واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: پاسخ پروفسور به سه سؤال اساسی تحلیل خواندنی فارین پالیسی: چگونه با ایران مذاکره کنیم؟ جهان بینی ایرانی ها احساسی است که می گوید باید در مرکز تمام چیزها قرار داشته باشند و این احساسی است که بسیاری از آمریکایی ها نیز دارند. عصرایران- ماهنامه آمریکایی فارن پالیسی در مقاله ای به قلم پیتر جونز با نام "چگونه با ایران مذاکره کنیم؟"، به تحلیل ارتباط میان تهران و واشنگتن پس از گذشت 30 سال از انقلاب اسلامی پرداخته است.پیتر جونز پروفسور دانشگاه روابط بین الملل اتاوای کاناداست و پیش از این تا سال 2005 به مدت هفت سال برای مشاور امنیت ملی نخست وزیر کانادا در بخش روابط بین الملل و سیاست خارجی کار می کرده است.به گزارش عصرايران ،در این مقاله آمده است: از زمان به قدرت رسیدن باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در این کشور پیام های محتلفی میان ایران و آمریکا رد و بدل شده که نشانه اي از بهبود روابط پس از 30 سال است.البته هنوز مشخص نیست که ایران و آمریکا به صورت عمومی و آزاد در برابر یکدیگر نشسته و وارد مذاکرات شوند و هنوز مشخص نیست که آیا اوباما رودرروی محمود احمدی نژاد قرار خواهد گرفت یا نه؟همین طور معلوم نیست که آیا مذاکره در هر سطحی می تواند اختلافات دو کشور را به صورتی که هر دوی آنها راضی باشند، حل کند یا نه؟.پیتر جونز می نویسد که در طول چهارده سال گذشته چندین بار به ایران سفر کرده است و حال قصد دارد تا تجارب خود را در این مورد در اختیار رهبران غربی برای مذاکره با مقامات ایرانی قرار دهد.1- با چه کسی گفتگو کنیم؟صحنه سیاسی در ایران بسیار پیچیده است. مراکز قدرت فراوانی وجود دارند که همگی به دنبال هدف های خاص خود هستند.تحلیلگران غربی معمولا از آنها با عنوان "اصلاح طلبان"، "محافظه کاران سنتی"، تکنو کرات های سنتی" و "تندروها"-رادیکال ها- یاد می کنند، اما من در تمام طول مدتی که در ایران بودم هرگز ندیدم که خود ایرانی ها از این گروه ها نام ببرند.درک ایرانیان از فضای صحنه سیاسی خودشان با درک سیاسی غربیان از این فضا متفاوت است.اگر کشورهای غربی از شرایط و اوضاع داخلی ایران اطلاعات درستی نداشته باشند، نزدیک شدن به این کشور اقدام بسیار دشواری خواهد بود. بعد از 30 سال سعي در منزوي كردن ایران، هم اکنون کشورهای غربی امیدوار هستند تا بار دیگر بتوانند با این کشور رابطه ای قوی برقرار نمایند.دسترسی به رهبر ایران برای کشورهای خارجی بسیار دشوار است. علی اکبر ولایتی وزیر اسبق خارجه ایران به عنوان ماشین سیاست خارجی وی عمل می کند و می تواند به عنوان بزرگراهی برای دسترسی به رهبر ایران در نظر گرفته شود. اما اوباما همچنین می تواند به صورت مستقیم نامه ای را برای شخص رهبر معظم ایران بفرستد.2- چگونه مذاکره کنیم؟براساس تجربه شخصی من، ایرانی ها در ابتدای هرگونه مذاکره ای تاکید می کنند که به صورت سنتی رفتار دولت های غربی با آنها فاقد "عدالت" و "احترام" بوده است. مذاکره با ایران باید محكم و با صبر و حوصله و ولی همراه با ادب باشد. باید توجه داشت که در یک فرایند طولانی دیپلماتیک در حالی که شما مسائل سیاسی را در یک طرف دارید و می خواهید در تمام طول مذاکرات این مسائل را رعایت کنید، با شرایط بسیار سختی روبه رو هستید.مذاکره کنندگان غربی باید بدانند که شیوه معمول آمریکایی ها – رک گویی و مستقیم بودن- باعث عصبانیت و خستگی ایرانی ها خواهد شد. ایرانی ها احساس می کنند که در صورت انجام سریع مذاکرات آنها نمی توانند در مورد تمام نگرانی های خود گفتگو کنند و به زمان بیشتری برای بازگو کردن تمام این مسائل نیاز دارند.تمام این مسائل به ما نشان می دهد که برقراری این روابط نباید تنها برای "حل" مسائل باشد و باید در یک فرایند طولانی مدت صورت بگیرد.ایرانی ها بسیار به تاریخ و فرهنگ خود اهمیت می دهند. جهان بینی آنها احساسی است که می گوید باید در مرکز تمام چیزها قرار داشته باشند و این احساسی است که بسیاری از آمریکایی ها نیز دارند. تاریخ ایران همچنین به آنها نشان داده که جهان خارج می تواند برای آنها بسیار خطر آفرین باشد. بنابراین دیپلمات های ایرانی بسیار مراقب هستند که آبروی خود را در مواجهه با دولت های غربی به خصوص آمریکا از دست ندهند. از جنبه سیاست داخلی، ایرانی ها انجام ندادن معامله ای که امکان ضرر و زیان در آن زیاد است را بهتر از انجام دادن آن مي دانند.در مذاکرات میان دو کشور تنها نباید به گفتگو میان نخبگان دو طرف اکتفا کرد و دیدارهایی میان افراد فرهنگی، ورزشی و دانشجویی نیز می تواند سازنده و کمک کننده باشد.غربی ها همچنین باید توجه داشته باشند که مقامات بلند پایه ایران مظنون ترین افراد به برقراری روابط میان دو کشور است زیرا احساس می کنند که این مسئله می تواند انقلاب ایران را به خطر بیاندازد.3- در مورد چه چیزی مذاکره کنیم؟غربی ها باید بدانند که باید از داشتن حق غنی سازی و چرخه سوخت هسته ای توسط ایران حمایت کنند. اما در این مورد دیگاه های مختلفی وجود دارد که از جمله آنها محدود کردن برنامه های غنی سازی در ایران است.مذاکره کنندگان آمریکایی باید در نظر داشته باشند که در نظام سیاسی فعلی در ایران داشتن نوعی از چرخه سوخت یک الزام است. برای درک این مسئله باید توجه داشت که ایرانی ها نگرانی هایی در مورد امنیت ایدئولوژیکی خود دارند.عراق، افغانستان و قاچاق مواد مخدر مسائلی هستند که زمینه های مشترکی برای گفتگو در مورد آنها وجود دارد و اختلافاتی اساسی نیز در مورد حمایت ایران از حماس و حزب الله بین دو کشور ایجاد شده است. تمام این مسائل باید برروی میز قرار داشته باشد. این فرایند می تواند بسیار طولانی مدت باشد.نکته دیگر در مورد انتخابات ریاست جمهوری ماه ژوئن است و غرب باید بداند که تا پیش از برگزاری این انتخابات هیچ تحول بزرگی رخ نخواهد داد و همچنین باید از هرگونه دخالت در این انتخابات امتناع کرد.نکته آخر اینکه برقراری مجدد روابط و بهبود آن بیشتر مورد توجه نخبگان ایرانی قرار دارد.البته نگاهي در ايران وجود دارد كه اعتقاد دارد برای حفاظت از ارزشهای انقلاب باید با اقدامات غرب و به خصوص آمریکا مخالفت کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]