پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848733681
مرگ یک هنرپیشه...
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > دوستی، مهران - خوشبختانه این روزها شکل جدیدی از بازی را در سینما می بینیم؛ شکل جدیدی از بازی های خلق شده توسط بازیگران. یعنی بعضی از هنرپیشه ها از جسم و جان خویش مایه می گذراند و بازی های نویی را به وجود می آورند و این همان آفرینش هنری یا خلق یک کاراکتر جدید است؛ کاراکتری متمایز و دور ازشخصیت واقعی بازیگر. باید در نظر داشت که خلق کاراکتر بسیار دشوار می باشد و کمتر کسی در دنیای نمایش توان آن را داراست. هنرپیشه پس از آشنایی با نقش، قالب های حسی کاراکتر مورد نظر را در روح و جسم خویش اندازه گیری و آن گاه همان حس را با نگاه خود هماهنگ و چهره ای جدید را خلق می کند که سرانجام آدمی دیگر زاییده می شود. خوشبختانه در چند سال اخیر یک رنسانس هنری در عرصه بازیگری سینما و تئاتر ایران در حال رخ دادن است و این به آن معناست که هنرمندان جوان این عرصه نگاهشان بسیار متفاوت با نسل گذشته است. این تحول ابتدا در تئاتر به وجود آمد، تعدادی از بازیگران در نمایش ها شکل دیگری از بازی را ارائه دادند وکم کم این تحول را به پرده نقره ای سینما نیز کشاندند. در 29 جشنواره فیلم فجر شاهد بازی حیرت انگیز هنرپیشه های جوانی بودیم که نقش های ماندگاری را از خود به یادگار گذاشتند و بیننده را با فضاهایی نو آشنا نمودند؛ فضاهایی که در گذشته کمتر شاهد بودیم. «شهاب حسینی، محسن تنابنده، نگار جواهریان، حامد بهداد، پانته آ بهرام، لیلا حاتمی، حسن معجونی» و خلاصه خیلی از چهره های جوان، پنجره جدیدی از هنر بازیگری را به روی همگان گشودند که به راستی تحسین برانگیز و قابل ستایش است. شناخت لنزهای دوربین، نوع نگاه، شیوه حرکت، بیان دیالوگ وحس گیری روان؛ همه و همه سبب می شوند تا تماشاگر بدون واسطه دوربین، هنرپیشه را در کنار خود ببیند و درگیر صحنه به صحنه فیلم شود و این مهم یعنی موفقیت هنرپیشه در خلق کاراکتر فیلم نامه. وقتی بازی های استاد «مهدی هاشمی» را در چند فیلم اخیرش به تماشا می نشینیم؛ تفاوت نگاه، حرکت و... را به وضوح می‌بینیم. استفاده از واژه «استاد» که متاسفانه این روزها سَردستی خرج می شود کمترین بهایی است که می توان به هاشمی داد. این که او هرگز خود را تکرار نمی کند و در بسیاری از کارهای سینمایی و تلویزیونی بعد متفاوتی از بازیگری اش را به رخ می کشد نشان دهنده آن است که برای خلق هر بازی رنجی شبانه روزی و مداوم را متحمل می شود و خوشبختانه امروز جوانان بیشماری با عمق و بینش گسترده در هنر بازیگری، ادامه دهنده راه هاشمی هاهستند. در گذشته بسیار می شنیدیم که فلان بازیگر خود را تکرار می کند و حرف تازه ای برای گفتن ندارد اما امروز دیگر کمتر شاهد چنین مسائلی هستیم که این خود اتفاق خجسته ای در عرصه تئاتر و سینمای کشور است. هنرپیشه های تلویزیون نیز با حضور گزیده و انتخاب نقش های مناسب با توان خویش می توانند جایگاه بازیگری خویش را ارتقا دهند. مدام دیده شدن آفت بزرگ بازیگری است و حضور همزمان در سینما، تلویزیون و تئاتر فرصت خلق و آفرینش هنری فرد را تباه می سازد و این یعنی مرگ و نابودی یک هنرپیشه...60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-