تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866284537
پدر شعر فارسی (2)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پدر شعر فارسی (2)
شعر رودکی به قدری امیر را تحت تاثیر قرار داد که او بی آنکه کفش هایش را بپوشد، سوار اسب شد و به سوی بخارا حرکت کرد.شعر رودکی ساده و روان و دلپذیر است. از پیچیده گویی و دشوارنویسی پرهیز می کند، با این همه شعرش لبریز از مفاهیم عمیق و مضامین تازه است. شاعران بسیاری از شعر رودکی تأثیر گرفته اند. عنصری «غزل رودکی وار» را نیکو می دانست.رودکی در جوانی به دربار پادشاهان هم عصر خود راه یافت و به ثروت و مقام رسید اما در پیری، پیر و درمانده و ناتوان شد و اما در پیری، پیر و درمانده و ناتوان شد و خود را در قصیده ای افسرده و فرسوده وصف می کند: مرا بسود و فرو ریخت هر چه دندان بود نبود دندان لابل چراغ تابان بودیکی نماند کنون زان همه بسود و بریختچه نحس بود! همانا که نحس کیوان بودنه نحس کیوان بود و نه روزگار درازچه بود؟ منت بگویم: قضای یزدان بود
شاعر به سن پیری رسیده است و از نشاط جوانی دور شده است، دندان هایش ریخته و موی سرش سپید شد، اما چنانکه خود می گوید این خواست پروردگار است. شاعر از گذشته ی شیرین خود یاد می کند و افسوس می خورد اما این را نیز می داند که چاره ای نیست و این سرنوشت همه ی انسان هاست.رودکی در نیمه ی دوم قرن سوم هجری در رودک سمرقند متولد شد و در سال 329 هجری چشم از جهان فروبست تا در همان سال شاعر بزرگ دیگری به جهان چشم بگشاید: فردوسی.شعر عظیم فارسی مانند کوهستانی ست با قله های بسیار. از رودکی گرفته تا فردوسی و خیام و نظامی و عطار و مولوی و سعدی و حافظ و... راه رودکی همچنان ادامه دارد؛ این شاعر دور و قدیمی اما نزدیک و صمیمی. امروز ما هنوز هم شعر رودکی را زمزمه می کنیم و از آن پند می گیریم: من موی خویش را نه از آن می کنم سیاهتا باز نوجوان شوم و نو کنم گناهچون جامه ها به وقت مصیبت سیه کنندمن موی از مصیبت پیری کنم سیاه نوشته: مهدی مرادی*********************************مطالب مرتبطدر رویاهایم سفر خواهم کرد حاج ملا هادی سبزواری حکیم ابوالقاسم فردوسی شیخ اشراق از قیصر امین پور چه می دانیم؟ از سلمان هراتی چه می دانید؟ افلاطون زندگی مولانا جلال الدین محمد بلخی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7228]
-
گوناگون
پربازدیدترینها