تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865165612
استاد به عیادت شاگردش می آید
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: استاد به عیادت شاگردش می آید
خاطراتی از امام(ره) به نقل از آیت الله عزالدین زنجانی حضرت آیت الله حاج سید محمد عزالدین حسینی زنجانی از علما و مراجع تقلید حوزه علمیه مشهد و از برجسته ترین شاگردان امام خمینی (ره) از خاطرات خود با حضرت امام خمینی (ره) نقل می کنند : *** در آن زمان که من درس اسفار امام می رفتم ، مبتلا به حصبه شدم . از قضا ، فصل زمستان بود . آن موقع ، حصبه بیماری خطرناکی به شمار می آمد . منزل مادر گذر جدا بود . از قضا ، منزل امام در حوالی آن گذر بود . ایشان پس از آنکه اطلاع از بیماری من پیدا کردند، هر صبح و شب به عیادت من می آمدند . یادم است که ایشان یک شب به عیادت من آمده بودند ، دکتری قبل از ایشان آمده بود ، دوای اشتباهی داده بود و حال من بسیار بد بود . حضرت امام ، این مرد ربانی بزرگوار ، در آن زمستان سرد ، پیاده به دنبال طبیبی که به طرز قدیم معالجه می کرد ، رفته و او را آوردند و پس از بهبودی نسبی حال من ، منزل را ترک فرمودند . آن گاه وسایل انتقال مرا به بیمارستان فراهم ساختند . اینها فراموش شدنی نیست . دیگران هم بودند که در درسشان شرکت می کردم ، اما یک مرتبه هم به عیادت نیامدند . حتی یک نفر را نفرستادند که چرا درس شرکت نمی کنی . امام در ظاهر ، آن موقع کنار بودند و متصدی فقاهت و مرجعیت نبودند . فقط اسفار می گفتند و احتمال آن هم نمی رفت که ایشان ، العیاذ بالله ، بخواهد من را پرورش دهد که بعدا مروج رساله ایشان باشم . اصولا خدا می داند که ایشان ، فوق این حرفها بوده و هستند و این حرفها ، نسبت به ایشان تصور هم ندارد .*** کاملا به خاطر دارم در آن ایام طلبگی ، هر چه تلاش کردم که نسبت به ایشان ، سبقت در سلام داشته باشم ، موفق نمی شدم.آری « من کان لله کان الله له».*** در همان اوان یکی از اتباع کسروی کتابی به نام (اسرار هزار ساله ) نوشت و در آن از زیارت قبور و مشاهد ائمه و از این رقم انتقاد گرده بود . من با یک عده از طلاب به خدمت یکی از مراجع وقت رفتیم که ما چه باید بکنیم؟ شرح اجمالی مضمون کتاب را به ایشان گفتم . متاسفانه با کمال خونسردی ، ایشان گفتند : کاری نداشته باشید الباطل یموت بترک ذکره . فرق زیاد است میان غمخوار و غیر آن .امام در همان وقت به خاطر رد کردن آن کتاب ، درس اسفار را تعطیل می کنند و جواب او را می نویسند ، که فعلا به صورت (کشف الاسرار) در آمده است . یادم است که مقداری از نسخه خطی آن نوشته را به من لطف فرمودند که اظهار نظر کنم . از نهایت تواضع و فروتنی ایشان و تشویق این جانب بود ، نه این که به نظر محتاج بودند . بالاخره ، با این مقامات توانستند چنین انقلابی بیافرینند .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]
-
گوناگون
پربازدیدترینها