تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816475722
زندگی نامه نویسی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زندگینامه نویسی
یک نوع از آثار ادبی، نگارش شرح زندگی رجال ادب و هنر است. در زمان ما ایروینگ استون نویسنده ی آمریکایی که در 1989 درگذشت در این زمینه به شهرت رسید. معروفترین اثر او شور زندگی است که در باب زندگی ونسان وان گوگ نوشته است. آثار دیگری هم دارد از قبیل رنج و سرمستی در باب زندگی میکل آنژ و ملوان سوارکار در باره زندگی جک لندن. زندگینامه فروید و چارلز داروین را هم نوشته است. رومن رولان هم در این زمینه معروف است. او زندگینامه بتهوون، میکلآنژ، تولستوی و گاندی را نوشته است. از قدیمیترین نمونههای زندگینامه نویسی در غرب کتاب حیات مردان نامی اثر پلوتارک است که در قرن اول میلادی نوشته شده است. البته ممکن است کسی خود، زندگینامه خود را بنویسد که به آن Autobiography گویند مثل «زندگی من» از احمد کسروی. از قدیمیترین نمونههای اتوبیوگرافی در ایران، اتو بیوگرافی ابوعلی سیناست که آن را بر شاگردان خود املاء کرده است. یکی از فروع زندگی نامه نویسی، خاطره نویسی است، زیرا این دو معمولاً با هم در آمیختهاند. چنانکه لویی آراگون و سیمون دوبوار و گوته خاطرات خود را نوشتهاند.عارف قزوینی هم بخشیهایی از زندگی و خاطرات خود را نگاشته است که در مقدمه دیوانش به طبع رسیده است. از برخی از نویسندگان هم یادداشتهایی به جا مانده که جنبه هنری و ادبی دارند مثل یادداشتهای کافکا که هسته برخی از آثار او را میتوان در آنها تمییز داد.از قدیمیترین نمونههای اتوبیوگرافی در ایران، اتو بیوگرافی ابوعلی سیناست که آن را بر شاگردان خود املاء کرده است.سفرنامهنویسی هم از فروع زندگینامهنویسی است، زیرا بخشی از زندگی نویسنده را در بر میگیرد. تذکرهنویسی را هم میتوان از فروغ زندگینامهنویسی محسوب داشت، زیرا در آنها از شرححال و آثار شاعران (مثلاً لباب الالباب) یا عارفان (مثلاًَ تذکرة الاولیاء) سخن رفته است. از آنجا که خاطرهنویسی و سفرنامهنویسی و زندگینامهنویسی ادبی، با بیان احساسات و عواطف همراه است میتوان آنها را جزو ادب غنایی محسوب داشت. ترسل
ترسل یا مکتوبات را در قدیم به سلطانیات و اخوانیات تقسیم میکردند. سلطانیات نامههایی بود که از طرف سلطان نوشته میشد و اخوانیات نامههایی بود که مردم به یکدیگر مینوشتند. از نمونههای معروف ترسلهای درباری یا دیوانی دو مجموعه التوسل الی الترسل از بهاءالدین منشی بغدادی و عتیة الکتبه منتخب الدین بدیع از منشیان قرن ششم است که به نثر فنی نوشته شدهاند. اخوانیات منظوم هم داریم، چنانکه رشید و طواط شعری برای خاقانی فرستاد و خاقانی آن را جواب داد. همچنین برخی از غزلهای حافظ جنبه نامهیی دارند و میتوان احتمال داد که آنها را خطاب به شاهی به ولایت دیگری فرستاده است. یکی از انواع اخوانیات نامههائی است که صوفیان نوشتهاند و مشتمل بر مطالب، عرفانی است مثل نامههای عین القضات.ترسل در هر دوره سبکی داشته است ترسلهای قرن ششم را که به اسلوبی خاص به نثر فنی نوشته میشد شاید بتوان به نحوی نوع ادبی محسوب کرد. دکتر سیروس شمیساتنظیم : بخش ادبیات تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 814]
-
گوناگون
پربازدیدترینها