پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848105790
شوخ طبعي هاي رزمندگان در دوران دفاع مقدس(12)؛ جلد كمپوت
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين بردار بسيجي كه قصد شوخي كردن با خبرنگار را داشت در ادامه گفت: آخر ما نبايد بدانيم چه مي خوريم؟ آلبالو مي خواهيم، رب گوجه فرنگي درمي آيد، رب گوجه فرنگي مي خواهيم، مي بينيم كمپوت گلابي است. لطفا به اين امت شهيد پرور بگوييد شما كه مي فرستيد، درست بفرستيد و اينقدر ما را حرص و جوش ندهيد. ** خدايا مار و بكش آن شب يكي از آن شب‌ها بود؛ بنا شد از سمت راست يكي يكي دعا كنند. اولي گفت: الهي حرامتان باشد…. بچه‌ها مانده بودند كه شوخي است، جدي است، بقيه دارد يا ندارد، جواب بدهند يا ندهند؟ كه اضافه كرد: آتش جهنم. و بعد همه با خنده گفتند: الهي آمين. نوبت دومي بود، همه هم سعي مي كردند مطالب شان بكر و جديد باشد، تاملي كرد و بعد دستش را به طرف آسمان گرفت و خيلي جدي گفت: خدايا مار و بكش …. دوباره همه سكوت كردند و معطل ماندند كه چه كنند و او اضافه كرد: پدر و مادر مار و هم بكش! بچه‌ها بيش تر به فكر فرو رفتند، خصوصا كه اين بار بيشتر صبر كرد. اين رزمنده خوش طبع وقتي احساس كرد خوب توانسته بچه‌ها را بدون حقوق سركار بگذارد، گفت: تا ما را نيش نزند! ** بني‌صدر! واي به حالت پدر و مادرم به من مي‌گفتند، هنوز بچه‌اي و نمي‌گذاشتند به جبهه بروم. يك روز كه شنيدم بسيج اعزام نيرو دارد، لباس‌هاي خواهرم صغري را روي لباس‌هايم پوشيدم و سطل آب را برداشتم و به بهانه آوردن آب از چشمه بيرون آمدم. پدرم كه گوسفندها را از صحرا مي‌آورد، داد زد: صغري كجا؟ و براي اينكه نفهمد سيف‌الله هستم، سطل آب را بلند كردم، يعني مي‌روم آب بياورم. خلاصه رفتم، و از جبهه، لباس‌ها را با يك نامه پست كردم. يك بار پدرم آمده بود و از شهر به پادگان تلفن كرد و از پشت تلفن به من گفت: بني صدر! واي به حالت! مگه دستم بهت نرسه. منبع: كتاب فرهنگ جبهه جلد سوم (شوخ طبعي ها) نوشته سيد مهدي فهيمي فراهنگ ** 1003 ** 1071
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-