واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فرودگاه بين المللي کوالالامپورتاريخچهطرح احداث فرودگاه بين المللي کوالالامپور(KLIA ) در سال 1990 و هنگامي که دولت مالزي دريافت فرودگاه بين المللي سوبانگ(موسوم به فرودگاه سلطان عبدالعزيزصالح) پاسخ گوي نيازهاي آينده صنعت هوانوردي مالزي نخواهد بود,آغاز شد.ماهاتير ,نخست وزير مالزي اولين کسي بود که اجراي اين طرح را با جديت پي گيري کرد.اين تصميم موجب شروع مباحث مهمي در زمينه هاي مختلف شد.محل احداث فرودگاه که در 50 کيلومتري فرودگاه سويانگ واقع شده,چندان خوشايند نبود.گروهي ديگر با اشاره به هزينه سنگين احداث اين فرودگاه,نظر دولت را به انتقاد گرفته معتقد بودند که فرودگاه سوبانگ با هزينه اي کمتر قابل توسعه است. در واقع همزمان با آغاز پروژه احداث KLIA ,طرح توسعه فرودگاه سوبانگ نيز به اجرا درآمد.در دسامبر سال 1993 ترمينال شماره 3 فرودگاه سوبانگ نيز به اجرا در آمد.در سال 1995 ترمينال شماره 2 بازسازي و سه سال بعد فرودگاه بين المللي کوالالامپور افتتاح شد.

نخستين روز افتتاح فرودگاه بين المللي کوالالامپوردر 27 ژوئن 1998(يک روز قبل از افتتاح فرودگاه بين المللي هنگ کنگ)با مشکلاتي جدي همراه بود. برخي سيستم ها نظير Aerobridge و Bay Allocation از کار افتاد وصفوف طولاني در محوطه داخلي وخارجي فرودگاه ايجاد شد. نقاله بارنيز به شديد ترين وضع ممکن خراب شد,کيف ها گم شدند و مسافران حدود 5 ساعت معطل ماندند. اغلب اين مشکلات سر انجام رفع شد,اما سيستم نقاله بار مسافر همچنان خراب ماند تا اينکه در سال 2006 نقاله جديدي به طور کامل جايگزين آن شد.همزمان با اين مشکلات, فرودگاه چالش جديدي که همانا بحران مالي شرق آسيا بود را تجربه کرد.شيوع بيماري سارس وآنفولانزاي مرغي نيز به کاهش ده درصدي مسافران در مالزي و کل منطقه منجر شد. بحران مالي شرق آسيا و پس از آن کاهش پروازها از طرف شرکت هاي هواپيمايي آل نيپون ايرويز, بريتيش ايرويز, لوفت هانزاونورث وست که امکانات فرودگاهي را نا مناسب تشخيص داده بودند, باعث رشد منفي تعدادمسافران فرودگاه شد. نخستين فاز فرودگاه براي جابجايي سالانه 25 ميليون مسافر طراحي شده بود, اما در نخستين سال عمليات فرودگاهي درسال 1999,تنها 13.2 ميليون مسافر از اين فرودگاه جا بجا شدند. در هر حال,تعداد مسافران در سال 2004 به 21.1 ميليون نفر رسيد و سال بعد ,اين تعداد به 23.2 ميليون نفر افزايش يافت که البته کماکان کمتر از تخمين هاي قبلي بود.از سال 2000,KLIA جوايز متعددي را در زمينه صنعت هوانوردي از آن خود کرد.در سال 2006 از سوي موسسه AETRA بهترين فرودگاه جهان در رده فرودگاه هاي داراي مسافر 15 تا 25 ميليون نفري در طي يک سال و رتبه سوم بهترين فرودگاه جهان و بهترين فرودگاه در منطقه آسيا واقيانوس آرام شناخته شد. در سال 2007 نيز KLIA اين عنوان را حفظ کرد.فرودگاه اينچان کره جنوبي و فرودگاه بين المللي هنگ کنگ نيز در رده هاي بعدي قرار داشتند. طرح هاي توسعه فرودگاهطبق برنامه نهم توسعه مالزي,قرار است يک باند جديد و يک ساختمان جديد براي پاسخ گويي به نياز روز افزون مسافران در فرودگاه احداث شود.در فاز دوم فرودگاه مقرر شده است که تا پايان 2008 , تعداد مسافران به 35 ميليون نفر در سال برسد و در فاز سوم که پس از سال 2008 تا سال 2012 را در مورد نظر دارد, مقرر شده است که ظرفيت فرودگاه براي پذيرش 45 ميليون مسافردر سال توسعه يابد.در نوامبر سال 2006, دولت اعلام کرد که برنامه احداث يک خط ريلي ارتباطي ميان ساختمان اصلي و ترمينال عمومي را در دستور کار خود دارد که از سال 2007 آغاز شده است.اين خط , به طور مستقيم به خط اصلي راه آهن پر سرعت فرودگاه مرتبط خواهد بود.شرکت خصوصي MAHB يا ماليشيا اير پورتز هولدينگ براد(Malaysia Airports Holding Berhad ) نيز اعلام کرده است که به زودي طرح توسعه ترمينال پروازهاي ارزان قيمت (LCCT ) را براي پاسخ گويي به نياز روز افزون مسافران به اجرا در خواهد آورد.

مقامات مالزي معتقدند وجود فضاي کافي وامکانات لازم موجب شده است تا طرح توسعه فرودگاه را براي پذيرش سالانه 100 ميليون مسافر در سال 2020 تدارک ببيند. در اين طرح,چهار باند فرود و دو ابر ترمينال که به دو ساختمان اقماري فرودگاه (SATELLITE BUILDING ) متصل خواهند شد, در نظر گرفته شده است.طراحي وزير ساخت هاطراحي فرودگاه توسط کيشو کوروکاوا,آرشيتکت معروف ژاپني انجام شده است. ايده«فرودگاهي در جنگل و جنگلي در فرودگاه» در طراحي آن مورد توجه واقع شده و با همکاري موسسه مطالغات جنگلي مالزي , پروژه احداث فضاي سبزدر اطراف فرودگاه به اجرا در آمده است. براي اين کار تعداد زيادي از درختان جنگل هاي باراني مالزي از ريشه کنده شده و يک بار ديگر در اين منطقه کاشته شده است.همچنين خطوط جاده اي به گونه اي طراحي شده اند که ترافيک انساني را به گوشه و کنار فرودگاه منتقل کرده و ترافيک آرامي را حتي در صورت رسيدن به ظرفيت جابجايي 100 ميليون مسافر در سال فراهم مي کنند.تجهيزات منطبق با استاندارد هاي جهاني نيز براي مسافران معلول در اين فرودگاه تعبيه شده اند. به علاوه انتقال مسافران به سالن هاي پروازي به صورت اتوماسيون در تمام ترمينال ها انجام مي شود.باند ها وساختمان هاي پروازي فضايي بالغ بر 100 کيلومتر مربع را شامل مي شوندو در حال حاضر امکان تردد بيش از 100 هواپيما در آن واحد در مسيرهاي ويژه حرکتي فراهم است.216 کانتر کنترل در 6 راهرو اصلي کنترل قرار گرفته اند.فرودگاه بين المللي کوالالامپور اولين فرودگاهي است که در آن سيستم مديريت جامع فرودگاهي به کار گرفته شده است.

برج مراقبت پروازارتفاع اين برج 130 متر است ودومين برج مراقبت بلند در جهان پس از برج مراقبت فرودگاه بين المللي بانکوک به شمار مي رود.شکل برج مانند مشعل المپيک است و در آن سيستم هاي مراقبت پرواز وتجهيزات راداري نصب شده است.باندهااين فرودگاه داراي دو باند موازي است که هر يک حدود 4000 متر طول و 60 متر عرض دارند. هر باند همچنين 10 تاکسي وي داردکه طي آن بين 2 تا 10 دقيقه زمان مي برد. در هر ساعت 120 هواپيما قادر به نشستن وبرخاستن از اين باندها هستند که اين مهم مديون سيستم هاي خدماتي کامل باند وپرسنل ماهر برج مراقبت پرواز آن فرودگاه مي باشد. منبع:tabriz-atc.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 684]