 1386 از تلویزیون پخش شد. این برنامه هم اکنون با اجرای امیرحسین مدرس از شبکه دوم سیما روی آنتن می رود. حسین رفیعی هم از آن دست بازیگرانی است که در بیوگرافی اش او را مجری و بازیگر معرفی می کنند. او از مدت ها قبل در کنار بازیگری کار نقاشی را به طور جدی آغاز کرد و حتی رشته تحصیلی اش در دبیرستان ارشاد هم هنرهای تجسمی و رشته دانشگاهی اش نیز نقاشی بود. رفیعی در حال حاضر علاوه بر بازی، اجرای برنامه های مختلف از کودک گرفته تا بزرگسال را برعهده دارد و با روحیه طنازی که دارد توانسته در بین مخاطبان تلویزیون برای خود جایگاهی دست و پا کند. حضوری غافلگیرکننده اگر حضور برخی مجریان در عرصه بازیگری برای مخاطبان غافلگیرکننده بود حضور تعدادی از بازیگران هم تعجب مخاطبان را برانگیخت. حسن جوهرچی به واسطه مجموعه «در پناه تو» شناخته شد. حسن جوهرچی نیز مثل باقی بازیگران آن سریال به پشتوانه درخشش در سریال «در پناه تو» از نظر بازیگری بیمه بود و جزو فهرست انتخاب هر کارگردانی قرار داشت؛ اما گذشت زمان باعث شد عیار بازیگری هریک از آن همبازی های قدیمی معلوم شود. حسن جوهرچی که مدت ها در سریال های متعدد ایفای نقش می کرد ماه رمضان سال گذشته مخاطبان برنامه «ماه عسل» که منتظر احسان علیخانی بودند را غافلگیر کرد. البته او به هیچ عنوان در اجراهای تلویزیونی تپق نمی زند، اما اجرای بدون هیجان او نتوانست جوهرچی را به یک مجری خوب بدل کند و ظاهراً امسال قرار است احسان علیخانی به ماه عسل برگردد. یکی دیگر از بازیگرانی که با حضورش در قاب تلویزیون در سمت مجری تعجب مخاطبان را برانگیخت، محسن افشانی بود. او که در کنار سیاوش خیرابی در سریال «ترانه مادری» حسین سهیلی زاده بازیگری را آغاز کرد، با گذشت چند قسمت و نزدیک شدن سریال به قسمت های نهایی محبوبیتش بالا رفت و بلافاصله بعد از پایان پخش «ترانه مادری» و با آغاز ماه مبارک رمضان افشانی در تصمیمی حیرت آمیز اجرای یکی از این برنامه ها را پذیرفت. او در اوج محبوبیت پیشنهاد مجری گری را قبول کرد و یکی از عوامل اصلی جذب مخاطب برای آن برنامه دم افطار شد. اما درست چند روز مانده به پایان ماه رمضان مسئولان برنامه طی تصمیمی که حتی از تصمیم افشانی هم حیرت آورتر بود، مجری جوان خود را کنار گذاشتند و از احسان علیخانی دعوت کردند تا چند قسمت باقی مانده را اجرا کند و به این ترتیب افشانی طی کمتر از یک ماه از یک بازیگر محبوب به یک مجری ناموفق اخراجی تبدیل شد! تردیدی نیست که او قربانی تصمیم گیری اشتباه و ناپختگی حرفه ای خود شد. البته او علاقه اش به اجرا را نادیده نگرفت و سال گذشته با اجرای برنامه ای در شبکه تهران به دنیای اجرا بازگشت و البته در کنار آن در سریال های مختلف هم بازی کرد. پیشنهاد ویژه باشد، اجرا می کنم محسن افشانی: من کارم را با اجرا شروع کردم و بعد به عنوان یک بازیگر شناخته شدم. بعد از اینکه بازیگر شدم، هم پیشنهاد اجرا داشتم و به یکی، دو تای آنها جواب مثبت دادم. الان هم اگر پیشنهاد برنامه ویژه ای داشته باشم، قبول می کنم که دوباره اجرا کنم. بازیگرها به خاطر محبوبیتی که بین مردم دارند به سمت اجرا می آیند ضمن اینکه معمولاً به آنها پیشنهاد می شود و آنها هم قبول می کنند. به نظر من اگر بازیگرانی که می خواهند اجرا کنند اطلاعات و توانایی لازم را در این زمینه داشته باشند اشکالی ندارد و می توانند در کارشان موفق شوند؛ اما الان شرایط طور دیگری شده و خیلی از افرادی که در تلویزیون یا حتی رادیو به سمت اجرا می آیند ویژگی های یک مجری خوب را ندارند. همین قضیه باعث شده که عموم مردم اجرا را یک عرصه بی در و پیکر بدانند و فکر کنند هر کسی بدون هیچ سابقه حرفه ای و پیشینه کاری قوی می تواند بیاید در تلویزیون و جلوی دوربین برود. من فکر می کنم تلویزیون خودش باید چاره ای برای حل این مشکل پیدا کند. البته من معتقدم اگر هر کسی در حیطه تخصصی خودش فعالیت کند و با اطلاعات و تمرکز بیشتری وقتش را برای آن کار صرف کند حتماً موفق تر خواهد شد و نتیجه بهتری می گیرد.
من اجرا نمی کنم حسن جوهرچی: متأسفانه مجریان ما آموزش تخصصی ندیده اند ولی از آنجایی که در گذشته آموزش های تئاتری دیده اند می توانند به عنوان مجری فعالیت کنند و مطرح شوند. همچنین اگر شرایط کار در سینما را داشته اند این عرصه را هم تجربه کرده اند. عکس این قضیه هم پیش می آید. هنرمندانی هم به حضور در عرصه اجرا علاقه مند هستند و با ایجاد شدن شرایط لازم این کار را تجربه می کنند؛ مثل خود من. البته من تاکنون اجرا نکرده ام بلکه برنامه ای را گردانده ام. یعنی سعی کردم برنامه را با حضور میهمان در یک فضای صمیمی پیش ببرم و در همین فضای صمیمی سوالاتم را از میهمان برنامه بپرسم به شکلی که با مخاطب ارتباط برقرار کنیم. در همین حال هم من از میهمان چیزی بیاموزم و هم ایشان از من، و مخاطب هم از این گفت وگو استفاده کند. البته من هیچ وقت اجرای برنامه هایی را که در آنها تخصصی ندارم قبول نمی کنم. به نظر من یکی از علل استفاده از بازیگران در عرصه اجرا جذب مخاطب است، پس چه بهتر است برای مجریان ما یک مرکز آموزش یا دانشگاهی تأسیس شود تا بتوانند بیاموزند از چه روش هایی برای جذب مخاطب استفاده کنند. یک مجری بهتر است خوش سر و زبان باشد ولی این قضیه را نباید با رک بودن یا بی ادبی اشتباه گرفت. منظورم شیرینی کلام است.
جیرانی نظر شخصی اش را اعمال می کند احمد نجفی: به نظر من حضور بازیگران در عرصه اجرا نه تنها اشکالی ندارد بلکه مفید هم واقع شده است. مردم از برخی مجریان که در تلویزیون حضور دارند دلزده شده اند؛ لباس های نامناسب و تکیه کلام های غیرمعمول بین مجریان تلویزیون مد شده است. البته در بین مجریان افرادی هستند که خیلی معقول برنامه اجرا می کنند مانند نادر طالب زاده در برنامه راز که توانسته با اجرای خوب و سوژه ای متفاوت، مخاطب را جذب کند. مخاطب نیازمند خوراک سالیانه برای برنامه های تلویزیون است و قطعاً صحبت های افراد شناخته شده و چهره ها برایشان جذاب تر از چهره های ناشناس است.در تلویزیون مجری های بسیاری داریم ولی متأسفانه معلوم نیست این همه مجری از کجا آمده اند. تعداد زیادی از این مجری ها پسرعمو، دخترعمو یا آشناهای تهیه کننده هستند، شش ماه برنامه اجرا می کنند تا جا بیفتند در صورتی که کسی نیست از آنها بپرسد شش ماه پول بیت المال را هدر می دهید تا اینها جا بیفتند؟ متأسفانه مورد دیگری که درباره مجریان در تلویزیون وجود دارد این است که به راحتی نظر خود را در برنامه اعمال می کنند. در صورتی که مجری چنین حقی را ندارد. نمونه بارز این موضوع برنامه هفت است. آقای جیرانی خیلی راحت نظر خودشان را در برنامه مطرح می کنند در صورتی که ایشان فقط باید اجرا کنند و نظر خودشان را دخالت ندهند. مجریانی هم هستند که به سمت بازیگری می روند.
یکی، دو مجری هستند که در این عرصه حضور خوبی داشتند ولی به نظر من جا نمی افتند و ماندگار نمی شوند. فقط از خود اسمی باقی می گذارند. البته این موضوع استثناهایی هم دارد. من با کلیت این جریان کار دارم. مجری که نتواند برنامه اش را درست کند قطعاً روی پرده نقره ای هم موفق نیست. به نظرم بهتر است هر کس جای خود را داشته باشد و شاید یکی از دلایل نداشتن مجری خوب در تلویزیون این است که بعد از اجرای یکی، دو برنامه می خواهند زود بازیگر شوند. از پیشکسوت ها یاد بگیریم حسین رفیعی: اشکالی برای حضور بازیگران در عرصه اجرا نمی بینم ولی معتقدم صدا و سیما باید مجریان را طبقه بندی کند. مجری، مجری ـ کارشناس و شومن (مجری ـ بازیگر) سه شاخه در عرصه اجرا هستند. برای مثال گاهی اوقات می بینیم که مجری با نوع برنامه تناسب ندارد. مثلا برای یک برنامه مذهبی از یک شومن استفاده می کنند و برای یک برنامه طنز از مجری مذهبی. حتی از مجری ای که به لحاظ اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد برای برنامه خانوادگی استفاده می شود و مجری مورد نظر به علت مسائلی که ممکن است در محیط کارش پیش بیاید، ملاحظاتی را در اجرایش در نظر می گیرد.
شومن کسی است که الزاما فضای برنامه را فانتزی و طنزگونه می کند. مخاطبان ما هم به شومن ها علاقه نشان داده اند و سیاست های صدا و سیما هم در امتداد همین علاقه پیش رفت و ترجیح دادند که از مجری ـ بازیگر استفاده کنند. نوع اجرای من هم مجری ـ بازیگری است و باید علاوه بر خصوصیات یک مجری، که صدای خوب و دلنشین و معلومات بالا است، از یک ضمیر درونی هم برای جذب مخاطب برخوردار باشم، طوری که به دل مخاطب بنشیند. اساس درونی مخاطب به مجری همان محبوبیت است برای ورود بازیگران به عرصه اجرا و یا برعکس آن هیچ گونه ممنوعیتی وجود ندارد. ولی بهتر است ورود آنها و به خصوص ورود جوانان به این عرصه مدیریت بشود. من نمی گویم حسین رفیعی زیرخاکی شود و با واکر بیاید سازمان و برنامه اجرا کند ولی جوانانی هم که می آیند بهتر است کنار پیشکسوتان کار یاد بگیرند. متأسفانه در حال حاضر تعداد زیادی از پیشکسوتان ما بی رحمانه خانه نشین شده اند و جوانانی هم که می آیند و به شهرت می رسند، بی رحمانه نابودشان می کنند. به نظر من مدیران ما باید با درایت بیشتری از نیروهای خود استفاده کنند. منبع: روزنامه تماشا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترینها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5130]
-
گوناگون
پربازدیدترینها