تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860562675
سوغات سفيرمرگ در جنگ ایران
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سوغات سفيرمرگ در جنگ ايران
به بهانه نوزدهمين سالروز اولين حمله شيميايى در جهان انجمن غيردولتى حمايت از قربانيان سلاحهاى شيميايى به عنوان تنها نماينده ايران، براى اولين بار در روز 22آوريل2005 برابر با دوم ارديبهشت ماه 1384 در نوزدهمين سالروز اولين حمله شيميايى در شهر «اپير» كشور بلژيك شركت كردند. و باز براى اولين بار است كه جانبازان شيميايى ايران به عنوان شاهدان زنده و اسنادگوياى اين بزرگترين جنايت جنگى تاريخ معاصر در اين مراسم بين المللى شركت كردند تا صداى مظلوميت هزاران مصدوم و جانباز شيميايى رابه گوش جهانيان برسانند. تاريخ نام كشور آلمان را به عنوان نخستين كشورى كه در 22آوريل1915م.م اردوگاه متفقين در شهر «اپير» بلژيك را مورد حمله شيميايى خود قرار داد، به ثبت رساند.ثبت فاجعه اى كه 50 هزار نفر قربانى و100 هزار نفر مصدوم را به همراه داشت. حمله آلمان به بلژيك و رهاسازى 5 هزار سيلندر (راكت و بمب) حاوى يكهزار و 700 تن گازهاى كلر مايع در حالى كه آسمان شهر «اپير» را ابر سمى پوشانده بود، نه تنها انسانها، بلكه ساير جانداران را به كام مرگ كشاند. استفاده از سلاحهاى شيميايى در جنگها ريشه در تاريخ كهن دارد. برخلاف تصورات برخى كه استفاده از اين سلاح را مختص عصر نوين مى دانند بايد اظهار كرد كه كاربرد اين تجهيزات به دوران پيش از رنسانس نيز باز مى گردد. به كارگيرى گوگرد، زغال نيم سوز، مواد مذاب و... در ادوات جنگى اى چون گرز و شمشير و نيزه خود شاهدى بر اين ادعا است. حتى در تاريخ نقل شده است كه از مردار انسانى و حيوانى به عنوان يك نوع سلاح شيميايى در جنگها استفاده مى شده است. با گذر از تاريخ كهن و بازگشت به عصر نوين، مى توان گفت فرانسه و متعاقباً انگليس از جمله كشورهايى بودند كه پس از آلمان استفاده از اين سلاح را در جنگ، به خود ضرورى و بدون مانع تلقى كردند.اوج استفاده از گازهاى خطرناك و كشنده اى چون خردل و سيا نور توسط اين كشورها در پايان سال1915 م بود. اما از نظر وسعت به كارگيرى اين مواد كشنده مى توان به حمله آلمان به شهر «اپير» در سال1917 م اشاره كرد كه براى نخستين بار به ثبت تاريخ رسيد. كشته شدن 120 هزار نفر و يك ميليون مصدوم شيميايى حاصل جنگ جهانى اول و به كارگيرى سلاحهاى شيميايى توسط كشورهاى مذكور بود. پس از جنگ جهانى دوم در سال1925 م 40 كشور از سراسر جهان براى منع كاربرد سلاحهاى شيميايى در ژنو معاهده اى به امضا رساندند كه اساس اين پروتكل تا 1993 به طول انجاميد. با وجود تعهد كشورها براى منع كاربرد اين سلاح خطرناك، همچنان روند استفاده از آن در جنگ ميان كشورها ادامه داشت.استفاده از اين سلاح توسط آمريكا عليه كره و ويتنام و مصر عليه يمن و... از آن جمله بود. در حال حاضر كشور آمريكا به دليل عوام فريبى و نگهدارى سهل و آسان، مبادرت به تهيه سلاح شيميايى و مخرب، مضاعف و دوگانه كرده است كه در مرحله اول در ظاهر سلاح شيميايى به نظر نمى رسد و در مرحله دوم يعنى هنگام پرتاب در فضا و زمان خروج از كلاهك انفعالات شيميايى صورت مى گيرد. اين كشف آمريكا در سال 1986 صورت گرفت و پس از آن اين كشور اقدام به ساخت و نگهدارى اين سلاح در خارج از كشور خويش كرد. گفتنى است اتحاد جماهير شوروى را مى توان بزرگترين و قدرتمندترين كشورى دانست كه به سلاحهاى شيميايى دسترسى داشته است اما با تجزيه اين كشور اين قدرت نيز تجزيه شد. برخوردارى از بيش از 5 برابر حجم كره زمين به سلاحهاى مرگبار شيميايى از نشانه هاى قدرت اين كشور در اين عرصه بود. درجنگ 8 ساله و تحميلى عراق عليه ايران كه از سال 59 آغاز شد، رژيم بعثى از همان ابتداى جنگ مبادرت به استفاده از سلاحهاى شيميايى كردكه ابتدا به طور آزمايشى و عملياتى و سپس به صورت خارق العاده از آن بهره مى برد. نيروهاى ايرانى براى اولين بار بعد از آغاز جنگ در تاريخ 14 مهرماه سال1359 يعنى دوهفته پس از آغاز جنگ با به اسارت گرفتن تعدادى از نيروهاى عراقى كه تجهيزاتى از جمله ماسك هاى مخصوص داشتند، متوجه استفاده عراق از اين سلاح عليه نيروهاى خودى شدند. پس از آن نيروهاى بعثى در 24 مهرماه59 براى اولين بار در جبهه با شليك گلوله هاى شيميايى به سمت لشكر92خوزستان نيروهاى ايرانى را مورد تهاجم قرار دادند و بعد از آن در 27 و 28 همان ماه نيروهاى ارتش و سپاه گزارشاتى را مبنى بر به كارگيرى گلوله هاى شيميايى توسط عراق عليه ايران مخابره كردند كه براى نخستين بار تعدادى مصدوم را به جاى گذاشت.پس از اين حادثه، وزير امورخارجه وقت اقدام به ارسال نامه اعتراض آميزى به دبيركل سازمان ملل، عليه اين اقدام غيرانسانى كرد كه در پى آن از سوى سازمان مذكور بيانيه اى مبنى بر عدم كاربرد سلاح شيميايى صادر شد.در حماسه هويزه در 15دى ماه 59 تعدادى از دانشجويان خط امام در اثر مصدوميت شيميايى به شهادت رسيدند و در 19همان ماه با گلوله هاى شيميايى كه نيروهاى عراقى به سمت شهرهاى اهواز، دزفول و ميمك پرتاب كرد10شهيد و 40مصدوم قربانى اين اقدام شدند. در نوروز سال1360يك نفر بر اثر گلوله باران شيميايى به شهادت رسيد و پس از آن در 11ارديبهشت ماه1360 براى نخستين بار يكصدنفر در اثر بمبارانهاى شيميايى مصدوم شدند.ادامه اين روند در مناطق مختلف مرزى و شهرهاى جنوبى ادامه داشت تا اينكه در سوم اسفندماه62 رژيم بعثى براى اولين بار از طريق هلى كوپتر و همزمان با استفاده از 250قبضه توپخانه اقدام به بمباران مناطق مرزى از جمله هورالعظيم و تمام جزاير و خطوط پشتيبانى تا شهر اهواز و خرمشهر كرد كه حاصل آن صدها شهيد و 2هزار مصدوم بود.
در تاريخ 15 اسفندماه سال63 زمانى بود كه نيروهاى عراقى سه روز پى در پى و براى اولين بار از انواع تركيبات شيميايى (هيدروسيانيد و فسفات و...) كه اثرات پوستى، روانى و سوزش نيز به همراه دارد را به كار برد. اين تركيبات به حدى خطرناك بود كه بسيارى از نيروهاى ايرانى در دم به شهادت رسيدند و به عبارتى در اين عمليات كه با نام خيبر آغاز شده بود بيش از660 شهيد و 5 هزار و 500 نفر مصدوم قربانى اين عمليات شدند. در عمليات خيبر نيروهاى بعثى يكهزار بمب و ?هزار توپ و راكد حامل موادشيميايى كه بعضاً عامل اعصاب تاوون T.E و خردل HD بود را به سمت نيروهاى جمهورى اسلامى روانه كردند كه هر بمب با وزنى حداقل 250 كيلوگرم حاوى 40 ليتر محلول شيميايى بود كه حاصل آن به جاى ماندن صدها شهيد و هزاران مصدوم بود.اين حملات در كنار ساير عمليات جنگى طى 8 سال دفاع مقدس ادامه داشت تا اينكه در 25 اسفندماه سال66 رژيم بعثى به نشانه انتقام از مردم حلبچه كه به نيروهاى ايرانى پيوسته بودند، برخلاف كنوانسيون مصوب1949 م اقدام به بمباران شهروندان خود كرد كه حاصل آن 5 هزار كشته و بيش از يكهزار مصدوم بود.به دنبال افزايش كاربرد سلاحهاى شيميايى از جانب رژيم عراق در جنگ تحميلى و تقاضاهاى مكرر جمهورى اسلامى از دبير كل سازمان ملل براى بازديد از آثار كاربرد سلاحهاى شيميايى واعزام مجروحان به شهرهاى اروپايى و صحت گفته هاى ايران، ميزان رسوايى دولت عراق به حدى رسيد كه سازمان ملل نتوانست منفعل بماند و دبير كل هيأتى را براى بررسى موضوع به ايران فرستاد. در ژوئن1984 م دبير كل سازمان ملل متحد طى يادداشتى خطاب به رئيس جمهورى ايران و رئيس رژيم عراق گفت: واقعيت رقت آميز آن است كه استفاده از سلاحهاى شيميايى برخلاف مفاد پروتكل1925 ژنو صورت گرفته و توسط هيأت اعزامى در مارس1984 م به ايران مورد تأييد قرار گرفته اين مسأله در سطح بين المللى به طور وسيع محكوم شده و ضرورت دارد كه توسل به چنين سلاحهايى دوباره صورت نگيرد كه پس از آن سازمان ملل اقدام به صدور دوقطعنامه 612و 620 مبنى بر عدم كاربرد سلاحهاى شيميايى كرد. با مرور زمان و اوج گيرى حملات از سوى دوكشور درگير جنگ، سازمان ملل اقدام به صدور قطعنامه598 كه به جنگ ايران و عراق خاتمه مى داده كرد. با وجود اعلام آتش بس ميان نيروهاى دوكشور و موافقت طرفين، مع الوصف، بعد از قطعنامه، در تاريخ4 شهريورماه سال67 نيروهاى عراقى آخرين گلوله هاى شيميايى خود را به سوى نيروى ايرانى شليك كردند.128 هزار قربانى بمبهاى شيميايى به طور كلى در طول 8 سال جنگ تحميلى، كشور عراق 539 بار نيروهاى ايرانى را مورد حمله شيميايى خود قرار داد كه طى آمار رسمى بيش از 66 هزار نفر مصدوم و 26 هزار و 700 نفر شهيد شدند. اما سردار محمد باقر نيكخواه معاون اجرايى صنايع هوايى نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى ايران كه بخش عمده اى از اين اطلاعات را در اختيار ما قرار داده است رقم مصدومين را تا يكصد هزار نفر قابل افزايش ذكر كرده است. بنا بر همين آمار، طى حملات گسترده نيروهاى بعثى و به كارگيرى اين سلاح مخرب در خاك خود، 5 هزار و 500 نفر از مردم عراق شهيد و 10 هزار نفر مصدوم شدند.
گفتنى است طى بررسيهاى آمارى، در حملات شيميايى بيشتر از گازهاى تاول زا، خردل، هيدروژن و سيانور و مخرب اعصاب استفاده شده است و 15 درصد از عوامل سيا نور، 10درصد گازهاى خفه كننده و فستژن وعوامل سرگردان كننده و مابقى ساير گازهاى كلر مايع و... به كار رفته است. همچنين به يك مورد عوامل ميكروبى نيز در بررسى ها اشاره شده است. لازم به ذكر است بيشترين مناطق مورد اصابت گلوله هاى شيميايى و مورد تهاجم دشمنان، مناطق خيبر، فاو، طلايه، مريوان، بانه، قصرشيرين، گيلانغرب، سردشت، آبادان و الوندرود و ماهشهر بوده است. منبع:روزنامه ايران با اندکي تغيير
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 487]
-
گوناگون
پربازدیدترینها