محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845881916
روايتي از مراودات حضرت امام با عروسش
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: روايتي از مراودات حضرت امام با عروسش با سماجت بسيار از ايشان خواستم كه سررشته كلام و سرودن پيام را رها نكنند. اعتراف مي‌كنم كه لطف بيكران آن عزيز چنان بود كه جرات اصرارم مي‌داد و هر دم بر خواهشهاي من مي‌افزود، تا آن جا كه در خواست سرودن غزل كردم و ايشان عتابم كردند كه :« مگر من شاعرم .»
فارس: خانم فاطمه طباطبايي عروس حضرت امام (همسر حاج سيد احمد خميني) زماني كه به اقتضاي رشته تحصيلي، يكي از متون فلسفي را مي‌خواندم، بعضي عبارات دشوار و مبهم كتاب را در مواقع مناسب به حضرت امام در ميان مي‌گذاشتم. اين پرسش و پاسخ به جلسه درس بيست دقيقه‌اي تبديل شد. تا يك روز صبح، كه براي شروع درس خدمت ايشان رسيدم. دريافتم كه ايشان با يك رباعي به طنز هشدارم داده‌اند: فاطي كه فنون فلسفه مي‌خواند/ از فلسفه فاء و لام و سين مي‌داند اميد من آن است كه با نور خدا/ خود را ز حجاب فلسفه برهاند پس از دريافت اين رباعي، اصرار مجدانه من آغاز شد و درخواست ابيات ديگري كردم. و چند روز بعد: فاطي! به سوي دوست سفر بايد كرد / از خويشتن خويش گذر بايد كرد هر معرفتي كه بوي هستي تو داد/ ديوي است به ره، از آن حذر بايد كرد تقاضاي مدام من كم كمك موثر مي‌نمود. چرا كه چندي بعد چنين سرودند: فاطي! تو و حق معرفت يعني چه؟!/ دريافت ذات بي‌صفت يعني چه؟! ناخوانده الف، به يا نخواهي ره يافت/ ناكرده سلوك موهبت يعني چه؟! اين پندآموزي و روشنگري امام را كه در قالب رباعي و در نهايت ايجاز آمده بود به جان نيوشيدم و آويزه گوش كردم و سرمست از حلاوت آن شدم، ناگاه دريافتم كه نظير چنين پيامهايي در باب معرفت، دريغ است ناگفته ماند و نهفته گردد، لذا با سماجت بسيار از ايشان خواستم كه سررشته كلام و سرودن پيام را رها نكنند. اعتراف مي‌كنم كه لطف بيكران آن عزيز چنان بود كه جرات اصرارم مي‌داد و هر دم بر خواهشهاي من مي‌افزود، تا آن جا كه در خواست سرودن غزل كردم و ايشان عتابم كردند كه :« مگر من شاعرم .» ولي من همچنان به مراد خود اصرار مي‌ورزيدم و پس از چند روز چنين شنيدم: تا دوست بود، تو را گزندي نبود / تا اوست، غبار چون و چندي نبود بگذار هر آنچه هست و او را بگزين/ نيكوتر از اين دو حرف، پندي نبود *** عاشق نشدي اگر كه نامي داري / ديوانه نه‌‌اي اگر پيامي داري مستي نچشيده‌اي اگر هوش تو راست / ما را بنواز ،تا كه جامي داري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 207]
-
گوناگون
پربازدیدترینها