واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اگر با كسي كه به تازگي مادر شده صحبت كنيد، خواهيد ديد كه آرزوهاي او، كمي خواب و استراحت، بهدست آوردن انرژي و توان گذشته و برگشتن به وزن و اندازه پيش از بارداري است. دست يافتن به آرزوي نخست ممكن است در ماههاي اوليه پس از زايمان براي كمتر مادري تحقق يابد اما دو آرزوي ديگر را شايد بتوان با يك برنامه منسجم پس از زايمان برآورده كرد. اگر مادر جوان بدانددر طول 9 ماه بارداري چه تغييراتي در بدن وي اتفاق افتاده است، ياد مي گيرد براي بازگشتن به حالت قبل چه كارهايي بايد انجام دهد. ممكن است اثر تغييراتي كه در طول بارداري اتفاق افتاده، ماهها در بدن مادر باقي بماند پس توجه به آن مهم است. تغييرات بدن دربارداري يكي از اين تغييرات، شلشدن ليگامانها طي دوران بارداري است. ليگامانها بهصورت باند يا طنابي از بافت همبند است كه استخوانها و غضروفها را به مفاصل متصل ميكنند و يا اعضاي خاص بدن را در جاي خود ثابت نگه ميدارند. ليگامانها به علت ترشح هورمون ريلاكسين طي دوران بارداري شل ميشوند تا عضلات بتوانند بيشتر منبسط شوند و توانايي نگهداري و حفظ جنين را داشته باشند. پس از زايمان ترشح اين هورمون در بدن قطع ميشود اما ممكن است چند ماهي طول بكشد تا ليگامانها به حالت اوليه و طبيعي پيش از زايمان برگشته و اثر ريلاكسين از بين برود. تنظيم حالت بدن و طرز ايستادن در اين دوران طرز ايستادن و تنظيم وضعيت بدن تغيير ميكند بهطوري كه به دليل افزايش وزن در ناحيه شكم، مركز ثقل بدن تغيير كرده و بدن براي حفظ تعادل خود بايد فشار بيشتري روي عضلات ناحيه سينه، باسن، پشت و پاها وارد كند. وقتي پس از زايمان دوباره مركز ثقل بدن به حالت اول برگشت، مدت زماني طول ميكشد تا بدن شكل و فرم اوليه خود را پيدا كند. بنابراين در اين مدت ممكن است بدن در حفظ حالت و تعادل خود مشكل داشته باشد. ضعيفشدن عضلات صاف لگن و شكم طي بارداري و زايمان اين عضلات كه در دوران بارداري بيشتر متحمل فشار بودهاند ضعيف و خميده ميشوند كه به غير از مساله زيبايي، گاهي دردهاي مزمني در ناحيه پشت ايجاد ميكند. شل و ضعيفشدن عضلات ناحيه لگن ممكن است در روابط جنسي اختلال ايجاد كرده و ناراحتيهايي را در ادراركردن پيش بياورد (خارجشدن چند قطره ادرار از مجراي ادراري به هنگام عطسه، سرفه و يا بلندكردن يك شيء سنگين.) به علاوه ضعف اين عضلات در برخي موارد باعث افتادگي رحم، افتادگي مثانه به كانال رحم و افتادگي مقعد به كانال رحم ميشود. زمان شروع فعاليت ورزشي در گذشته شروع فعاليت ورزشي را تا شش هفته پس از زايمان توصيه نميكردند. اما در حال حاضر شروع اين فعاليتها به نظر پزشك و شرايط فيزيكي و بدني فرد بستگي دارد. بيشتر مادران پس از زايمان و در هفتههاي نخست دچار ناراحتيهايي مثل متورم و دردناك بودن سينهها، زخم در ناحيه شكم و رحم هستند يا اينكه زخم و بخيه ايجاد شده در اثر سزارين موجب مشكلاتي براي آنها ميشود، بنابراين اين هفته ها، زمان خوبي براي شروع فعاليت نيست و بايد در اينباره با پزشك مشورت كرد. چگونه شروع كنيم؟ پس از اجازه پزشك و بهدست آوردن آمادگي لازم، روزانه 10 دقيقه تمرين ميتواند به بازگشت بدن به فرم قبل از زايمان كمك كند. بايد تاكيد كرد كه فعاليت منظم كوتاهمدت بيشتر از فعاليتهاي طولانيمدت غيرمنظم و ناپيوسته تاثيرگذار خواهد بود. فعاليتهاي خود را با تمرينات سبك مثل راهرفتن، دوچرخه ثابت و بالارفتن از پله شروع كنيد سپس به تدريج بر شدت و مدت تمرينات اضافه كنيد. توجه كنيد كه هر تمريني موجب ايجاد درد شد بايد كنار گذاشته شود. البته پس از انجام تمرينات در هر صورت احساس خستگي خواهيد كرد. عضلات شكم و لگن بيشتر افراد تمايل دارند كه اين ناحيه زودتر بهبود پيدا كند. ناحيه شكم و لگن چند لايه عضله دارد كه در اثر وزن جنين و مايعات و مواد اطراف آن، حالت خميده و افتاده پيدا ميكند. مهمترين و موثرترين راه براي تمرين عضلات ناحيه شكم و لگن حركات خاص كژل است. در حالت راحت بايد روي عضلات اين ناحيه تمركز كرده و آنها را منبسط و منقبض كنيد كه با انقباض آنها از خروج ادرار جلوگيري ميشود. اين عضلات را با شمارش 1 تا 3 منقبض كرده و سپس آزاد كنيد و قبل از تكرار نفس عميقي بكشيد و اين حركت را 10 بار تكرار كنيد. اين كار را بايد پس از كسب اجازه از پزشك انجام دهيد. چون اين حركات داخلي هستند بنابراين در هر لحظه و هر مكاني ميتوانيد آنها را انجام دهيد. بهطور مثال در حين شيردادن به نوزاد، در حين منتظرماندن پشت چراغ قرمز، ايستاده، خوابيده، نشسته و حتي در حين انجام فعاليتهاي روزانه ميتوانيد تمرين كژل را انجام دهيد. زمان مناسب حركات ورزشي براي بسياري از مادران جوان كه تمام مدت مجبور به مراقبت از نوزادشان هستند، پيداكردن حتي روزانه پنج دقيقه وقت براي انجام حركات ورزشي مشكل است كه البته بسياري از مادران با شركتدادن نوزادشان در اين كارمي توانند اين مشكل را حل كنند. براي مثال: * ميتوانيد نوزاد خود را براي يك پيادهروي روزانه در كالسكه يا آغوش با خود ببريد. * ميتوانيد نوزاد را در كنار خود روي زمين خوابانده و ورزش كنيد. * ميتوانيد با در آغوش گرفتن نوزاد، به همراه او حركات موزون و رقص انجام دهيد. كلاسهاي گروهي خيلي از مادران جوان ترجيح ميدهند كه در كلاسهاي گروهي در كنار ساير مادران فعاليت كنند، جايي كه همگي هدف مشتركي را دنبال ميكنند و ملاقات با هم ميتواند انگيزه آنها را تقويت كند. در اين صورت ضمن اينكه مادر ميتواند هر از چند گاهي از محيط خانه خارج شده و تنوعي درروحيه خود ايجاد كند، به پدر، مادربزرگ و پدربزرگ و ساير نزديكان نيز فرصتي براي نگهداري از نوزاد كوچك پيدا ميكنند. توصيههاي آخر قدري زودتر از شروع كلاس، برويد و در مورد شرايط خود با مربيتان صحبت نماييد تا در حين انجام حركات نيز بتواند بهتر شما را ارزيابي كند. حركات را با شدت و ضربهزدن انجام ندهيد و به گونهاي تمرينات را انجام دهيد كه حتما در يك لحظه يكي از پاهايتان روي زمين باشد و همزمان هر دو پا را از زمين بلند نكنيد. اگر شير ميدهيد قبل از كلاس اين كار را انجام دهيد و قبل، حين و پس از فعاليت، مقادير زيادي آب بنوشيد و از لباسهاي ورزشي مناسب براي سفت نگهداشتن سينهها و شكم و ران و باسن استفاده كنيد و در فعاليتهاي شديد از الكتروليتهاي ورزشي (مايعات و نوشيدنيهاي حاوي مواد مختلف) استفاده كنيد. حتما قبل از شروع تمرينات اصلي پنج دقيقه بدن را گرم كنيد و پس از اتمام ورزش عضلات را منقبض كرده و به مدت 10 تا 20 ثانيه حفظ كرده و سپس عضلات را شل كنيد. مقاومت و توانايي خود را ارزيابي كنيد، بهطور مثال از آزمون صحبتكردن استفاده كنيد. در حين فعاليت ورزشي بايد بتوانيد يك گفتگوي معمولي را انجام دهيد و اگر در حين فعاليت، نتوانستيد صحبت كنيد يا فقط توانستيد درحد يكي دو كلمه حرف بزنيد، بدانيد كه اين فعاليت براي شما سنگين است و بايد آن را سبكتر كنيد. به مجرد احساس درد و يا مشاهده خونريزي، فعاليت را متوقف كنيد و سريعا آن را به پزشك خود اطلاع دهيد. با شروع فعاليت ورزشي چه در داخل يا خارج از خانه، تنها يا گروهي، شاهد آثار و امتيازات آن خواهيد بود. انرژي بيشتري بهدست مي آوريد و هورمونها و مواد شيميايي مثل اندروفين كه افسردگي معمول پس از زايمان را رفع ميكند، در بدن شما بهتر و موثرتر ترشح خواهند شد. هميشه با پزشك خود مشورت كنيد و هرگز به انجام حركات خشن، سنگين و مداوم پس از زايمان نپردازيد چرا كه بدن پس از اين استرس 9 ماهه بايد قدري فرصت بازيابي توان اوليه خود را بهدست آورد. مريم يزدانپناهي -كارشناس ارشد تغذيه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 628]