واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خدا كند هيجانات روزهاي پاياني سال و شادي و سرور انتظار ورود به سال جديد با حوادث آخرين سه شنبه شب سال رنگ غم به خود نگيرد. خدا كند ديگر صورت هاي سوخته چشم هاي از بين رفته و بدن هاي زخم خورده و پر جراحات نوجوانانمان را كه بخاطر ماجراجويي و استفاده از مواد محترقه دست ساز و غير استاندارد به اين روز افتاده اند، نبينيم. اين شب ها شبكه هاي تلويزيوني نيز تصاوير و گزارش هاي دلخراشي از سالهاي پيش پخش مي كنند و خدا كند همه جوان ها و نوجوانان كشورمان آن صحنه ها را ديده باشند. ايراني ها هرساله آخرين سه شنبه شب سال را با مراسمي به استقبال نوروز مي روند كه به چهارشنبه سوري معروف شده است. بچه هاي دهه هاي 40 و 50 شمسي بايد بخاطر داشته باشند؛ از صبح سه شنبه آخر سال ، بزرگترها به بيابان هاي اطراف شهر زده و تا قبل از غروب با انبوهي از خار و بوته هاي بياباني بازمي گشتند. آتش مي افروختند و از روي آن مي پريدند. اغلب هم در مقابل در منزل و بصورت خانوادگي بود. بعضي ها در كنار بوته هاي آتش ، زغال گر گرفته و كمي مواد بي خطر را در آتش گردان ها مي چرخاندند تا نورافشاني زيبايي از آن ايجاد شود. ترقه هاي بي خطر هم بود كه با صداي نه خيلي گوشخراش و وحشت زا مورد استفاده قرار مي گرفت. التبه آن موقع چهارشنبه سوري همه اش آتش بازي و ترقه زني نبود. در اين شب پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و بزرگترهاي خانه قرآن تلاوت مي كردند و تفالي به حافظ مي زدند و بازار خاطره گويي و قصه گويي هم داغ بود. فاميل دور هم جمع مي شدند و بعضا صله رحمي هم صورت مي گرفت. بزرگترها در ميان خاطرات و حكايت ها و قصه هايشان نكات آموزنده و حكيمانه هم براي جوانترها بازگو مي كردند. آجيل مشگل گشا هم بود و ماجراهاي قاشق زني و فالگوش كه حالا هم در برخي نقاط كشور مرسوم است. ايراني ها از قديم هاي بسيار دور در چنين روزي مراسم آتش افروزي ، كوزه شكستن، فالگوش و قاشق زني و ... را اجرا مي كردند. اما در تمام تاريخ فرهنگ كشورمان مانند چند سال اخير از ماجراجويي، تخريب و صدمه زدن به خود خبري نبود. همه آن مراسم و سنت ها عاري از رفتارهاي پر خطر بود كه امروزه شاهد آن هستيم، بطوري كه مي توان گفت حالا انحراف غير قابل انكاري از اصل موضوع پيدا كرده ايم. در چند سال اخير خيلي ها سوخته اند ، خيلي ها دست و پا از دست داده و نقص عضو پيدا كرده اند. اكثرا هم جوان و نوجوان بوده اند و برخي ها نيز جان خود را از دست داده اند. خانواده هاي زيادي گرفتار و يا عزادار شده اند ، آن هم در لحظاتي از سال كه مي بايست شادي و لبخند در خانه و كاشانه هايمان لانه مي كرد. براساس آخرين آمارها، طي سالهاي گذشته تعداد حوادث آتش سوزي ناشي از مراسم سه شنبه آخر صدها مورد بوده كه حتي در سال گذشته منجر به فوت دو تن شده و بيش از يك هزار و 601 مورد تنها در سال گذشته آسيب ديده و روانه بيمارستان شده اند. گزارش هاي سال گذشته حاكي از بستري شدن يك هزار و 140 نفر در بيمارستان هاست كه از اين تعداد 32 نفر متحمل نقص عضو (قطع شدن دست يا پا) شده اند. خسارات مالي ناشي از هيجانات كاذب مراسم چهارشنبه سوري فقط در سال 1385 بالغ بر 6 ميليارد و 265 ميليون تومان برآورد شد كه شامل بخشي از خسارات اين روز مي شود چرا كه در صورت احتساب صدمات روحي و رواني و حتي جسمي سالمندان و كودكان و نوزادان، رقم بالاتر مي رود. حتي خساراتي هستند كه محاسبه نمي شوند، مانند آلودگي هوا، كثيفي ناشي از انفجار انواع ترقه بر در و ديوار شهر ، خسارات رواني وارده و از همه مهمتر آسيب هاي جسمي كه بيماران قلبي و ريوي مي بينند و هزينه هاي درمان كه بر دوش جامعه و دولت مي افتد. علت تمامي اين خسارات جاني و مالي استفاده از مواد غير استاندار و دست ساز است. در اين ميان نقش آگاهي بخشي و اطلاع رساني از اهميت فوق العادي اي براي جلوگيري از وقوع اين حوادث برخوردار است . كارشناسان معتقندند بخش عمده مسووليت به عهده والدين و خانواده هاست . آنها هشدار مي دهند و طي سالهاي گذشته همواره هشدار داده اند. البته در سالهاي اخير حركت هاي قابل توجهي از سوي نهادي مسوول جهت توليد و عرضه مواد آتش بازي استاندارد و بي خطر صورت گرفته است كه در كنار برخورد قاطعانه پليس با عوامل توزيع مواد خطرناك مي تواند در كاهش صدمات و آسيب ها تاثير مهمي داشته باشد. به هرحال ، مراسم آخرين سه شنبه سال يا همان چهارشنبه سوري برگزار مي شود، اما خانواده ها و بزرگترها حداقل مي توانند با بازگويي خاطرات خود از گذشته هاي نه چندان دور، فرزندان خود را با سنت هاي اصلي و واقعي اين جشن آشنا سازند و به تبع آن امنيت خود و فرزندانشان را افزايش دهند. هشدارها بايد از خانه شروع شود. بايد تبعات آسيب ها و خساراتي كه به جامعه ، به شهر و به همشهريانمان وارد مي شود، براي نوجوانان و جوانان حلاجي شده و آنان را آگاه سازيم. بايد آموزش دهيم تا هشدارها را جدي بگيرند؛ هشدارهايي كه ماموران آتش نشاني ، پليس و مراكز درماني مي هند. به تصاوير و فيلم هايي كه از شبكه هاي مختلف صدا و سيما پخش مي شود، دقت كنند و آنها را جدي بگيرند. پدرها و مادرها هشدارها را جدي بگيريم. 1770//
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]