پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850221539
خواستگاری از دختر 13 ساله!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خواستگاری از دختر 13 ساله!
اهل خانه نگران شده بودند که این بچه، این موقع صبح کجا رفته؟ همه جا را به دنبالش می گردند تا اینکه او را پشت در مکتبخانه پیدا می کنند. مرتضای 6 ساله، عبا دور خود پیچیده، پشت در مکتبخانه، منتظر آمدن استاد به خواب رفته بود.***به زیارت امام هشتم (علیه السلام) رفته بود. بعد با موافقت خانواده، به خواستگاری دختر آیت الله روحانی رفت اما مادر دختر مخالف این وصلت بود. دخترش 13 سال بیشتر نداشت و می خواست بگذارد درس بخواند و دیپلم بگیرد. مرتضی گفته بود در خانه او هم می تواند اما هربار به بهانه ای جواب رد می شنید. آیت الله روحانی که سال قبل، مرتضی را در حجره اش در قم دیده بود و با او همنشینی کرده بود، سعی کرد همسرش را راضی کند. بعد از چند بار رفت و آمد مرتضی، دختر هم خوابی را برای مادر تعریف کرد که 2 سال پیش دیده بود و تا آن روز پنهان کرده بود: «در خواب به اتاق پدر رفته بودم. کاغذی را از روی زمین برداشتم که روی آن نوشته بود: برای مرتضی مطهری عقد خواهم شد». با اینکه تا آن روز چنین کسی را نمی شناخت اما حالا که پای چنین کسی به خانه باز شده بود، حتما حکمتی بود. یک هفته بعد، با رضایت مادر عقد کردند و به قم رفتند.***مرتضی به فرزندانش می گفت: «یکی از چیزهایی که خیر و برکت به زندگی ام داد و لطف خدا را شاملم کرد، احترام به والدینم بود». هرگاه به فریمان – زادگاهش – می رفت، دست آنها را می بوسید. به بچه هایش هم می گفت این کار را بکنند. پدر را اول استادش می شناخت. دوره طلبگی، وقتی برایش نامه می نوشت، «روحی فداک» خطابش می کرد. کتاب «داستان راستان» را هم تقدیم به او کرد. وقتی پدر در سن 100 سالگی فوت کرد، مرتضی آن قدر غمگین بود که با صدای بلند می گریست؛ درست همان طور که وقتی خبر شهادت خودش رسید، امام گریست. منبع: همشهری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-