واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: زنگ خطر براي فوتبال علي رضايي لیگ حرفهای آسیا همانطور که بن همام ، رئیس وقت کنفدراسیون آسیا وعده کرده بود یک لیگ با کیفیت است. کلاس بازی تیم های حاضر در آن به مراتب بالاتر از آنچه است که در ادوار قبل دیده شده بود. تیم های حاضر سرمایه گذاری وسیعی صورت داده اند و امتیاز گرفتن از آنها دیگر آسان نیست.طرح تازهاي که از سال 2009 به اجرا درآمده است برای پیشرفت فوتبال در آسیا کاملاً اثرگذار می نماید و به نظر می رسد فصل تازهای در فوتبال قاره کهن در حال رقم خوردن است. در این بین کشورهای حاضر در این تورنمنت تمام تلاش خود را به کار بستهاند تا نمایندگانی را به بازیها اعزام کنند که از اعتبار لیگ های آنها به خوبی دفاع کنند.در شرق قاره ژاپنیها برای اثبات کلاس بالای لیگ خود با توپ پر در میادین حاضر شده اند و حتی کرهایها، استرالیاییها و چینیها را به راحتی تمام کنار زده اند. ژاپن که در دهه 90 سرمایه گذاری روی فوتبال باشگاهی خود را آغاز کرده است حالا مزد زحماتش را بیش از پیش میگیرد. این کشور که چهار نماینده در لیگ قهرمانان قاره دارد حتی می تواندادعا کند که هر چهار نماینده اش مدعی قهرمانی هستند و این البته اغراق آمیز هم نخواهد بود.در شرق قاره البته کره یک رقیب جدی برای ژاپن است و استرالیا هم با دو نماینده اش تلاش می کند که سری میان سرها بلند کند.اگرچه تیمهای سرزمین کانگوروها خالی از ستاره های ملی پوش هستند اما واضح است به زودی جایگاه خود را در آسیا به عنوان یک قدرت بزرگ تثبیت خواهند کرد.روند بازیهای تیم های استرالیایی به خوبی بیانگر این واقعیت است . اوضاع در غرب قاره چگونه است؟ تردیدی نیست که شکل جدید برگزاری لیگ قهرمانان آسیا واقعیت های بسیاری را در خصوص لیگ های منطقه به اثبات رسانده است. سهمیه بندی بازیها و افزایش تعداد نمایندگان ایران و سایر کشورها عامل خوبی برای لمس واقعیتها شده است.در بین کشورهای منطقه ایران، امارات و عربستان سه کشوری هستند که براساس معیارهای قبلی کارشناسان کنفدراسیون آسیا دارای چهار سهمیه هستند اما قطر که در سالیان اخیر سرمایهگذاری زیادی روی فوتبال باشگاهی خود انجام داده و حتی در سالهای گذشته تلاش کرد از تجربیات ستارههایی مثل باتیستوتا، پپ گواردیولا، جمبا جمبا و... بهره بگیرد تا به نوعی راهی که ژاپن بیش از یک دهه قبل پیموده است را در کشور خود طی کند تنها دو سهمیه در لیگ حرفهای آسیا دارد یا ازبکستان هم با وجود پیشرفتهای ملموسی که در فوتبال ملی و باشگاهی داشته است شرایطی شبیه به قطر دارد. بحرین، عراق، کویت، سوریه ،اردن و دیگر کشورهای غرب قاره نیز هیچ تیمی در این لیگ ندارند. اما اتفاقاتی که در این فصل رخ داده است این امیدواری را برای آنها نگه داشته که بزودی از شانس حضور در این تورنمنت برخوردار شوند. در این سوی قاره کهن عربستان موفقترین کشور بوده است. نمایندگان این کشور چنان پرقدرت ظاهر شده اند که بسیاری از کارشناسان بر این باورند در مراحل بالاتر این تیمهای عربستانی هستند که میتوانند سد راه ژاپنیها بشوند. قطریها و ازبکها هم کارنامه موقتی را بر جای گذاردهاند و اماراتی ها هم در دور برگشت مرحله گروهی به اوضاع خود اندکی سر و سامان دادند.در این بین روند رو به نزول نمایندگان ایران همچنان تداوم داشت تا جایی که استقلال، سپاهان و صبا به راحتی از گردونه بازیها کنار رفتند و تنها پرسپولیس به مرحله بعد راه یافت که این تیم هم با توجه به نوسانات فراوانی که دارد و نیز شرایط سخت پیش رویش از شانس زیادی برخوردار نیست. اما چرا نمایندگان ایران به این روز گرفتار شده اند؟ دلایل ناکامی نمایندگان کشورمان چیست؟ آیا سطح لیگ برتر ایران تا این حد پائین است که قهرمان آن به راحتی آب خوردن به حریفان عربی می بازد؟آیا دانش مربیان این تیم ها برای مقابله با تیم های بین المللی کفایت نمی کند؟ آیا سرمایه گذاری کافی برای حضور در این تورنمنت صورت نگرفته است؟آیا این روند زنگ خطری برای تیم ملی نیست؟ به راستی چه دلایلی برای توجیه این نتایج ناامید کننده می توان به کار برد؟ اعتراف علی کفاشیان بالاترین مقام اجرایی فوتبال ایران در پاسخ به این پرسش ها اعتراف می کند که از شرایط پیش آمده برای باشگاهها راضی نیست و از این بابت بسیار نگران است. وی می گوید: فکر میکنم این نتایج یک هشدار جدی به ما بود تا خیلی سریع به خود بیاییم و واقعیت ها را بپذیریم.ما نگران این هستیم که این افت باشگاهها به تیم ملی هم لطمه بزند چون که بازیکن ها از دل همین تیمهای باشگاهی به تیم ملی می رسند. ما از چند روز قبل بررسی هایمان را در این باره آغاز کرده ایم و از باشگاههایی که در این بازیها حاضر بودند و نیز کارشناسان دلایل این نتایج را جویا شده ایم تا به یک جمع بندی برسیم. فیروز کریمی سرمربی تیم صبای قم که تا پیش از آغاز بازیها مدام تجربه قبلی خود با پاس در آسیا که البته به دو دهه قبل بازمی گردد را به رخ می کشید و هر بار عنوان می کرد که از مرحله اول صعود خواهد کرد در توجیه این نتایج ضعیف تقصیرها را به گردن سازمان لیگ برتر فوتبال ایران میاندازد تا به نوعی خود را از این مهلکه نجات دهد. وی می گوید:دلیل اصلی این ناکامی ها سازمان لیگ است! آنها می توانستند برنامه ریزی بهتری داشته باشند تا فشار کمتری به تیم ها وارد شود، شاید مسئولان سازمان لیگ از این حرف من ناراحت بشوند اما من با آنها حرف میزنم و حرف آنها را نیز میشنوم. جلال چراغپور کارشناس فوتبال در این زمینه به «ایران» حرفهای جالبی زده است. وی می گوید: اتفاقی که برای استقلال، صبا و سپاهان رخ داد به هیچ وجه ساده نبود.با این حال این اتفاقات واقعیتها را نشان داد و هرگز چیز عجیبی نمیتواند باشد. به هر حال زمان آن رسیده است که خیلی چیزها برملا شود و حتی نباید از باخت 1-5 پرسپولیس به الغرافه هم به سادگی گذشت. باید قبول کرد که لیگهای منطقه به لحاظ تشکیلات فوتبال، ساختار و نوع نگاه به این رشته، برنامهریزی و به کارگیری مربیان با دانش و بازیکنان خوب خارجی از ما پیش افتادهاند. این در حالي است که وقتی بازیکنان ما می خواستند به تیمهای عربی بروند خیلی ها از آنها انتقاد میکردند. وقتی به مجموعهای خارج از فوتبال ایران وارد می شویم در مقابل مربیان با دانش، تجربه و تفکراتی جدید روبه رو خواهیم شد و همین موضوع غافلگیرمان می کند.محیط فوتبال ایران اجازه ورود دانش به مربیان را نمیدهد. سالهاست که تیم ها از تولیدات داخلی خود به شکل چرخشی استفاده می کنند و این یکی از مهمترین عواملی است که دانش بین مربیان داخلی بشدت کاهش یافته است طوری که آنها وقتی مقابل یک تیم خارجی قرار میگیرند غافلگیر می شوند. این کارشناس که دلیل اصلی ناکامی تیمهای ایرانی را در دور بودن مربیان کشورمان از دانش روز فوتبال می بیند در ادامه حرفهایش عنوان میکند: مربیان ایرانی به این دلیل موفق نمیشوند که تجربه بینالمللی ندارند و روی نیمکت هم از دستیاران با دانش بهره نمیگیرند. آنها در بازیهای داخلی خیلی راحت به کنار خط میآیند، دستور میدهند و حتی داد میزنند. ولی در بازیهای خارج از خانه دچار سلب هویت میشوند و این به خاطر دانش و سواد کم آنهاست. تقویم مناسب دکتر ذوالفقارنسب نیز در تحلیل هایش از این ناکامی به تقویم فوتبال ایران اشاره دارد و بر این باور است همتراز نبودن آن با تقویم سالانه کنفدراسیون فوتبال آسیا باعث مشکلات عدیدهای شده است. مربی سابق تیم ملی خاطرنشان می کند: ما لیگ را بر اساس سنتی که داشتهایم از اواخر مردادماه شروع کردیم و زمانی که تیمها به اوج فشار و خستگی رسیدند در بازیهای لیگ قهرمانان آسیا حاضر شدند. وقفههای گاه و بیگاه هم شادابی لازم را از تیم های ایرانی گرفته است در حالی كه ژاپنیها و کرهایها به دلیل اینکه هماهنگی های لازم را در این باره انجام دادهاند هم در عرصه ملی و هم باشگاهی موفقترند. فریدون معینی دیگر کارشناسی است که در این باره به«ایران» پاسخگو بوده است.این کارشناس معتقد است فشردگی بازیها باعث فرسودگی بازیکنان نمایندگان ایرانی شده و نتایج ضعیف آنها را به دنبال داشته است. منبع: ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]