تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835150959
مصرف «شيشه» در باشگاههاي ورزشي
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مصرف «شيشه» در باشگاههاي ورزشي پاسخ به اين پرسش كه چرا ممكن است جواب آزمايش اعتياد يك معتاد به شيشه منفي باشد، همان نكته كليدي است كه توليدكنندگان و قاچاقچيان اين مخدر در نخستين گام، از آن براي جذب مشتري استفاده مي‌كنند جام جم آنلاين: رضا شمشير را از روي ديوار برداشت، سه چهار تا از بچه‌هاي ورزشگاه در اتاقي ديگر دور هم شيشه ميكشيدند، چهارزانو نشست كف آشپزخانه و تو عالم توهم 15- 10 بار با شمشير كوبيد وسط فرقش، اما حتي وقتي خون فواره زد و جهيد تا ديوارهاي آشپزخانه، حتي وقتي رضا دست و پا زد و جان كند، رفقا هنوز تو آسمان سير مي‌كردند. از آن جمع سه چهار نفري فقط آرش كه پيش از اعتياد مربي بدنسازي بود، ترك كرد و شيشه بقيه را با خود برد، از باشگاه ورزشي تا سردخانه پزشكي قانوني. آرش وقتي از رفيقش مي‌گويد بغض ميكند: «طفلكي رضا، ووشوكار حرفه‌اي بود، باسواد، از يك خانواده مرفه. شيشه كه افتاد تو باشگاههاي ورزشي، رضا هم معتاد شد. گذشت آن دوره كه مي‌گفتند اگر كسي پي ورزش برود معتاد نمي‌شود! شيشه رسيده به ورزشكارها، تو باشگاه ما از 100نفر ورزشكار حرفه‌اي، 30 نفر معتاد شدند.» او از 2 سال پيش ترك كرده است و حالا برگشته سراغ بدنسازي، اما تاثير شيشه بر مغزش بعد از 2 سال هنوز پابرجاست.«ضعف حافظه شديد دارم. خاطرات گذشته‌ام بخصوص كودكي از ذهنم پاك شده، فقط يك سري تصاوير گنگ سياه و سپيد مانده.» ضعف حافظه آرش، اما هنوز نتوانسته است خاطره‌هاي تلخ روزهاي پيش از ترك را از ذهنش پاك كند. «معتاد كه شدم، عذرم را از باشگاه خواستند، وزنم از 178 كيلو رسيد به 56، يعني شدم اسكلت، روز و شبم شد گشتن دنبال مواد، من به اصطلاح معتادها نسخ بودم، يعني بايد دم‌به‌ساعت مصرف مي‌كردم، ولع‌ام تمامي نداشت.» آرش حالا دلش نميخواهد بداند رضا اين روزها كجاست، نميخواهد باور كند او مرده است. «شيشه سوء‌ظن مي‌آورد، يك روز رضا تو عالم توهم، تفنگ شكاري پر را گذاشت روي شقيقه‌ام كه شليك كند، به من شك كرده بود. من هم به همه شك داشتم. حس مي‌كردم عليه من توطئه مي‌كنند.» روزهاي اول مجاني بود آرش تعريف ميكند كه پسر‌هاي ورزشگاه چطور روزهاي اول در مهماني‌هاي مختلط دور هم مي‌نشستند و شيشه را كه مجاني در اختيارشان قرار مي‌گرفت در يك پايپ آزمايشگاه داغ مي‌كردند تا دود سپيدش را با ولع تو ريه‌هايشان بكشند. حرفه‌اي‌ها، پايپ هم اگر نبود شيشه را مي‌انداختند توي يك لامپ مدادي يا شمعي كه خالي شده بود و آلومينيوم بالايش را كنده بودند، بعد لوله خودكاري را داخلش مي‌گذاشتند و دورش را با دستمال مي‌پوشاندند، لامپ كه با فندك داغ مي‌شد، شيشه بلافاصله بخار مي‌شد و همه بو ميكشيدند. پسرها وقتي معتاد شدند، تازه فهميدند بايد سوتي 18 هزار تومان پول بدهند يا مشتري پيدا كنند، اما شرايط دخترهاي معتاد كه براي لاغر شدن يا به قول آرش «مانكن شدن» معتاد شيشه شده بودند، به مراتب اسفناك‌تر بود. وقتي به آرش مي‌گويم در چند ماه گذشته ده‌ها تماس تلفني از ورزشكارهايي كه به شيشه آلوده شده‌اند يا خانواده‌هايشان به دفتر روزنامه داشته‌ايم، باز تكرار ميكند: «شيشه رسيده به ورزشگاه‌ها، شايد ديگران هم مثل ما خيال مي‌كنند شيشه چون مرفين ندارد، اعتيادآور نيست.» چرا ورزشكارها؟ دكتر آذرخش مكري، پژوهشگر حوزه اعتياد هم ناآگاهي از اعتيادآور بودن شيشه را يكي از دلايل استفاده برخي ورزشكاران از آن مي‌داند؛ اما به اعتقاد او، اعتياد به شيشه در ميان اين قشر دلايل ديگري هم دارد؛ به طوري كه شايد بتوان مصرف شيشه را به دوپينگي مرگبار در ميان ورزشكاران تعبير كرد. تبليغات دروغين درباره شيشه باعث شده است اين مخدر در ميان جوانان و بخصوص زنان و ورزشكاران به عنوان ماده‌اي براي تناسب اندام، توليد انرژي بيشتر و حتي افزايش قواي جنسي شناخته شود. معاون مركز ملي مطالعات اعتياد ايران مي‌گويد: «شيشه نوعي مت آمفتامين (محرك اعصاب) است كه سبب بالا رفتن كاذب انرژي و كاهش خواب و اشتها مي‌شود. به اين ترتيب ورزشكاراني كه در مسابقه هستند، آن را براي افزايش استقامت بدن مصرف مي‌كنند.» كاهش خواب و اشتها و افزايش تحرك به طور مسلم به كم شدن وزن مي‌انجامد، اما قدرت جادويي شيشه فقط مدتي كوتاه طول مي‌كشد و پس از آن در حالي كه مصرف‌كنندگانش را بشدت معتاد كرده است، برعكس عمل ميكند. به گفته اين روانپزشك، پس از چند ماه مصرف شيشه به واسطه به هم خوردن تعادل پروتئين در بدن، ماهيچه‌ها تحليل مي‌روند و انرژي‌زايي و افزايش قدرت متوقف مي‌شود. استفاده از شيشه، از آن جهت كه عروق دهاني را منقبض ميكند، به خرابي سريع دندان‌ها مي‌انجامد كه يكي از نشانه‌هاي شناخت معتادان به اين مخدر است. گرچه خشكي و چروكيدگي پوست، كم‌خوني و ضعف حافظه نيز از جمله نشانه‌هاي مصرف شيشه است، اما به اعتقاد مكري، واضح‌ترين علامت مصرف شيشه به هم خوردن تعادل رواني معتادان به آن است.اين روانپزشك توضيح مي‌دهد: «افزايش ترشح ماده دوپامين در مغز پس از مصرف شيشه، معتادان را به پرخاشگري، افت كاركرد روزانه، اختلال در خواب، پرحرفي غيرعادي، توهم‌هاي بينايي و شنوايي، باورهاي پارانوئيدي (بدبينانه) نسبت به ديگران كه منجر به جنايت مي‌شود و افسردگي شديد دچار ميكند و در 20 در صد معتادان پسيكوز يا جنون و خودكشي را سبب مي‌شود.» يك راز شيشه‌اي كه نمي‌دانيد پاسخ به اين پرسش كه چرا ممكن است جواب آزمايش اعتياد يك معتاد به شيشه منفي باشد، همان نكته كليدي است كه توليدكنندگان و قاچاقچيان اين مخدر در نخستين گام، از آن براي جذب مشتري استفاده مي‌كنند. حقيقت اين است كه معمولا در آزمايشگاه‌هاي تشخيص اعتياد ميزان مرفين سنجيده مي‌شود و از آنجا كه ماده مخدر شيشه تركيب مرفيني ندارد، گزارشي از اعتياد به آن ارائه نمي‌شود؛ در حالي كه فقط كافي است از مسوول آزمايشگاه درخواست كنيد آزمايش آمفتامين را نيز از فرد بگيرد تا اعتيادش به شيشه مشخص شود. بي‌خبري، خوش خبري نيست! بررسي وضعيت اعتياد به شيشه در ميان جوانان و بخصوص ورزشكاران نشان مي‌دهد، اصلي‌ترين دليل شيوع مصرف اين مخدر را نمي‌توان صرفا به نقص در چگونگي آزمايش اعتياد، پاي لنگ قوانين مبارزه با مواد مخدر كشورمان در رويارويي با مخدر‌هاي شيميايي جديد و حتي تبليغات دروغين نسبت داد و تاثيرگذارترين عامل در پيدايش اين معضل، جاي خالي فرهنگ‌سازي و اطلاع‌رساني از طريق رسانه‌هاست كه گرچه هر از گاه تحت تاثير موج خبري ناگهاني به اطلاع‌رساني مي‌پردازند، اما اين جريان معمولا مستمر نيست. در اين ميان گرچه رسانه ملي با توليد برنامه‌هاي مختلف در مبارزه با مواد مخدر نقشي مهم در آگاهي‌رساني به عهده داشته است، اما به نظر مي‌رسد هنوز هم گاهي جمعيت مخاطباني كه زيرنويسي هشداردهنده درباره مخدر شيشه را هنگام پخش مسابقه فوتبال از تلويزيون مي‌بينند يا آگهي تبليغاتي در اين باره را در خلال سريالي پربيننده مشاهده مي‌كنند، از تعداد آنها كه حاضرند ساعاتي از شب را به تماشاي مستندي در همين خصوص بپردازند، بيشتر است و چه‌بسا قشر عامه‌اي كه بايد جمعيت هدف اين‌گونه اطلاع‌رساني‌ها باشند نيز كمتر بيننده مستندها مي‌شوند كه نشان مي‌دهد شايد لازم باشد در شيوه‌هاي اطلاع رساني در اين حوزه نوآوري صورت گيرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 385]
-
گوناگون
پربازدیدترینها