تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833184563
واریس؛ شایعترین بیماری عروقی
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: اتساع غیر عادی وریدها میتواند در مکان‌های متفاوتی از بدن شامل طناب اسپرماتیک (واریکوسل)، مری و آنورکتوم (هموروئید) رخ دهد. مقدمه واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰% جمعیت را مبتلا می‌کند. وریدهای واریسی به صورت عروق طویل، متسع و پر پیچ و خم و غالباً در سطوح داخلی اندام تحتانی دیده میشوند. اتساع غیر عادی وریدها میتواند در مکان‌های متفاوتی از بدن شامل طناب اسپرماتیک (واریکوسل)، مری (واریس مری) و آنورکتوم (هموروئید) رخ دهد. توصیف اولیه‌ی واریس و نیز کشف ارتباط آن با بارداری، ضربه و ایستادن طولانی مدت به قرن‌ها قبل بر می‌گردد. مطالعات جدید، همه تأیید کننده‌ی نقش جنس مؤنث، بارداری، سابقه‌ی خانوادگی، سرپا ایستادن طولانی و سابقه‌ی فلبیت به عنوان ریسک فاکتورهای مرتبط با آن هستند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده است. آناتومی وریدی اندام تحتانی وریدهای اندام تحتانی، شامل سه گروه هستند: ۱- سیستم وریدی سطحی (ورید صافن بزرگ و کوچک) ۲- سیستم وریدی عمقی ۳- سیستم وریدی رابط و سوراخ کننده (پرفوران) که ارتباط بین این دو سیستم را برقرار می‌سازد وریدهای صافن بزرگ و کوچک که وریدهای سطحی حاوی دریچه‌های متعدد هستند، ضمن دریافت خون وریدی نواحی سطحی پا و ساق، از مجاورت قوزک‌ها به سمت بالا صعود کرده و در نهایت به وریدهای خلف زانو و ران می‌پیوندند. وریدهای سوراخ کننده در اندام تحتانی، از خلال فشیای عضلانی عبور نموده و به عنوان رابط بین سیستم وریدی سطحی و عمقی عمل میکنند. وریدهای رابط نیز خود وریدهای سیستم سطحی یا عمقی را به یکدیگر ارتباط می‌دهند. به طور کلی در هر اندام تحتانی حدود ۲۰۰ ورید سوراخ کننده وجود دارد. وریدها در مقایسه با شریان ها، نازکتر بوده و عضلات صاف و بافت الاستیک کمتری دارند. حجم خون موجود در اندام تحتانی با تغییر وضعیت شخص از حالت دراز کشیده به ایستاده، به حدود نیم لیتر می‌رسد. افزایش حجم خون، منجر به بالا رفتن گنجایش وریدی شده که توسط انقباض عضلات صاف موجود در دیواره‌ی ورید، تنظیم می‌گردد. وضعیت ایستاده، تشکیل ستون عمودی از خون را به دنبال دارد که فشار هیدروستاتیکی معادل با فاصله‌ی انگشت شست پا تا دهلیز راست قلب، (۱۲۰-۱۰۰ میلیمتر جیوه) اعمال می‌کند. برای جلوگیری از تجمع خون در پاها و امکان‌پذیر گشتن حرکت آن به سمت قلب، باید بر این فشار هیدروستاتیک غلبه شود. عوامل متعددی از جمله دریچه‌های وریدی که جریان خون را به صورت یکطرفه از وریدهای سطحی به عمقی و سپس از عمق پا به سمت قلب هدایت میکنند، در این امر دخیل می‌باشند. شریانها فاقد چنین دریچه‌هایی هستند. وریدهای واریسی به دو گروه اولیه و ثانویه، تقسیم‌بندی میشوند. وریدهای واریسی اولیه، ناشی از نقائص ژنتیکی یا تکاملی در دیواره‌ی ورید هستند که با کاهش خاصیت ارتجاعی آن، موجب نارسایی دریچه‌ای می‌گردند. بیشتر موارد عدم کفایت وریدهای واریسی، اولیه هستند. نوع ثانویه، از تخریب یا عدم عملکرد دریچه‌ها به دنبال تروما، ترومبوز در وریدهای عمقی، وجود فیستول بین شریان و ورید و یا انسداد قسمت فوقانی ورید (توسط تومور لگنی یا بارداری) و… ناشی میشود. زمانی که دریچه‌های وریدهای عمقی و پرفوران آسیب می‌بینند، استاز مزمن وریدی میتواند به تغییرات مزمن پوستی و التهاب وریدهای واریسی سطحی منجر شود که ایجاد عفونت را به دنبال دارد.در مورد علت تشکیل وریدهای واریسی و پیشرفت آنها، چند فاکتور مهم مطرح شده‌اند: ارث به عنوان مهمترین علت زمینه‌ای واریسی شدن وریدها، شناخته شده است. هورمون‌های زنانه در جنس مؤنث با تاثیر بر عروق سطحی اندام تحتانی از عوامل مهم ایجاد واریس هستند. بنابراین واریس در بین خانم‌ها نسبت به آقایان شیوع بیشتری دارد. هورمون پروژسترون، انقباض عضلات صاف جدار عروق را مهار کرده و بدین ترتیب باعث اتساع و گشاد شدن آنها می‌گردد. افزایش این هورمون‌ها در دوران بارداری، واریس را به یکی از شکایات شایع این دوره، به ویژه در سه ماهه‌ی اول (۸۰-۷۰%) تبدیل می‌سازد. ضمن اینکه حاملگی، با اثر فشاری بر قسمت‌های فوقانی وریدهای اندام تحتانی، برگشت خون به سمت بالا را دچار اختلال می‌نماید. نیروی جاذبه از دیگر فاکتورهای مهم است. هنگامیکه به مرور زمان و به دنبال ایستادن‌های مکرر و طولانی مدت، خون در عروق اندام تحتانی تجمع می‌یابد، به دلیل فشار ناشی از وزن این ستون خون، اتساع وریدی و به مرور زمان نارسایی دریچه‌های مسئول یکطرفه نمودن جریان خون رخ داده که خود سیکل معیوبی را به سمت اتساع و استاز بیشتر وریدی موجب میشود و بدین ترتیب واریس تشدید می‌گردد. علایم علایم بالینی بیماران دچار واریس میتواند کاملاً متغیر باشد. بیشتر وریدهای واریسی بدون علامت بوده و تنها از جنبه‌ی زیبایی به توجه پزشکی نیاز می‌یابند. در صورت علامتدار شدن، احساس درد، پری و سنگینی منتشر و غیر اختصاصی در ساق پاها به خصوص متعاقب ایستادن به مدت طولانی، وجود دارد. گاهی تورم در مچ پا دیده میشود. این نشانه‌ها، با گذشت زمان پیشرفت کرده و بدتر میشوند. معمولاً بالا گرفتن پاها موجب بهبود نشانه‌ها و تسکین نسبی بیمار می‌گردد. غالباً مکان درگیری، نواحی زانو به پائین به خصوص در مسیر شاخه‌های سیستم صافن بزرگ است. در ظاهر، وریدهای واریسی به صورت وریدهای طویل و برجسته در سطح اندام‌های تحتانی مشاهده میشوند. گاهی شبکه‌های وریدی کوچک و مسطحی به رنگ آبی – سبز، با واریس همراهی کرده که خود علامت دیگری از نقص عملکرد وریدی است. یکسری نشانه‌ها خاص نارسایی مزمن وریدی می‌باشند که عبارتند از ادم، هیپرپیگمانتاسیون یا تیرگی و تغییر رنگ پوست، التهاب پوست به همراه پوسته‌ریزی و زخم‌های وریدی. ممکن است تغییرات پوستی حتی در حضور واریس‌های بزرگ و وسیع، وجود نداشته باشد. تورم همراه واریس، بیشتر مؤید نارسایی جانبی در سیستم وریدی رابط یا عمقی و سایر زمینه‌های طبی مانند مشکلات قلبی و کلیوی است، ولی یک تورم خفیف، ممکن است از خود واریس به تنهایی ناشی شده باشد. گرفتگی شبانه‌ی پاها میتواند در همراهی با سایر علایم رخ دهد که معمولاً با استفاده از کینین سولفات که تحریک‌پذیری عضلانی را کاهش می‌دهد، بهبود می‌یابد. به طور کلی اکثر بیماران توسط روش‌های حفاظتی، کنترل میشوند. ولی اگر درمان نشانه‌ها و عوارض ناشی از استاز وریدی مانند التهاب پوست، خونریزی، ترومبوز و یا زخم‌های سطحی مقدور نشد، بیمار کاندید اقدامات جدی تر میشود. درمان در صورت عدم انجام اقدامات درمانی، وریدهای واریسی خود به خود بهبود نیافته، بلکه بتدریج و به آهستگی سیر پیشرونده‌ای را طی میکنند. درمان زود هنگام، اغلب از پیشرفت نشانه‌ها جلوگیری کرده و با نتایج بالینی و زیبایی دراز مدت مؤثرتری همراه است. برای تعیین روش درمانی مطلوب، باید علل و میزان گستردگی بیماری کاملاً مشخص شود. بدین منظور، انجام معاینه‌ی فیزیکی کامل برای تشخیص شدت و پراکندگی واریس‌های اندام تحتانی لازمست. برای تشخیص نارسایی وریدی، تست‌های تشخیصی ویژه‌ای به کار می‌روند. همچنین تشخیص افتراقی‌های مرتبط با علایم بیمار، باید همگی مدنظر قرار گرفته و بر حسب علایم، رد یا تأیید گردند. درمان هر دو نوع اولیه و ثانویه‌ی واریس در درجه‌ی اول شامل برنامه ایست که به منظور کنترل نارسایی وریدی انجام میشود. این برنامه شامل استفاده از جوراب‌های الاستیک حمایتی، بالا گرفتن متناوب پاها و انجام تمرینات مداوم میباشد. برای اغلب بیمارانی که فعالیتشان مستلزم ایستادن یا نشستن طولانی مدت است، استفاده از جوراب‌های الاستیک فشاری تا زانو یا ران (فشار ۳۰-۲۰ میلی متر جیوه) مفید هستند این جوراب‌ها برای کاستن از احتباس خون وریدی در طی روز پوشیده شده و شب‌ها در آورده میشوند. تورم وریدهای واریسی با استفاده از جوراب واریس کاهش یافته و نشانه‌های بیمار از قبیل درد، ناراحتی و ورم گهگاه مچ پا برطرف می‌گردند. فشار حاصله از جوراب‌های الاستیک، جریان خون را به سمت وریدهای عمقی و سپس به سوی قلب تسهیل کرده و مانع تجمع و باقیماندن خون در اندام تحتانی میشود. روش‌های درمانی متداول عبارتند از اسکلروتراپی و جراحی. اندیکاسیون‌های درمان جراحی شامل درد دائم و ناتوان کننده، ترومبوفلبیت سطحی راجعه، ضایعات و زخم‌های پوستی همراه با خونریزی هستند. اسکلروتراپی برای شاخه‌های کوچک وریدی کمتر از یک میلی متر یا وریدهای واریسی با ۳-۱ میلی متر قطر، وریدهای باقیمانده پس از جراحی، واریس‌های خونریزی دهنده، ناهنجاری‌های مادرزادی کوچک وریدی و واریس‌های بزرگ اطراف زخم انجام می‌گیرد. با قرار دادن بیمار در وضعیت خوابیده به پشت، حجمی از محلول اسکلروزان (سدیم کلرید ۴/۲۳% یا سدیم تترادسیل سولفات و …) به داخل ورید واریسی که از دو انتها مسدود شده تزریق گشته و با تشکیل لخته، ورید مذکور بسته میشود. بعد از این عمل به مدت ۲-۱ هفته این ناحیه توسط بانداژ یا جوراب‌های مخصوص، تحت فشار مستقیم قرار می‌گیرد. عوارض شامل: واکنش‌های آلرژیک، هیپرپیگمانتاسیون، نکروز پوستی، درد، آنافیلاکسی و ترومبوفلبیت، نادرند. اسکلروتراپی تزریقی برای بیمارانی انجام میشود که علایمی دال بر رفلاکس (پس زدن و برگشت) خون در عروق صافن ندارند. اسکلروتراپی تنها میتواند بهبود موقت به دنبال داشته باشد. چرا که وریدهای واریسی می‌توانند مجدداً در ناحیه‌ای دیگر عود کنند. ضمن اینکه با از بین رفتن لخته، ورید مسئله‌دار مجدداً باز میشود. هدف از درمان جراحی، حذف فشار هیدروستاتیک به عنوان عامل پس زدن خون ورید صافن و پرفوران و نیز درمان آن از جنبه‌ی زیبایی است. عروق واریسی بزرگ ران، باید توسط جراحی برداشته شوند. روش جراحی وابسته به تعیین ظرفیت وریدهای عمقی و پرفوران و محل رفلاکس وریدی است. با انتخاب دقیق بیمار و بکارگیری روش مناسب جراحی، میزان عود تقریباً ۱۰% است. از سایر روش‌های تهاجمی درمان واریس، می‌توان به روش بستن ورید توسط کاتتر داخل وریدی که با وارد کردن انرژی به دیواره‌ی ورید و گرم کردن آن، موجب روی هم خوابیدن جداره‌های وریدی میشود، اشاره نمود. همچنین روش‌های جدید استفاده از لیزر در درمان واریس با حداقل میزان تهاجم و بهترین نتایج درمانی به طور روز افزون به کار می‌روند. به کار گیری لیزر با صرف زمان کمتر، به جای نگذاشتن اسکار و پدیدار گشتن سریع نشانه‌های بهبود، جایگزین بسیار مناسبی برای جراحی است. چرا که انجام عمل جراحی ضمن صرف هزینه‌ی بیمارستان و بیهوشی و زمان طولانی بهبود، ممکنست با وارد کردن صدمات جانبی به بافت اطراف ورید و نیز بر جای گذاشتن اسکار همراه باشد. از سویی این وریدها می‌توانند بعد از عمل، مجدداً در محل جدیدی تشکیل شوند. برنامه‌ی توصیه شده جهت برخورد خود بیمار با وریدهای واریسی شامل: ارتباطات تغذیه ای تغییرات در شیوه‌ی زندگی توصیه‌ها و احتیاطات پزشکی ۱- تغذیه مصرف مکمل‌های غذایی شامل ویتامین A ،K ،D ،E ،C ،B۶ ،B۱۲ و بیوفلاوونید که جریان خون را بهبود بخشیده و در پروسه‌های ایمنی، ترمیمی و هضم مواد نقش دارند و از مواد معدنی، کلسیم و منیزیم برای برطرف ساختن گرفتگی‌های عضلانی و روی (تاثیر بر روندهای ترمیمی)، توصیه میشوند. اسیدآمینه‌ها و نیز فاکتورهای غذایی همراه (مانند کوآنزیم ۱۰ و اسیدهای چرب ضروری) از دیگر ملزومات تغدیه‌ای با تاثیر مثبت بر گردش خون، حفظ عروق و اکسیژن رسانی می‌باشند. از جمله می‌توان به عصاره‌ی هسته‌ی انگور اشاره کرد که دارای اثرات مفیدی برگردش خون و بافت همبند سیستم قلبی عروقی، سیستم ایمنی و نیز خنثی کردن رادیکال‌های آزاد مضر میباشد. توصیه‌های تغذیه‌ای - رژیم غذایی کم چربی و نیز حاوی مقادیر کم کربوهیدارت‌های خالص شده را رعایت کنید. (به عنوان مثال، یک رژیم غذایی محتوی ماهی و سبزیجات و میوه‌های فراوان میتواند این منظور را تامین کند). - سعی کنید فیبر را به مقدار زیاد مصرف نمائید. فیبر فراوان، روده‌ها را پاک نموده و از یبوست (که در ایجاد وریدهای واریسی سهیم است) جلوگیری می‌کند. مواد غذایی شامل فیبر زیاد عبارتند از غلات سبوس دار، میوه‌ها و سبزیجات تازه. - مقادیر نمک دریافتی را کاهش دهید. - از مصرف بعضی مواد مانند پروتئین حیوانی، شکر، بستنی، غذاهای سرخ شده، پنیر، بادام زمینی، تنباکو، الکل و مواد غذایی که تحت پروسه‌های صناعی قرار می‌گیرند بپرهیزید. ۲- شیوه‌ی زندگی تمرینات بدنی مکرر مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا هم به بهبود گردش خون کمک نموده و هم فرصتی برای حرکت دادن متناوب پاها فراهم می‌سازند. وزن را باید در حد مطلوب و سالم نگهداشت. باید از لباس‌های راحت و آزاد استفاده نمود که جریان خون را به ویژه در نواحی کمر، کشاله‌ی ران و پاها محدود نکنند. باید از نشستن یا سر پا ایستادن به مدت طولانی اجتناب کرد. در بین ساعات کاری، باید فواصل کوتاهی را به عنوان استراحت در نظر گرفته و پاها را از سطح قلب بالاتر نگه داشت و یا حین ایستادن وزن را به طور متناوب از روی یک پا به پای دیگر منتقل نمود. باید از اقداماتی مثل روی هم انداختن پاها، بلندکردن اجسام سنگین و قراردادن فشار و بار اضافی غیر ضروری روی پاها پرهیز کرد. قرار دادن پاها در وان آب سرد هم برای گردش خون و هم کاهش درد مؤثر است. ۳- توصیه‌های پزشکی پرهیز از خاراندن پوست مناطق مجاور واریسها برای جلوگیری از زخم و خونریزی، استفاده از جوراب‌های مخصوص برای حمایت از وریدهای واریسی و ممانعت از تورم بیشتر آنها و مراجعه جهت دریافت خدمات درمانی یا جراحی، باید مورد توجه قرار گیرند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3785]
-
گوناگون
پربازدیدترینها