واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: آیا تا به حال به این پرسش اندیشیده اید كه «سهم شما از این دنیا چیست»؟ نقطه كانونی این پرسش، درنگ در این آیه است: «و لا تنس نصیبك من الدنیا و سهم خود را از دنیا فراموش مكن».1 امیرمؤمنان علیهالسلام در تفسیر «سهم» می فرماید: «سلامت ، توانایی ، فرصت ، جوانی و شادابیت را فراموش مكن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آوری».2 به اختصار، تواناییها و فرصتهای زندگی را یادآور می شویم، تا پاسخی برای سهم شما بیابیم.این تواناییها و فرصتها عبارتند از: 1. فن بهتر زیستن فرصت جوانی ، ربودنی و رفتنی است و ضایع ساختن آن، چیزی جز غم، اندوه و پشیمانی را برای دوران پس از آن، به جا نمی گذارد. بزرگترین فن بهتر زیستن، بهره جستن از فرصتهای بی نظیری است كه به سرعت می گذرند. «فرصت جوانی» ، با دیگر ذخایری كه در اختیار دارید ، تفاوت دارد. مدت زمان جوانی را نمی توان تغییر داد. این فرصت، ربودنی و رفتنی است و ضایع ساختن آن، چیزی جز غم، اندوه و پشیمانی را برای دوران پس از آن، به جا نمی گذارد. از پیامبر رحمت (ص) چنین نقل شده است: « از دست دادن فرصت، اندوهبار است ».3 جوانی، فرصتی جبران ناپذیر است، و «خست» و «دقت» در آن، امری پسندیده و نیكوست. از این رو ، مسامحه در گذشت ساعات و روزهای دوران جوانی، روا نیست ، بلكه آراستن آن با تلاش، كوشش و فعالیت، آینده های سبز و سرشار از موفقیت را رقم خواهد زد. رسول گرامی اسلام می فرماید: « پروردگار فرشته هایی دارد كه هر شب نازل شده، بانگ میزنند: ای بیست ساله ها! تلاش و جدّیت كنید».4 لحظات زندگی را جدی بگیرد و فرصت جوانی را دریابید. 2. برنده بودن بزرگترین ضعف یك جوان، كوچك شمردن خویش است. همانا انسان را چیزی مانند همتش، بلند نمی گرداند. انسان با همت، همواره برنده است. او به فكر جواب است،همیشه طرحی دارد،مشكل را ممكن می شمارد و در هر مشكلی، راه حل آن را می بیند. خودتان را دست كم نگیرید و كوچك نشمرید ، زیرا هر كس بر نردبان همت فراز آید ، به مقصود دست یابد. 3. مقصرترین ها آنان كه روح مأیوسی دارند، مقصرترین افرادند ، زیرا رشته پیوند با زندگی را بریده و به نوعی به خودكشی روحی روی آورده اند. اگر امید نباشد ، مثل این است كه خانه وجود انسان چراغ نداشته باشد. شما وقتی به شرایط موجود خود عشق می ورزید و از اراده و تلاش برخوردار می گردید كه افق آینده را روشن ببینید. در زندگی، همیشه چراغ امید را روشن نگه دارید كه با فروغ آن، نیازها، علایق، خواسته ها و تمایلات، سمت و سوی سالم می یابند و با اتكا به نیروی اراده و تصمیم، جامه عمل می پوشند. اگر امید از آدمی گرفته شود ، بدبخت ترین موجود زمین خواهد شد و « غول افسردگی» او را اسیر اضطرابها، نگرانیها، دشواریهای تحصیلی، شغلی، مالی و مشكلات ناشی از روابط خانوادگی و اجتماعی می سازد و دنیای او را غم انگیز، سرد و بی روح می كند. سعی كنید از چیرگی ظلمت ناامیدی بپرهیزید ، چون هنگامی كه ناامیدی قلب آدمی را تسخیر كند، تأسف، وی را از پای در آورد. امیرمؤمنان علیهالسلام میفرماید: «برای ناامید، تلخی و درد و هلاكت است».5 آنان كه روح مأیوسی دارند، مقصرترین افرادند ، زیرا رشته پیوند با زندگی را بریده و به نوعی به خودكشی روحی روی آورده اند. اگر امید نباشد ، مثل این است كه خانه وجود انسان چراغ نداشته باشد. دنیای جوان، با امید برپاست و موفقیت و پیشرفت او، مرهون پرورش این «عطیه الهی» در قلب تپنده اوست. 4. یك تصمیم موفق دوراندیشی، نوعی عاقبت نگری است كه ثمره آن، سالم ماندن از آسیبها است. كسی كه دوراندیشی او را پیش نبرد، ناتوانی و درماندگی، عقب نگاهش می دارد. در هر تصمیمی، دوراندیشی را فراموش نكنید. پیروزی، با دوراندیشی و اراده پایدار، به دست می آید و ارمغانش برای شما خوشبختی خواهد بود. مردی با اصرار بسیار از رسول اكرم یك جمله به عنوان اندرز خواست. رسول اكرم به او فرمود: اگر بگویم به كار میبندی؟ - بلی یا رسول الله! رسول اكرم بعد از این كه سه بار از او قول گرفت و او را متوجه اهمیت موضوع كرد، به او فرمود: هرگاه تصمیم به كاری گرفتی ، اول در اثر و نتیجه و عاقبت آن كار فكر كن و بیندیش ، اگر دیدی نتیجه و عاقبتش صحیح است ، آن را دنبال كن و اگر عاقبتش گمراهی و تباهی بود ، از تصمیم خود صرف نظر كن.6 دوراندیشی، در گرو دانایی و رایزنی با خردمندان و پیروی از توصیه های آنان است. سعی كنید از خودرأیی، اجتناب كنید و در تصمیمات خود ، رایزنی كنید. 5. قبض و بسطهای زندگی درد و رنجهای زندگی سه ویژگی دارند: الف) پایان ناپذیرند. ب) استثنا ناپذیرند. ج) كلی و تعمیم پذیرند. باید رابطه خود را با مشكلات تغییر دهیم. در این صورت، دردها و رنجها می توانند قابل تحمل باشند و حتی از این بالاتر، می توانند به نوعی رضایت باطنی تبدیل شوند. وقتی مشكلات را بخشی از زندگی بدانید و رابطه خود را با آنها تنظیم كنید ، در این صورت، با استقامت، می توانید به استقبال گشایش بروید. بی شك، این باور كه پس از سختی و رنج، گشایشی است و گشایشها، در دل سختیهاست و هر سختی ، در درون خودش، گشایشی دارد ، به زندگی ، رونق و نشاط می بخشد. پیامبر پس از نزول سوره انشراح و تأكید خداوند بر این نكته - «فان مع العسر یسرا. ان مع العسر یسرا»7 چنین احساس كرد كه همراه هر سختی، «دو آسانی» خواهد بود و با این مژده الهی ، چهره مباركش شكفته شد و بعد همواره این جمله را تكرار می كرد و می فرمود: یك سختی، با دو سستی چه خواهد كرد؟ خدای من ، به من وعده آسانی و وعده سستی همراه این سختیها را داده است.8 منبع : مجله پرسمان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]