تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833610894
میرحسین: هنوز ذائقه اول انقلاب در دل مردم مانده است
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: میرحسین: هنوز ذائقه اول انقلاب در دل مردم مانده است وی با بیان اینکه حتی در شرایط جنگی افکار عمومی اجازه اظهارات متناقض و سیاست‌های دوگانه به دولت نمی‌دادند، گفت: اینکه یک نفر از یک طرف حرف‌هایی بزند و از طرف دیگر کارهایی کند که پاسخی برای اعمال خود نداشته باشد، اشتباه است. الان ما چنین چیزهایی را زیاد داریم. این مساله ما را آسیب‌پذیرتر می‌کند و مشکلات ما را زیاد خواهد کرد. نخست‌وزير دوران امام تاكيد كرد:اجرای متوازن قانون می‌تواند همه را دور یک میثاق ملی جمع کند. ميرحسين موسوي در گفتوگو با پايگاه خبري جماران و در پاسخ به سوالي درباره بحث وحدت در كشور گفت: وحدت بخشی از رویکردی است که حضرت امام خمینی(ره) از اول انقلاب تا آخر عمرشان به آن توجه می‌کردند. امام کاملا توجه داشتند که مهمترین سرمایه ما وحدت ملی است و تلاش می‌کردند این وحدت در گسترده‌ترین شکل خودش وجود داشته باشد. مردم دور هم باشند. هیچ نوع متن مهمی از ایشان نمی‌بینیم که به این مساله تاکید نکرده باشند. وي وحدت را همزاد قبول کثرت اندیشه‌های سیاسی و فکری در جامعه معرفی دانست و گفت: کثرت اندیشه‌ها و نظرات، امام را آزرده و پریشان نمی‌کرد بلکه اینها را به عنوان نعمتی برای جمهوری اسلامی می‌دانست. به نظر من، گاهی خود ایشان با مهر تاییدی که روی این مساله می‌نهادند اختلاف را به عنوان یک ضرورت مطرح می‌کردند که درخشنده‌ترین رفتار امام در این خصوص، رضایت کامل ایشان با تشکیل مجمع روحانیون مبارز است. نخست‌وزیر دوران دفاع مقدس بحران‌های دهه اول را بهانه محدود کردن فضای سیاسی از سوی حاکمیت ندانست و گفت: در عرف ملی و جهانی، رهبری کشوری که انقلاب کرده و درگیر آشوب‌های داخلی و جنگ خارجی است، باید به این سمت گرایش داشته باشد که اندیشه‌ها و افکار مختلف را در یک کانال قرار بدهد و سعی کند یک اندیشه در کشور حاکم باشد، ولی امام با تاکیدی که روی تشکیل مجمع روحانیون داشتند، نشان دادند که وجود مستقل دو گروه مجمع روحانیون و جامعه روحانیت مبارک بوده و این کثرت ضروری است. مبادا به دلیل طرح تنگ‌نظرانه مباحث فقهی، مردم آزادی خود را از دست بدهند موسوی به فرازی از "منشور برادری" درباره باز بودن باب اجتهاد در نظام اسلامی اشاره کرد و خاطرنشان كرد: امام توجه داشتند که مبادا تکیه بر نظام ارزشی اسلامی و مباحث تام فقهی، منجر به این شود که اندیشه‌های دیگر و حتی خود این اندیشه‌ها خفه شوند و امکان بروز و ظهور پیدا نکنند. امام مدام تاکید می‌کردند که در زمینه‌های فقهی نظرات مختلفی گرداگرد مسائل گوناگون می‌تواند وجود داشته باشد. وي ادامه داد: به نظرم می‌آید که این موضع‌گیری ایشان که خیلی صریح و روشن است، تنها جنبه فقهی ندارد و متوجه فقها نیست بلکه بیش از فقها، به نظر من دغدغه مردم مدنظر امام است که مبادا به دلیل طرح مباحث تنگ‌نظرانه این بحث‌ها، مردم در حصاری قرار گیرند که آزادی خود را از دست دهند. امام در باب باز بودن باب اجتهاد در جمهوری اسلامی، میفرمایند در مسائلی که ادعای اجماع هم شده است، اقوال مخالف وجود دارد. این مساله مهمی است. یعنی یک مساله فقهی وجود دارد که تا الان علما روی آن اجماع کرده‌اند. بنابه فرمایش امام حتی در این مساله هم امکان اختلاف است. اگر دقت کنیم ایشان معتقد به یک نوع تسامح و مدارا است. فضا را برای مجتهدها باز می‌کند تا بتوانند بر اساس مسائل و رویدادهای جدیدی که در فضای مدرن در حال رخ دادن است، نظر دهند. نخست‌وزير دوران دفاع مقدس خاطر نشان كرد: حتی امام به مردم عادی که فقیه نیستند و به نظرات کارشناسی فقها رجوع می‌کنند، پیام داده که نسبت به مساله خیلی تنگ نگاه نکنند و بدانند که اندیشه‌های گوناگون راجع به آن وجود دارد. تکیه بر تحجر یا اصالت دادن به آن می‌تواند کشور را دچار بن‌بست کند موسوي معتقد است که اسلامی که امام به آن اشاره دارد اسلامی است که دائم با مسائل گوناگون جامعه درگیر است و نظریاتش در حال تغییر و متناسب با شرایط جدید است و در حال پاسخ به آنها است. وي يادآور شد: قرآن، اسلام و انقلاب واژه‌هایی هستند که معانی سیالی دارند که بر اساس مسائل مختلف معانی گوناگون پيدا می‌کنند و حوزوی آشنا به مسائل و روشنفکرها، مسؤولان، مجریان و مدیران که با اندیشه‌های امام جوش خورده‌اند با این نگاه می‌توانند مشکلات را حل کنند و گرنه یک حالت تنگ‌نظرانه همیشه حاکم خواهد بود. نخست‌وزير دوران امام ادامه داد: حضرت امام در رابطه با تنگ‌نظری و تحجر، با توجه به بروز برخی مسایل بارها صحبت کرده‌اند که شاید هنوز برخی از آنها منتشر نشده باشد. ایشان توجه دارند که تکیه بر تحجر یا اصالت دادن به آن می‌تواند کشور را دچار بن‌بست کند.مواردی هست که امام اخطارهای شدیدی به برخی افراد دادند که ذهنیت تنگی داشتند و مواظب بودند که این مساله نظام را با بن‌بست مواجه نکند. موسوی با اشاره به تفکر فقهی امام در حوزه آزادی بیان گفت: اولین ویژگی این تفکر این است که خیلی راحت نمی‌شود افراد را تکفیر کرد و آنها را خارج از مدار دین به حساب آورد. نمی‌شود به اعتبار اینکه کسانی که مختصر اختلافی با نظرات رسمی در یک گروه یا جمعی دارند، به عنوان افرادی که مخالف دین و نظام هستند، قلمداد کرد و مورد حمله قرار داد. این تنگ‌نظری‌ها به نوعی بر روشنفکران اعمال شده و به نوعی دیگر بر فقها. امام این نگاه را مخالف وحدت بر سر منافع ملی می‌دانستند. وحدت بر اساس خویشاندی سیاسی طرح نمی‌شود نخست‌وزير دوران امام در ادامه تاکید كرد: از نظر امام وحدت بر اساس خویشاندی سیاسی طرح نمی‌شود. در وحدت مورد تاکید امام، فامیل و دوست و آشنا به هم باج نمی‌دهند بلکه امام وحدت را به مولفه‌های منافع ملی و حیات طیبه نظام اسلامی برمی‌گردانند و همه جا به آن تاکید می‌کنند. بحث بر سر خدمت و ارزش‌های بسیار اساسی و بنیادی است که کشور را برومند کند. منشور برادری حضرت امام، کاملا به مسائل حیاتی جامعه معطوف است. صلاح گروه‌های مختلف سیاسی، فقها، روحانیان، روشنفکرها و مردم است که روی آن فکر کنند و اندیشه‌های مختلف آنها بر اساس این پیام به هم پیوند بخورد. وي در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه لحن حضرت امام در نامه به جریانات سیاسی موجود چگونه بود، اظهار داشت: حقیقت این است که در آن شرایط که خود نامه هم به آن معطوف است، اختلاف‌هایی وجود داشت و جناح‌بندی‌هایی هم بروز کرده بود. شخصیت‌ها در نهادهای موازی حضور داشتند که این نهادها به جناح مخصوص خودشان تعلق داشت. دفتر تبلیغات اسلامی در کنار سازمان تبلیغات اسلامی، انجمن اسلامی در کنار جامعه اسلامی و غیره وجود داشت. در نهادهای مختلف چنین تقسیم‌بندی وجود داشت. آنچه من در رابطه با حضرت امام دقت کرده‌ام ایشان در حوزه اقتصاد، معیشت، رفاه و ... ترجیح‌هایی داشت که من فکر می‌کنم با نظریات دولت خیلی نزدیک‌تر بود؛ یعنی با جناحی که آن موقع سر کار بود. وی افزود: اما هیچ‌کدام از این اختلاف‌ها، منجر به این نشد که در حلقه پیرامونی ایشان، افراد متعلق به جناح‌های مختلف حذف شوند. همه اینها یکپارچه حضور داشتند. آقايان عسگراولادی، مهدوی‌کنی، موسوی خوئینی‌ها بودند، آقای موسوی اردبیلی هم بود. این افراد همه در کنار امام بودند. بودن یک جناح در کنار امام به معنی حذف جناح دیگر نبود. موسوي تصريح كرد: این حلقه‌ها، واسط ارتباط امام با بخشی از قاعده جامعه بودند. یقینا افردای که از طریق آقای موسوی خوئینی‌ها که امروز مورد اتهام و فحاشی قرار گرفته‌اند به امام وصل می‌شدند، از طریق آقای مهدوی کنی نمی‌توانستند وصل شوند. همان‌هایی که از طریق آقای مهدوی‌کنی به امام وصل می‌شدند و سخنان اینها از طریق ایشان به گوش امام می‌رسید یقینا نمی‌توانستند از طریق آقای موسوی خوئینی‌ها وصل شوند. این خودش یک روش خوبی بود. برای همین ایشان در مقابل حذف هر کدام از این چهره‌ها در گرداگرد خودش به سختی مقاومت می‌کرد و همه تا آخرین دم در کنار ایشان ماندند. حذف اینها، موجب اختلال می‌شد و این اختلافات را به بدنه اجتماعی می‌کشاند. وي خاطرنشان كرد: حذف هر کدام از این چهره‌ها، به معنای حذف یک قاعده اجتماعی نبود، چرا که قاعده که حذف نمی‌شود، بلکه رابطه رهبری و بخشی از قاعده اجتماعی قطع می‌شد. به نظر می‌رسد این مساله غیر از اینکه بعد اعتقادی داشت، یک جنبه استراتژیک هم در ذهن امام داشت. ایشان هر کسی را که قصد خدمت داشت و نیت پاک داشت، در انقلاب اسلامی و نظام به نوعی مشارکت می‌داد. تساهل و مدارای جامعه نسبت به اندیشه‌های مختلف کم شده است موسوی در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه آيا شرایط امروز خطیرتر است یا شرایط آن دوران؟ خاطرنشان كرد: ما می‌توانیم از گذشته درس بگیریم، اما دو موقعیت دشوار را به سختی می‌توان روی هم انداخت و با هم مقایسه کرد. ما آن موقع تازه انقلاب کرده بودیم و تازه از سلطه رژیمی درآمده و رو به نظام جدیدی آورده بودیم. نظام سابق ریشه عمیق تاریخی داشت و اثر خود را در فرهنگ، سیاست، اجتماع و ساختارهای حکومت گذاشته بود. به علاوه حرکتی که انقلاب آغاز کرده بود برخلاف نظم موجود جهانی تلقی می‌شد و به خاطر همین دشمنان زیادی در سطح جهان بود که مشکلات زیادی مثل کودتای نوژه، شورش‌ها و حمله صدام برای ما به وجود آورده بودند. در سطح بین‌المللی هم حرکت‌های دیگری وجود داشت. آنچه در این شرایط به ما قدرت می‌بخشید، وحدت و همدلی بر گرداگرد یک ایدئولوژی بسیار پیشرفته، مترقی و به روز و یک نوع صیانت از این وحدت در مقابل امواج فتنه‌هایی که می‌توانست این وحدت را مورد حمله قرار دهد، وجود داشت. وي افزود: در حال حاضر یقینا خطرهای آن موقع را به آن شکل نداریم اما اینکه الان احساس می‌کنیم آسیب‌پذیرتر شده‌ایم. به نظر من عامل آن مشکلات داخلی است. زمان جنگ به‌رغم همه مشکلات، احساس قدرت وصف ناپذیری می‌کردیم ولی الان چنین احساسی وجود ندارد. موسوي معتقد است امروزه تساهل و مدارای جامعه نسبت به اندیشه‌های مختلف در سطح سیاسی بسیار کم شده است. آن موقع مشکلات اگر چه بیشتر بود، تحمل و سعه صدر هم بیشتر بود. اندیشه‌های مختلفی که با هم اختلافاتی داشتند می‌توانستند در کنار هم کار کنند ولی الان متاسفانه چنین حالتی وجود ندارد. ارزش‌ها در اقتصاد و تجارت و فرهنگ فرق کرده است نخست‌وزیر دوران دفاع مقدس در تبیین تفاوت‌های دهه اول و فضای فعلی کشور از حاکمیت ارزش‌های بنیادی در آن دوران یاد کرد که همه را برای اجرای سالم قوانین بسیج کرده بود. وی خاطر نشان كرد: آن موقع اگر فساد اقتصادی مطرح می‌شد، سریع مورد توجه قرار می‌گرفت. کوچکترین فسادی، بزرگ دیده می‌شد. اگر در سطح دولتی گفته می‌شد که 10 هزار دلار گم شده و تکلیفش روشن نیست و مشخص نیست کجا هزینه شده، ممکن بود که منجر به سقوط دولت شود. در حالی که الان بحث میلیاردها دلار هست ولی هیچکس حساسیت نشان نمی‌دهد. من نمی‌خواهم کسی را متهم کنم اما اینها مسائلی را در کشور به وجود می‌آورد که ما را آسیب‌پذیرتر می‌کند. آن موقع دغدغه همه رسیدن به این مساله بود که همه مردم از نعمات و امکانات و از فرصت‌هایی که یک کشور و نظام می‌تواند داشته باشد، بهره‌مند بشوند و صادقانه این خدمات در اختیار همگان گذاشته شود. بحث، بحث مردم بود. متاسفانه امروزه این ارزش‌ها در اقتصاد و تجارت و فرهنگ فرق کرده است. موسوی به هدفمند کردن یارانهها اشاره کرد و گفت: همین لایحه هدفمند کردن یارانهها اگر اول انقلاب بود، به این شکل طرح نمی‌شد. اصل این لایحه چیز بدی نیست. اما اینکه ما بیاییم از یک طرف حذف یارانهها را مطرح کنیم و بنزین را گران كنيم و از سوی دیگر بودجه مترو داده نشود. از یک طرف امور مردم به دلیل بهای سنگین بنزین مختل شود و از طرف دیگر به تامین وسایل حمل و نقل عمومی اهمیت ندهیم، برای مردم مشکل ایجاد می‌کند. همه زندگی و شغل و درآمد ملت به رفت و آمد بستگی دارد. اگر ما حمل و نقل را گسترش داده باشیم این گرانی بنزین بار زیادی را روی هزینه‌های خانوار وارد نمی‌کند. اما اگر به دلیل وجود پاره‌ای از مسایل بین دولت و شهرداری، ارز مورد نیاز مترو تامین نشود و در حالی هدفمند شدن یارانهها تصویب شود که مشکلات زیادی مثل قرار داشتن مترو در بدترین شرایط تامین بودجه وجود داشته باشد، چوب این مسائل را مردم می‌خورند. وی تاکید كرد: لایحه هدفمند کردن یارانهها اگر خوب اجرا شود، دولت کارآمدی داشته باشد و از همه نیروها خوب استفاده کند و مشکلات مردم را حل کند، ممکن است به کشور کمک کند. اما اگر اینگونه نشود، خداوند با هیچ کسی عهد و پیمان نبسته است. اگر داد مردم را دربیاورند، آنان را در برابر دولت قرار می‌دهند. هنوز هم ذائقه دهه اول انقلاب در دل مردم مانده است وی با بیان اینکه حتی در شرایط جنگی افکار عمومی اجازه اظهارات متناقض و سیاست‌های دوگانه به دولت نمی‌دادند، گفت: اینکه یک نفر از یک طرف حرف‌هایی بزند و از طرف دیگر کارهایی کند که پاسخی برای اعمال خود نداشته باشد، اشتباه است. الان ما چنین چیزهایی را زیاد داریم. این مساله ما را آسیب‌پذیرتر می‌کند و مشکلات ما را زیاد خواهد کرد. نخست‌وزیر دوران امام از دهه اول به عنوان یک نوستالوژی یاد كرد و گفت: این حسی که در سطح ملی به دهه اول انقلاب وجود دارد، ناشی از این است که در شرایط آن دوران چون مردم می‌دانستند که همه توان نظام و دست اندرکاران در خدمت حل کردن مشکلات آنان است اگر جایی هم کم و کسری می‌دیدند، تحمل بالایی داشتند. می‌آمدند پشت سر دولت قرار می‌گرفتند. وي ادامه داد: مردم با کم و کسری‌های کشور که خیلی زیاد هم بود و ناشی از فقر و جنگ و انفجار کشتی‌های نفتی، خطوط انتقال گاز و محدودیت‌های واردات و صادرات بود، می‌ساختند. مشکلات را حس می‌کردند ولی فریادشان بلند نمی‌شد، چون می‌دانستند که هم خودشان، هم کسانی که در خدمتشان هستند برای حل این مساله تمام توان خود را به کار گرفته‌اند. برای همین با یک همکاری وسیع و صبر بزرگ در سطح ملی روبرو بودیم که هم اختلافات را از بین می‌برد، هم مشکلات را حل می‌کرد و هم پشتوانه قوی برای نیروهای رزمنده ما در جبهه بود. در چنین شرایطی که کمبودهایی وجود داشت، مردم بچه‌های خود را به جبهه می‌فرستادند و طلاهای خود را به دولت می‌بخشیدند تا بلکه بخشی از هزینه‌های جنگی را تامین بکنند. این مساله احساسی از امنیت و آرامش را در کشور ایجاد می‌کرد که هنوز هم ذائقه و سابقه‌اش در جامعه مقداری مانده است. الان متاسفانه چنین چیزهایی نیست. اجرای متوازن قانون اساسی همه را دور یک میثاق ملی جمع می‌کند موسوی در پاسخ به این پرسش که اصولی که بر آنها باید وحدت کرد چیست؟ چگونه باید وحدت را تعریف کرد؟ چرا به نظر می‌رسد در مفاهیم اساسی مانند منافع ملی یک تعریف واحد مورد قبول و اجماع نیست؟ گفت: به این دلیل که توجهی به قانون اساسی نداریم. در متن قانون اساسی همه مسائل به صورت متوازن در مطرح شده است و نمی‌شود ما بخشی را برجسته نگاه کنیم و بخش دیگر را کم رنگ ببینیم. الان جناح‌ها و مسئولان مختلف به مذاقشان خوش می‌آید که تکه‌ای را برجسته کنند و تکه دیگر را ضعیف كنند؛ این درست نیست. اینها بخش‌های به هم پیوسته است. مخصوصا بخش مربوط به آزادی‌ها (آزادی بیان، آزادی اجتماعات، آزادی عقیده ... )، شوراها، اصل عدم تجسس، مساله زبان قومیت‌ها و آموزش آنها و ...، اینها هیچ خطری را برای کشور ایجاد نمی‌کنند بلکه وحدت بخش هستند. بنده نوعی نمی‌توانم با سلیقه خود بگویم که اجرا یا عدم اجرای این اصل، صلاح نیست. وي تصريح كرد که در زمان جنگ در کشورهای مختلف، انتخابات یا انجام نمی‌شود و یا بسیار تصنعی برگزار می‌شود. در زمینه اجرای قانون مشکل پیدا می‌شود اما در تمام دوران جنگ ما با وجود همه بحرانها و مشکلات وسیعی که بود «انتخابات»ها به‌رغم هزینه‌هایی که داشت، پشت سر هم انجام شد و نظام به قوت خود باقی ماند. کسی به ذهنش نرسید که کار دیگری کند. تنها موردی که تاخیر انداخته شد، اجرای قانون شوراها بود. دلیل آن هم نظریات مختلف مسوولان بود وآن زمان من اعتقاد داشتم برای عدم تمرکز دولت قانون شورا یکی از مهمترین راهکارهای ممکن است. برخی مخالف این بودند می‌گفتند زمان جنگ احتمال دارد مشکلات اساسی در برخی از مناطق خصوصا مناطق مرزی داشته باشیم.ما در دولت اقدام کردیم قانون را به مجلس بردیم و زمانی هم برای انتخابات شوراها معین کردیم. در آستانه انتخابات، عده‌ای از استاندارها به امام نامه نوشتند که این مساله به تاخیر انداخته شود. حضرت امام ملاحظه کردند. بعد در جلسه روسای سه قوه تصمیم بر این شد که انتخابات به بعد از جنگ وانهاده شود. بحث این بود که ما همه اصول را پیاده کنیم ولی الان این اعتقاد زیاد وجود ندارد. برخی اصول پررنگ شده و برخی اصلا کنار گذاشته شده‌اند. عدم اجرای درست قانون می‌تواند یکی از عوامل تفرقه باشد و از سوی دیگر اجرای متوازن آن می‌تواند همه را دور یک میثاق ملی جمع کند. شکستن پی در پی نهادها یا تخریب قوانین حلال مشکلات ما نیست موسوی در پاسخ به سوالي مبني بر اينكه آيا فربه شدن قرائت برخی از اصول قانون اساسی موجب نشده است که اصول دیگر به خودی خود کم‌رنگ شود، گفت: مشکلاتی در جامعه داریم که بخشی از آن به میراث‌های ما برمی‌گردد. رفتار، علایق و کردار سیاسی ما بیش از شکل و ظاهر قانون اساسی در موضع‌گیری‌های نظام ما موثر واقع شده است و گرنه ما در جهان کشورهایی داریم که از نظر شکلی و محتوایی جوامعی کاملا دموکرات و باز هستند اما وقتی به قانون اساسی آنها توجه می‌کنیم و به رویه‌هایی که باید به آن رجوع کنند، نگاه می‌کنیم، می‌بینم که خشک‌تر از قانون اساسی ما در آن کشورها وجود دارد، ولی رویه‌هایی که برای نهادینه کردن مردم سالاری در آن کشورها استقرار پیدا کرده، منجر به این شده که تفسیر آن چارچوب‌های خشک سنتی، مشکلی برای دموکراسی و آزادی به وجود نياورد. نمونه‌اش چند کشور اروپایی که اگر نگاه کنید اصول بسیار سنتی مبتنی بر نظام شاهنشاهی در آن هست. وی اضافه می‌کند: شکستن پی در پی نهادها یا تخریب قوانین به‌خصوص قانون اساسی حلال مشکلات ما نیست. این خودش می‌تواند یک نوع آشوب و آشفتگی را در کشور ایجاد کند. توجه به مسائل اجتماعی-سیاسی ریشه‌داری که در تاریخ کشور و فرهنگ ما وجود دارد، مهم است. مخصوصا اگر ما دقت بکنیم که خود قانون اساسی نیست که در حقیقت این مساله را ایجاد می‌کند بلکه نوع تلقی از قانون است که با تکیه بر نیروهای اجتماعی و فرهنگی به این مشکلات عمق می‌بخشد. موسوي تاكيد كرد: یک ذهنیت نقاد مردمی که نسبت به سرنوشت خود حساس هست، با استفاده از تمام فرصت‌ها برای جمع شدن بر اصول قانون اساسی می‌تواند به ما مجال دهد که ما تفسیرهای متعالی‌تر این قانون را اجرا كنيم. البته قانون اساسی هم وحی آسمانی نیست و بر اساس مقتضیانت زمان می‌تواند در چارچوب پیش‌بینی شده مورد تجدیدنظر قرار گیرد. وي ادامه داد: من مشکل را بیش از آنچه که فربه بودن یک اصل و سنگینی بر اصل‌های دیگر ببینم، در برخی از سنت‌های اجتماعی فرهنگی می‌بینم که با رویه‌های نادرست انباشت شده در طول تاریخ و ایجاد رویه‌های غلط جدید، به نوعی به کرختی رسیده است. کرختی تنها به حکومت مربوط نیست. به کسانی که شهروند عادی هستند هم مربوط می‌شود. البته من نقش تربیتی حاکمیت در فرهنگ‌پذیری جامعه و آشنایی آنها با حقوق خود را خیلی موثر می‌دانم. وقتی حضرت امام برمی‌تابید که افکار و اندیشه‌های مختلفی وجود داشته باشند، این خودش در فرهنگ جامعه تاثیر زیاد می‌گذاشت. امام دائم به ملاک‌ها و معیارهای جمعی در تصميم‌گیری‌ها برمی‌گشت. موسوی در ادامه با بیان اینکه شیوه تفسیر حاکمیت در رابطه با قانون اساسی از یک سو اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد و در سوی دیگر، سمت‌گیری مردم و روشنفکرها هم اهمیت زیادی دارد، اظهار داشت: امام حق را گرفتنی می‌دانند. آزادی را گرفتنی می‌دانند. آزادی را جزو حقوقی می‌دانند که باید مردم دنبال کنند و به از دست دادن ارزش‌های بنیادی تن در ندهند. این برای ما یک اصل است. اگر در یک نظام، مردم برایشان عادی باشد که حقوقشان پایمال بشود و آنها چیزی نگویند، آن نظام به سوی دیکتاتوری و خشونت سیر می‌کند. اینجاست که نقش مطبوعات، رسانه‌ها، روشنفکران، مردم، ادبیات سیاسی و فرهنگی اهمیت پیدا می‌کند. وي تصريح كرد: البته همه نظام‌ها با این مساله روبرو هستند. در کشورهایی که جامعه کمی به پختگی رسیده است، یک ذره محدودیت که در برابر حقوق مردم ایجاد می‌شود، بلافاصله موج اعتراض ایجاد می‌شود و این کار نهادینه شده است. نخست‌وزير دوران امام يادآور شد: ما از دوران مشروطیت قدم‌های زیادی پیش گذاشتیم. وضعیت امروز ما نه با دوران مشروطیت و نه با سی سال پیش قابل مقایسه نیست. قدم‌هایی پیش گذاشتیم اما اینکه بگوییم این راه در نقطه‌ای به پایان رسیده و مردم بروند در خانه خود بخوابند و هیچ خواسته‌ای نداشته باشند و مساله خودبه‌خود حل شود، اشتباه است. مطالبه مردم از حاکمیت و تفسیر روشن اندیشانه حاکمیت از قانون اساسی به نحوی که به ملت کمک کند، راه‌حل مشکلات است. نخست‌وزیر دوران دفاع مقدس تاکید كرد: حساسیت شدیدی در فرامین حضرت امام نسبت به مسائل مالی بود. یک زمانی در کشور این بحث آغاز شد که نیروهای مسلح نیاز مالی دارند و باید وارد فعالیت‌های تجاری شوند. من مخالف بودم و اعتقاد داشتم که این مساله کشور را با مسائل مختلفی روبرو می‌کند. می‌گفتند نیروی نظامی می‌خواهد کار عمرانی کند. من گفتم نیروی نظامی که در پی آن باشد که قیمت دلار چند است، دیگر به وظایف خود عمل نمی‌کند. استدلال آنها این بود که در قانون اساسی اصولی داریم که در زمان صلح، ارتش و سپاه می‌توانند در سازندگی کشور کار کنند. من گفتم، بله در حد خود می‌توانند این کار را کنند بدون اینکه از انجام وظایف خود جدا شوند و نیازی نیست که در مسائل مالی وارد شوند. نیازهای مالی آنها باید در دولت و وزارت دفاع حل و فصل بشود. وي ادامه داد: بنده اعتقاد قطعی دارم که واگذاری پیمان‌های چند میلیارد دلاری به سپاه، نه به نفع اقتصاد کشور است و نه به نفع سپاه و نه نفع کلیت نظام. این رویکرد به تنهایی می‌تواند کشور را در معرض خطر قرار دهد. موسوي افزود: در سه چهار سال اخیر اینگونه مسائل ابعاد وسیع‌تری پیدا کرده است. توسعه موسسات پولی عجیب و غریب هم در میان نیروهای نظامی و انتظامی مشکل ایجاد کرده و هم در میان مردم. وي در این باره که امام در نامه خود از واسطه‌هایی سخن می گوید که القای بدبینی می‌کنند و توصیه موکد دارند که از اینها پرهیز شود، اینها چه كساني هستند و چکار می‌کنند؟ گفت: هستند کسانی که نان خود را از این راه می‌خورند. واقعا من نمی‌دانم دین و ایمان دارند یا نه. الان فضای تهمت خیلی رواج دارد. ما افرادی داریم که اگر پرونده‌هایشان با نگاه امام گشوده شود پرونده‌های بسیار آلوده‌ای دارند. اینها آمدند یکدفعه یک حرکت عظیم مردمی را می‌گویند که به منافقین ارتباط دارند و ... . اینها همان کسانی هستند که آتش بیار معرکه هستند و نفع خودشان برای رو نشدن پرونده‌هایشان در این است که دائم این اختلافات را در کشور به هم بزنند و بدبینی ایجاد کنند. در حالی که به سود همه هست که حقوق مردم را بشناسند و خوش‌بینی ایجاد کنند. اینکه یک عده‌ای این وسط بیافتند و بگویند این با بیگانه ارتباط دارد و ... این کار بزرگ کردن بیگانه است. اگر بیگانه‌ها اینقدر بزرگ هستند که می‌توانند این همه آدم را به صحنه بیاورند که ما باید دستهایمان را ببریم بالا و از کل انقلاب اسلامی استعفا بدهیم. موسوی در پاسخ به سوالي که این فضای بدبینی را چه کسانی می‌سازند؟ گفت: یقینا یک عده از ساختن فضای بدبینی سود سیاسی می‌برند و عده‌ای دیگر سود شخصی. مشهور بود که کسی در حضور حضرت امام واقعا جرات اینکه از دیگری غیبت کند و جوسازی و بدگویی کند، نداشت. ایشان در همان جا جواب تندی می‌داد. بنده مواردی شاهد بودم که امام در برابر این مسائل تند می‌شد. این اثر جانبی در جامعه داشت. اینکه باید مراقب کسانی که آتش بیار معرکه هستند و فضا را آلوده می‌کنند، بود. وي در پاسخ به سوالي مبني بر تحليل‌اش از اينكه امروز عده‌ای بر ضرورت وحدت تاکید می‌کنند و گروهی با مساله وحدت مخالف هستند و يا اينكه مسائلی از سوی برخی از افراد مطرح می شود، می‌گویند اول محاکمه بعدا وحدت، اظهار داشت: در این میان آنچه مطرح نیست، معنای وحدت است. یک عده‌ای نفعشان بر این است که در این کشور اختلاف باشد و دایره نظام و متن نظام روز به روز تنگ‌تر و لاغرتر شود. امام سعی می‌کرد که متن واقعی انقلاب و جامعه غنی باشد. بزرگترین حجم را داشته باشد و حاشیه، کوچکترین حجم ممکن را داشته باشد. موقعی که در وصیت نامه سفارش می‌کنند که کسانی که از انقلاب بریدند، بازگردند؛ نشان می‌دهد که حتی آن حاشیه کوچک را هم بر نمی‌تابند. می‌خواهند همه در دریای وحدت قرار گیرند. امروز حاشیه نظام از متن پررنگ‌تر شده است موسوی در ادامه با بیان اینکه امروزه حاشیه نظام از متن فراتر رفته است، گفت: آنچه امروزه اتفاق افتاده این است که حاشیه از متن فراتر رفته است و متن خیلی لاغر شده است. من فقط نمادین می‌گویم که در این حاشیه تعداد وسیعی از مدیران و روحانیون، بخشی از مراجع، چند رییس دولت و حتی رییس مجلس داریم. به این که نمی‌شود حاشیه گفت. این نقل مکان است. در چنین حالتی آن کسانی که در متن اصلی باقی می‌مانند به دلیل عدم برخورداری از این حاشیه بزرگ، مجبورند در یک حالت پادگانی و فیزیکی به افراد معدودی تکیه کنند و این همان چیزی است که به نفع کشور ما نیست. وی افزود: مصلحت کشور این است که آن فضایی که به عنوان غیر خودی برای خود تعریف می‌کنند، در کوچکترین سطح و اندکترین وجه ممکن باشد. اگر غیر از این باشد، باید در رفتار خود شک کنیم. نمی‌شود که در کشور هزاران هزار مدیر برجسته‌ای که خدمت کرده‌اند همه را کنار بگذاریم و به حاشیه ملحق کنیم. وي ادامه داد: الان یک عده‌ای کشف کرده‌اند که موسوی خوئینی‌ها توده‌ای است؛ یعنی همین شخصی که شاگرد امام است. می‌گویند گروه فرقان پیش ایشان درس خوانده‌اند. اگر اینجوری باشد فکر می‌کنم ما در نظام یک نفر را نمی‌توانیم پیدا کنیم که با این و آن ارتباط نداشته باشد. وقتی ما مسائل را به این اندازه تقلیل می‌دهیم این نشان بیماری است که در جامعه ما گسترش پیدا کرده است. همه باید نگران باشیم. موسوي گفت: یک همایش دوسالانه کاریکاتور گذاشتیم و بیش از صد نفر از بهترین کاریکاتوریست‌ها اعلام کردند که ما در این دوسالانه شرکت نمی‌کنیم. این اتفاق بزرگی است. ما اگر این را علامت بگیریم، مشکلات را حل می‌کنیم. علامت‌ها همیشه در کلان جامعه نیست. اگر در بخشی از جامعه آنها را ببینیم، می‌توانیم به حل مشکلات برسیم. اینکه بیشتر اهالي سینما، نویسنده‌ها، نقاش‌ها و ... در حاشیه قرار می‌گیرند، علامت خطر برای کشور است. ما دچار کرختی جذام‌وار شده‌ایم موسوی در ادامه در توصیف اوضاع امروز به این نکته اشاره كرد که ما دچار کرختی جذام‌وار شده‌ایم و در همين خصوص خاطر نشان كرد: ما دچار کرختی جذام‌وار شده‌ایم. یک یخش‌هایی از بدنه انقلاب جدا می‌شود و متوجه نمی‌شویم. این وضعیتی است که ما الان متاسفانه داریم و نگرانی امام در منشور برادری توجه به این قضیه است که حساسیت ها را در اوج خودش در میان نیروهای مسوول حفظ کنند. وي ادامه داد: در اوایل سال 58 چند نفر از هند آمدند و خواهان حضور گروهی در آن جا جهت معرفی انقلاب اسلامی شدند. بنده از طرف شهید بهشتی مامور شدم که پس انتخاب چند نفر به هند رفتیم. یک روز که روی پله‌های مسجد جامع دهلی نشسته بودیم دیدم کنار من یک جذامی نشسته است که قسمتی از انگشتان و پاهایش افتاده است. از یک دوست هندی پرسیدم که چرا اینجوری شده؟ گفت، بدن این فرد کرخت است. وقتی تکه تکه می‌افتد شخص متوجه نمی‌شود. ما دچار کرختی اساسی جذام‌وار شده‌ایم. وقتی می‌بینیم افرادی که برای نظام دل می‌سوزانند و چیزی از نظام نمی‌خواهند و حرفشان هم بازگشت به قانون اساسی و اصول است و ما راحت آنها را مورد هتاکی قرار می‌دهیم و حتی مثلا به آقای کروبی حمله فیزیکی می‌کنیم، باید بدانیم که یک کرختی اساسی پیدا کرده‌ایم. به نفع کشور است که بر سر قانون اساسی اجماع کنیم موسوی در پایان این گفتوگو تاكيد كرد: آنچه من مطرح می‌کنم از نظر سیاسی به عنوان یک فرد کوچک که مختصر آشنایی با وضع کشور دارم این است، به نفع کشور ما است که بر سر یک امر مهم و بنیادی به نام قانون اساسی اجماع کنیم. ممکن است بنده و شما عقاید متنوع و مختلفی داشته باشیم ولی لازم است که بر همین قانون اجماع کنیم و مشکلات را حل کنیم، از این تفرق بیرون آییم و اصلاحات خوبی را در کشور انجام دهیم. من این را بهترین مساله برای اجماع می‌دانم.خود قانون اساسی هم وحی نیست و اگر لازم باشد می‌تواند اصول آن مورد تجدیدنظر قرار گیرد، همانطور که در سال 68 اینچنین شد. ما اگر این اجماع را داشته باشیم، در فضایی که حضرت امام در این منشور میفرمایند، قضیه به‌گونه‌ای خواهد بود که باز هم مردم مدافع ارزش‌های اسلامی خواهند بود. اگر مشکلات حل شود مردم دنبال حاکمان می‌آیند، ولی اگر ببینند که آنها را بدبخت‌تر می‌کنند، فشار بیشتر می‌کنند، مشکلات را زیاد می‌کنند. به نظر من اصلا نمی‌شود روی آن حساب کرد. وی ادامه داد: اینکه به مردم بگوییم به‌رغم همه بدی‌ها، ضعف‌ها و فسادها پشت حاکمیت بایستید، جوانمردانه نیست. نظام باید مشکلات همه مردم را حل کند یا اینکه در جاهایی که نمی‌تواند کاری بکند، مردم را قانع سازد. از تکنولوژی هسته‌ای تا سیاست‌های اقتصادی و کارآمدی. مردم از این نظام انتظار دارند. موسوی همچنين هشدار داد: مردمی که در انقلاب به صحنه آمدند یقینا برای این تحمل این همه مشکل نیامدند. آنها آمده بودند تا به رفاه و آزادی برسند. اگر درست عمل نکنیم این فضا از دست می‌رود، نه اینکه ما می‌خواهیم از دست برود، خودش می‌رود. حکومت باید مشکلات مردم را حل کند. مثل دفاع مقدس که اگر مردم نبودند دشمنان می‌آمدند کشور را می‌گرفتند. آنها که دیگر چرتکه نمی‌انداختد که اینها مسلمان هستند و باید مراعات کنیم. مشکلات کشور همچنین شکلی دارد. اگر دولت در مسائل مختلف کارآمد نباشد مردم برنمی‌تابند و اعتراض می‌کنند. عدم کارآمدی به طور قطع به سلب مشروعیت نظام ختم می‌شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]
-
گوناگون
پربازدیدترینها